จากเด็กที่เกลียดภาษาอังกฤษ สู่การเป็น Exchange Student

[L.Ley]

มหากาพย์ของเด็กที่ไม่ฝักใฝ่ในภาษาอังกฤษ

     สวัสดีค่ะทุกๆคน วันนี้เราจะเล่าเรื่องราวความฝักใฝ่ของเราค่ะ5555 ก่อนอื่นเลย เราชื่อวอลเลย์นะคะ ตอนนี้เราอยู่ม.3ค่ะ วัยกำลังคึก555555

     ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราก็ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าจะมีวันนี้555555 เราติดตัวจริงเมกาค่ะ ของPME โครงการพึ่งเปิดโปรแกรมนี้เป็นปีแรกค่ะ เราก็ลองสอบๆดู เพราะเคยสอบของAFSมาก่อน แต่นก ก็เลยคิดว่าแบบ เคยเห็นๆข้อสอบมาแล้ว แต่ป่าวเล้ยยยยยยยยย มันไม่ใช่แบบที่เราคิดเลยค่ะ55555555 เราเลยคิดที่จะสร้างมันขึ้นมาเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของเราค่ะ อาจจะมีสาระนิดนึงก็เป็นได้555555

ทำไมถึงไม่ชอบภาษาอังกฤษ?
: ต้องบอกก่อนเลยว่าไม่ชอบเพราะเรียนจนเอียนค่ะ ไม่ชอบเอามากๆ เราเริ่มเรียนตั้งแต่อนุบาลเลยค่ะ เพราะเป็นโรงเรียนแบบเอกชน ก็จะมีเรียนเน้นภาษาอังกฤษหน่อยๆ ให้อารมณ์คล้ายๆกับโรงเรียนนานาชาตินิดนึงค่ะ เรียนกับเจ้าของภาษาเลย ซึ่งมันเป็นจุดเริ่มต้นค่ะ คือเราไม่ชอบเลย เบื่อมากๆ ตอนนั้นมองว่าอังกฤษเป็นวิชาที่น่าเบื่อเอามากๆ เกลียดสุดๆ พอขึ้นประถมก็ยังไม่ชอบค่ะ จนเมื่อป.2 เราเรียนอังกฤษได้คะแนนท็อปๆตลอดเลยค่ะ ครูก็ชม เลยได้ใจ ตั้งใจเรียนมากๆ แต่หลังจากนั้นมาก็กลับมาไม่ชอบอีกค่ะ เพราะไม่ชอบทิชเชอร์คนนี้เอามากๆ ทิชเชอร์ดุมากๆ ครูก็มีส่วนในการที่จะทำให้เด็กอยากเรียนเหมือนกันค่ะ ตามความรู้สึกเรา

แล้วก่อนหน้านี้ชอบวิชาอะไร?
: ก่อนหน้านี้เราอยากเป็นหมอฟันมากๆค่ะ แบบมากๆๆๆๆ เราเลยชอบเรียนคณิตกับวิทย์มากๆค่ะ ชอบแบบชอบมากกกก สนุกกับการคิดเลขมาก จนตอนป.6เทอมแรกแม่ก็ส่งไปเรียนซุปเค สนุกมากๆในเวลานั้น555555

ทำไมถึงเปลี่ยนมาชอบภาษาอังกฤษล่ะ?
: เราพึ่งมารู้ตัวว่ามีความสุขกับวิชาภาษาอังกฤษก็เมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ พึ่งรู้ตัวตอนจะขึ้นม.3 เราพึ่งมารู้ว่าความจริงๆแล้วเราไม่ได้ชอบการนั่งคำนวณเลขเลย เราไม่มีความสุขกับคณิตศาสตร์เลยค่ะ แต่ตอนนี้ก็ยังอยากเป็นเภสัชนะ จากตอนแรกที่อยากเป็นหมอฟัน5555555 จุดพีคมันอยู่ที่ตอนป.6ค่ะ คือเราเป็นนักกีฬายิมนาสติกของกทม.ค่ะ ต้องไปแข่งนู่นนี่บ่อยๆ ลาโรงเรียนบ่อยๆ ได้เป็นนักเรียนดีเด่นด้วย5555 คือตอนนั้นเราต้องไปแข่งกีฬานักเรียนที่เชียงรายค่ะแล้วเราต้องลา1อาทิตย์ ซึ่งพอเรากลับมาเรียนวันนั้นสอบคณิตค่ะ ซึ่งตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาเรียนเรื่องสมการกัน เราไม่รู้เรื่องเลย!!! เราสอบได้3จาก20ค่ะ เฟลมากๆ จากนั้นก็ไม่ชอบคณิตอีกเลย ไม่ชอบเอามากๆ ที่เรียนๆคือทนเรียนเพื่อเข้าวิทย์คณิตค่ะ ต้องการที่จะเป็นเภสัช แง

จุดเริ่มต้นความคิดนักเรียนแลกเปลี่ยน?
: ตอนนั้นเห็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนไปแลกเปลี่ยนที่เมกามาค่ะ ชีวิตพี่เขาไม่แฮปปี้ดีเท่าไหร่ แต่กลับมาแล้วภาษาพี่เขาแน่นมากๆค่ะ นั่นคือจุดเริ่มต้นในการตั้งใจเรียนอังกฤษของเรา เราใฝ่ฝันที่จะไปเมกามากๆ เพราะความคิดในตอนนั้นที่แว้บเข้ามาคือถ้าไม่ได้เป็นเภสัช ก็ต้องได้เป็นล่าม คนแปลเอกสาร หรือแอร์โฮสเตส!!!

แล้วเริ่มเรียนจากตรงไหน?
: เราเริ่มเรียนด้วยตัวเองค่ะ ความจริงๆคือก่อนหน้านี้ก็เรียนรู้มันโดยไม่รู้ตัวค่ะ คือเราเป็นติ่งน้อยๆคนนึง ตอนนั้นติ่งB1A4กับNU'ESTค่ะ รายการที่เป็นซับไทยบางรายการก็หายากมากๆๆๆ เจอแต่ซับอิ้ง ในใจก็เลยคิดว่า เอาวะ ยอมดูก็ได้ เพราะอยากดูมากๆ แต่พอเริ่มอยากเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ก็เริ่มที่จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษค่ะ เราเริ่มจากจุดเล็กคือการดูวาไรตี้บางรายการของวงที่ติ่งเป็นซับอิ้งค่ะ ฟังเพลงอิ้งบ่อยขึ้น เริ่มที่จะจดศัพท์เอง ไม่ได้เรียนพิเศษที่ไหนเลยค่ะ เพราะเราเป็นนักกีฬา ก็ต้องซ้อมตลอด

สอบโครงการไหนบ้าง?
: ที่แรกเลยที่เราไปลงสนามรบคือAFSค่ะ ไปลงด้วยความมั่นใจมากๆๆๆ เพราะเราหาแนวข้อสอบทำตลอด ท่องศัพท์ก่อนสอบมาด้วย5555 ปรากฏว่าาาาาา ตอนเข้าห้องสอบแบบเอ๋อเลยค่าาาาาา ภาษาอังกฤษยั้วเยี้ยไปหมดดดดดดด ในใจก็แบบเอาวะ สู้ ทำจนเหลือเวลา10นาทีสุดท้าย ออกจากห้องเป็นคนท้ายๆเลย5555 ตอนออกมาแบบมึนๆเบลอๆมากกกกกก รีดดิ้งแบบให้อ่านหน้าสองหน้าแต่ถามข้อสองข้อ จะบ้า55555555 หลังจากนั้นก็ประกาศผลสอบ ปรากฏว่าไม่ติดรอบสัม เฟลสุดๆค่ะ หมดกะจิตกะใจมาก ไม่อยากทำอะไรเลย5555
ต่อมาก็กะจะมาลงสนามYFUค่ะ เห็นว่ามีไปเกาหลีด้วย เอ้อเราลืมบอก เราเรียนห้องศิลป์ญี่ปุ่นค่ะ แต่จะไปเกาหลีบ้าเนอะ555555 ดูไปดูมา มันต้องสอบเทียบค่ะแล้วเอาผลสอบไปยื่นสมัคร นี่แบบไม่ทันแน่ๆจ้า เลยตัดใจ โบกมือลาอันยอง
สนามที่สามค่ะPME โครงการพึ่งเปิดโปรแกรมระยะยาวเป็นครั้งแรก ตอนแรกก็ลังเลสอบดีมั้ยหว่า สุดท้ายก็สอบค่ะ เรียบร้อย5555555 ในใจก็แบบเออสอบของAFSเห็นแนวผ่านๆตามาแล้ว คงทำได้ แต่ป่าวเลยยยยยยยยยยยยยย พีคมากกกกกกก ข้อสอบเป็นข้อสอบ ELTis เป็นข้อสอบมาตรฐานของทางแถบประเทศที่ใช่ภาษาอังกฤษมั้งคะ เราไม่แน่ใจลืมไปแล้วแง เราสามารถเอาคะแนนอันนี้ยื่นเรียนต่อไฮสคูลต่างประเทศได้เลยค่ะถ้าถึงเกณฑ์เนอะ ซึ่งจะมีสองแบบค่ะคือListening อันนี้ยากนิดนึงสำหรับเรา พูดวนไปวนมามาก มีการหลอกเราด้วย พูดไวมาก ต้องจับใจความสำคัญถึงจะตอบได้ ละมีเวลาให้เราคิดแค่ไม่กี่วิค่ะ5555555 อีกอันคือReading อันนี้สบายค่ะ อ่านแล้วตอบ ข้อสอบไม่ยากที่คิด แต่จะไปยากตรงการฟังค่ะ5555555

สอบPMEเป็นไงบ้าง?
: ตอนแรกก็ไม่หวังไรแล้วค่ะ เพราะเราตายตรงการฟังจริงๆ คือไม่ไหวมากๆ5555555 เราเลยไม่กล้าคาดหวังเท่าAFS เพราะกลัวเฟล หลังจากนั้นค่าาาาาาา เราสอบติดรอบสัมจ้า5555555555 ยังงงแบบติดได้ไง เอาวะ สู้โว้ย555555 จากนั้นเรามีไปติวBoot Campกับเพื่อนเราด้วยค่ะ ของเอ็นคอนเซ็ป มีการแตกรากศัพท์ด้วย ดีมากๆ เราชอบมากๆ

ตอนสอบสัมภาษณ์เป็นไงบ้าง?
: ตอนก่อนวันไปสอบเราหาข้อมูลเกี่ยวกับเมกาเยอะมากๆค่ะ เพราะPMEมีไปเมกาที่เดียว เราหาเยอะมาก อ่านแนวคำถามเยอะมาก แต่พอเวลาจริงๆก็ลืมหมดค่ะ5555 ไม่มีถามอะไรเกี่ยวกับเมกาด้วย5555 ทุกคนที่ไปสอบสัมด้วยกัน ต่างโรงเรียน ทุกๆคนน่ารักมากกกกกก สนิทกันไวมากๆ กรรมการใจดีมากๆด้วย เราสอบสัมด้วยความกลัวค่ะ เพราะเราเป็นคนฟังออก แปลออก อ่านออก แต่เป็นคนไม่ค่อยกล้าพูดเท่าไหร่ แต่ก็สนุกดีค่ะ กรรมการเป็นกันเองมากๆ น่ารักมากๆ555555 สอบสัมเป็นภาษาอังกฤษหมดนะคะ มีภาษาไทยบ้าง ตอนตอบไม่ต้องกลัวค่ะ เพราะเราตอบไทยคำอิ้งคำ เผลอๆตอบไทยมากกว่าด้วยซ้ำ เรายังติดเลย สู้ๆนะคะ มันอยู่ที่การตอบของเราด้วยค่ะ

โดนถามอะไรบ้าง?
: เอาคร่าวๆนะคะ เราจะไม่บอกหมด จะให้ลุ้นกันเอาเอง5555555
-เรียนห้องญี่ปุ่นแต่ทำไมถึงไปอเมริกา ทำไมไม่ไปญี่ปุ่นล่ะ
-เป็นนักกีฬาหรอ (อันนี้กรรมการคงอยากรู้เอง5555)
-ทำไมถึงไปอเมริกาล่ะ (อันนี้เราตอบเป็นหลักการมากกกกกกก กรรมการชมว่าตอบดี แต่!!! กรรมการบอก "หรอ" เท่านั้นแหละ เรารีบตอบใหม่ว่า........ความจริงๆอยากเที่ยวไทม์สแควกับเล่นหิมะ กรรมการหัวเราะกัน น่ารักมากๆ55555)
เราบอกแค่นี้ละกัน ความจริงๆโดนถามเยอะมากกกกกกกกก กรรมการเป็นกันเองมาก ความกลัวที่เรามีหายไปหมดเลย สนุกมากๆๆๆ แต่เราโดนติเรื่องการไม่กล้าพูดอิ้งนิดนึง แง

ติดตัวจริงเป็นไงบ้าง?
: ตอนเห็นว่ามีชื่อเราในตัวจริงเราก็เฮค่าาาาาาาา แบบกรี้ดดดดดดด ติดแล้วโว้ยยยยยยย เหมือนทิ้งความเหนื่อยความท้อทั้งหมดไปเลย แต่ผลสุดท้ายก็ไม่ได้ไปค่ะ เพราะแม่เราไม่ให้ไปจริงๆ คือกลายเป็นเราทะเลาะกับแม่เรื่องนี้เลยค่ะ เราร้องไห้ทุกครั้งที่เพื่อนเราพูดเรื่องนี้กับเรา มันทำใจไม่ได้จริงๆ แง

     นี่คือมหากาพย์ทั้งหมดค่ะ55555555 เอาจริงๆ เราคิดว่าเผื่อมันจะมีสาระบ้างนิดนึง555555 อยากที่จะแชร์เรื่องราวของเราด้วยค่ะ การเริ่มเรียนตอนนี้ไม่ใช่ว่าจะสายเกินไป ไม่สายเกินไปที่จะเริ่มเรียนค่ะ อย่างของเราพึ่งมาเริ่มตั้งใจจริงๆก่อนสอบห้าหกเดือนเอง ซึ่งความจริงๆมันเป็นเวลาที่สั้นมากๆๆๆ มันต้องเริ่มจากตัวเรานี่แหละค่ะ อย่าหาข้ออ้างให้ตัวเองว่าไม่ว่างๆ เราเรียนรู้ได้ทุกเวลาแม้กระทั่งตอนฟังเพลงหรือดูซีรี่ย์ สู้ๆนะคะ จากใจเราเลย เราก็เคยท้อค่ะ เคยคิดที่จะล้มเลิก แต่เราคิดเสมอเพื่ออนาคตที่ดี เพื่อประเทศที่เราใฝ่ฝัน เพื่อความฝันที่จะเป็นจริงของเรา มันไม่สายเกินไปจริงๆค่ะ  สำหรับใครที่รอผล อย่าท้อนะคะ อย่าคาดหวังมากเกินไปด้วย คิดเสมอค่ะว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งแล้วค่ะ แค่เรากล้าที่จะลองสอบก็เก่งแล้วจริงๆค่ะ สำหรับใครที่พึ่งเริ่ม สู้ๆนะคะ เราก็ผ่านจุดนั้นมาก่อน มันเป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยจริงๆ แต่ถ้าวันใดเราติดตัวจริงขึ้นมา เชื่อสิความเหนื่อยที่เรามีจะหายไปเลย55555 สำหรับใครที่ไม่ติด สู้ๆนะคะ มันอาจจะยังไม่ใช่โอกาสของเรา ทบทวนตัวเองเสมอค่ะ ว่าไม่ติดเพราะอะไร โอกาสหน้ามีอีก เราก็สู้ได้อีกค่ะ สู้จนติดตัวจริงไปเลย! ส่วนใครที่ติดแต่ไม่ได้ไปหรือพ่อแม่ห้ามไม่ให้ไป อย่าโกรธท่านเลยค่ะ พ่อแม่ทุกคนต้องการที่จะสนับสนุนลูกทุกๆคนนี่แหละค่ะ แต่ต้องดูที่ปัจจัยด้วย เช่น สถานะทางบ้าน ไม่ต้องท้อนะคะ เก็บเงินค่ะ เริ่มได้ด้วยตัวเรา เริ่มเก็บเงินค่ะ บอกพ่อแม่เลยว่าจะไปจริงๆ ช่วยท่านเก็บเงินค่ะ ไม่ต้องไปเรียนกวดวิชาแพงๆอะไรแบบคนอื่นเขาก็ได้ เรียนด้วยตัวเองเลยค่ะ

     ทุกอย่างมีเริ่มที่ตัวเราจริงๆค่ะ อย่าท้อ อย่าบ่นเหนื่อย อย่าหาข้ออ้างให้ตัวเอง อย่าคิดว่าทำไม่ได้ สู้ๆนะคะ เพื่ออนาคตของเราจริงๆค่ะ อนาคตเราสร้างได้ด้วยปัจจุบันของเราเอง :)
 

FIGHTING!!!!!!!!!

Comments

[kazuki55]

ขอยคุณค่าาาาเป็นความรู้มากๆเลย

[Rapmone]

ทะเลาะกับเเม่เหมือนกันเลยค่ะ คือรู้สึกเสียใจมากที่สอบติดเเต่ไม่ได้ไป ตอนนั้นเราสอบติดนิวซีเเลนด์เเต่เเม่ไม่ให้ไป เสียใจมากㅠㅠ

ได้เเต่ปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไร ครั้งหน้าอาจจะได้ไปก็ได้ ต้องมีสักวัน555+

เป็นกำลังใจให้ จขกท. น้าา><