Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

รักแห่งสยาม : งดงามและเจ็บปวด

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่


         อย่างไรก็ดี หลังจากที่ทุกคนได้รับชม “รักแห่งสยาม” ผลงานชิ้นใหม่ของเขาจบแล้ว คงจะไม่มีท่าทีคัดค้าน หากจะบอกว่านี่คือคนทำหนังไทยอีกคนหนึ่งที่คนไทยควรภาคภูมิใจ
      
         รักแห่งสยาม มีโครงสร้างคล้ายๆ กับหนังรักทั่วๆ ไป แต่หนังก็พาตัวเองให้ไปไกลกว่านั้นมาก กล่าวคือ หนังไม่ได้เพียงบอกเล่าเรื่องราวความรักของวัยรุ่นแค่ชั้นเดียว หากเต็มไปด้วยเงื่อนไขรายรอบตัวละครหลักที่ซับซ้อน และคลายปมเหล่านั้นอย่างเต็มไปด้วยชั้นเชิง


       
         หนังเริ่มต้นด้วยเรื่องราวในวัยเด็กของมิวและโต้ง เด็กชายที่บ้านอยู่ตรงกันข้ามกัน มิว (วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล) อาศัยอยู่กับอาม่าที่ไม่ยอมย้ายตามครอบครัวไปต่างจังหวัด ในขณะที่บ้านของโต้ง (มาริโอ้ เมาเร่อ) อบอุ่นและสมบูรณ์ อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพ่อ แม่ พี่สาวและตัวโต้งเอง
      
         เด็กทั้งสองผูกพันและสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว แต่จุดหักเหก็เกิดขึ้นและเปลี่ยงแปลงชีวิตทั้งสองคนไปตลอดกาล แตง-พี่สาวของโต้งหายตัวไปอย่างลึกลับขณะไปเที่ยวเชียงใหม่กับเพื่อนๆ และพ่อก็โทษว่าเป็นความผิดของตัวเอง ทุกคนเจ็บปวดจนกว่าจะอยู่ในบ้านหลังเดิมได้ จึงตัดสินใจย้ายออก พร้อมๆ กับในเวลาเดียวกันนั้น อาม่าของมิวก็จากโลกนี้ไป ทิ้งเด็กชายให้ใช้ชีวิตเพียงลำพัง


       
         ไม่กี่ปีต่อมามิวและโต้งเจอกันโดยบังเอิญที่สยามสแควร์ มิวมีวงดนตรีที่กำลังจะได้ออกอัลบั้มกับค่ายเทปชื่อดัง ส่วนโต้งก็เหมือนเด็ก ม.6 ทั่วๆ ไป มีเพื่อน ไปเรียนพิเศษ และมีแฟน ความห่างเหินไม่มีผลอะไรกับเด็กหนุ่มทั้งสองคน เมื่อได้เจอกันอีกครั้ง ทั้งคู่ก็สนิทกันเหมือนแต่ก่อน
      
         แต่ไม่นานนัก หนังก็เผยให้เห็นว่าบาดแผลบางอย่างในช่วงต้นเรื่องไม่ได้หายไป ครอบครัวของโต้งบอบช้ำจากความสูญเสียในครั้งนั้น และไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้น พ่อกลายเป็นคนที่ติดสุราเรื้อรัง และแม่ก็หวาดระวังไปเสียทุกอย่าง เพราะเธอไม่อยากทำผิดพลาดอะไรอีก
      
         มิวเป็นเด็กหนุ่มที่ปิดตัวเงียบ บ่อยครั้งที่เราเห็นว่าเขาร่าเริงน้อยกว่าที่ควรจะเป็น ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเขาอยู่อย่างโดดเดี่ยวมานานเกินไป และอีกส่วนหนึ่งเขาเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขารู้สึกกับโต้ง


       
         ตึกแถวที่เคยเป็นบ้านของโต้งเมื่อตอนเด็กๆ มีครอบครัวคนจีนย้ายเข้ามาอาศัย และหญิง (กัญญา รัตนเพชร์) - ลูกสาวของบ้านนั้นก็มาตกหลุมรักมิวอย่างหัวปักหัวปำ เธอคลั่งไคล้มิวเหมือนเด็กสาวชื่นชอบนักร้องวัยรุ่น ทั้งๆ ที่ฝ่ายชายแสดงท่าทีเมินเฉยกับเธอตลอดมา
      
         จุดขัดแย้งเกิดขึ้นอีกครั้งในขณะที่ปมที่ผูกไว้ตั้งแต่ต้นยังไม่ได้รับการสะสาง มันมาพร้อมกับหญิงสาวที่ชื่อจูน (เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์) เจ้าหน้าที่ประสานงานของค่ายเทปที่มาทำหน้าตาดูแลวงดนตรีของมิว เธอหน้าตาคล้ายกับแตง - พี่สาวที่หายตัวไปของโต้ง - เหมือนกับเป็นคนคนเดียวกัน มิวพาโต้งและแม่ของโต้งมาพบจูน ทันทีที่แม่ของโต้งเห็น เธอตัดสินใจว่าจ้างจูนให้ปลอมตัวเป็นลูกสาวของตนเอง เพื่อหวังว่าอาการป่วยของสามีจะดีขึ้น
      
         ราวกับว่าปมปัญหาแค่นั้นยังไม่พอ ถัดจากนั้นโต้งก็ตัดสินใจถอยตัวออกจากแฟนสาว (ที่เพื่อนๆ ให้คำจำกัดความว่า “เขาน่ะสวยเลือกได้ แต่เขาเลือก”) และเบนความสนใจไปที่มิว
      
         แม้ในช่วงเวลาที่ความขัดแย้งขมวดเกลียวเข้าด้วยกันจะมีตัวละครอย่างน้อยๆ 5-6 ตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่หนังก็เฉลี่ยความนึกคิดและพื้นที่ให้แต่ละตัวอย่างสมน้ำสมเนื้อ หย่อนและตึงในระดับพอดี หลายฉากหลายตอนที่หนังพาตัวเองเข้าไปเฉียดใกล้ความซ้ำซาก แต่ผู้กำกับก็ดึงกลับมาให้เหตุการณ์ดำเนินไปในวิถีทางที่มันควรจะเป็นจริงๆ


       
         ตัวอย่างของการตบฉากบีบคั้นให้อยู่ในระดับพอดีมีอยู่หลายตอนด้วยกัน หนึ่งในนั้นคือ ตอนที่คุณสุนีย์ (สินจัย เปล่งพานิช) แม่ของโต้งคอยลูกชายกลับบ้าน เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงเลยมานานแล้ว เธอจึงขับรถออกไปตามหา ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะไปตามหาที่ไหน
      
         เธอเคว้งคว้างไปตามที่ต่างๆ อารมณ์จวนจะระเบิดอยู่ทุกเมื่อ แต่ทันทีที่รู้ว่าลูกกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยและนอนหลับอยู่บนเตียง สิ่งที่เธอทำก็คือ วางโทรศัพท์มือถือของลูก –ที่ตนพกไปด้วย- อย่างเบามือ และยับยั้งตัวเองไม่ให้ปล่อยความคับแค้นใจกับลูก
      
         หรือในอีกฉากหนึ่งที่สุนีย์ทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างลูกชายและเพื่อนสนิท เธอขับรถไปหามิวในวันรุ่งขึ้นและพยายามบอกให้อีกฝ่ายเข้าใจ ทั้งคำพูดและการแสดง เสียดแทงเข้าไปในใจของคนดู ทั้งๆ ที่ไม่มีช่วงไหนเลยที่เธอระเบิดอารมณ์ออกมา


       
         รายละเอียดที่หนังวางไว้อย่างมีชั้นเชิง ทำให้คนดูได้เห็นและเข้าใจสุนีย์มากกว่าจะมองเธอเป็นตัวร้าย เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวของเธออยู่กันอย่างปกติ เหมือนคนที่ประคับประคองแก้วที่แตกร้าวอยู่แล้ว ไม่ให้ตกหล่นหรือแตกกระจายมากไปกว่านี้ แน่นอน หลายครั้งที่แก้วนั้นบาดมือเธอ
      
         ในส่วนของตัวละครวัยรุ่น หนังก็คานน้ำหนักได้เท่าๆ กัน การคลี่คลายของตัวละครหลักทั้ง 4 ตัว ได้แก่ มิว โต้ง หญิง และโดนัท (อธิชา พงศ์ศิลป์พิพัฒน์) - แฟนสาวของโต้ง ลงเอยด้วยความผิดหวัง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องเจ็บปวดที่จะต้องเก็บมาทำร้ายตัวเอง ตรงกันข้าม เด็กๆ ทุกคนกลับรู้ดีว่า พวกเขาจะก้าวผ่านมันไปได้ในที่สุด
      
         บทสรุปของหนังบอกเล่าอย่างแกนๆ และไม่ได้รวบยอดชัดเจนว่าตัวละครทุกตัวจะผ่านอุปสรรคของตัวเองไปได้ เหนือสิ่งอื่นใด หนังพยายามจะบอกใบ้กับคนดูว่า ไม่ว่าเราจะเจอกับเรื่องร้ายๆ มามากมายแค่ไหน ขอแค่ยังมีความรักและความหวัง ปัญหาต่างๆ ก็คงไม่สาหัสเกินไปนัก
      
         ยังมีรายละเอียดและลูกเล่นอีกมากมายที่แสดงให้เห็นถึงความแยบยลในการเขียนบทและกำกับของคุณชูเกียรติ และเชื่อว่าผู้ชมจะได้รับอรรถรสในส่วนนี้อย่างเต็มที่
      
         คงจะไม่มากเกินไปนอกจากจะบอกว่ามันเป็นหนังไทยที่คนไทยควรภูมิใจแล้ว มันยังเป็นงานที่คนดูหนังต้องสนับสนุน

พี่ลาเต้ขอขอบคุณข้อมูลจากผู้จัดการออนไลน์

แสดงความคิดเห็น

>

134 ความคิดเห็น

ห-ม-อ-ย-สี-แ-ด-ง 22 พ.ย. 50 เวลา 17:21 น. 3

ว้าวววววววววววววว น่าสนใจจังเลยนะคะ
เราดูจากไตเติ้ลหนังในทีวี ไม่มีความน่าสนใจเท่าไหร่เลย
แต่พอมาอ่านเนื้อเรื่องย่อแล้วน่าจะโอเคเลยทีเดียวค่ะ
แบบว่า แหะๆ แต่เราก็ยังไม่ดูในโรงอยู่ดี รอเช่าแผ่นแล้วกัน
ก็แหงล่ะ เศรษฐกิจแบบนี้ เอาตังค์ 120 บาท ไปกินข้าวดีกว่า

0
เตเต้ 25 พ.ย. 50 เวลา 20:01 น. 5

ดูมาตั้งแต่วันแรก

ชอบมากๆๆๆ

เป็นที่ดีมาก

สนับสนุนหนังเรื่องนี้กันเถอะ

ยังไงก็เป็นฝีมือของคนไทย

0
พี่ลาเต้ Columnist 26 พ.ย. 50 เวลา 09:49 น. 6

ไปดูมาแล้วครับ...ผิดคาดเหมือนกัน...นับเป็นหนังอีกเรื่องที่ พี่ลาเต้ ประทับใจมากเลยหละครับ....ขอชื่นชมนักแสดงทุกคนเล่นได้ดีมากๆ...ชอบหลายฉากเลย...ทั้งฉากที่แม่ของโต้งนั่งกินพะโล้กับข้าวที่แข็งๆ  ฉากโต้งต้องย้ายบ้านตอนเด็กแล้วมิวมาส่งไม่ทัน...จนเมื่อโต้งหันไปก็เห็นมิวเดินมาพร้อมกับปาดน้ำตาตัวเอง ฉากที่แต่งต้นคริสต์มาสกันแล้วแม่ให้โต้งเลือกตุ๊กตา และก็ฉากสุดท้ายที่มิวนั่งร้องไห้...เพลงประกอบหนังก็น่าฟังนะครับ...ยังไงน้องๆคนไหนที่ไปดูมาแล้ว...มีความคิดเห็นยังไงมาบอกกันได้ครับ...จะรออ่านนะคับ...อิอิ...

0
กรีน 26 พ.ย. 50 เวลา 10:22 น. 8

ไปดูมาแล้วคับ&nbsp พอดูแล้วก็นึกถึงความรักของตัวเองขึ้นมาทันที

บอกให้ตรง ๆ เรยนะคับ&nbsp หนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังเกย์ แต่เป็นหนังที่มีตัวชูโรงเปนหัวใจของคน กลุ่มหนึ่ง

และการเลือกตุ๊กตา&nbsp ติดต้นคริสมาสกะคงให้คำตอบแกหลาย ๆ คนแล้วละคับว่า&nbsp โต้งเลือกอะไร

ถึงแม้ตอนจบจะผิดคาด&nbsp แต่&nbsp ไม่ได้เปนแฟน&nbsp ไม่ได้หมายความว่าไม่รักใช่ไหม๊คับ

0
sj salenta ^_^ 26 พ.ย. 50 เวลา 10:43 น. 9

เราปายดูมาแระ หนุกดีง่า มันเปนหนังครอบครัวมากก่า อย่าปัยมองว่ามันเปนหนังเกย์ดี่
ซึ้งมากกกก ลุ้นจนตัวโก่งเปนปลาโลมาแระ55+ (แอบเวอร์) เอาเปนว่าหนุกชัวร์ปัยดูกัลดี่


PS.  เก็บตะวันมาให้เทอเชยชมยามเทอรุ้สึกหม่นหมอง เก็บดวงดาวมาให้ในวันที่ เทอรุ้สึกเหงา..ขอให้เทอรุ้ว่าชั้นจะอยู่เคียงข้างเทอตลอดไป..{LoVe ..U FoReVeR}_**
0
เตย 26 พ.ย. 50 เวลา 11:44 น. 11

ชอบตอนสินจัยพูดกะโต้งว่าทำอะไรผิดถึงได้รับผลแบบนี้
อยากจะกรี๊ดตอนมิวคุยโทรศัพท์กะโต้งมี"จ้ะ"ด้ววย
และอยากกระโดดถีบมิวได้จูบของโต้งไป ไอบ้าเอ๊ย

0
พ็อกกด 26 พ.ย. 50 เวลา 14:06 น. 14

ขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นหนังที่เราคาดว่าอยากดูที่สุดในรอบปีนี้
แต่เค้าบอกว่ามันเป็นหนัง Y
แต่ถึงอย่างไร เราก็มันใจนะ เพราะผู้กำกับคนนี้ ฝีมือจริงๆ
สมควรสนับสนุน มากๆค่ะ


PS.  Bad Boy & Sassy Girl 2.10 Pt. 0^o รักแห่งสยาม เป็นหนังที่พลิกล็อคอย่างมากมาย แต่ก็อยากดูนะ o^0
0
โกหนึ่ง 26 พ.ย. 50 เวลา 14:11 น. 16

ดูแล้ว ชอบมากๆเลยอ่า มิว+โต้งน่ารักมากๆ>_<
ชอบฉากในสยามมากๆเลยค่ะ ถ่ายหามุมวิวได้สวยมากๆ เพลงก็เพราะ
ดูหนังนี้แล้วให้ข้อคิดดีๆมากเลยค่ะ^^


PS.  ~~ My Love Is >>You
0
prauma 26 พ.ย. 50 เวลา 14:17 น. 17

เราว่าหนังเรื่องนี้ ไม่ใช่หนังเกย์ นะ แต่เป็นหนังที่มีความรักครบทุกรูปแบบ มันทำให้เรารู้ว่า เรายังรู้จักคำว่า " รัก " ไม่ดีพอ เมื่อเสียตัง + เสียเวลาไปดูแล้ว รู้สึกว่าคุ้มค่านะ รู้สึกถึงความรักของพ่อแม่ ที่มีต่อลูก ความรักของเพื่อนที่มีต่อเพื่อน การที่คนที่เรารักไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวังแล้วเรายังรักเข้าอยู่รึป่าว และ หนังเรื่องนี้ มีอะไรที่ต้องทำให้คิดตามเยอะแยะมากมาย ถ้ารู้จักคิดตามให้ดี ๆ ว่าหนังต้องการบอกอะไรแก่เรา ก้อคงไม่มีใครไม่ชอบเรื่องนี้ และคงไม่คิดว่านี้เป็นหนัง เกย์

0
223 26 พ.ย. 50 เวลา 14:48 น. 18

เราว่าไม่ดีเลยอ่ะ&nbsp เพราะเราไม่ชอบหนังแบบนี้ว่ะ&nbsp แม่ง ทุ เ ร&nbsp ศ&nbsp มากมาย&nbsp มีบทแบบไม่ดีอ่ะเค้าไม่น่าให้เล่นออกมาเป็นแบบนี้เลย&nbsp แต่มันก็น่าลุ้นอยู่หรอกน่ะ&nbsp  เราไม่ชอบการผิดหวัง

0
... 26 พ.ย. 50 เวลา 14:51 น. 20

ชอบอีกอย่างของเรื่องนี้ว่า เพื่อนของมิวและเพื่อนของโต้งไม่แสดงอาการรังเกียจเกย์เลย หรือว่านี้คือธรรมชาติของโรงเรียนชายล้วน?

0