Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

สังข์ทอง พระเอกแสนดี หรือแค่ลูกอกตัญญู

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
หลายคนที่ผ่านการเรียนในชั้นประถมมาแล้ว คงจะเคยอ่านสังข์ทองกันมาแล้ว  คุณคิดว่าพ่อสังข์ทองในสายตาของคุณเป็นคนยังไง  คุณว่าเขาทำถูกหรือเปล่าที่คิดออกตามหาแม่ผู้ให้กำเนิด แต่กลับขโยรูปเงาะของนางยักษ์มาและหนีแม่ที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก และรักเขาสุดดวงใจ โดยไม่ร่ำลาสักคำ  แถมยังปล่อยให้นางคตายต่อหน้าอีก อยากรู้ว่าพวกคุณคิดยังไงกัน ช่วยเข้ามาเมนท์หน่อยนะค่ะ

แสดงความคิดเห็น

>

13 ความคิดเห็น

สปอร์ 12 ม.ค. 50 เวลา 13:15 น. 1

มันก็เป็นเพียงเรื่องเล่า&nbsp ที่ให้มีความเพลิดเพลิน&nbsp อย่าคิดไรมากเลย&nbsp ถ้าเป็นข้อมูลทำรายงานก็ขอตอบว่า&nbsp "ไม่ผิดหรอก&nbsp ใครจะกล้าอยู่กับยักษ์ หาแม่ที่เป็นเหมือนเราจะดีกว่า"

0
vampire_krub 12 ม.ค. 50 เวลา 13:55 น. 2

ไม่รู้สิ คิดได้ 2 แง่นะ นางยักษ์น่ะ ก้อรักพระสังข์แบบลูกอ่ะ แต่พระสังข์ก้อต้องตามหาแม่ที่ให้กามเหนิดมาอยุดีอ่ะ

0
MiLin 12 ม.ค. 50 เวลา 14:42 น. 4

บุคคลที่เปนผู้เลี้ยงดู&nbsp ย่อมสำคัญกว่า ผู้ให้กำเนิด



เลี้ยงดูมา ย่อมมีความผูกพัน&nbsp 



สังข์ทอง อกตัญญู อ่า&nbsp 



เหนแม่ตัวเอง ขาดใจตายต่อหน้าต่อตา&nbsp ... ทำได้ไง!



แล้วมาเสียใจทีหลัง&nbsp ..บ้าไปแล้ว!!

0
ทูตสวรรค์จอมป่วน 12 ม.ค. 50 เวลา 15:09 น. 5

อย่างน้อยก็น่าร่ำลาคนที่เลี้ยงดูมาซักหน่อย อธิบายให้เขายอมรับ
หนีไปไม่พอยังขโมยของสำคัญของแม่เลี้ยงมาอีก

พระสังข์ก็พอๆกับพระยากง พระยาพานนั่นแหละ เหอะ.....


PS.  ผมคงเป็นแค่ ขยะสังคม
0
~JANE~ 12 ม.ค. 50 เวลา 19:22 น. 6

   นางยักษ์พันธุรัตปกติจะต้องออกไปหาสัตว์ป่ากินเป็นอาหาร เมื่อนางออกไปป่าก็จะ
ไปครั้งละสามวันหรือเจ็ดวัน ทุกครั้งที่ไปก็จะสั่งพระสังข์ทองว่าอย่าขึ้นไปเล่นบนปราสาท
ชั้นบน และในสวน พระสังข์ทองก็เชื่อฟัง แต่เมื่อโตขึ้นก็เกิดความสงสัยอยากรู้ วันหนึ่ง
เมื่อนางยักษ์พันธุรัตไปป่า พระสังข์ทองก็แอบไปในสวนส่วนที่ห้ามไว้ เห็นกระดูกสัตว์
และคนเป็นจำนวนมากที่นางยักษ์กินเนื้อแล้วทิ้งกระดูกไว้เป็นจำนวนมาก พระสังข์ทอง
เห็นเช่นนั้นก็ตกใจ นึกรู้ว่ามารดาเลี้ยงเป็นยักษ์ก็รู้สึกหวาดกลัว
และเมื่อเดินต่อไปเห็น
บ่อเงินบ่อทองสวยงามพอพระสังทองเอานิ้วก้อยจุ่มลงไปนิ้วก็กลายเป็นสีทอง พระสังข์ทอง
จึงลงไปอาบทั้งตัว   ร่างกายก็กลายเป็นสีทองงดงาม แล้วพระสังข์ทองก็ขึ้นไปบนปราสาท
ชั้นบน เห็นเกราะรูปเงาะป่า เกือกทองและพระขรรค์ พระสังข์ทองเอาเกราะเงาะป่ามา
สวมก็กลายร่างเป็นเงาะป่า พอใส่เกือกทองก็รู้สึกว่าลอยได้ พระสังข์ทองจึงหยิบพระขรรค์
แล้วเหาะหนีออกจากเมืองยักษ์ และข้ามแม่น้ำไปยังเมืองตักศิลา ตกเย็นจึงพักอยู่ที่ศาลา
ริมน้ำ


          ฝ่ายนางยักษ์กลับมาไม่เห็นลูก และขึ้นไปที่ปราสาทชั้นบนเห็นเกราะรูปเงาะป่า
เกือกทองและพระขรรค์หายไป ก็รู้ทันทีว่าพระสังข์ทองรู้ว่าตนเป็นยักษ์แล้วหลบหนีไป
นางจึงเหาะตามไป
เมื่อถึงฝั่งน้ำเห็นพระสังข์ทองพักอยู่ นางไม่สามารถเหาะข้ามไปได้
จึงร้องไห้อ้อนวอนให้พระสังข์ทองกลับไป
พระสังข์ทองยังหวาดกลัวจึงไม่ยอมกลับ
นางพันธุรัตเสียใจจนหัวใจแตกสลาย แต่ก่อนตายนางก็สอนมนต์หาเนื้อหาปลาให้
พระสังข์ทองแล้วนางก็สิ้นใจตาย
พระสังข์ทองรู้สึกเสียใจมาก หลังจากได้จัดเผาศพ
นางยักษ์แล้ว พระสังข์ทองก็เหาะเดินทางไปเมืองพาราณสี


PS.  ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด.......... ใครเชิด ใครแช่ง ช่างเขา........
0
สะมะเรีย/ปานไพลิน/เพียงฤทัย 13 ม.ค. 50 เวลา 11:54 น. 7

มองต่างมุมคะ
ในความอกตัญญูก็มีความจำเป็นที่แตกต่างออกไป ตัวละครที่โลดแล่นอยู่บนแผ่นกระดาษ
ก็เปรียบดังมนุษย์ปถุชนทั่วไป ย่อมแตกต่างกัน มีชั่ว ดี คละกันไป
อ่านเพื่อความสนุกเถอะคะ แต่หากการมองต่างมุมของคุณจะช่วยให้คนรู้จักแยกแยะชั่วดีก็ถือว่าเป็นการอ่านที่มีประโยชน์คะ
คนชอบอ่าน
สะมะเรีย

0
k@de 3 พ.ค. 51 เวลา 15:42 น. 9

วรรณคดีไทยที่พูดถึงกันอยู่อย่าลืมนะคะว่าเป็นบทพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่2

0
fanclubnotmild 18 มี.ค. 52 เวลา 13:55 น. 10

ทำไมคุณสาวกพจมารทหารกล้าถึงดูถูกวรรณคดีไทยคะคุณเป็นคนไทยหรือเปล่า วรรณคดีไทยถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่าของชาติเป็นรากฐานวัฒนธรรมของไทยแต่ทำไมคุณถึงมาดูถูกแบบไม่เห็นค่าวรรณคดีไทยเลยคะ แล้ววรรณคดีเรื่องสังข์ทองคุณทราบหรือเปล่าว่าเป็นบทพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่2 หรือสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ก็เพราะคนส่วนมากคงจะคิดเหมือนคุณถึงไม่ค่อยรู้จักวรรณคดีไทยกัน เฮ้อน่าสมเพชจริงๆคนแบบนี้เกิดเป็นคนไทยแต่ดันดูถูกวรรณคดีไทย คุณควรจะภาคภูมิใจนะคะไม่ใช่มาดูถูกอย่างนี้ ทีของต่างชาตินิยมอ่านกันจังมันน่าจะไปเกิดเป็นคนต่างชาติซะให้รู้แล้วรู้รอด

0
เน€เธˆเน‰เธฒเธ™เธฒเธ‡เธเธงเธฒเธ‡เนเธเน‰เธงเนเธ 14 มิ.ย. 52 เวลา 23:31 น. 11

เธžเธฃเธฐเธชเธฑเธ‡เธ‚เนŒ - เธ†เนˆเธฒเนเธกเนˆ

เธžเธฃเธฐเธขเธฒเธžเธฒเธ™ - เธ†เนˆเธฒเธžเนˆเธญเนเธฅเธฐเธœเธนเน‰เน€เธฅเธตเน‰เธขเธ‡เธ”เธน(เธขเธฒเธขเธซเธญเธก เธžเธฃเธฐเธ›เธเธกเน€เธˆเธ”เธตเธขเนŒ)เนเธ–เธกเธขเธฑเธ‡เธˆเธฐเน€เธญเธฒเนเธกเนˆเน€เธ›เธ™เน€เธกเธตเธขเธ”เน‰เธงเธข

เธžเธฃเธฐเธฃเธฒเธก - เธ†เนˆเธฒเธžเนˆเธญเธ•เธฒ

เธžเธฃเธฐเธญเธ�เธฑเธขเธกเธ“เธต - เธ†เนˆเธฒเน€เธกเธตเธข

เธญเธดเน€เธซเธ™เธฒ - เธ—เธดเน‰เธ‡เน€เธกเธตเธข

เธ‚เธธเธ™เนเธœเธ™ - เธ†เนˆเธฒเธฅเธนเธ(เธ†เนˆเธฒเธ™เธฒเธ‡เธšเธฑเธงเธ„เธฅเธตเนˆเน„เธกเนˆเน€เธ—เนˆเธฒเน„เธฃ เนเธ•เนˆเธ†เนˆเธฒเธฅเธนเธเธ•เธฑเธงเน€เธญเธ‡เธ—เธตเนˆเธญเธขเธนเนˆเนƒเธ™เธ—เน‰เธญเธ‡เธ™เธตเนˆเน€เธเธดเธ™เน„เธ›เธ™เธดเธ”)

เธžเธฃเธฐเน€เธญเธเนƒเธ™เธงเธฃเธฃเธ“เธ„เธ”เธตเนเธ•เนˆเธฅเธฐเธ„เธ™ เธ”เธต เธ”เธต เธ—เธฑเน‰เธ‡เธ™เธฑเน‰เธ™

เธชเธกเธฑเธขเธเนˆเธญเธ™ เธœเธนเน‰เธŠเธฒเธขเน€เธˆเน‰เธฒเธŠเธนเน‰เธ„เธทเธญเธœเธนเน‰เธŠเธฒเธขเธกเธตเน€เธชเธ™เนˆเธซเนŒ เธœเธนเน‰เธซเธเธดเธ‡เน€เธˆเน‰เธฒเธŠเธนเน‰เธ„เธทเธญเธญเธตเธฃเนˆเธฒเธ™

เธญเธ™เธดเธˆเธˆเธฒ เน€เธกเธทเธญเธ‡เน„เธ—เธข

เธ›.เธฅ.เน€เธฃเธฒเธŠเธญเธšเธžเธฃเธฐเธฃเธ–-เน€เธกเธฃเธตเนเธฅเธฐเธžเธฃเธฐเธชเธธเธ˜เธ™-เธกเน‚เธ™เธฃเธฒเธซเนŒ

เน€เธžเธฃเธฒเธฐเธ”เธนเนเธฅเน‰เธงเน€เธงเธฃเธเธฃเธฃเธกเธ—เนˆเธฒเธˆเธฐเธกเธตเธˆเธดเธ‡

"เธŠเธฒเธ•เธดเธ™เธตเน‰เธ™เน‰เธญเธ‡เธ•เธฒเธกเธžเธฃเธฐเธžเธตเนˆเธกเธฒ เธŠเธฒเธ•เธดเธซเธ™เน‰เธฒเธžเธฃเธฐเธžเธตเนˆเธขเธฒเธ•เธฒเธกเธ™เน‰เธญเธ‡เน„เธ›"

เนเธฅเน‰เธงเธเน‰เธญเน€เธ›เธ™เธˆเธดเธ‡เธ”เธฑเนˆเธ‡เธ„เธณเธญเธ˜เธดเธฉเธเธฒเธ™

เธฃเธนเน‰เธชเธถเธเธชเธฐเนƒเธˆเน€เธฅเน‡เธเน†&nbsp  เธซเธถเธซเธถ

0
นาคเฝ้าคัมภีร์ 1 พ.ค. 58 เวลา 15:12 น. 12

สาเหตุที่มาเรื่อง พระสังข์หนีนางพันธุรัต

https://www.facebook.com/notes/%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B9%80%E0%B8%9D%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%A0%E0%B8%B5%E0%B8%A3%E0%B9%8C-%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B2/%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87-%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B9%8C%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%95/555993347863145

0