ที่นั่งระหว่างความเคลื่อนไหว(2)
ตั้งกระทู้ใหม่
ยามเย็น
ความมืดเริ่มปกคลุม
ฝนรินตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ
อากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ
ช่วงหัวค่ำ
ก่อนตะวันหล่นลงสู่ปลายไม้
หลังจากที่ฉันช่วยงานบ้าน
และทานอาหารเย็น
ฉัน
กลับมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมอีกครั้ง
เพื่อเขียนกระทู้นี้
(♡˙︶˙♡)
ฉันเกลียด
บรรยากาศที่แสงสว่างน้อยที่สุด
มันบ่งบอกถึง
วันนี้กำลังจะหมดไป
ความสะดวกสบาย
ในการทำกิจกรรมต่างๆ
ลดลงตามแสงสว่าง
ความเงียบ
เริ่มคืบคลาน
เสียงหรีดหริ่งเรไร
ปนกับเสียงโทรทัศน์
พื้นที่หลังเขา
ที่ไม่เหมือนหลังเขา
ความเจริญทางแสงสี
เริ่มเดินทางเข้ามา
มากขึ้น...มากขึ้น
อย่างเห็นได้ชัด
ราวกับว่า
ไม่มีทาง
ที่จะหลีกหนีแสงสีเหล่านั่นได้
มีแต่จะเพิ่มพูน
วิ่งไล่
กลืนกินจิตใจ, ค่านิยมของเราไปเรื่อยๆ
'ค่อยๆ กลืนกินวัฒธรรมที่เคยสัมผัส
ไปเรื่อยเรื่อย...'
⁄(⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄)⁄
ย้อนกลับมาที่ตัวเรา
ในบ้านหลังเล็กๆ
ในชนบทไกลจากในเมือง
สักห้า-หกกิโลได้
ฝนเริ่มหยุดริน
อากาศเย็นสบาย
คุณยาย
นั่งดูโทรทัศน์กับหลานตัวน้อย
เสียงอาบน้ำของน้าสะใภ้
น้องสาวสองคนกำลังหลับปุ๋ย
ฉันยังเพ่งจอโทรศัพท์
เหมือนเดิม
เทคโนโลยีเปลี่ยนชีวิต
ชีวิตเปลี่ยนไปตามเทคโนโลยี
ฉันเริ่มมองหาสมุด
ที่เขียนบางอย่างค้างไว้
ราวกับกำลังมองหา
ความสุข
ของชีวิต
มีความสุขทุกครั้ง
ที่ได้ทำ
ในพื้นที่หลังเขา
ในที่ๆ เราได้ใช้ชีวิต
♡⃛◟( ˊ̱˂˃ˋ̱ )◞⸜₍ ˍ́˱˲ˍ̀ ₎⸝◟( ˊ̱˂˃ˋ̱ )◞♡⃛
ปล. เขียนอะไรก็ไม่รู้แฮะ^ ^
1 ความคิดเห็น
^^....
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?