บทความสีชมพู : ครูคนนี้ฉัน "รัก" ที่สุด

           สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com ... เพื่อนพี่มิ้นท์เป็นคุณครู/อาจารย์กันเยอะ ช่วงนี้เลยได้เห็นบรรยากาศงานวันไหว้ครู บางคนได้มาเป็นดอกกุหลาบสีแดงหวานแหวว บางคนได้เป็นพวงมาลัยพวงโตเลยทีเดียว รวมถึงแถวบ้านก็มีเด็กตัวเล็กๆ ถือดอกเข็มธูปเทียนขึ้นรถโรงเรียน เห็นแล้วอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก นี่แหละค่ะประเพณีที่ดีงามของไทยที่ลูกศิษย์ได้แสดงความกตัญญูต่อคุณครู ซึ่งใครจะแสดงออกถึงความรักด้วยวิธีไหนก็สุดแท้แต่จะสรรหามาเลยจ้า^^

           สำหรับบทความวันนี้ขอเกาะกระแสวันไหว้ครูสักเล็กน้อย ตั้งแต่อนุบาลยันประถม-มัธยม เชื่อว่าน้องๆ ทุกคนมีคุณครูในดวงใจกันแน่นอน คุณครูท่านนั้นอาจจะเป็นคุณครูที่ปรึกษาหรือคุณครูประจำวิชา วันนี้จึงขอชวนน้องๆ ชาว Dek-D.com มาแชร์โมเมนท์น่ารักของคุณครูกัน พร้อมทั้งบอกความรู้สึกที่มีต่อคุณครูท่านนั้น บอกรักให้ฟินกันไปเลย

           สำหรับพี่มิ้นท์เองมีคุณครูที่ประทับใจหลายท่านค่ะ แต่ขอพูดถึงคุณครูท่านนี้ คือ คุณครูสุพรรณี เป็นครูประจำชั้นเมื่อตอน ป.4 เรียกว่าเป็นคุณครูที่ดึงพลังลึกลับในตัวพี่ออกมาแบบสุดๆ

          เกริ่นก่อนว่าพี่เป็นคนเรียนกลางๆ แต่ความขยันกินขาด แล้วในห้องจะมีนักเรียนกลุ่มนึงที่ครูท่านนี้จะเคี่ยวเข็ญเป็นพิเศษ ไม่รู้อะไรดลใจให้พี่เป็น 1 ในนั้น ในแต่ละวันครูจะมีหนังสือเล่มโตๆ ให้กลับไปอ่านวันละเล่ม วันรุ่งขึ้นตอนเช้าต้องมาเล่าให้ฟังว่าอ่านแล้วได้อะไรบ้าง บางทีก็มีแบบฝึกหัด(เล่มโตๆ) ให้ไปทำวันละเล่ม ย้ำว่าวันละเล่มจริงๆ ค่ะ T^T ตอนนั้นไม่เข้าใจว่าให้ทำทำไม เหนื่อยก็เหนื่อย เด็ก 9 ขวบทำไมต้องอ่านหนังสือเยอะขนาดนี้ ไหนจะต้องไปเรียนเช้ากว่าเพื่อน แต่ได้แต่บ่นในใจนะคะ เพราะชีวิตจริงก็นั่งทำตามที่ครูสั่งทุกเย็นค่ะ 55555

            ชีวิต ป.4 ตลอด 1 ปีเป็นแบบนี้ทุกวัน เหมือนได้ฝึกไปฝึกวิทยายุทธ์ในสำนักอะไรสักอย่าง เพราะหลังจากนี้เจอการบ้านเยอะแค่ไหนก็สู้สุดใจขาดดิ้น ไม่เคยส่งงานช้า มีความอดทนขึ้นเยอะมาก ทุกวันนี้ยังคิดอยู่ตลอดว่าถ้าวันนั้นคุณครูสุพรรณีไม่เคี่ยวเข็ญ ชีวิตตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพี่ได้มองเห็นความปรารถนาดีของครูท่านนี้ และเมื่อผ่านพ้นจุดจุดนั้นมามุมมองต่างๆ ก็เปลี่ยนไปเยอะค่ะ มองอะไรถึงคนอื่นมากขึ้น การที่เรามองว่าตัวเองเหนื่อย ครูต้องเหนื่อยกว่าเราอีก การที่เราต้องไปโรงเรียนเช้าเคยรู้หรือเปล่าว่าครูมาเช้ากว่าเราขนาดไหน และกว่าที่ครูแต่ละท่านจะบ่มเพาะและส่งลูกศิษย์ของตัวเองให้ประสบความสำเร็จได้ต้องใช้แรงกายและแรงใจมากเท่าไหร่ สุดท้ายอยากบอกว่าครูสุพรรณีเป็นแม่พิมพ์ของชาติที่สุดยอดมากค่ะ ด้วยรักและเคารพ :)

            นอกจากนี้พี่หวายแห่งคอลัมน์ writer ก็ขอมาพูดถึงพระคุณของคุณครูบ้างค่ะ

           แม้วันไหว้ครูจะมีปีละ 1 ครั้งก็ไม่ได้หมายความว่าน้องๆ จะแสดงความรักแค่วันเดียว ทุกๆ วันน้องๆ สามารถแสดงความรักได้อย่างง่ายๆ เช่น ยิ้มทักทาย พูดคุยกับท่าน และที่ง่ายที่สุดคือ ตั้งใจเรียนในห้องเรียน แค่นี้คุณครูทุกท่านก็มีกำลังใจมากแล้วค่ะ หรือหากมีโอกาสก็หาพวงมาลัยไปไหว้คุรครูที่โรงเรียนเก่าสักครั้ง รับรองว่าท่านปลื้มใจแน่ๆ ค่ะ

           คราวนี้ถึงเวลาของน้องๆ บางแล้ว ลองแชร์เรื่องเล่าถึงคุณครูที่ประทับใจกันบ้าง อยากรู้เหมือนกันว่าเรื่องไหนจะซึ้งที่สุด

ขอขอบคุณรูปภาพประกอบ

โครงงานวิทย์ปวดสมอง : ทำอะไรดีนะ??


วิธีเรียกสมาธิง่ายๆ ช่วยให้การเรียนดีขึ้น


ทางออกปัญหาแน่นอก!! แบ่งเวลาเรียน+กวดวิชาไม่ให้ตีกัน