Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ช่วยแปล กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า ให้หน่อยค่ะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ห่วงเอ๋ยห่วงอะไร                   ไม่ยิ่งเท่าห่วงดวงชีวิต
แม้คนลืมสิ่งใดได้สนิท            ก็ยังคิดขึ้นได้เมื่อใกล้ตาย
ใครจะยอมละทิ้งซึ่งสิ่งสุข        เคยเป็นุข์ห่วงใยเสียได้ง่าย
ใครจะยอมละแดนแสนสบาย   โดยไม่ชายตาใฝ่อาลัยเอย

แสดงความคิดเห็น

>

40 ความคิดเห็น

คุรุมิ 19 พ.ย. 50 เวลา 23:02 น. 1

ห่วงเอ๋ยห่วงอะไร&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ไม่ยิ่งเท่าห่วงดวงชีวิต
แม้คนลืมสิ่งใดได้สนิท&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ก็ยังคิดขึ้นได้เมื่อใกล้ตาย
ใครจะยอมละทิ้งซึ่งสิ่งสุข&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp เคยเป็นุข์ห่วงใยเสียได้ง่าย
ใครจะยอมละแดนแสนสบาย&nbsp  โดยไม่ชายตาใฝ่อาลัยเอย
ตอนที่ใกล้จะตาย&nbsp คนเรามักจะห่วงหาอาลัยอาวลาภ ยศ ชื่อเสียง เงินทอง&nbsp และสิ่งๆๆต่างๆที่อยู่รอบกาย&nbsp 

0
พิน 26 พ.ย. 50 เวลา 17:46 น. 4

อยากให้ช่วยแปลบทนี้ด้วยค่ะ

นกเอ๋ยนกแสก&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ
อยู่บนยอดหอระฆังบังแสงจันทร์&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp มีเถาวัลย์รุงรังถึงหลังคา
เหมือนมันฟ้องดวงจันทร์ให้ผันดู&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp คนมาสู่ซ่องพักมันรักษา
ถือเป็นที่รโหฐานนมนานมา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ให้เสื่อมผาสุกสันต์ของมันเอย

ขอบคุณมากน่ะค่ะ

0
Shin 7 ธ.ค. 50 เวลา 01:41 น. 5

บทแรก ถอนทีละบาทนะครับ
บาทที่ 1 -ห่วงเอ๋ยห่วงอะไร&nbsp ไม่ยิ่งเท่าห่วงดวงชีวิต
คนมีความห่วงที่สุดคือห่วงชีวิต
บาทที่ 2 -แม้คนลืมสิ่งใดได้สนิท&nbsp ก็ยังคิดขึ้นได้เมื่อใกล้ตาย
เมื่อเวลาเราใกล้ตาย มักจะรำลึกถึงสิ่งที่ได้เคยกระทำ แม้กระทั่งสิ่งนั้นจะลืมไปแล้วก็ตาม
บาทที่ 3 -ใครจะยอมละทิ้งซึ่งสิ่งสุข เคยเป็นทุกข์ห่วงใยเสียได้ง่าย
ใครก็ไม่อยากทิ้งความสุข (ทรัพย์ ยศ อิ่ม อำนาจ มิตร ชีวิต) มาสู่ความทุกข์ (แก่ ตาย จน เจ็บ อด ทาส)
บาทที่ 4 -ใครจะยอมละแดนแสนสบาย&nbsp  โดยไม่ชายตาใฝ่อาลัยเอย
ทำนองบาทที่ผ่านมาครับผม

0
Shin 7 ธ.ค. 50 เวลา 01:49 น. 6

บาทที่ 1
นกเอ๋ยนกแสก&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ
นกแสกเมื่อร้องก็ก่อให้เกิดความน่าสะพรึงกลัว

บาทที่ 2
อยู่บนยอดหอระฆังบังแสงจันทร์&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp มีเถาวัลย์รุงรังถึงหลังคา
อันนี้ให้ภาพพจน์หน่ะครับ
หมายถึงนกแสกชอบเกาะตามยอดหอระฆัง

บาทที่ 3
เหมือนมันฟ้องดวงจันทร์ให้ผันดู&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp คนมาสู่ซ่องพักมันรักษา
นกแสกเหมือนเป็นผู้อารักขาสุสาน (ซ่องพัก=เชิงตะกอน ในที่นี้หมายถึงที่พักที่สุดท้านของชีวิต)

บาทที่ 4
ถือเป็นที่รโหฐานนมนานมา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ให้เสื่อมผาสุกสันต์ของมันเอย
เป็นที่เฉพาะของคนตาย ที่ทำให้นกแสกมีความสุข (บาทนี้ใช้ปฏิพากษ์)

0
Shin 7 ธ.ค. 50 เวลา 01:51 น. 7

ปล. คห 6
บาท 4 เป็นการถามคนมีชีวิตว่า ใครจะยอมทิ้งความสุขเพื่อความทุกข์หล่ะ

0
เด็กคนหนึ่ง 12 ธ.ค. 50 เวลา 21:08 น. 9

แปลบทที่10-12ให้หน่อยครับ(จำเป็น)
บทที่10
ตัวเอยตัวหยิ่ง
เจ้าอย่าชิงติซากว่ายากไร้
เห็นจมดินน่าสลดระทดใจ
ที่ระลึกสิ่งไรก็ไม่มี
ไม่เหมือนอย่างบางศพญาติตบแต่ง
เครื่องแสดงเกีตรติเลิศประเสริฐศรี
สร้างสถานการบุญหนุนพลี
เป็นอนุสาวรีย์สง่าเอย
บทที่11
ที่เอ๋ยที่ระลึก
ถึงอธึกงามลบในภพพื้น
ก็ไม่ชวนชีพที่ดับให้กลับคืน
เสียงชมชื่นเชิดชูคุณผู้ตาย
เสียงประกาศเกียรติเอิกเกริกลั่น
จะกระเทือนถึงกรรณนั้นอย่าหมาย
ล้วนเป็นคุณแก่ผู้ยังไม่วางวาย
ชูเกียรติญาติไปกายภาคหน้าเอย
บทที่12
ร่างเอยร่างกาย
ยามตายจมพื้นดาษดื่นหลาม
อย่าดูถูกถิ่นนี้ว่าที่ทราม
อาจขึ้นชื่อลือนามในก่อนไกล
อาจจะเป็นเจดีย์มีพระศพ
แห่งจอมภพจักรพรรดิกษัตรืย์ใหญ่
ประเสริฐด้วยสัตตรัตน์จรัสชัย
ณ สมัยก่อนกาลบุราณเอย
ขอบคุณครับ

0
kuab 24 ธ.ค. 50 เวลา 19:07 น. 10

ช่วยแปล บทที่ 25 หน่อยค่ะ
๒๕. ท่านเอ๋ยท่านสุภาพ&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ผู้ใคร่ทราบสนใจศพไร้ศักดิ์
รู้เรื่องราวจากป้ายจดลายลักษณ์&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  บางทีจักรำพึงคิดถึงตน
มาม้วยมรณ์นอนคู้อยู่อย่าง&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  คงจะมีผู้สังเกตในเหตุผล
ปลงสังเวชวาบเสียวเ่ยวกมล&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp เหมือนกับตนท่านบ้างกระมัง เอย

0
IIICCCEEE 22 ม.ค. 51 เวลา 21:39 น. 12

บทที่12
ร่างเอยร่างกาย
ยามตายจมพื้นดาษดื่นหลาม
อย่าดูถูกถิ่นนี้ว่าที่ทราม
อาจขึ้นชื่อลือนามในก่อนไกล
อาจจะเป็นเจดีย์มีพระศพ
แห่งจอมภพจักรพรรดิกษัตรืย์ใหญ่
ประเสริฐด้วยสัตตรัตน์จรัสชัย
ณ สมัยก่อนกาลบุราณเอย
ช่วยแปลหน่อยน๊าคร๊ะ น๊าๆๆๆๆๆ
ขอบคุฯค่ะ

0
บัวคร๊า 1 ก.พ. 51 เวลา 21:01 น. 14

แปล บทที่ 10
&nbsp คนที่หยิ่งไม่ควรดูถูกเหยียดหยามสากศพของคนยากไร้&nbsp ที่ไม่มีการตกแต่งใดๆซึ่งไม่เหมือนกับบ้างศพที่ร่ำรวย มีเครื่องแสดงเกียรเชิดชูศักดิ์ศรีของผู้ตาย

แปล บทที่ 11
&nbsp การจัดงานศพที่ยิ่งใหญ่ มีการประกาศเกียรติคุณของผู้ตาย ไม่อาจจะเรียกให้ชีวิตของผู้ตายนั้นกลับคืนชีพได้

แปล บทที่ 12
&nbsp เราไม่ควรดูถูกหรือว่าคนที่ตายไปแล้ว ว่าเขาเป็นคนเลวทรามเพราะไม่แน่ว่า คนที่ตายอาจจะเป็นคนดี มีคนนับถือมาก่อนและได้ยกย่องด้วยการสร้างเจดีย์ขึ้น

0