เรียงความเรื่องแม่
เรียงความเรื่องแม่
วันที่ 24 ตุลาคม 2497 มีเด็กหญิงคนหนึ่งได้เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ แม่ของเธอตั้งชื่อเล่นไว้ว่า แดง เธอมีพี่น้องทั้งหมด 4 คน เธอเป็นพี่คนโต เมื่อตอนเด็กๆ เธออาศัยอยู่แถวพระประแดง ฐานะทางบ้านค่อนข้างยากจน จึงโดนไล่ที่เรื่อยๆ เธอเรียนจบแค่ป.4 และอยากเรียนต่อ แต่พ่อของเธอไม่ยอม พ่อบอกว่า
เรียนไปทำไม เดี๋ยวโตขึ้นก็แต่งงานมีลูกมีผัว เมื่อโตขึ้น เธอได้ทำงานที่โรงงานคาโอ และได้พบรักกับ ผู้ชายคนหนึ่งทำงานอยู่ที่โรงงานคาวาซากิ จนแต่งงานมีลูก 3 คน คือ นะ แนน และผมเองชื่อ กบ
เมื่อตอนคุณเป็นเด็ก มักขี้สงสัย ว่าคุณเกิดมาได้อย่างไร พ่อแม่รักกันได้อย่างไร ตอนพ่อหรือแม่เป็นเด็กเคยทำนิสัยอย่างเราหรือปล่าว แม่เคยเล่าให้ฟังว่าตอนเจอพ่อครั้งแรก แม่ไม่ได้ชอบพ่อหรอก มีคนมาจีบแม่เหมือนกัน แม่กับพ่อเจอกันตอนโรงงานพาไปเที่ยว อยู่คนละโรงงาน แต่วันนั้นไปสถานที่เดียวกัน มีเพื่อนพ่อกับเพื่อนแม่คู่หนึ่ง เขาเป็นแฟนกัน จึงอยากให้พ่อกับแม่เป็นแฟนกันเลยแนะนำให้รู้จัก ตามนิสัยของพ่อ พ่อเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่พ่อมีความจริงใจ รักเดียวใจเดียว เวลานัดกันไปเที่ยวก็มาตรงเวลา ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่ตาของผมไม่ค่อยชอบพ่อเท่าไหร่ เพราะมาที่บ้านที่ไร เอาแต่ผักมาให้ทุกที คือย่า ตอนนั้นขายผักอยู่ที่ตลาดอุดมสุข ไม่ลงทุน ดูใจกันอยู่2ปี ก็แต่งงานกัน หลังจากนั้น ก็ช่วยกันเก็บเงิน ซื้อบ้านมาอยู่แถวซอยมังกร ก่อนจะย้ายมาอยู่ทรัพย์บุญชัย ซึ่งเป็นที่อยู่ปัจจุบัน บ้านผมเป็นร้านขายของ ขายทั้งส่งและปลีก แม่ลาออกจากงาน และมาเปิดร้านขายของ เหตุผลที่แม่ลาออกจากงานจริงๆก็เพราะผม เขาเล่ากันว่าตอนผมยังทารกอยู่ ผมไม่สบาย และชัก ยายเลยพาไปหาหมอ หมอฉีดยาให้เข็มหนึ่ง พอกลับมาบ้าน ผมชักอีก ตาเหลือก และนิ่งไปเลย ช่วงนั้นวุ่นวายมาก ยายรีบวิ่งไปหน้าบ้านอุ้มผมไปเรียกรถ มีคนบอกว่าผมไม่รอดแล้ว ยายโทรไปบอกแม่ แม่เลยขอลาหยุดกลับมาดูผม พอหาหมอเสร็จก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ผมก็หลับไป หลังจากนั้นไม่กี่วันแม่ก็ลาออกจากงานมาอยู่บ้าน แม่บอกวันแรกที่เปิดร้านตั้งแต่ตี5 จนปิดร้าน 5ทุ่ม ขายได้ 7บาท ยายนั่งร้องไห้ กลัวร้านเจ๊ง ตอนนั้นมีร้าน ขายของอยู่ร้านหนึ่งขายดีมากอยู่ฝั่งตรงข้าม บ้านผมพึ่งเปิดใหม่ สักพัก แม่ก็เปิดร้านขายอาหารตามสั่งควบคู่กับขายของไปจนมีลูกค้าเข้าร้าน พ่อเลิกจากงาน ก็ต้องไปซื้อของมาขาย บางวันก็มีของเล่นมาฝากพวกผมด้วย พอปิดร้าน พ่อกับแม่ก็วิ่งไปซื้อทุเรียน หรือผลไม้มาขายที่จันทบุรี ผมจำไม่ได้ว่าบ้านผมเลิกขายอาหารตามสั่งไปเมื่อไหร่ รู้แต่ว่าผมยังไม่เข้าโรงเรียนเลย พอเข้าโรงเรียน ผมมักถูกเพื่อนแกล้งเป็นประจำ ทำให้หยุดเรียนเป็นเดือนๆ จนทางโรงเรียนเตือน แม่จะพยายามให้ผมไปโรงเรียนโดยหลอกล่อต่างๆนาๆ เดี๋ยวซื้อของเล่นให้ เดี๋ยวไปรับ อะไรประมาณเนี้ย แต่วันไหนที่ผมไม่อยากไปผมก็มีวิธีของผมเหมือนกัน เอามือล้วงเข้าไปในคอ จนอ้วกออกมา พอแม่เห็นแม่ก็จะให้ผมหยุด มีครั้งหนึ่งที่ผมไปดูคนจมน้ำตายไปกับเพื่อน ผมไปหมู่บ้านข้างๆ แม่หาผมไม่เจอ เย็นมากแล้ว ผมก็ยังไม่กลับมา แม่ทนไม่ไหว จึงปิดบ้าน ออกไปตามผม พอแม่เจอผม คุณอาจคิดว่าเข้ามากอด คุณคิดผิดครับ ผมโดนตีไม่ยั้ง ต่างหาก ผมก็ต้องร้องไห้ ผมเป็นคนเดียวในบ้านที่เวลาร้องไห้ ร้องได้เป็นชั่วโมง แม่ชอบขู่ว่า เดี๋ยวตุ๊กแกจะมากินตับ คนที่ร้องไห้ ทำให้ผมหยุดร้องไห้ทันที วันหนึ่งผมกับแม่ไปเยาวราชไปซื้อของกัน ผมผ่านร้าน
ขายของเล่น เป็นธรรมดาของเด็กทุกคนต้องหยุดดู ผมเห็นเด็กคนหนึ่งอายุน่าจะเท่าผม ประมาณ 7ขวบตอนนั้น เขามากับแม่ เขาร้องไห้ใหญ่เลย ลงไปนอนกับพื้นดิ้นใหญ่เลย แล้วแม่เขาก็ซื้อของเล่นให้ ผมเห็นดังนั้นก็ทำตามมั่ง ร้องไห้และบอกแม่ว่า อยากได้ของเล่น ถ้าคุณคิดว่าแม่ผมจะซื้อให้ คุณคิดผิดอีกแล้วครับ แม่ทิ้งผมไปเดินไปไหนไม่รู้ ผมก็มองดูแม่หายไป จากที่แหกปากร้องไห้เมื่อกี้กลายเป็นเริ่มเงียบจนหยุดร้อง ผมจึงรู้ว่าวิธีนี้ใช้กับแม่ผมไม่ได้ พอผมสงบแล้วแม่ก็เดินมารับ จากนั้นมาผมไม่เคยทำตัวงี่เง่าอย่างนั้นเลย ไม่เคยเรียกร้องจะเอาอะไร ถ้าอยากได้ของจริงๆจะพูดกับแม่แค่ครั้งเดียว และจะพูดกับแม่อีกครั้งในเดือนต่อไป จะไม่พูดซ้ำซากทุกวัน คือแม่ซื้อให้ก็ดีไป ไม่ซื้อก็ไม่ตาย แต่มีบางครั้งแม่จะถามเอาอะไรไหม ผมจะตอบว่า ถ้าแม่อยากซื้อให้ กบก็จะรับไว้ เป็นวิธีที่ฉลาดในการพูดแต่ไม่ฉลาดในความเป็นจริง ตอนเด็กแม่จะพาผมออกไปเล่นที่กองดินหลังบ้าน มีจานข้าวใบหนึ่งผมก็เหมือนเด็กทั่วไป ไม่ค่อยกินข้าวห่วงเล่น ผมจะวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ แม่ต้องคอยเรียกผมมากินข้าว วิ่งหนึ่งรอบกลับไปหาแม่กินข้าวหนึ่งคำ คุณคิดดูต้องใช้เวลานานเท่าไหร่กว่าจะป้อนข้าวได้หมดจาน คุณเห็นความพยายามของคนที่ได้ชื่อว่าแม่หรือยัง
วันแม่ของทุกปีคุณลองย้อนกลับไปนึกถึงตอนคุณเป็นเด็กและมีแม่อยู่ข้างๆ คุณจะเห็นได้ว่ารักที่บริสุทธิ์เป็นยังไง ไม่ใช่เอาเวลาไปสนใจแต่แฟน ใช่ ผมไม่มีแฟน เพราะ ผมยังอยากเป็นอิสระอยู่ แม่บอกว่า เมื่อไหร่ที่มีแฟน เอามาให้แม่ดูน่ะว่าผ่านหรือไม่ผ่าน แต่ถ้าไม่มีแฟนก็อยู่กับแม่แล้วกัน ผมว่าคงผ่านยาก ยิ่งเหลือผมคนเดียวที่ยังไม่มีแฟน พวกพี่มีกันหมดแล้ว มีอยู่ปีหนึ่งที่ผมจำได้ไม่มีวันลืม นั้นคือวันแม่ โรงเรียนให้พาแม่ไปด้วยที่โรงเรียน ตอนเช้าแม่บอกกับผมว่า จะไม่มา ผมก็คิดว่าแม่คงไม่มา เศร้าใจนิดๆ พอถึงพิธีต้องติดดอกมะลิ ผมก็เอาดอกมะลิที่ได้ไปไหว้แม่เพื่อนผมคนหนึ่ง ปรากฏว่า แม่ของผมมา แถมมาตั้งนานแล้ว เพื่อนผมมันตามหาผมไม่เจอ ผมต้องขอดอกมะลิที่ติดแม่เพื่อนคืน เอามาติดแม่ตัวเอง เป็นเรื่องตลกดี ผมก็ร้องไห้ไปตามระเบียบ
แม่เป็นห่วงผมเสมอ แม้ว่าผมเคยบอกว่าผมโตแล้วก็ตาม แต่ในสายตาแม่ผมเป็นเด็กตลอด แม่ชอบมากอด มาจูบ ผมก็ให้แม่กอด ไม่เคยบอกว่า อายเขาแม่ อย่าทำเลย การแสดงความรักไม่ใช่เรื่องน่าอายหรอก บางวันผมก็เข้าไปกอดแม่เอง ไปบีบนวดให้แม่ ผมจะถามแม่ทุกเย็นว่ากินอะไรไหมเพราะบ้านผมไม่ค่อยหุงข้าวกินกัน มีแต่ซื้อเขากิน อะไรที่ทำเพื่อท่าน ผมก็จะทำ ทุกวันนี้ แม่ พ่อ และยาย เหนื่อย ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้ามาเปิดร้าน กว่าจะปิดร้านสี่ทุ่ม ตอนกลางวัน จะเปลี่ยนกันนอน ผมอยากให้พวกท่านได้ผักผ่อน ไม่อยากให้เหนื่อยอย่างนี้ อีกอย่างร้านผมเป็นร้านขายของส่ง ไม่มีลูกจ้าง ผมกับพ่อเป็นคนส่งของเอง จึงเหนื่อยกันมาก ผมมักคิดโครงการนำเสนอพ่ออยู่บ่อยๆ เป็นเพราะผมไม่ชอบการขายของมั่ง จึงคิดที่จะหาวิธีที่จะทำให้พวกท่านได้สบาย นั้นคือชีวิตของผมและของพวกคุณล่ะ นอกจากเอาดอกมะลิมาไหว้แม่แล้ว คุณคิดจะทำอะไรเพื่อท่านบ้าง ไม่ใช่สักแต่ว่าทำงาน แบ่งเงินเดือนให้พ่อแม่ใช้หน่อย แต่ไม่เคยโผล่หน้าไปเยี่ยมพวกท่านเลย ผมอาจยังไม่ถึงวัยทำงาน ช่วงนี้อยู่ที่การเรียน แต่ผมคิดเสมอว่า พ่อและแม่คือบุคลที่ยิ่งใหญ่ ไม่จำเป็นต้องได้รางวัลอะไรมาการันตี ไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียง แค่ทำให้พวกผมได้อยู่ดีกินดีแค่นี้ผมก็ภูมิใจในตัวท่านแล้ว
ผมมีคติประจำใจอย่างหนึ่ง หนึ่งเรื่องราวต่อหนึ่งชีวิต หนึ่งชีวิตต่อหนึ่งบทเรียน
33 ความคิดเห็น
ซึ้งไปตามระเบียบ
โอ๊ววว
น้ำตาไหลรินเรยคร่า
ซึ้งง๊าบบบ
ซาบซึ้งสุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเลยค๊ะ7
รักแม่ที่สุดในโลกเลยค่ะ
รักแม่สุดๆเลยค่ะ
แม่น่ารักที่สุดในโลกเลยค่ะ
หนูรักแม่ที่สุดในโลกเลยค่ะ
โครตรักแม่เลย
หนูรักแม่ค่ะ
เปงอารายที่ดีมากๆ และซึ้งมากๆด้วยละ10
ซึ้งT^Tจังเลยงับ ถ้านี่เรื่องจริงก็ดีมากเลยง๊าบบบบบบบบ!
อ่านแล้วรู้สึกรักแม่
อิอิ
5555555555555+5
อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง
อ่านแล้วคิดถึงแม่มากเลย
จะร้องไห้
L...O...V...E... M o t h e r.......
                                                                   
                                                                        ยิ่งกว่าใคร.........
ปลื้มใจมากๆค่ะ    เขารักแม่ของเขามากจริงๆ
I LOVE MOTHER
คุณแม่ของฉัน
ท่านนั้นแสนดี
เมตตาปรานี
ลูกนี้ชื่นใจ
อย่ากได้เพลงหน้า
เวป
อ่า
ค๊าฟ
~~!
ส่งมาให้หน่อยนร้า
~~!
teng_club@hotmail.com
~~!
ขอบคุง
ค๊าฟ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?