ข้อคิดของผมในเด็กดี (อ่านดูนะ)

[Hortax]

สวัสดีครับพี่ๆเพื่อนๆหรือน้องๆทุกคนในบอร์ด เด็กดีครับ

เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นคนนึงฮะ ที่ตั้งกระทู้ปรึกษาปัญหาอยู่ในบอร์ดแห่งนี้นั่นก็คือ เรื่องความรัก และเพศ ของตัวเอง
ผมเป็นหนึ่งในคนนึงที่สับสนในชีวิตและสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ ย้อนกลับไปตอนที่เริ่มตั้งกระทู้ ความรู้สึกในตอนนั้น
ผมบอกเลยว่าจิตใจของผมมันทั้งวุ่นวายสับสน และ ไร้ซึ่งทางออกไร้ซึ่่งที่ปรึกษา ตัวเองไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงต่อ
กับชีวิตของตัวเอง ถึงตอนนี้ก็ยังต้องยอมรับว่าไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไงต่อไป หรือจะแก้ไขปัญหาที่ตัวเองเจอแบบไหน

กระทู้ของผมอันนั้นค่อนข้างที่จะไร้สาระเลยครับแน่นอนว่ามันแทบจะเป็นเรื่องทั่วไปของบอร์ดนี้เลยก็ว่าได้
นั่นคือเรื่องปัญหาของเพศที่ 3 นั่นคือการที่ผมเกิดความรู้สึกกับผู้ชาย มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีกระทู้แบบนี้
หลายคนที่แวะเวียนเข้ามาก็เลือกที่จะมองข้ามและไม่สนใจอะไร ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ  ส่วนนึงอาจจะ
เป็นเพราะภาษาเขียนและการเรียบเรียงด้วย - -; ด้วยความที่ตัวเองมีวิธีการพิมที่ค่อนข้างเด็ก

ตอนนั้นผมกังวลมากๆรีกระทู้และหน้าเวปของตัวเองตลอดว่าจะมีใครซักคนว่าไงเพราะเรื่องแบบนี้ผมคุยกับคน
ใกล้ชิดไม่ได้เลยจริงๆแล้วก็มีพี่คนนึงครับที่เข้ามาแนะนำและพิมสิ่งที่ช่วยทำให้ผมเข้าใจในสิ่งที่ตัวเอง
เป็นอยู่มากขึ้นและทำให้ความวุ่นวายในตัวของผมมันเบาบางลงผมดีใจมากๆเลยครับแม้ปัญหามันจะไม่หายไป
ส่วนนึงเพราะผมไม่เด็ดขาดกับชีวิตตัวเองด้วยนั่นแหละครับเพราะการตัดสินใจเรื่องแบบนี้มันเรื่องละเอียดอ่อน
เพราะเรากังวลเรื่องคนใกล้ตัวผมคิดว่าเรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลานั่นแหละ

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญที่ผมอยากจะบอกทุกคนครับ ถึงจะพิมพ์มายาวเหยียดก็เถอะ... แหะๆ

เพียงแต่ที่ผมอยากจะบอกคือผมดีใจจริงๆฮะตอนที่มีคนมาตอบแม้จะแค่คนเดียว และใช่ครับส่วนนึงอาจจะเป็น
เพราะผมอาจจะอยากแค่เรียกร้องความสนใจ เพราะตอนที่มีคนมาสนใจผมดีใจจริงๆ มันดีจริงๆเมื่อสิ่งที่เราบอก
ใครไม่ได้วันนึงมันไม่ถูกมองข้ามแม้มันจะเป็นแค่ข้อความจากคนที่เราไม่เคยรู้จัก ถ้ามีใครซักคนเห็นอะไรแบบนี้แล้ว
หงุดหงิดใจหรือรำคาญผมไม่อยากให้รู้สึกแบบนั้นเลยครับ เพราะยังไงซะเราก็เลือกที่จะมองข้ามแต่อย่าเก็บ
ไปเป็นอารมณ์เลยเนาะ ผมอ่านกระทู้ของคนอื่นด้วยครับ กระทู้ของคนแบบผมเนี่ยแหละ และผมอยากขอบคุณ
ทุกๆคนมากๆที่ช่วยเหลือและให้คำแนะนำคนแบบผม แม้เพียงซักคนเดียวก็ยังดีฮะตอบหน่อยนะ 5555

และถึงคนที่มีปัญหาเดียวกับผม จริงๆแล้วจะแล้วจะพิมพ์คำว่าเกย์ยังไม่กล้าเลยแห้ะมันรู้สึกแปลกๆ...
เอาน่ะ อย่างน้อยคุณไม่ใช่คนที่มีปัญหานี้คนเดียว มันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอยู่ตลอด แต่ที่ผมคิดได้คือ
การตัดสินใจมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเรานี่ล่ะว่าจะเอายังไง เวลา มีผลกับเรื่องนี้นะผมว่า มันทำให้เรามองอะไรบางอย่าง
เปลี่ยนไปถ้าเทียบอารมณ์ตอนกังวลครั้งแรกกับตอนนี้ เออใช่ผมยังกังวล และยังแก้ไขมันไม่ได้
แต่ผมมองอะไรได้กว้างขึ้นจริงๆครับ เราเริ่มที่จะพอรับมือได้ เช่นสมมุตินะ

ถ้าจะเป็นผู้ชายแอ๊บแมนยังไงให้เนียน~ แฮร่ ///โดนเตะ 

หรือถ้าจะชอบผู้ชาย จะรุกหรือจะรับดีนะ /// โดนเตะรอบ2

หรือถ้าจะชอบทั้งหญิงทั้งชาย จะสร้างฮาเร็มยังไงดี~ ///โดนเตะรอบ3

หรือจริงๆแล้วมันไม่สำคัญว่าจะหญิงหรือชาย คนที่ชอบยังไงก็คือคนที่ชอบ
คุณคือคุณ เขาคือเขา ไม่สำคัญว่าเราต่างเป็นอะไร มันเป็นอะไรที่เข้ากันได้และมีความสุข

ที่ผมคิดได้ก็คือ จริงๆมันอาจจะไม่สำคัญว่าตัวเราคืออะไรหรือเป็นอะไรกันแน่

การจำกัดความเป็นตัวตนมันอาจจะไม่สำคัญเลยก็ได้ ถ้าลงตัวมีความสุขก็ทำเถอะ

เท่านี้คุณอาจจะไม่ต้องคิดว่าตัวเองเป็นเกย์หรือเปล่าแล้วล่ะ

ผมว่านะ เป็นอะไรก็คงไม่สำคัญถ้าคิดแบบนี้
.....


เราชอบและรักกันได้หมดเลยยย #โลกสีรุ้ง ฮิฮิ~ ///โดนเตะรอบ4 



ปล.อ่านยากหรือผิดพลาดขออภัยครับแต่อยากให้อ่านนะ