มุขเสี่ยวไม่เหมือนใคร..ฮับ
สัญญาก่อนนะ ถ้าอ่านจบแล้วต้องช่วยโหวต ช่วยเม้นท์
B-ตัวเอง รุไหมหลังคาโบสถ์ อ่ะสีไร
G-อื้ม สีออกแดงๆส้มๆน่ะ
B-ผิด หลังคาโบถสีชมพู เนะ! คิดไม่ถึงไช่ไหมล่ะแต่เราคิดถึง
G-(ยิ้มเช่ง)
เรา...นี้เทออายุเท่าไรเหรอ
เธอ...อายุ18ค่ะ
เรา...ขอดูบัตรประชาชนหน่อยดิ
เธอ...ทำไมเหรอค่ะ
เรา...จะดูว่าเป็นนางสาวหรือเป็นนางฟ้าเนี้ย
ช:นี่ๆเราอยากเป็นพจนานุกรมจังเลยอะ
ญ:ทำไมหรอก
ช:ก้อเราจะได้ดูมีความหมายงัย
ช: แหมเจอน้องอย่ายิ้มอย่างนี้สิจ๊ะ เด๋วพาไปรบเลย
ญ: พาไปรบหรอ O_O!!
ช: รบแรกพักไงจ๊ะ อิอิ
ญ: บ้า (คิดในใจ )
ช: โอ้ย ไม่ไหววันนี้หัวมันเบลอๆ อ่ะ
ญ: เป็นไรป่าวไปนอนจิจ๊ะ
ช: เอ๋อ เบลอว่ารักแทบอ่ะจ๊ะ ^^
ญ: หน้าแดง @ ^-^ @
ช: นี่ 100 บาทอ่ะเมื่อไรจะจ่ายหืม
ญ: ค่าไรอ่ะ
ช: ค่า(ข้า) รักเอ็ง ไง อิอิ
ญ: .......
"ช : ป่ะ เล่นบาสกัน เล่นเป็นป่าว
ญ: ไม่เป็นอ่ะ โยนเป็นอย่างเดียว
ช : งั้นก็ถือลูกบาสเล็งแล้วโยนมาที่เราเลยนะ
ญ : อ้าวไม่โยนไปที่แป้นหรอ
ช : ก็เราเป็นห่วงไงจ๊ะที่ร๊าก "
หวาน : ขอโทษค่ะ ไม่ทราบว่าคุณเรียนคณะไหนคะ
หวาน: งั้นก็ต้องคิดเลขเก่งสิคะ
เอก: ครับ แต่ต้องคิดในใจเท่านั้นนะครับ
หวาน: ทำไมละค่ะ?
เอก: ก็เพราะผมคิดนอกใจไม่เป็นนะสิครับ 0_0
มีแอบถามต่อ ไหนๆๆก็ได้คุยกันแล้ว
เอก: และไม่ทราบว่าคุณเรียนช่างหรือเปล่าครับ
หวาน: ไม่ใช่คะ เรียนบัญชีค่ะ ทำไมเหรอค่ะ
เอก: ผมว่าคุณน่าจะเรียนช่างมากกว่านะครับ
หวาน: ช่างอะไรเหรอคะ งง!!!
เอก: ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆเลยครับ
หวาน: บ้าพูดอะไรก็ไม่รู้ เขินแย่เลย ^_^
อ้ายเสี่ยว : โทษนะครับ ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ ข้างนอกแดดร้อนเหลือเกิน(มันบอกกับเหยื่อที่กำลังนั่งหลบแดดอยู่ใต้ต้นไม้)
เหยื่อ : อ๋อ!! ได้สิคะ (เหยื่อทำเป็นเขยือบออกเพื่อให้มีที่)
อ้ายเสี่ยว : เฮ้ออออ!! อากาศร้อนจังนะครับ ผมนี่ก็เพิ่งจะเจอที่หลบแดดนะนี่ แล้วคุณล่ะครับร้อนอะเปล่า
(มันนั่งลงแล้วก็เอ่ยปากถามเหยื่อ)
เหยื่อ : ก็ร้อนน่ะสิคะ ถึงได้มานั่งหลบแดดอยู่นี่ไง (เหยื่อตอบด้วยท่าทางหงุดหงิดเพราะความร้อนเล็กน้อย)
อ้ายเสี่ยว : อ้าว!! แล้วกัน ผมก็พึ่งรู้เหมือนกันนะครับนี่ว่านางฟ้าก็ร้อนเป็น (มันทำท่าทางสงสัยเล็กน้อย)
เหยื่อ : แหง่ะ??!!
อ้ายเสี่ยว : เอ่อ บ้านของคุณอยู่แถวนี้เหรอครับ
เหยื่อ : อ๋อ ใช่ค่ะ
อ้ายเสี่ยว : โธ่เวรกำ!! (มันตอบพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างกุมหัวด้วยความผิดหวัง) ผมโดนเพื่อนผมหลอกอีกแล้ว
เหยื่อ : (ทำหน้างงๆแล้วถามมาว่า) ทำไมล่ะคะ
อ้านเสี่ยว : ก็เพื่อนผมน่ะสิ มันบอกกับไว้ว่า เอ่อ...
เหยื่อ : ว่าอะไรคะ
อ้ายเสี่ยว : ว่า... นางฟ้ามีบ้านอยู่บนสวรรค์ พระจันทร์มีบ้านอยู่นอกโลก ถ้าอยากกินโจ๊กไปพระราม 2(เกี่นวกันตรงไหนวะ)
เหยื่อ : เง้อ!!??
อ้ายเสี่ยว : แล้วคุณมานั่งตรงนี้ได้ยังไงอ่าครับ
เหยื่อ : ก็เดินมาสิค่ะ
อ้ายเสี่ยว : อ้าว!! ผมก็นึกว่าคุณเหาะมา
เหยื่อ : - -* (มันจะมามุขไหนอีกวะเนี่ย)
อ้ายเสี่ยว : ว้า!! นาฬิกาของผมตายอีกละ (มันพูดพร้อมกับมองนาฬิกาข้อมือและเขย่าๆ)
เหยื่อ : อ้าว!! ทำไมล่ะคะ
อ้ายเสี่ยว : ผมว่า... มันคงจะตายเพราะว่า หน้าที่ของมันคือ เกิดมาเพียงแค่เจอหน้าคุณมั้งครับ
เหยื่อ : แต่ฉันว่าคงไม่ใช่ล่ะค่ะ มันคงตายเพราะว่า มันจมน้ำเน่าจากคุณนี่แหล่ะ
อ้ายเสี่ยว : ถึงน้ำจะเน่าแต่ก็มองเห็นเงาจันทร์นะครับ
เหยื่อ : d - _ - b !!
อ้ายเสี่ยว : อ้าว!! แล้วนี่เลยเวลามานานแล้ว คุณจะเข้าบ้านได้ยังไงล่ะครับ
เหยื่อ : ฉันอยู่หอพักค่ะ มันปิด 4ทุ่ม นี่ก็พึ่ง บ่าย1 เองนี่คะ (มันจะมามุขไหนอีกวะ)
อ้ายเสี่ยว : ผมก็แค่นึกถึงคำพูดของอาจารย์
เหยื่อ : (น่าน!!) *w*
เหยื่อ : ฉันว่า...ฉันคงต้องไปแล้วล่ะ
อ้ายเสี่ยว : เดี๋ยวสิครับคุณ เหตุผลของผมที่ออกมาตากแดดก็เพราะว่า ผมต้องการมาซื้อผักไปให้แม่น่ะครับ
เหยื่อ : แล้วไงคะ
อ้ายเสี่ยว : ผมก็แค่อยากให้คุณช่วยผมเลือกผักเท่านั้นเอง (มันยืนขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปที่แผงขายผักที่มีผักวางอยู่เต็มหน้าร้าน) นะครับ
เหยื่อ : ก็ได้ค่ะ แต่...แค่เลือกผักนะ
อ้ายเสี่ยว : จ้าๆ (มันพูดพร้อมกับเดินนำหน้าหญิงสาวไปทางร้านขายผัก)
เจ้าของร้าน : หวัดดี พ่อหนุ่ม ต้องการอะไรจ๊ะ
อ้ายเสี่ยว : นี่ คุณรู้ไหม ผักอะไรที่สุภาพและพูดเพราะ (มันหันกลับมาถามหญิงสาว)
เหยื่อ : ไม่รู้สิคะ ผักกะหล่ำมั้งคะ
อ้ายเสี่ยว : ผิดครับ คำตอบที่ถูกคือ (มันหันหน้าไปทางเจ้าของร้านแล้วพูดไปว่า) ผักคะน้า กรัมนึงครับน้า
เหยื่อ : เง้อ??!!
อ้ายเสี่ยว : ผมว่าคุณมาช่วยผมเลือกกระเทียมดีก่า
เหยื่อ : ค่ะๆ
อ้ายเสี่ยว : เดี๋ยวคุณช่วยเลือกของตามที่ผมบอกนะ
เหยื่อ : ค่ะ
อ้ายเสี่ยว : ขอกระเทียมหน่อยครับ
เหยื่อ : ได้ค่ะ (พร้อมยื่นกระเทียมให้มัน)
อ้ายเสี่ยว : ขอผักชีหน่อยครับ
เหยื่อ : ได้ค่ะ (พร้อมกับยื่นผักชีให้มัน)
อ้ายเสี่ยว : ขอหอมหน่อยครับ
เหยื่อ : ได้ค่ะ (พร้อมกับยื่นหอมให้มัน)
อ้ายเสี่ยว : (เดินไปหอมแก้มหญิงสาวเน้นๆ1ฟอดเต็ม)
เหยื่อ : โดดถีบยอดอก โดดเตะปาก แจ้งตำรวจ
อ้ายเสี่ยว : (นั่งอยู่ในคุก หร้อมกับเอามือลูบอกและจับแผลที่ปาก) คุ้มว่ะ หอมแก้มนางฟ้า
สาวหวาน: น้องทำกับข้าวเสร็จแล้ว ลองชิมหน่อยซิ!!
หนุ่มฮอต: อ้าม.. ทำไมหวานอย่างนี้ล่ะ?
สาวหวาน: อุ้ย!! โทดทีค่ะ สงสัยความรักของน้องจะหกตอนปรุง
หนุ่มฮอต: จึ้ย!!!
ตอนทำการบ้าน
A:นี่ๆข้อนี้ทำไงอะ
B:ทำอย่างนี้ไง(อธิบาย)
A:ไม่เข้าใจอะ
B:อยากเข้าใจมั๊ยล่ะ
A:อยากดิ
B:เดินเข้ามาดิใจเปิดให้แล้ว
A:หง่ะ
a:เทออ่ะ ทำหั้ยฉันเป็นคนเอาแต่จัย
b:???((ผิดไรวะ))
a:เอาแต่จัยไปให้เทอ..หุหุ
ท๊อป : บิวๆ ตะเองสระผมทุกวันรึเปล่าอ้ะ?
บิว : ก็ทุกวันนะ ทำไมหรอ!?
ท๊อป : ว้าว งั้นยังงี้แสดงว่า คุณก็รักผม มากน่ะสิ ใช่มะ!?
บิว : X บ้า - -*
ขอบคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกคนจ้า
21 ความคิดเห็น
แจ่มอ่ะ
PS. ได้เกิดมารักเธอ ได้ทุ่มเททุกอย่าง หนึ่งชีวิตนี้ก็มีค่า ถ้ารักใครถึงที่สุดสุดชีวิต... มันโง่ไปใช่ไหม-emo18-]
อืมๆ น่ารักดี อมเลี่ยนๆ อย่างแรง
น่ารักดีอะ>_< แต่เน่าไปนิด อิอิ แต่เราก็ชอบอะ
อ่านไปขนลุกไป ^ ^
PS. " Forgive your enemies, but never forget their names." จงยกโทษให้แก่ศัตรูของคุณ แต่อย่าลืมชื่อของพวกเขาเป็นอันขาด
บอกคำเดียวว่ายอดมากเลย
คิดได้ไงเหนี่ย
PS. เพื่อนๆอย่าลืมมาเยี่ยมกันบ้างน้าาาาาาาาา จะรอจ้า^o^///
เสี่ยวได้ใจเรยค่ะ
PS. ก่ o u จ : l ป็ u l l ฟ u l ก่ ๅ ม ๅ l w s ๅ : ? จ x รื o l w s ๅ : ? ค s ทิ้ J ม ๅ
สุดยอด เสี่ยวได้จัยมั่กๆ
ช๊อบชอบอะ คนอื่นเอามามีแต่อันเก่าๆๆๆอะเบื่อ
อ้ายเสี่ยว : ขอหอมหน่อยครับ
เหยื่อ : ได้ค่ะ (พร้อมกับยื่นหอมให้มัน)
อ้ายเสี่ยว : (เดินไปหอมแก้มหญิงสาวเน้นๆ1ฟอดเต็ม)
เหยื่อ : โดดถีบยอดอก โดดเตะปาก แจ้งตำรวจ
อ้ายเสี่ยว : (นั่งอยู่ในคุก หร้อมกับเอามือลูบอกและจับแผลที่ปาก) คุ้มว่ะ หอมแก้มนางฟ้า
อิอิ
เหอะๆ เจ๋งดี
PS. *--จะส่งความรัก และส่งรอยยิ้ม ยิ้มหั้ยแก่กัน สร้างความผูกพัน--*
เสี่ยวได้ที่เรย
PS. ร้ากคาโล ชอบโร กรี้ดสีเหลือง เชียสีเขียว อ้ากเหลือง + เขียวรับไม่ได้
ชอบเรื่องหอมอะ แต่มานยาวอ่านแล้วเกือบหลับ
เจอท่อนท้ายตื่นเลย เดี๋ยวจาเอาไปใช้กะแฟนนะ
งงมากเลย
PS. ใจร้ายเราน่ารักแล้วทำไมต้องจับเราด้วย
มันสืดี วุ้ย แต่ท่ามีคน เสี่ยว อย่างนี้ ทั้งเมือง นะ ไม่อยากจะคิด ถ้า จะต้อง พก กระโถนไว้ เผื่อ อ้วก
เจ๋งดีฮับ
โดนจัยมากค่ะ
เสี่ยวได้ใจจิงๆชอบอ่ะมีอีกป่าวคะ
นุกดีแต่เสี่ยวนิด เอามาลงอีกนะ เอาอันที่เสี่ยวมากกว่านี้อ่ะ
เสี่ยวได้ใจ
PS. หนึ่งร้อยปี ล้ำค่า ธารชีวิต สองร้อยปี ชีวิต นั้นอย่าหมาย สามร้อยปี นับจากวัน ที่ข้าตาย มีใครไหม เอ่ยชื่อข้า พาทำนอง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?