วินาทีที่ตัดสินใจจะลาออกจากมหาลัยเพื่อมาซิ่ว เพื่อนๆรู้สึกยังไง
ตั้งกระทู้ใหม่
Qwer
24 ก.ค. 60 เวลา 12:33 น.
18,858
views
16 ความคิดเห็น
แล้วมัยไม่เรียนคณะที่ฝันไว้ไปเลยอะตอนแรก
เราก็เคยเข้าคณะนึงไปเพราะติดรับตรง อย่างเร็ว5555 ไม่ใช่คณะในฝัน แต่ก็เรียนได้แหละ เลยตัดสินใจไปถึงเรียนปรับพื้นฐานละ แต่สุดท้ายก็ลองยื่นแอดคณะในฝัน ละติดจริงๆ แฮปปี้มากตอนนี้ มองกลับไปถ้าเข้าคณะนั้นไปก็คงต้องซิ่วเหมือนกันมั้ง5555
ไงก็สู้ๆ ชีวิตมีชีวิตเดียว5555 อยากเรียนไรต้องได้เรียนน่า!
มันก็จะใจหายหน่อยๆ มีคิดถึงเพื่อนกับอาจารย์บ้าง นี่คือเราอยู่มาครบปีละนะ จบปี1แล้ว ทีนี้ประกาศผลแอดมาก็ติดตามที่ตั้งใจ ที่เราซิ่ลเพราะไปเรียนละมีวิชาที่เราไม่ไหวมีความอึดอัดปนกับความเครียด เราเลยเปลี่ยนไปเรียนอันที่เราถนัดมากที่สุดเพื่อความสบายใจ กว่าเราจะกล้าลาออกไปเอาอันที่เราแอดติดเนี้ยปรึกษาหลายคนมากตั้งแต่พ่อแม่ไปจนถึงอาจารย์ คิดนานมากว่าถ้าเราซิ่ลไปแล้วทางใหม่จะดีกว่าทางเก่าไหม แต่ถ้าเราเลือกแล้วมั่นใจแล้วก็ทำให้เต็มที่ไปเลย
ขอแนะนำในฐานะรุ่นพี่ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาค่อนข้างเยอะก็แล้วกันนะคะ พี่เรียนจบป.ตรีมาแล้วค่ะหนึ่งใบ พี่รู้ตลอดเวลาว่าส่วนลึกในใจเราอยากเป็นอะไร แต่ตอนนั้นพี่สอบไม่ได้ไงคะ เลยอดเรียน T^T ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองไปว่าอย่างน้อยคณะที่เราเรียนก็มีดีเหมือนกัน ก็เลยเรียนจนจบและทำงานมาเกือบ 6 ปี ปีที่5 ของการทำงานไปเจอเข้ากับเหตุการณ์บางอย่างที่ไปปลุกไฟในตัวอีกครั้ง ก็เลยลองสู้เพื่อคณะในฝันอีกครั้งจนในที่สุดก็สอบได้ในปี 60 นี่แหละค่ะ ก็เลยได้มาเป็นเฟรชชี่อีกครั้งในวัยเกือบ 30 ^^ ฝากถึงน้องนะคะ น้องโชคดีมากค่ะที่รู้ตัวเร็ว อย่ากลัวที่จะเสียเวลาแค่ปีสองปีเลยค่ะ มันไม่ได้ทำให้ชีวิตของเราขาดทุนอะไรมากมาย ขนาดพี่เสียเวลาเป็นสิบปียังเริ่มต้นใหม่ได้เลยค่ะ สู้ๆนะคะ
อยากทรายว่าที่สอบใหม่ปี60 ได้คณะอะไรคะ
แพทย์ศาสตร์ มอ.จ้า ^^
ยินดีด้วยนะคะพี่หมอ หนูซิ่วเหมือนกัน จาก59ไป60 ได้โบราณคดีศิลปากรค่ะ
ขอบคุณมากจ้า ยินดีด้วยนะคะ
อยากรู้จังเลยอะไรปลุกไฟในตัวพี่หรอคะ หนูก็กำลังจะอ่านนส.สอบหมอเหมือนกันอยากได้คำพูดกระตุ้นสักนิดนึง555
สู้นะ เราก็จะซิ่วใหม่เหมือนกันปีนี้ ปล.เราเป็นเด็ก 59 จ้า 555
เรียนปีหนึ่ง เทอมแรกมันยังไม่ได้เรียนวิชาสาขาเท่าไหร่
แล้วทำไมถึงรู้ละว่าสาขาเขาเรียนอะไรบ้าง
เรียนปรับพื้นฐาน แล้วอาจารย์เอาวิชาสาขามาสอนค่ะ ปี 1 เทอม 1 ก็มีวิชาสาขา แล้ววิชาสาขาตัวนี้เรียนแล้วรู้สึกอึดอัดไม่ชอบค่ะ
ครูแนะนำถ้าเรารู้สึกไม่ใช่ ไม่ชอบที่จะเรียนอย่าฝืนมันทำได้ไม่ดีค่ะลาออกมาค่ะตั้งใจติวสอบเพื่อสู้กับมันเข้าคณะที่เราฝันไว้ไม่ยากถ้ามีความพยายามแอดเข้ามาคุยกับครูค่ะ krumay3912ทิ้งไลนไว้ค่ะ
เป็นอารมณ์หวิวๆมันโล่งไปหมดรวมทั้งสมองตอนนั้นก็โล่งมากเหมือนกัน ไม่รู้ว่าตัวเองคิดถูกไหมที่ทำแบบนี้ เราจะสอบแพทย์ไงถ้าไม่ใช่ปี1ต้องลาออกนั่นแหละเหตุผล แต่ก็รู้สึกดีใจมากกว่านะเพราะได้โอกาสทำตามฝันอีกครั้ง เป็นความเหนื่อยก็จริงแต่ก็มีตวามสุข
ตอนนี้อยู่ปีอะไรคะ
ถ้าเทียบตอนนี้คือกำลังจะขึ้นปี2 เด็ก59
ตอนนี้เครียดคะ อยากลาออกกำลังจะขึ้นปีสองคะ เรียนพยาบาล แต่ไม่ชอบ ใฝ่ฝันหมอ ควรลาออกไหมมมม
เราคิดว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าฝืนดีกว่า ส่วนตัวคิดว่า พยาบาลต้องเป็นอาชีพที่ใจรักจริงๆค่ะ
เราว่าเธอน่าจะลาออกเลยนะ อย่าฝืนเลย มาทำตามสิ่งที่เราชอบดีกว่าเพราะสุดท้ายไม่ว่ายังไงหัวใจเราก็จะเบนไปทำในสิ่งที่เราชอบยู๋ดี ฝืนไปก็ไม่มีประโยชน์(แต่ถ้าทนได้ก็ว่าไปอย่าง) นี่เป็นเด็ก 59 ใช่มั้ย เราก็ 59 เหมือนกันน้าาา ปีนี้เราก็ว่าจะซิ่วใหม่เหมือนกันจ้า คณะโอแล้วแต่ม.ยังไม่โอเท่าไหร่อ่า
มีเพื่อนเรา กำลังจะลาออกไปเรียนที่อื่น เวลาเรียนก็เดินไปด้วยกัน ไปกินข้าวก็ไปด้วยกัน ถึงแม้ว่าเราจะมีเพื่อคนอื่นๆมากมาย แต่ในฐานะเพื่อนก็รู้สึกว่าชีวิตเรามันกำลังจะขาดอะไรไป เหมือนแขนขาของเรากำลังจะหายไป ถึงจะไปคณะอื่นแต่ที่เดียวกันก็เถอะ
ใจหายมากๆ อยู่ๆก็จะซิ่ล ต่อไปคงไม่มีใครเดินไปไหนมาไหนด้วยแล้ว อยากให้กลับมาหากันบ่อยๆนะ TT
ใจหายหน่อยๆ ถึงเราจะเรียนไปแค่เทอมเดียว แต่เราก็เพื่อนแล้ว อาจารย์ก็รู้จักแล้ว เราตั้งใจซิ่วแต่แรกก็จริง แต่ก็ใจหายอยู่ดี
เราซิ่วไม่ติดคณะที่หวังแต่แรกด้วยนะ แต่ยังไงก็คงซิ่วอ่ะ สาขาที่เราเข้ามันไม่ใช่เราเลย ที่รู้เพราะมันมีวิชาที่ให้ไปดูงานที่ต่างๆว่าจบไปทำอะไรบ้าง
ตอนขอพ่อก็ลำบากพอสมควร บรรยากาศในบ้านช่วงนั้นตึงๆ ไปเลย ส่วนแม่โอเคไม่ว่าอะไร
แต่ตอนนี้เราก็ได้อีกคณะนึงที่เราคิดว่าโอเคละ สบายใจ
เราคิดว่าถ้ามันไม่ใช่ก็สู้ลาออกมาตามฝันดีกว่านะ สู้ๆ
อันนี้พี่ไม่ได้เรียนเลย แต่มีช่วงเวลาที่แบบต้องตัดสินใจว่าจะไปสัมภาษณ์หรือไม่ไป คืออาทิตย์นั้นแบบจะไปหรือไม่ไปดี วันนี้คิดว่าจะไป พรุ่งนี้ก็เปลี่ยนใจเป็นไม่ไปดีกว่า คือนอนไม่ค่อยหลับเลย สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ไปนะ ซึ่งเพื่อนๆและทางบ้านก็ตกใจ แต่ทางบ้านพี่ก็ไม่ว่าอะไร เลยอ่านหนังสืออยู่บ้านดีกว่า มีเวลาว่างกว่าไปเรียนไปซิ่วไปเยอะ ซึ่งก็ไม่ตัดสินใจไม่ผิดที่ไม่ไปสัมภาษณ์วันนั้น และก็อยากฝากบอกคนที่จะซิ่วด้วยว่าจะเรียนไปด้วยหรือหยุดอยู่บ้านก็มีโอกาสสอบติดทุกคนนะ สู้ๆ^^
ตอนลาออกก็ใจหายนะ เพราะสังคมเพื่อนที่เรียนมาเกือบหนึ่งก็อบอุ่นมาก รู้จักเพื่อนๆทุกคน ทำกิจกรรม เรียนด้วยกันก็เยอะ ไหนจะสายรหัสที่เทคแคร์เราดีอีก สาเหตุที่ออกไม่ใช่เรียนไม่ไหวนะ ปีหนึ่งยังไม่ได้เรียนวิชาสาขามาก แต่เราสอบติดคณะที่หวังไว้ได้แล้ว ก็ต้องไป
ปล.แอบโหวงนิดๆที่ไม่เห็นชื่อตัวเองในรายชื่อคณะ
กลัวค่ะ กลัวจะไม่มีที่เรียน กดดันสุดๆเลยค่ะ แต่เราดีที่คนรอบข้างเข้าใจคอยให้กำลังใจ ตอนนี้เราทำสำเร็จแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้จขกท.นะคะ สู้ๆ
ก็รู้สึกใจหายหน่อยอ่ะค่ะ เพราะมีทั้งเพื่อน มีทั้งอาจารย์ที่รู้จักกันมาจะ 1 ปี แต่ก็ต้องไปเริ่มต้นที่ใหม่ ก็จะมีอารมณ์คิดถึงหน่อยๆค่ะ แต่คณะที่เราเข้าตอนแรกเราชอบมากๆนะ แต่เราคงไม่ยึดเป็นอาชีพหลัก เลยซิ่วออกไป
ปล. เราเป็นเด็ก 59 ซิ่วจากศิลปกรรมศาสตร์ ไปเภสัชศาสตร์ 60 มอเดิมค่ะ ซึ่งก็อาจจะยังได้เจอเพือนๆคณะเดิมในบางโอกาสอยู่
ตอนนั้นพี่ติดคณะท่องเที่ยวที่ราชภัฏแห่งหนึ่งและมันก็เป็นรอบสุดท้ายของการรับเข้ามหาลัยเเล้วพี่กลัวพี่ไม่มีที่เรียนพี่เลยเรียน พอเรียนไปซักพักพี่เริ่มรู้ว่าคณะที่พี่เรียนค่าใช้จ่ายมันเยอะมากเยอะเกินไป พี่คิดว่าทางครอบครัวพี่ไม่ไหวแน่นอนเลยตัดสินใจซิ่วจากท่องเที่ยว เลยอ่านหนังสือเก็บมาเรื่อยๆตนรอรอบแอดผลสุดท้ายไม่ติดแอด 60 ตอนนี้เลยกลับมาเรียนปีหนึ่งใหม่เรียนมนุษย์อิ้งที่ราชภัฏที่เดิม และพี่มีแพลนว่าจะซิ่วไป 61 แน่นอนเพื่อคณะที่ใช่
เราต้องทำตามความฝันของเราค่ะรู้สึกใจหายเมื่อลาออกมาต้องมานับหนึ่งมหม่แต่จะสู้ค่ะขอเป็นกำลังใจให้น้องซิ่วทุกคนยินดีให้คำแนะนำแอดไลนมาคุยกันค่ะmayajung
พี่คะ หนูก็มีความคิดนี้เหมือนกัน
อยากสอบถามเพิ่มเติมค่ะ
มีช่องทางติดต่อมั้ยคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?