Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เคยไหม? นิยายที่เราติดตามอ่านอยู่ แต่นักเขียนกลับหายไปนานมากหรือไม่ก็ยกเลิกเขียน จนรู้สึกอยากขอมาเขียนแทน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เคยไหม? นิยายที่เราติดตามอ่านอยู่ แต่นักเขียนกลับหายไปนานมากหรือไม่ก็ยกเลิกเขียน จนรู้สึกอยากขอมาเขียนแทน ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง ที่จริงเราก็เป็นนักเขียนคนนึงอ่ะ แล้วเราได้ติดตามนิยายระทึกขวัญเรื่องนึงอยู่ เราชอบนิยายเรื่องนั้นมาก เพราะอ่านแล้วมันลุ้นระทึกดี แต่นักเขียนหายไปสองปีแล้ว ทักไปก็ไม่ตอบ จนรู้สึกอยากเขียนต่อแทนจังเลย

แสดงความคิดเห็น

>

11 ความคิดเห็น

❦ Travelers of the Mist 27 ส.ค. 59 เวลา 15:01 น. 1

แวบหนึ่งก็คิดนะคะ แต่แวบต่อมาก็คิดได้ว่าเราคงเขียนได้ไม่ดีเท่าเขาแน่ๆ นิยายดีๆ จะเสียหมด เลยยอมให้มันหายไปพร้อมกับสิ่งดีๆ ที่เหลืออยู่ดีกว่า

2
แมวข้างบ้าน 27 ส.ค. 59 เวลา 15:04 น. 1-1

น้อ... นิยายเขาดีมากเลยอ่ะ พล็อตเรื่องก็ดี อ่านแล้วตื่นเต้น อยากให้กลับมาเขียนต่อมาก แต่หายไปนาน ก็อดเสียดายไม่ได้เน๊าะ

0
มัณทนา 27 ส.ค. 59 เวลา 15:23 น. 2

เรายืมตัวละครในเรื่องของเขามาเลยค่ะ
เป็นตัวละคร OC (Original Character) ในแฟนฟิค
เป็นตัวละครที่ปรากฏตัวในเรื่องเพียงตอนเดียวก็หายไปราวกับเป็นตัวประกอบที่ถูกจ้างมาเล่น
อ่านครั้งแรกนึกว่าสองตัวละครนี้จะมีบทบาทเด่นนะ
แต่ที่ไหนได้ ดันเป็นตัวประกอบซะงั้น
พอเราเอาสองตัวละครนี้มาเขียนในแฟนฟิคของตัวเองกลายเป็นตัวละครที่มีบทบาทสำคัญ
แต่ไม่ใช่ตัวละครหลักนะ แต่เป็นตัวละครที่กุมความลับ

0
Patikan 27 ส.ค. 59 เวลา 18:40 น. 3

ความรู้สึกอยากเขียนแทนมีบ้างแต่คิดว่าไม่สนุกเท่าเจ้าของจริงๆ
คิดว่าถ้าจะหายไปเลิกเขียนนี่ อยากให้ตัวผู้เขียนสรุปเรื่องราวทั้งหมด
เอาง่ายๆ ก็เฉลยพล็อตปมปริศนาต่างๆ ใครคู่ใคร หรืออะไรยังไงจบแบบไหนมากกว่า
คือถึงไม่เขียนต่อก็เคลียร์เรื่องให้ผู้อ่านรู้ก็ยังดี
จะได้ไม่มีคาใจว่าเรื่องมันจะจบแบบไหน จะเป็นอย่างที่หวังหรือมีอะไรหักมุม
เพราะเราเชื่อว่านักเขียนมีเรื่องคร่าวๆ จุดเริ่มต้น จุดพีค และจุดจบ อยู่ในใจก่อน
ถึงได้ลงมือแต่งสักเรื่องขึ้นมา แต่ที่หายไปเพราะ...
เกิดอาการเขียนไม่ออกบรรยายไม่ถูกแล้วก็ท้อแล้วก็หายไป ด้วยเหตุผลสารพัด

นักอ่านอย่างเราก็รู้สึกหลากหลายนะ ทั้งเซ็ง โกรธ เสียใจ
โดยเฉพาะกับนิยายที่รับสมัครตัวละคร
บางทีอยากตามไปถึงบ้านดูซิว่าแม่มยุ่งจนไม่มีเวลาหายใจอย่างที่บอกหรือเปล่า
หรือ... คอมแม่มจะมาเสียอะไรหลังลงนิยายได้ 3-5 ตอน
(และ 3-5 ตอนนั้นคือ ดีเทลล์,ใบสมัคร ประกาศผล,คอมเม้นท์ตัวละคร,หน้าคาแรคเตอร์ บทนำ,บทที่ 1)
คือเจอมาเยอะจริง สารพัดเหตุผล เรียนหนักเลิกไม่มีเวลา,เสียใจจริงๆ แต่คอมเจ๋ง,เดี๋ยวมาอัพหลังสอบเสร็จ วันที่... และหายไปเลย,หรือบอกตรงๆ ว่าตันแต่งไม่ออก,ไม่มีกำลังใจเพราะไม่มีคอมเม้นท์,ลบนิยายไปดื้อๆ แล้วเปิดIDใหม่ ด้วยเรื่องเดิม,

0
TheTwink 27 ส.ค. 59 เวลา 19:36 น. 4

เคยนะ นี่คิดว่าจะทำอยู่ แต่จะขอคนแต่งก่อน ถถถ คือเขาแต่งดีมาก แต่เขาตันอะ แล้วเราไม่ตันไง มันยังมีทางที่ไปแล้วสนุก หลายครั้งที่อ่านแล้วฟิคมันจบแบบตะหงิด ไรท์ขี้เกียจแต่งต่อแน่ๆเพราะเราก็เคย 555555

0
~beer~ 27 ส.ค. 59 เวลา 20:58 น. 5

อารมณ์ตอนนี้เลย! แบบ..เราชอบพล็อตเรื่อง การดำเนินเรื่อง คาแรกเตอร์ตัวละคร และสำนวนการเขียนของผู้แต่งคนนึงมากกกก แล้วเขาก็หายไป(เมื่อประมาณห้าปีที่แล้ว นานมั้ยล่ะ 555+)
อยากแต่งต่อแทนเขานะ มันค้างมากอ่ะ แต่สำนวนการแต่งนักเขียนคนนั้นลอกเลียนแบบยากจริงๆ TT

1
Nomapol 27 ส.ค. 59 เวลา 21:06 น. 6

น่าสนใจนะครับ

เขาคงจะมีเหตุผลส่วนตัว เช่นติดเรียน หรือ หมดไฟ หรือ อื่น ๆ

แต่ก็ไม่ควรจะไปเอาของเขามาเขียนเองนะครับ

1
แมวข้างบ้าน 28 ส.ค. 59 เวลา 19:26 น. 6-1

ไม่หรอกค่ะ อยากขออนุญาตก่อนมากกว่า แต่มันก็ยากนะ เพราะเราไม่ใช่คนคิดพล็อตขึ้นมา มันอาจจะทำให้บรรยากาศต่างจากเจ้าของเรื่องเลยล่ะ

0
JustHuman 27 ส.ค. 59 เวลา 22:47 น. 7

เคยลองขอพล๊อตนิยายพี่มาเขียนต่อ เพราะมันเขียนค้างมาสามปีละ โดนพี่ตอกกลับมาสั้น ๆ ว่า ...
"แกไม่มีวันเข้าถึงตัวละครของฉันหรอก" 
สั้น ๆ ง่าย ๆ แต่เคลียร์ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ 

2
Nomapol 27 ส.ค. 59 เวลา 23:01 น. 7-1

มีเพียงตัวผู้เขียนต้นฉบับคนเดียวที่ เขียนได้ลึกซึ้ง น่าติดตาม เพราะเขาเป็นคนสร้างตัวละคร เรื่องราวต่าง ๆ ที่แอบปิดบัง ปมสำคัญต่าง ๆ เอาไว้ พร้อมพล็อตต่าง ๆ ที่ผู้อ่าน อยากอ่านอยู่นั้นแหละครับ

หรือสรุปง่าย ๆ คือ นักเขียนที่ดีจะ นำหน้า นักอ่านหนึ่งก้าวเสมอ ๆ จึงจะสร้างความประทับใจ ตื่นเต้น เมื่อยามที่เราได้อ่านผลงานของเขาอะครับ

0
แมวข้างบ้าน 28 ส.ค. 59 เวลา 19:28 น. 7-2

"แกไม่มีวันเข้าถึงตัวละครของฉันหรอก" เขาพูดถูกนะคะ เพราะเราไม่ใช่คนสร้างตัวละครนี่เน๊าะ ตอนนี้อยากให้เขากลับมาแต่งต่อมาก หายไปนานแล้ว นานจนเกินคำว่าไม่ว่างล่ะ

0
Megan Ignacia 28 ส.ค. 59 เวลา 15:57 น. 8

คงไม่ถึงขนาดเอามาเขียนเองต่อหรอกค่ะ เพราะยังไงก็ไม่เหมือนกัน และเราก็ไม่รู้ว่าเนื่อเรื่องต่อไปที่เขาเคยวางแผนไว้จะเป็นยังไงต่อ

แต่เราเข้าใจความรู้สึกนะ เพราะเราเจอมาหลายคนที่ดองยาว(จนน่าจะเลิกเขียนไปแล้วแหละ) ทั้งๆที่นิยายสนุกมาก 

0
KatzeP 28 ส.ค. 59 เวลา 16:35 น. 9

เจอสิ ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ชอบมากเราเฉยๆ
แต่เรื่องไหนที่ชอบมาก ตอนนี้ก็ยังรออยู่นะ เผื่อมันจะกลับมาให้อ่านอีกครั้ง~ 

ส่วนเรื่องที่อยากเขียนแทน ไม่มีนะ
ในความคิดเราไม่มีใครเข้าใจเรื่องราวและตัวละครได้ดีเท่าผู้ให้กำเนิดค่ะ แต่บางคนก็ดึงหรือถ่ายทอดจากต้นฉบับออกมาได้ดีนะ

สรุปคือรอเป็นผู้อ่านดีกว่า 

ถึงความหวังจะริบหรี่เกือบสิ้นหวังก็ยังรอคอยต่อปายยย 

1
แมวข้างบ้าน 28 ส.ค. 59 เวลา 19:31 น. 9-1

เราก็รออยู่ ทั้งที่ดูๆแล้วไม่มีเป้าหมายให้หยุดรอได้เลย ตอนนี้ยังกดติดตามเขาอยู่ จนคนอื่นเริ่มทยอยยกเลิกไปหมดล่ะ เสียดายพล็อตอ่ะ คือมันเป็นพล็อตที่หายากมากด้วย ไม่ค่อยมีใครแต่งแนวนี้

0
ฮุ่ยเจิน 31 ส.ค. 59 เวลา 13:09 น. 10

เคยเจอค่ะมีอยู่สองเรื่อง คือทั้งสองเรื่องเขียนได้ราว ๆ 70-80% ทั้งคู่เลยนะคะ นักเขียนก็ทิ้งช่วงไปข้ามปีทั้งสองเรื่องเลย #ซับน้ำตา

เราเลยปลงค่ะ ถอนfavไป จะได้ไม่เห็นแล้วปวดใจ

แต่ความคิดที่อยากจะเอามาแต่งแทนก็ไม่มีนะคะ เพราะเราไม่ใช่เจ้าของไอเดีย คิดว่าถ้านำมาแต่งเป็นฟิคชั่นอะไรทำนองนี้คงดำเนินเรื่องได้ไม่ดีเท่าผู้แต่งแน่ ๆ

ซ้ำจะให้คิดฉากหรือสถานการณ์ถัด ๆ ไปก็เกรงว่าจะตันอีก... เพราะฉะนั้นก็ถือว่าตัดจบตรงที่ไรต์เตอร์เขาดองเอาไว้นั่นล่ะค่ะ #ปวดใจ

0
เขียวคนแมน 1 ก.ย. 59 เวลา 01:43 น. 11

เคยคิดอยากขอแต่งฟิคเรื่อง #มิสเตอร์หวง ต่อจากกีต้าร์ แต่แบบ...เกรงใจน้อง เราคิดว่าเราอาจทำได้ไม่ดีเท่า ก็เลยได้แต่มโนเนื้อเรื่องต่อไปคนเดียว ฮืออออ คิดถึงฟิคเรื่องนี้ T^T

0