hit the BOOK with ME & Pierre Gripari มาส่องหนังสือน่าอ่านของ ปิแยร์ กริปารี กันค่ะ !

[iamlukkling]

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้แก้วกลับมา HIT THE BOOK อีกแล้ววว ~

รีวิวหนังสือรอบที่ 2 นี้ แก้วจะนำผลงานของอีกหนึ่งนักเขียนที่แก้วชื่นชอบมากมาแชร์ค่ะ นั่นก็คือ

ปิแยร์ กริปารี (Pierre Gripari)

www.facebook.com/the.samanthachiew
 

เห็นชื่อ ก็ทราบแล้วใช่มั้ยคะ ว่าท่านเป็นนักเขียนสัญชาติอะไร

ใช่ค่ะ ท่านเป็นนักเขียนสัญชาติฝรั่งเศส ประเทศที่เป็นดินแดนแฟชั่นชิคชิค หนังฮ็อตฮิต น้ำหอมฟรุ้งฟริ้ง และยังมีหนังสือเลิศๆอีกเยอะแยะเลยด้วย

โดยวันนี้แก้วจะนำเสนอทั้งหมด 2 เล่มค่ะ 

แรกเริ่มเดิมที แก้วไม่รู้จักปิแยร์ค่ะ จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง มีหนังสือเล่มนึงโผล่เข้ามาในบ้าน (ไม่รู้ใครในบ้านซื้อเข้ามา)

ชื่อเรื่องสะดุดตา พอๆกับรูปหน้าปกเลยค่ะ -- “นิทานข้างถนน”

ไม่รู้หัวใครโผล่มาครึ่งหน้า

พอลองเปิดอ่านมาที่หน้าแรก ก็อ่านต่อเลยค่ะ 

เพราะมันเป็นหน้าดำทั้งหน้า มีการลงนามพันธะสัญญาของบรรดาตัวละครทั้งหมดในเล่ม

ไม่รู้ทำไม แต่มันดูตลกดี แก้วก็เลยอ่านต่อ 555

นิทานข้างถนนจะเป็นนิทานเรื่องสั้นหลายเรื่อง ที่ถูกเล่าและดำเนินบนถนนที่มีชื่อว่าโบรก้า  ซึ่งเป็นถนนที่มีอยู่จริงๆในฝรั่งเศส และเป็นถนนที่ท่านได้อาศัยอยู่จริงๆ

และเนื่องจากปิแยร์คือนักเล่านิทานที่เก่งกาจ พอๆกับที่เป็นนักเขียนอารมณ์ดี นิทานหลายเรื่องจึงถูกแต่งและเล่าขึ้นมาให้บรรดาเด็กๆบนถนนโบรก้าได้ฟังกันทุกวัน ดังนั้นจึงไม่แปลก ที่ปิแยร์จะแอบแต่งให้เด็กๆหลายคนได้ไปปรากฎอยู่ในเรื่องเล่าของเขาหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น นาเดีย ชีบา คุณพ่อซาอิด -- หรือแม้แต่ปลาทองที่ชีบาได้เลี้ยงเอาไว้

ได้ทำเป็นการ์ตูนอนิเมชั่นอีกด้วย

ซึ่งแก้วทันดูตอนเด็กๆ  จะฉายทางทีวี ตอนกลับมาจากโรงเรียน (จำได้ๆ 555) แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าการ์ตูนนี้มาจากเรื่องอะไร

แก้วชอบนิทานของปิแยร์มากๆ ทุกเรื่องอัดแน่นไปด้วยจินตนาการที่ ‘แปลก’ และคงไว้ซึ่ง ‘อารมณ์ขัน’

โดยปิแยร์ดำเนินเรื่องด้วยภาษาที่เรียบง่าย จินตนาการตามง่าย และแฝงไปด้วยข้อคิดหลายอย่าง 

ที่แก้วภูมิใจนำเสนอ ก็คือ ลู้สตูกรู และ แม่มดประจำตู้เก็บไม้กวาด

ชื่อแปลกใช่มั้ยคะ 55555

บอกแล้วว่า นิทานปิแยร์ “แปลก” 

ใครหลายคนอาจจะจำได้ว่า ครั้งหนึ่ง ผู้ที่ครอบครอง โรม มหาอำนาจในประวัติศาสตร์นั้นคือ จูเลียส ซีซาร์ ผู้เป็นแฟนคลีโอพัตรา และเป็นกิ๊กเก่าแอนโธนี

และ โจน ออฟ อาร์ค ก็คือวีรสตรีที่โลกไม่ลืม และถูกยกย่องจากผู้หญิงทั่วโลก

และ คนที่ตะลุยฝ่าห่ากระสุนที่สะพานอาร์โกลนั้น ก็คือ นโปเลียน กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งยุค

จะเป็นยังไงถ้าในความเป็นจริงแล้วนั้น คนที่ประกาศชัยทุกสนามรบนั้น ไม่ใช่ทั้งซีซาร์  โจน ออฟ อาร์ค  หรือนโปเลียน  แต่เป็นคนที่มีชื่อว่า ลู้สตูกรู

(ฮัลโหล ลู้สตูกรู)

 

ใช่ค่ะ รูปข้างบนนี่คือ ลู้สตูกรู ผู้เป็นเจ้าของวีรกรรมทั้งหมดนั่น

แต่ถูกชิงความดีงามทั้งหมดนั้นไปได้อย่างง่ายดาย เพียงเพราะว่า ชื่อลู้สตูกรู มันตลกสะบัด จนไม่มีใครอยากจะบันทึกประวัติศาสตร์ ชื่อ ‘ลู้สตูกรู’ ลงไปให้รุ่นลูกรุ่นหลานจดจำกัน

เรื่องนี้นอกจากจะเสียดสีประวัติศาสตร์แล้ว ยังการันตีว่าตลกขำขันอีกด้วย

Comments

[iamlukkling]

แต่ที่การันตีความฮา มากกว่าลู้สตูกรู ก็คือ แม่มดประจำตู้เก็บไม้กวาด

เรื่องของเรื่องก็คือตัวเอกดันไปซื้อบ้านหลังนึงเข้า

แล้วมีแม่มดอยู่ในตู้เก็บไม้กวาด

ฟังดูบ้าๆ ที่มีแม่มดอยู่ในตู้เล็กๆ  

แต่ฟังดูบ้ากว่า ที่แม่มดทำอะไรเราไม่ได้  -- แค่ยืนอยู่ในตู้เฉยๆ --  ยกเว้นว่ามีใครสักคนอยู่ในบ้าน แล้วไปร้องเพลงว่า ‘ยายแม่มดหนังเ-่ยว ระวังก้นของแกเอาไว้ให้ดี’

ค่าาา เพลงบ๊องๆแบบนี้ อยู่ดีๆใครจะคิดไปร้องใช่มั้ยคะ

แต่ตัวเอกของเรา อยู่ไปอยู่มา ไปรู้เพลงนี้เข้าค่ะ (อยากรู้ว่า ไปรู้ได้ไง  ต้องตามอ่านเองค่ะ ขอบอกว่าตลก 555)

ก็เลยต้องเผชิญหน้ากับแม่มดที่บุกออกมาจากตู้เก็บไม้กวาด

และเขาก็ต้องต่อรองขอชีวิตตัวเองอยู่นานสองนาน

จนในที่สุด ข้อตกลงก็คือ  ถ้าตัวเอกขอในสิ่งที่แม่มดไม่สามารถให้ได้สำเร็จ -- เขาจะเป็นอิสระ -- โดยให้โอกาสเพียง 3 ครั้งเท่านั้น

ติ่ก ต่อก ติ่ก ต่อก -- จะขออะไรใช่มั้ยคะ

อัญมณีที่ทำจากยาง แต่ส่องแสงแวววาวได้จริงราวกับอัญมณี  --  ฟังดูแปลกพอมั้ยคะ ?   -- แต่แม่มดให้ได้ค่าา

ขอแปลกแค่ไหน แม่มดก็ให้ได้

การหาคำตอบของตัวเอก จะทำให้เราเห็นอะไรแปลกๆเยอะแยะ เช่น หนูเป็นล่าม แปลภาษามนุษย์ให้ปลาทองฟัง  และแปลภาษาปลาทอง กลับมาให้มนุษย์ฟังอีกที

นอกจากนี้ -- จะเห็นกบมีผมค่ะ

โว๊วววววว  ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกพิลึกใช่มั้ยคะ ว่านี่มันเรื่องอะไร 5555

แต่ขอบอกว่าเรื่องนี้ปิแยร์ดำเนินได้สนุกมาก และตลกมากๆ

ถ้าอยากรู้ว่าสุดท้ายตัวเอกขออะไร และฝ่ายไหนชนะ ต้องลองอ่านเองค่ะ

หนังสือนิทานข้างถนน จะอัดแน่นไปด้วยเรื่องที่สนุก ตลก และแปลกจริงๆ แก้วเชื่อว่าใครอารมณ์เทาๆอยู่ตอนนี้ มาอ่านแล้ว ต้องสดชื่นเป็นสีฟ้าลันล้าแน่นอน

เพราะเราจะได้รู้ว่าเบอร์ติดต่อพระแม่มารีคือเบอร์อะไร   ภาษาหยงชดชดโฉ่ ก๋งก๋ง โงะ คืออะไร  5555 ปิแยร์ภูมิใจนำเสนอมากค่ะ

อีกเรื่อง ที่แก้วอยากจะพูดถึงสุดๆ ก็คือ ‘หนังสือแห่งชีวิต’ (เรื่องของเจ้าชายปิโป) ค่ะ

เรื่องนี้แก้วไปตามซื้อมาอ่าน หลังจากอ่านนิทานข้างถนนจบ 555 เป็นติ่งปิแยร์ไปแล้วเรียบร้อย

เปิดเรื่องมา แก้วรับรองว่าทุกคนที่อ่าน ก็อ่านต่อ

เป็นเรื่องราวของเจ้าชายปิโป ที่มีม้าสีแดงคู่ใจชื่อปิโป และมีเนื้อคู่ที่ต้องตามหา เป็นเจ้าหญิงที่ชื่อโปปิ

(อ่านถูกแล้วค่ะ  ปิโป กับ โปปิ ~~ )

การผจญภัยชีวิตของเจ้าชายปิโป จะไม่ได้เรียบง่าย ร้องเพลงเรื่อยๆมาเรียงๆ หรือ มีนางฟ้ามาบินข้างๆ มาช่วยแหกคุก มาช่วยตบกับมังกร เหมือนกับเจ้าชายหลายองค์จากสังกัดดิสนีย์ค่ะ

(เจ้าชายที่ว่า)

เพราะการเป็นเจ้าชายจากสังกัดปิแยร์นั้น ต้องกลายไปเป็นมังกรเอง หลงเข้าคุกเอง หลงทางเอง กระโดดลงปล่องภูเขาไฟเองค่ะ

ฟังๆดู เหมือนเป็นเส้นทางผจญภัยที่แปลกกก ใช่มั้ยคะ

แปลกแน่นอนค่ะ เพราะจะมีสถานที่แปลกๆปรากฎมาอีกมาก เช่น สถานีนิทรารมย์ ที่มีแม่มดตนหนึ่งประจำดูแลอยู่  เมืองที่ทุกคนเป็นพระราชา หรือ โรงเลี้ยงเด็กหลงทาง ที่ต้องจ่ายค่าอาหารที่กินไป โดยการเล่าเรื่องอะไรก็ได้ให้หญิงเจ้าของร้านฟัง แต่มีข้อแม้ว่า มันต้องเป็นเรื่องที่หล่อนไม่เคยได้ยินมาก่อน

และเพราะการที่เจ้าชายต้องจ่ายราคาด้วยเรื่องเล่านี่ จะทำให้เราได้ฟังเรื่องเล่าโบราณจากรัสเซียอีกหลายเรื่องค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของคอสผู้เป็นอมตะ หรือเรื่องตัวทุกข์  แต่ละเรื่อง กวนประสาท และสนุกมากๆ

[iamlukkling]

หนังสือเล่มนี้ เมื่อดำเนินมาถึงตอนจบ จะเป็นอะไรที่อ่านแล้วฟินมาก

คำเด็ดที่ยังอยู่ในใจแก้ว ก็คือคำของบทเกือบสุดท้าย  และเป็นคำที่เอามาขึ้นตรงปกหลังหนังสือด้วยค่ะ

“สิ่งที่เป็นอยู่ก็เป็นไป

สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ไม่กลับมาอีก

และสิ่งที่จะเป็นก็ยังไม่เป็น

เจ้าชายอาจทรงรู้สึกว่าฟังไม่รู้เรื่อง แต่นั่นแหละคือปัญหา

หนังสือทุกเล่มในโลก ไม่ได้สอนอะไรพระองค์ไปมากกว่านี้หรอก”

แก้วไม่อยากจะเล่าเรื่องย่อของเรื่องนี้มากเท่ากับตอนที่รีวิวหนังสือโรอัลด์ ดาห์ล

เพราะเรื่องนี้ ต้องอ่านเองจริงๆๆๆ ค่ะ

อ่านจบแล้ว แทบอยากเปิดอ่านใหม่อีกรอบ (แล้วก็อ่านใหม่อีกรอบจริงๆ) เป็นอีกหนึ่งเล่มโปรดของแก้วเลย

การติดตามอ่านผลงานของปิแยร์ กริปารี  จะให้ความรู้สึกว่าท่านเป็นญาติห่างๆๆๆๆ  กับโรอัลด์ ดาห์ล

เพราะนอกจากจะเล่าเรื่องได้อ่านง่าย ติดตามง่าย สนุกเกินบรรยาย จินตนาการสุดบรรเจิดแล้ว ยังมีอารมณ์ตลก และกวนประสาทแฝงเอาไว้อีกด้วย 55555

ตอนนี้ตามหาอ่าน(แปลไทย) ได้ 2 เล่มค่ะ  หากใครทราบว่ามีตีพิมพ์นอกเหนือจากนี้ บอกกันบ้างน้า อยากอ่านเพิ่มอีกจริงๆ

ใครที่คิดว่านี่คือ นิทานเด็กๆ

แก้วอยากจะบอกจริงๆว่า ต้องลองคิดใหม่ แล้วลองอ่านดู เพราะมันให้อะไรกลับมาเยอะมากจริงๆๆ

หวังว่าการรีวิวหนังสือ  HIT THE BOOK  จะทำให้เพื่อนๆหลายคนสนใจ มาอ่านหนังสือแล้ว HIT THE BOOK ด้วยกันนะคะ ^^

ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่าน และแวะมาทักทายในเพจ แก้วดีใจมากกก 5555 หน้าบานสุดๆ ^^

ขอบคุณรูปและเนื้อหา จากสำนักพิมพ์ผีเสื้อ (นิทานข้างถนน) และ สำนักพิมพ์แพรวเยาวชน (หนังสือแห่งชีวิต : เรื่องของเจ้าชายปิโป) ค่ะ