มีนักเขียนคนไหนชอบรังแกตัวละครบ้างรึเปล่าคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เราอยากหาข้อมูลไปเขียนนิยาย แนวทำลายกำแพงที่ 4 แบบตัวละครต่อกรกับผู้เขียนที่ต้องการเขียนเรื่องนี้ให้จบแบบสิ้นหวัง ผู้เขียนสามารถสร้างหรือกำหนดชะตากรรมเรื่อง โดยอาศัยพื้นฐานเหตุผลตามท้องเรื่องได้ ส่วนตัวละครก็พยายามต่อกร
Johdet
23 ส.ค. 59 เวลา 22:30 น.
300
views
14 ความคิดเห็น
ตัวนางเอก - ชีวิตรันตามบทปกติ ไม่ได้รังแกนะ ถ้ารังแกนางตายตั้งแต่ฆ่ายกครอบครัวแล้ว บทให้ชีวิตกำพร้าก็ต้องรันทดบ้างเป็นธรรมดา
ตัวพระเอก - อันนี้เรียกว่ารังแก ตกหลุมรักนางเอกแบบหน้ามืด นางเอกใจหิน ด้านชา พระเอกจะทำยังไงให้นางสนใจ หรือมีใจบ้าง ฐานะก็ต่ำต้อยกว่าไม่คู่ควรนางด้วยซ้ำ แต่มันก็ยังบ้ารัก อ้อ มันทั้งรักทั้งเกลียดด้วย หญิงมือที่สามก็จะมาช่วงชิงอีก ประดังกับบทที่จะให้ช่วงพอรักไม่สมหวังมากๆ เข้า จากรักก็อาจเกลียดได้ แต่เกลียดในใจทั้งที่ยังรัก มันเป็นความรู้สึกเกลียดอย่างไรคงบอกมากไม่ได้เดี๋ยวกลายเป็นสปอยล์
ถ้าเป็นรังแกในความหมายนั้นเราก็ทำอยู่ค่ะ ได้เห็นตัวละครพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดแล้วมันสนุกดี
ผมยกให้จอร์จ อาร์. อาร์. มาร์ติน คนเขียน game of thrones มหาศึกชิงบัลลังก์ครับ พี่แกโหดสุดในสามโลก
นึกถึงภาพยนตร์เรื่อง Stronger than fiction (2006) เลยฮะ ตัวเอกเป็นตัวละครในนิยายที่พยายามต่อต้านการเขียนเรื่องของนักเขียนที่จะให้ตัวเอกตายในตอนจบเหมือนนิยายเรื่องอื่นๆที่ตัวเองเคยเขียนมา
ลองไปดูเผื่อเอามาอ้างอิงอะไรได้บ้างฮะ ^^
เราไม่รู้ว่าจะเรียกว่าชอบได้หรือเปล่า แต่มักจะเขียนให้ตัวเอกมีอดีตรันทด เจอความสูญเสีย หรือไม่ก็ต้องเผชิญกับความยากลำบาก(แบบสาหัส) คือเรารู้สึกว่าคนที่ผ่านจุดนั้นมาได้แล้วจะแข็งแกร่งมากและเท่มาก เหมาะกับเป็นตัวเอกดี ฮ่าๆ
ตายล่ะ รู้สึกไม่เข้าพวก ผมไม่เคยแกล้งตัวละครเลยครับ ทุกคนอยู่ดีมีสุขทั่วหน้า
(นี่เราทำอะไรผิดไปใช่มั้ย?)
ไม่เคยเลือกที่รักมักที่ชังค่ะ ทุกคนต้องลำบากเท่ากันหมด #เดี๋ยวๆ
นิยายของผมจะทำร้ายตัวละครด้วยชะตากรรมอันโหดร้ายในตอนแรกๆ ครับ เพราะช่วงต้น
อยากจะใส่อะไรก็ใส่ได้ตามใจชอบ แต่พอถึงตอนกลางผู้เขียนไม่สามารถกำหนดเองได้
ทั้งหมด ยิ่งตอนท้ายๆ จะแคบลงอีก ที่เหลือนอกจากนั้นผมจะปล่อยให้เป็นไปตามผลกรรม
ซึ่งตัวละครแต่ละตัวก่อขึ้นมาเอง เพื่อให้ดูเป็นธรรมชาติ มีเหตุผลและสมจริง จะดีหรือร้าย
มากน้อยเท่าใดไม่ได้กำหนดแน่ชัด ด้วยข้อจำกัดของผู้เขียนที่กล่าวมาข้างต้น หากไม่ได้
บีบคั้นตัวละครมากจนเกินเหตุตัวละครก็จะหลุดออกมาได้เองในที่สุด
ตรงกันข้ามกับการกำหนดแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดอันเป็นที่นิยมมาแต่ก่อน เช่น ตัวร้ายใจโหด
จะต้องตายเท่านั้น พระเอกจะต้องได้รักสมหวังกับนางเอก
คงจะดูดีพิมพ์นิยมแต่หากสังเกตในรายละเอียดของเรื่องนั้นๆ ก็อาจมีเหตุผลขัดแย้งกันเอง
หรือตัวร้ายได้รับสิ่งที่เกินไปกว่าที่เขาก่อ(เป็นการรังแกตัวละครเช่นกัน) ซึ่งมักจะอ้างว่าเป็น
ผลกรรม แต่ในบางครั้งแท้จริงเป็นเพียงความต้องการของผู้เขียนเอง แบบว่าสะใจดีคนอ่าน
ก็คงจะชอบแบบเรา อะไรประมาณนั้น อันถือได้ว่าเป็นตัวอย่างที่ไม่เหมาะสมครับ
จริงๆ ตัวละครจะเป็นยังไงมันขึ้นอยู่กับเรื่องที่เราวางไว้ตั้งแต่ต้น และไม่ว่าจะพบจุดจบยังไงมันต้องมีเหตุผลรองรับ หรือไม่ก็ต้องเข้ากับธีมเรื่องด้วย นิยายบางเรื่องเป็นรักหวานแหวว แต่กลับสร้างดราม่าให้พระรองตาย เพื่อเหตุผลเดียว ไม่งั้นเดี๋ยวนางเอกพระเอกไม่ได้ลงเอยกัน เจอนิยายแบบนี้ครั้งหนึ่งตั้งแต่นั้นมาก็เข็ดนามปากกานี้ไปเลย
ชอบครับ มีความสุขด้วย โดยเฉพาะตัวที่คนอ่านรักอย่างออกนอกหน้า 55
รังแกบ่อยมากเลยค่ะ รวมๆ ที่ตายไปก็เยอะอยู่... ;w; (ล่าสุดเพิ่งฆ่ามังกรไป 5555)
แล้วแต่พล็อตครับ ขึ้นสุดลงสุด
ถ้าในมุมของตัวละครคงประมาณว่า
"ขอร้องล่ะ! ฉันไม่อยากตาย!"
"เสียใจด้วยนะ แต่ฉันห้ามไม่ได้จริงๆ พล็อตมันบังคับ" ไรท์เตอร์เลือดเย็นกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน มือลูบผมของตัวละครผู้โชคร้ายเป็นครั้งสุดท้าย "ลาล่ะ"
"อ้ากกกกก!!"
ผมชอบรังแกตัวละครมากที่สุด ดูตัวอย่างในของเรื่องผมก็ได้ครับ ตายหมดทั้งเรื่อง มีรอดตัวนางเอกเพียงคนเดียว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?