Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ซิ่ว หรือ ยอมจำนนเรียน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมเป็น เด็ก59 ที่กำลังจะเปิดเทอมในอีกไม่กี่วันนี้ คณะที่ผมอยากเรียนกับคณะที่ผมไม่ไปเรียนมันต่างกันมากเลยครับ (สุขภาพ VS ศิลป์)
อีกไม่กี่วันก็ต้องเปิดเทอมแล้วครับ แต่ยิ่งใกล้วันยิ่งไม่อยากไป ยิ่งรู้สึกแย่ ผมรู้ตัวนานแล้วครับว่าคณะนี้มันไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ ผมพยายามบอกพ่อแม่ตั้งแต่ก่อนจ่ายค่าเทอมแล้วว่าผมมีคณะอื่นที่ชอบมากกว่าซึ่งผมเองก็ติดคณะที่ผมชอบด้วย แต่เหมือนพวกเขาไม่เข้าใจเราเลย เหมือนผมไม่มีสิทธิ์เลือกหนทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเองเลย ถามว่าใจผมอยากซิ่วมั้ยแน่นอนครับ ซิ่วทั้งใจ เรื่องที่ผมเครียดคือเรื่องเงินครับ ฐานะทางบ้านก็ไม่ใช่จะดี ถ้าบ้านผมรวยผมคงไม่ซีเรียสขนาดนี้ มันแย่ตรงนี้แหละครับ ถ้าผมเลือกหยุดมันตั้งแต่ตรงนี้ตัดปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมผมไม่รู้ว่ามันจะเป็นทางที่ดีที่สุดมั้ย แต่ถ้ายอมจำนนเรียนไปแต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่จริงๆมันก็คงมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ผมไม่รู้ว่าถ้าเรียนไปมันจะดีขึ้นมั้ย ผมไม่รู้ทางไหนคือทางที่ดีที่สุด ปัญหาหลักๆเลยคือเรื่องค่าใช้จ่าย ผมอยากกลับไปตอนที่ยังไม่ได้จ่ายค่าเทอมมากๆแต่คงทำไม่ได้ มันแย่นะครับ ที่ตัวเราไม่มีสิทธิ์เลือกได้เลย ไม่มีโอกาสเหมือนคนอื่นเขา ถ้าซิ่วก็สงสารพ่อแม่ ถ้าเลือกไม่ซิ่วก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นทางที่ดีที่สุดมั้ย ผมไม่รู้ว่่าทางไหนที่เป็นทางที่ดีที่สุดทางที่ทำให้เสียใจน้อยที่สุดครับ

แสดงความคิดเห็น

>

5 ความคิดเห็น

Dome Jit 24 ก.ค. 59 เวลา 08:36 น. 1

จ่ายตังค์ค่าเทอมไปแล้วใช่ไหมอ่ะ งั้นลองเรียนเทอม1ก่อนดีไหม ถ้าไม่ชอบจริงๆบอกที่บ้านก็ได้นะว่ามันไม่ใช่ทางเราแล้วเราเรียนไม่ไหวอ่ะ อย่างเราอ่ะ เราdek59เหมือนกัน ตอนแรกก็ติด it วิศวะ และก็เภสัช ที่บ้านเราก็อยากให้เข้าวิศวะนะเพราะ เภสัชเป็นของมอเอกชน แต่เราลองไปทดลองไปสัมภาษณ์และวิชาต่างๆที่ต้องทนเรียนเราว่าเราไปไม่ไหวแน่ๆ เราเลยขอเลือกทางที่เราชอบดีกว่า ถ้าเราชอบเราจะมีความสุขกับมันนะ ดีกว่าต้องไปเรียนเครียดๆอ่ะแบบนั้นเราคงทนไม่ไหว เราก็เลยคุยจริงจังกับที่บ้าน พอเค้าเห็นเราไม่ไหวจริงๆเค้าก็ยอม พ่อแม่อ่ะรักลูกที่สุดแล้วถ้าคุยจริงจังยังไงเขาก็ฟัง เพราะเรารู้ว่าถ้าเราเรียนไปมีแต่วิชาที่ไม่ชอบเราคงเครียดกว่าเดิมอ่ะไม่งั้นแย่แน่ๆเกรดตู555 ยังไงก็คิดดีๆนะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะ สู้ๆ

0
ดีใจ 24 ก.ค. 59 เวลา 22:34 น. 3

ลองเรียนซักเทอมก่อนก็ได้ค่ะ จ่ายตังค์ไปแล้ว พี่เองเด็ก57 เรียนคณะที่ไม่ใช่เหมือนกัน ละก็รู้ทั้งรู้ด้วยนะว่าไม่ถนัด พี่แค่อยากลองพยายามดู เพราะมันเป็นคณะสายสุขภาพเรียน6ปี หลายคนสนับสนุนแพ้แรงสนับสนุน แล้วเป็นทุนด้วย จบมามีงานทำแน่นอน เค้าว่ากันอย่างงั้น แต่ตัวเองถนัดคำนวน ชอบคำนวนสุดๆ มีคณะในใจแล้วก็ทำได้เหมือนกัน พี่เรียนปีแรกยังไม่เข้าวิชาคณะ จะมีก็แค่สองตัว พอปีสองมาเท่านั้นแหล่ะค่ะ อื้อหือออออ อึดอัด อึดอัดสุดๆ ร้องไห้ไปเรียนไป จริงๆตอนปีหนึ่งเรียนแค่สองตัวก็รู้แล้วว่าไม่ชอบเลย ไม่ชอบเลยจริงๆ เห็นตัวเลขแล้วจี้มาก แล้วดันไม่เก่งจำอีกด้วย ทำไมถึงยังเรียนต่อ เพราะได้ทุนค่ะๆ ออกไม่ได้ๆๆๆ ถึงตอนนี้แล้วพี่ตัดสินใจออกมาด้วยวิธีที่ไม่ควรจะทำอะ แต่คือเรียนแล้วมันไม่ชอบจริงๆ มันไม่ใช่ทางของเราเลย ร้องไห้และคิดอยู่อย่างนั้นเกือบ3อาทิตย์ ในหัวมีแต่คำถามๆๆ ปวดหัวเอามากๆ เลยบอกแม่ว่าไม่ไหวแล้วแม่ร้องไห้แต่พยายามกั้นแบบสุดๆ กั้นไม่อยู่จริงๆ แม่บอกว่ถ้าไม่ไหวออกมาลูก ตอนนั้นคือร้องไห้โฮเลยดีใจ จริงๆตอนนี้จะขึ้นปี3แล้วแต่พี่ยอมซิ่ว น้องอย่าคิดมากเลยค่ะ ลองเรียนดูก่อนนะ ละลองถามตัวเองในตอนที่เรียนดูอีกทีว่าโอเคมั้ย ถ้าไม่โอเคจริงๆ ค่อยว่ากัน สู้ๆนะค้า

1
Breakingo 25 ก.ค. 59 เวลา 01:39 น. 3-1

พี่ครับผมสามารถติดต่อพี่ได้ทางไหนบ้าง ผมอยากปรึกษาพี่หลักไมค์อะครับ

0
จิดา 25 ก.ค. 59 เวลา 18:34 น. 4
เยี่ยม เราก็คิดแล้วเหมือนกันว่าจะซิ่ว เพิ่งตัดสินใจไปวันก่อนนี่เองง :)
เหมือนได้มหาลัยในฝันแล้ว แต่สุดท้ายคณะมันก็ไม่ใช่ เพราะรู้ว่าถ้าเรียนไปต้องเจอตัวไหนบ้าง .
ซิ่วกันๆ สู้ๆน้าาา ถ้าใครพอมีกลุ่มเด็กซิ่ว59'ช่วยดึงเราเข้ากลุ่มหน่อยน้าา pn22mydimple
0
settle_down 25 ก.ค. 59 เวลา 23:43 น. 5

พี่เป็นเด็ก 57 ที่บ้านอยากให้เรียนครู ตอนนั้นพี่ได้คณะที่พี่อยากเข้าแล้ว แต่ที่บ้านอยากให้เรียนครูมากกว่าเพราะว่าครูมันเป็นอาชีพที่ค่อนข้างมั่นคง พี่ก็รู้ทั้งรู้นะว่าพี่ไม่เหมาะกับคณะนี้ แต่พี่ก็ยอมเพราะพี่คิดว่าเรียนไปแล้วพี่อาจจะชอบก็ได้ พี่คิดผิด จบปี 1 พี่ขอที่บ้านลาออกจะซิ่วไม่ไหวแล้ว แต่ที่บ้านไม่ยอมก็พยายามเกลี้ยกล่อมสุดท้ายพี่ก็ใจอ่อนยอมกลับไปเรียนลองดูอีกซักตั้ง พอขึ้นปี 2 ยิ่งเรียนมันก็ยิ่งไม่ใช่ ไฟมันมอดแบบชนิดที่จุดไม่ติดอ่ะ มันอึดอัด เหนื่อย และท้อมาก พี่กลับบ้านทุกอาทิตย์ ตอนอยู่กับเพื่อนก็ทำตัวปกติ แต่พออยู่คนเดียวก็จะร้องไห้ พี่พยายามที่จะปรับทัศนคติของตัวเอง พยายามหาเหตุผลมาลบความรู้สึกต่างๆ แต่ก็อย่างว่าอะไรที่มันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่อยู่ดี
พี่เสียใจทุกครั้งที่เห็นเพื่อนเรียนคณะที่ตัวเองอยากเรียน เศร้าทุกครั้งที่เห็นเพื่อนยิ้ม
เพื่อนหัวเราะเวลาเล่าเรื่องที่มหาลัย จบปี 2 พี่ลองขอที่บ้านซิ่วอีกครั้งคราวนี้ที่บ้านโอเคซิ่วก็ซิ่ว ป้าพี่ถามมันไม่ชอบขนาดนั้นเลยหรอพี่ตอบไม่ได้ร้องไห้อย่างเดียว 
ตอนนี้พี่ซิ่วแล้วเรียบร้อย เป็นเฟรชชีอีกรอบ ได้เรียนในคณะที่ตัวเองอยากเรียน ถึงแม้จะไม่ใช่มหาลัยที่อยากเรียน(ที่บ้านเลือกให้)แต่ก็ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ตอนนี้พี่เปิดเทอมแล้วหลายๆสิ่งทำให้พี่รู้สึกเสียดายว่าทำไมพี่พึ่งมา พี่เอ่ยคำว่า"รู้งี้มาตั้งแต่ตอนนั้นก็ยังดี"ไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
พี่ก็หวังว่าประสบการณ์ของพี่จะช่วยให้น้องตัดสินใจได้ดีขึ้น มั่นใจในความคิดตัวเองมากขึ้น จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายทีหลังแบบพี่ ขอให้น้องโชคดีน้าาาาสู้สู้^^

0