[เล่าเรื่อง]ผิดที่ไม่เจียมตัว

[ไม่เจียมตัว]

สวัสดีครับตามหัวข้อนั่นแหละครับผมมันไม่เจียมตัวเพื่อนๆหลายคนก็คงเคยแอบชอบรุ้นพี่ใช่มั้ยครับ
ตอนผมขึ้นม.1ใหม่ๆผมได้รู้จักรุ่นพี่่คนนึงคับเขาชื่อเนมเขาอยู่ม.5 ผมชอบเค้าตั้งแต่เห็นครั้งแรกแล้วคับ
ผมเลยตามหาเฟสบุ๊คของพี่เนมพอเจอผมก็แอดเลยคับแต่ว่า..เขาไม่รับแอดผม(ก็เรามันน่าตาไม่ดีนี่) ผมเลยทักแชทพี่เขาไปเลย"พี่เนมรับแอดหน่อยคับ"
นั่นแหละคับจุดเริ่มต้น ผมทักไปคุยด้วยทุกวันครับ
คอยให้ของเขาในวันสำคัญ ผมพยายามทำทุกอย่างให้เขาสนใจผมบ้าง จนผมขึ้นม.2และแน่นอนพี่เนขึ้นม.6(นี่ผมรักคนคนนึงมาปีแล้วหรอ)แต่ความรู้สึกดีๆมันเริ่มขึ้นก็ตรงปีนี้นี่แหละคับ ผมเปลี่ยนไปนิดนึงสูงขึ้นขาวขึ้นแต่พี่เนมนี่ดิ่น่ารักกว่าเดิมมีแต่คนจีบ เห้อ
(ปีนี้เหลือปีสุดท้ายแล้วผมขอทำทุกอย่างเพื่่อพี่เนมผมขอเก็บความทรงจำดีๆไว้ได้มั้้ย..)
ปีนี้เราเจอกันบ่อยมาก เราคุยกันเยอะกว่าเดิมคับ
ผมยังคอยให้ของขวัญในวันสำคัญของเขาอยู่แต่ผมคิดวาาผมพอแล้วผมรู้สึกไม่มีหวังเลยสักนิดจนถึงเทศกาลกีฬาสีซึ่งช่วงนั้นตรงกับวันเกิดผมพอดีมีผญ.คนนึงเดินมาทางผมเทอถือตุ๊กตาตัวบะเล่อ
เงยหน้าขึ้นเห้ย!พี่เนมหนิ่ เขายื่นให้ผมคับผมรับไว้
แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า"คนเยอะเนอะ"คือผมนั่งกับเพื่อนอยู่ไอเพื่อนก็แซว - - ผมเลยจับแขนเขาแล้วพูดว่า"เขินหรอมานี่มา"แล้วลากไปหลังกำแพง
พี่เนม:เมื่ื่อกี้พูดไรนะ
ผม:อ้อ ป่าว
พี่เนม:ปีนี้แข่งรึป่าว
ผม:แข่ง ทำไมอะจะมาดูหรอ
แล้วเขาก็เดินหนีไป.. โธ่ทำไมไม่ตอบกันก่อนฟ้ะ
ผมแข่งบอลคับแข่งทุกปีแพ้ทุกปีด้วย555555
พอถึงตอนแข่งผมแข่งจนเหนื่อยแดดก็ร้อนเท้าจะพองอยู่แล้้วมองออกไปข้างสนามกี่ครั้งก็ไม่เห็นพี่เนมแต่ผ่านไปสักพักมีผญ.วิ่งดุ๊กดิ๊กๆมาข้างสนามคับ
พี่เนมไงจะใครล่ะ ผมดีใจมากพอแข่งเสร็จออกมาผมก็ไม่เห็นพี่เขาแล้วหรือว่าผมตาฝาดไป เห้อเขาจะมาดูทำไม วันต่อมาผมก็ต้องแข่งอีกก่อนแข่งประมาณ10นาทีผมเห็นพี่เนมเดินผ่านไปทางหลังสนามผมเลยวิ่งไปหา "พี่เนม"
พี่เนม:ห้ะ อ่าวว่าไง
ผม:เมื่อวานก็ไม่มาดู(ทำหน้างอนๆ)
พี่เนม:ดูมั้งเหอะะะ ตัวเองเห็นรึป่าวหรอก
ผม:ไม่อะ
พี่เนม: เออ เห็นปะ
ผม:ขอโทดดงั้นวันนี้มาดูด้วยนะ
พี่เนม:พี่ต้องไปดูเพื่อนแข่งบาสอะแต่เดี๋ยวมาดู
ผม:อื้อโอเค เห้ย!เจมสูงเท่าพี่แล้วว่ะ55555
(ผมเคยเตี้ยมากๆคับ)
พี่เนม:สูงกว่าก่อนค่อยมาพูดด55555
(แหมพูดงี้สูงกว่สแล้วจะคบกันมั้ยหล่ะคับ)
พอถึงตอนแข่งแข่งไปเรื่อยๆเอาอีกแล้วผมไม่เห็นเขาผมรู้สึกไม่มีกำลังใจยังไงไม่รู้ผมเลยขอเปลี่ยนตัวพอไปนั่งทานน้ำเขาเดินมา..
พี่เนม:เหนื่อยป่าว
ผม:เหนื่อยสิ่ (กินน้ำ)เขาดึงน้ำจากมือผมแล้วพูดว่า
"กินด้วย กินได้ป่าว"เดี๋ยวๆน้ำจากปากผมนะแม่เจ้าา ผมก็ตักน้ำให้ใหม่แล้วยื่นให้ "อ้ะ กินได้" กินเสดเขาก็วิ่งไปดูบาสต่อ ฮือออTT วันต่อมาแข่งเช้าครับ
ก็แข่งเหมือนเดิมก็หวังว่าพี่เนมจะมาดูเพราะวันนี้แข่งวันสุดท้ายแล้ว เย้!พี่เนมมาดูครับพอผมเปลี่ยนตัวผมก็ไปนั่งข้างสนามพี่เนมวิ่งมานั่งข้างๆ
พี่เนม"ไรเนี่ยวิ่งตามลูกบอล"
ผม:อะไรรเตะได้ตั้งเยอะ5555
และก็มีเสียงตะโกนออกมาจากในสนาม
"เจมมาเตะลูกโทษดิ้"
ผมมองหน้าพี่เนมแล้วพี่เนมก็พยักหน้า"ไปเตะดิ่"
พอผมเตรียมจะเตะก็มีเสียงตะโกนจากข้างสนาม
"เจม เจม เจม"พร้อมเสียงตบพื้นดังแปะ แปะ แปะ
ผมหันไปพี่เนม.. ทำไรเนี่ยน่ารักจัง55555
หันกลับมาเตะ ปึ้งง!! ไม่เข้า สงสัยเขินมากไปหน่อย- - เดินกลับมาหาพี่เนม เขาลูบหัวผมแล้วพูดว่า
"ไม่เป็นไรหน่า เก่งแย้ว" พอถึงวันจริงกีฬาสีเราอยู่คนละสีกันคับ ม.ผมกับม.พี่เนมส่วนใหญ่เขาจะไม่ให้ทำไรมีหน้าที่ดูคับ555555 ผมเห็นพี่เนมฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ ผมเลยเดินไปหาแล้ววางตุ๊กตาไว้ข้างๆเพื่อนพี่เขาทำท่าจะเรียกคับผมทำท่า ชู่ๆ ประมาณว่าจุ๊ๆ
เพื่อนพี่เขาก็อ่อโอเค5555 แล้วผมก็วิ่งไปแอบมองไกลๆหวังว่าเขาตื่นมาเขาจะดีใจที่เห็นนะ ผมไม่ได้มองเพื่อนชวนไปที่อื่น TT สักพักพี่เขาก็ทักแชทมา
พี่เนม:ไปอยู่ไหนว่าจะขอบคุณทุกหน่่อย
ผม:อ่าวรู้ได้ไง55555
พี่เนม:แหมก็มีอยู่คนเดียว ขอบคุณนะ
ผม:เอ้อไมช่วงนี้ไม่ค่อยออนเลยพี่ก็รู้เจมคุยกับพี่ได้ทางนี้ทางเดียว
พี่เนม:โทรมาคุยมา(พร้อมแนบเบอ)
ผม:เห้ยยใจง่ายบ่อยปะเนี้ยย
เชสเข้ได้เบอพี่เขาแล้วเว่ยยยช่วงนั้นผมคิดว่าพี่เขาคงมีใจให้ผมบ้าง ผ่านไปอาทิตนึงเขาขึ้นสถานะมีแฟนแล้ว ผมซึมไปเลยคับร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน ตื่นมาเป็นตสกุ้งยิงเอ้าเดี๋ยวๆ55555 พอมารร.ผมเดินผ่านกับพี่เขาคับผมพยายามจะหลบหน้าไม่อยากเจอหน้าเขาผมเจ็บมากผมรักเขามาก พี่เขาก็ทัก
"ตาเป็นไร" ผมเมินคับคือตอนนั้นผมขอโทษที่เมินพี่แต่ผมเสียใจมากจริงๆ ผมเดินผ่านไปโดยไม่มองย้อนกลับ พี่เขาก็ตอบตัวเอง"อ๋อตาเป็นผัวยาย"แล้วเดินไปเลย ผมขอโทษTT พอเดินลงมาเพื่อนก็ล้อกันเยสๆตาเป็นผัวยายว้ะ เห้ออย่าล้อได้มั้ยรู้สึกผิดจะแย่ผมไม่คุยกับเขามาประมาน2เดือน ผมโพสในเฟสว่า "ลืมเขาเถอะว้ะ" ผ่านไป10นาทีเขาก็โพสว่า "จะจบแล้วดีกันเหอะนะ" เห้้ยผมลืมไปได้ไงว่สพี่เขาจะจบแล้วนี่ก็ใกล้ปัจฉิมแล้ว โอ้ยผมขอโทษ
ผมไปซื้อดอกกุหลาบดอกใหญ่ครับเป็นดอกไม้ปลอมแต่ใหญ่ประมาณหัวถึงเอวเป็นแบบคล้ายตุ๊กตาอ่ะคับผมอธิบายไม่ถูก วันปัจฉิมผมเดินไปให้เขาในโรงอาหารคนเยอะแสรดดดด พอเดินไปถึงเะื่อนพี่เขาก็พูดว่า เยสสสน่ารักอะ นั้นเขินไปอี๊กกก ยื่นให้เขาไปแล้วเขาก็ยื่นเฟรนชิพให้ "เขียนให้หน่อย"
ผมก็ไปเขียนให้ ผมบอกชอบเขาไปในเฟรนชิพเขียนยาวยิ่งกว่าเรียงความอีก55555ให้มาใหญ่เท่าไหร่คือเต็มช่อง หลังที่เขาทำกิจกรรมกันเสดผมก็เดินเอาไปให้ เขาก็ขยี้หัวแล้วพูดว่า "อย่าร้อง" "เขียนเสื้อให้หน่อยเร็ว555"ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มผมอยากกอดพี่เขาเหลือเกินอยากกอดเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจอเขาอีก พอเปิดเทอมขึ้นม.3ผมมารร.ผมรู้สึกเหมือนเขายังอยู่แต่เขาไม่อยู่แล้วผมคิดถึงเขาเหลือเกินเหมือนผมยังเห็นเขาในมุมต้่างๆ ผ่านไปเดือนกว่าผมก็ยังไม่ชินในวันที่ไม่มีเค้าบอกชอบก็ไม่ได้บอกต่อหน้าเห้อ ก่อนเรียนคาบ5ผมเห็นเขาเช็คอินมารร. เห้ยยผมวิ่งตามหาเขาทั้งๆที่อีกไม่กี่นาทีก็จะเริ่มเรียนผมวิ่งไปหาชั้นล่าง กลางสนาม ตึกอื่นก็ไม่เจอวิ่งตามหาตามชั้นผมไปทุกชั้นจนออดดังแต่มันเหลืออีกชั้นนึงที่ยังไม่ได้ไปผมเลยขึ้นไปก่อน จริงหรอ?ผมเจอเขา?ผมเห็นเขา?เขาสวยขึ้นมาก?ผมอึ้งไปสักพัก เขานั่งอยู่กังเพื่อนแลเวจังหวะนั้นเพื่อนเขาไปเข้าห้องน้ำพอดีเหลือเขานั่งคนเดียว ผมวิ่งไปนั่งข้างๆ "ขอนั่งด้วยได้มั้ยอะ" ผมหันไปมองหน้าเค้า
เค้าหันมามองหน้าผม เชี่ยทำไมใจเต้นแรงแบบนี้
เขายิ้มให้โดยไม่ได้พูดอะไรจนผมเห็นเพื่อนพี่เขาเดินมาแต่ไกลผมต้องไปแล้วนี่ก็เลยเวลามามากด้วยผมลุกขึ้นจับที่ไหล่เขาแล้วพูดว่า "คิดถึงนะ" เขายิ้มให้รอยยิ้มเขาแบบนี่ทำไมไม่เคยเห็นมาก่อนทำไมมันเป็นยิ้มที่ตรึงใจจังวะ ผมหันหลังเดินกลับไปที่ห้องเรียนพร้อมน้ำตาผมคิดในใจทำไมผมไม่พูดอะไรมากกว่านี้ในตลอดที่ไม่เจอกันมานี้มีเรื่องอยากจะบอกเขามากมายอยากกอดเขา ผมเรียนไปพร้อมกับน้ำตาพอเลิกเรียน(ตอนเย็น)ผมคิดว่าเขายังไม่กลับผมวิ่งขึ้นไปหา..ผมไม่เจอเขาผมเลยลงมากำลังจะกลับบ้านผมเห็นเพื่อนเขาเดินกำลังจะเข้ารร.ตอนนั้นผมคิดเลยว่าพี่เขาต้องยังอยู่แน่ๆผมวิ่งเข้ารร.วิ่งขึ้นไปหาผมเจอเขาครับแต่เพื่อนเขาเต็มไปหมดผมไม่กล้า.. ผมเตรียมใจอยู่หลังบันไดนานมากแอบมองเขาดูว่สกลับรึยัง ในความป๊อดของผมทำให้ผมเสียใจมากกว่าเดิมผมยืนอยู่หลังบันไดประมานชั่วโมงได้ผมวิ่งขึ้นไป.. พี่เขาไม่อยู่แล้้วเขากลับไปแล้ว นี่เป็นคลั้งที่พลาดที่สุดในชีวิต ผมรักพี่นะ
ตอนนี้ก็ยังรักอยู่่ผมรักพี่มากจริิงๆ
ขอบคุณที่อ่านจบครับเขียนไม่ได้เรื่องขออภัยด้วยครับ
ต่อมั้ยครับ 5555