ความรักที่เเพ้ระยะ จากรักวัยเด็กที่คบกันตอนโต
ตั้งกระทู้ใหม่
จริงๆเราก็ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นเเล้ว เราอายุ 24 ปี กำลังเรียน ป โท ที่อเมริกา ที่ต้องบอกว่าเรียนอยู่ต่างประเทศเพราะปัญหาความรักของเราเริ่มจากความห่างไกลที่เป็นอุปสรรค์ ที่เริ่มจะเป็นปัญหา ฟังดูมันอาจจะปกติธรรมดาใครๆก็คงเคยเจอะ เรากับเเฟนเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่สมัยที่เราเรียนประถมเเละจบมัธยมต้นด้วยกัน เราเรียนห้องเดียวกัน เเละเราเเอบชอบเขา ตอน ม.3 เเต่จนกระทั้งเรียนจบ เราก็ไม่ได้บอกกัน เราสองคนก็เก็บไว้ในใจ จนเราเเยกย้ายกันไปเรียนต่อมัธยมปลายที่อื่น
เรามาเรียน ปอ ตรี ที่อเมริกา เเล้ววันหนึงเราก็ได้ไปเข้าร่วมศิษย์เก่าของเพื่อนในเฟสบุ๊ค เเล้วเราก็กลับมาเจอะเขาอีก เขาอยู่เมืองไทยนะคะ ลืมบอกเลย เขาเริ่มทักเเล้วเราก็เริ่มคุยกันไปได้ซักระยะ เขาก็เริ่มบอกว่าตอนนั้นเขาชอบเรา เเต่ตอนนั้นเราทั้งคู่ยังเด็กเราเลยไม่มีใครกล้าบอก ตอนเเรกเรากะไว้ว่าถ้าเราจบ ป ตรี เราจะกลับไปใช้ชีวิตที่เมืองไทยเลย เเต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นไปในเเบบที่คิด บ้านเราอยากให้เรียนต่อ ปอ.โท เผื่อที่ว่าเราจะได้สอบใบประกอบวิชาชีพนักบัญชีของอเมริกา เเล้วมีชีวิตที่มั่นคงได้ เเฟนเรายังมีชีวิตที่ไม่มั่นคง ที่บ้านเราก็กังวลว่าเขาจะดูเเลเราได้หรือป่าว เราอยู่นี่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เจอะใครเลย เเต่เราก็รักเขาคนเดียว เขาไม่ได้เป็นผู้ชายที่ดีเลิศกว่าใครที่เราเคยเจอะ เเต่เรารักเขาอยู่ดี เพราะอะไรเราก็ไม่เเน่ใจ เเต่ในความรู้สึกเรา เขาคือคนที่เราอยากใช้เวลาทุกเช้าเพื่อคุยด้วย อยากรู้ว่าวันๆหนึงเขาโอเค สบายดีไหม ระหว่างอยู่ที่นี่เราก็โทรหากัน หรือ วีดีโอ call เเทบจะทุกวัน ปัญหาเล็กที่เริ่มก่อตัวคือ ที่บ้านจะอยากให้เราคบคนที่เรียนจบเเล้วมีการศึกษาที่เท่ากัน เราเข้าใจดีว่าคนที่เป็นพ่อเเม่ก็หวังดีกับลูกทุกคน เเต่ที่บ้านเราก็พยายามจะรักเขาด้วยเพราะว่าเรารักเขา เเต่เเม่เราก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาจะดูเเลเราได้หรือป่าว นี่ก็เป็นอีกปัญหาหนึง คือเขาชอบสังสรรค์บ่อยซะจนมีภาพลักษณ์ ในความคิดเเม่เราว่า เขาไม่น่าจะดูเเลครอบครัวที่เราจะสร้างด้วยกันได้ เราเตือนเขาบ่อยครั้ง เเต่เขาก็ไม่ค่อยจะฟัง จริงๆเราไม่ได้กังวลเเบบที่เเม่คิด เเต่เราเป็นห่วงเรื่องสุขภาพของเขามากกว่า เราบอกเขาเป็นรอบที่พันครั้งเขาก็ได้เเต่ได้ยินคะ ไม่เคยอยากจะรับไปทำตามซักเท่าไร เที่ยวได้ สังสรรค์ก็ไม่ได้ว่าค่ะ เเต่เขาชอบดื่มด้วย
*** เราไม่รู้ว่าจะมีใครได้อ่านบทความนี้ไหม เเต่ถ้าได้อ่าน ช่วยบอกเราที ว่าเราต้องทำไงดี เราพยายามจะเข้มเเข็งเเล้ว เเต่มันก็ทำได้เเค่เพียงซักพัก เราก็กลับไปคิดถึงเขาเหมือนเดิมอีกเเล้ว เราก็ไม่ได้อยากถามคำถามโง่ๆเลย เเต่พอเป็นเรื่องของตัวเองเราไม่รู้จริงๆว่าคนอื่นเขาต้องคิดอะไร เพื่อให้ผ่านตอนนี้ไปได้
Siri
28 พ.ค. 59 เวลา 10:17 น.
1,358
views
2 ความคิดเห็น
เขาคงเหนื่อยกับการรอคอยและคาดหวังมาเป็นเวลานานๆ จึงบอกเลิกเพื่อคลายสภาวะความเครียดที่เกิดขึ้น แต่ถ้าคุณได้กลับไปแล้ว และยังรักเขาอยู่ ก็ลองไปคุยกับเขาตรงๆเลยดีกว่านะค่ะ
ขอบคุณน้าค่ะ สำหรับคำตอบ
คือผมอยากจะบอกว่าชีวิตผมกับ จขกท. คล้ายกันมากครับ ผมกับแฟนตอนนี้ก็ห่างกันคลึ่งโลกเช้นเดียวกัน ผมอายุ 19 ปีครับ และกำลังจะเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยใน California ปีหน้าครับ (ตอนนี้อยู่ prep school ครับ) ส่วนแฟนผมอยู่ไทยครับ เราคุยกันบ่อย เรียกว่าแทบทุกวันครับ พ่อกับแม่ผมไม่มีปัญหาครับ แต่ทางพ่อแม่ของแฟนผมอาจจะไม่ (ผมกับแฟนกำลังคิดอยู่ว่าทำยังไงดี)
ทั้งนี้ผมขอแสดงความเห็นส่วนตัวนะครับ ถึงผมจะอายุแค่ 19 และก็ผ่านอะไรมาไม่มากเท่า จชกท. แต่ผมก้เคยเป็นผู้ชายแย่ๆมาก่อน ผมอยากให้ จขกท. คิดถึงเรื่องต่อไปนี้ครับ
1. มั่นใจรึเปล่าว่าเค้ารัก จขกท. ครับ เพราะสำหรับผมแล้ว มันฟังดูแปลกๆนะครับ การที่แฟนตัวเองแนะนำอะไรก็ไม่เคยฟัง
2. มั้นใจรึเปล่าว่าเค้าไม่มีคนอื่นครับ โดยส่วนตัวนะครับ ถ้าจะคบกันได้ทั้งๆที่ห่างกันขนาดนี้อะ ความเชื่อใจเป็นสิ่งสำคัญมากครับ ผมเองก็เคยเป็นผู้ชายแย่ๆ ที่จีบผู้หญิงหลายๆคนเหมือนกัน ผมพอจะดูออกครับ กับการบอกว่า "รอไม่ไหวแล้ว" สำหรับผมแล้วคำนี้เหมือนเป็นแค่ข้ออ้างของคนที่อยากไปอยู่กับคนอื่นแล้วมากกว่านะครับ
ส่วนเรื่องดื่มเนี้ย ผมว่าเค้าอาจจะมีเห็นผลที่ทำให้เค้าชอบดื่มนะครับ
ที่พูดมาทั้งหมดนี้ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ จขกท. รู้สึกแย่นะครับ แต่ผมเองก็ไม่อยากจะเข้ามาแล้วบอกไปง่ายๆแค่ "สู้ๆ" หรือ "พยายามเข้า" เพราะผมเองก็อยู่ในสภาพเดียวกันครับ ไม่สิ แฟนผมตางหากที่อยู่ในสภาพที่เรียกว่ารออย่างแทบไม่มีความหวัง เพราะผมต้องเรียนจนจบเอก ซึงก็คืออีก 10 ปี มันเหมือนจะดีนะครับ แต่การที่ให้ผู้หญิงคนนึงรอผม 10 ปี มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เค้าเหมือนเอาชีวิตทั้งชีวิตมาทิ้งให้เรา ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจครับ แต่พอมานั้งๆคิดแล้วมันแย่นะครับ
อย่างไรก็ตาม ถ้า จขกท. รักเค้าจริงๆผมก็จะเชียให้รักเค้าต่อไปครับ เลิกได้ก็กลับไปคบได้ครับ อย่ายอมแพ้เพราะแค่ระยะทางครับ คนๆนั้นเค้าอาจจะยังไม่เคยรู้ว่าการรักคนๆนึงจริงๆมันเป็นยังไง ดังนั้นถ้า จขกท. ทำให้เค้ารู้ได้หละก็ วันนึงเค้าจะรัก จขกท. จริงๆเหมือนกันครับ
อย่ายอมแพ้ครับ
ขอบคุณน้องมากจริงๆนะ ที่ตอบคำถามของพี่อย่างตั้งใจ จริงๆพี่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงคิดว่าการรอพี่ถึงไม่มีความหวัง เขาบอกว่าอายุเขามากขึ้นเรื่อยๆ ซึ้งจริงๆอายุพี่ก็ไม่ได้ลดลงตั้งเเต่คบกับเขานะ อายุเราก็เพิ่มไปพร้อมๆกัน พี่ก็ไม่เคยมองใครให้เขาต้องเสียใจเลย ตอนนี้เขาคุยกับคนอื่น มันก็ทำให้พี่เสียใจ ถึงเขาจะบอกว่า ไม่ได้คิดอะไร ผู้หญิงมาคุยด้วย พี่ก็ไม่มั่นใจอยู่ดีว่าเขาจะไม่คิดอะไรจริงๆ
ด้วยประสบการนะครับ เค้าอาจจะคิดอะไรก็จริงแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าเลิกชอบพี่แล้ว ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่เค้าทำมันถูกนะครับ พี่เคยคุยกับเค้าจริงๆจังๆเรื่องความสัมพันธ์ของพี่กับเค้ารึยังครับ ผมกับแฟนผมก็เคยมีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็เคลียไปได้ (ถึงจะใช้เวลาเคลียรวมๆ 5 ชม. ก็ตาม) แต่การที่คุยแล้วได้คำตอบที่ชัดเจนจะทำให้การตัดสินใจของทั้งสองฝ่ายชัดขึ้นครับ
พี่ก็ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขายังบอกฝันดีพี่ทุกวัน ยังอยากให้พี่โทรปลุกเขาทุกวัน มีถามเขาอีกครั้งเรื่องผู้หญิงคนนั้น เขาก็ตอบมาสั้นๆว่า เขาไม่ได้โง่นะ ที่จะไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะบอกว่าเเอบชอบเขาเป็นคนที่ร้อยเเล้วก็ได้ เพราะตอนที่พี่เป็นเเฟนกับเขา ผู้หญิงคนนี้ก็ชอบทำตัวเเปลกๆ พี่ไม่ชอบพี่ก็เลยลบเฟสบุ๊คผู้หญิงคนนั้น คือพี่มีรหัสเฟสของเเฟนพี่ พี่ก็บอกเขาว่า พี่ลบ ญ คนนี้นะ เขาบอกลบไปเถอะ ไม่ได้สนิท พี่เขาไปดูเฟส ผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง พี่ไม่เเน่ใจว่า เขาเป็นอะไรมากหรือป่าว เขาคุยกันเเค่ 1 อาทิตย์ เเต่ ญ คนนั้นถึงกับร้องไห้ พูดทำนองว่า เเฟนพี่ไม่ได้เลือกเขาเเบบเต็มร้อย เพราะยังมาคุยกับพี่อยู่ พี่ก็ งงๆ ว่า นี่ ผู้หญิงดราม่าเกินจริง หรือว่า ใครกันเเน่ที่พูดความจริง เพราะทุกครั้งเเฟนพี่ก็จะตอบว่า ไม่ชอบผู้หญิงเเบบนั้น คือเขาตอบสั้นๆเเบบนี้ทุกครั้ง จนพี่ก็ไม่อยากจะถามเเล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?