Plot Cliché เรื่องใหม่บนพล็อตเดิม


        ศุกร์นี้เรามาพบกับบทความกลเม็ดเคล็ดลับกันอีกแล้ว งวดนี้พี่น้องขอให้ความรู้เกี่ยวกับ Plot Cliché สักหน่อย เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องน่ากลัวและท้าทายสำหรับนักเขียนทุกคน แต่ก็ตลกดีเหมือนกันถ้ามานั่งวิเคราะห์จริงๆ ใครที่ไม่รู้ว่าคำนี้คืออะไร เดี๋ยววันนี้จะได้รู้กัน
 

Cliché คืออะไร?

        Cliché (กลิเช่) เป็นคำฝรั่งเศส ความหมายของมันจริงๆ คือ แผ่นพิมพ์สำหรับพิมพ์หนังสือที่เกิดจากการหล่อแบบ หรือภาษาของบ้านเราก็เรียกแผ่นพวกนี้ว่า "เพลท" แต่ภาษาอังกฤษก็ยืมคำนี้มาแล้วใช้เป็นคำนามแปลว่า "สำนวนต่างๆ หรือความคิดแบบพิมพ์นิยม" ถ้าเป็นบ้านเราก็เช่น สำนวนเปรียบเปรย แก้มแดงเป็นลูกตำลึงสุก สวยราวกับนางฟ้า อ้วนเป็นหมู ฯลฯ หรือความคิดแบบพิมพ์นิยมประเภท "ผู้ชายเป็นเพศที่แข็งแกร่ง ผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนแอ"

        Cliché จึงเป็นคำ สำนวน หรือไอเดียใดๆ ก็ตามแต่ที่เรารู้สึกว่าฟังจนเบื่อ มีแต่แบบนี้ หรือพอขึ้นมาแค่คำเดียวรู้เลยว่าจะต่อด้วยอะไร

        แต่สิ่งที่พี่จะพูดถึงในวันนี้ไม่ใช่แค่คำหรือสำนวนซ้ำๆ แต่เป็นพล็อตนิยาย Cliché ที่เป็นประเด็นในบอร์ดนักเขียนเราบ่อยๆ มีใครเคยบ่นไหมว่า "ทำไมนิยายรัก พระเอกนางเอกต้องทะเลาะกันก่อนแล้วตอนจบค่อยรักกัน" หรือ "ทำไมนิยายออนไลน์พระเอกต้องเล่นเกมห่วย แต่โชคดีเป็นบ้า"

        พวกนี้แหละค่ะคือพล็อตซ้ำซาก ที่ทำให้คนอ่านเดาได้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร จะจบอย่างไร แต่เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งคิดว่ามันไม่ดีหรืออะไร มาลองดูกันก่อนว่าพล็อตซ้ำซากของนิยายแต่ละแนวมีอะไรบ้าง แล้วมันดีหรือไม่ดีกันแน่
 

Fantasy Cliché พล็อตซ้ำซากของแนวแฟนตาซี

        ไหนมาช่วยกันคิดซิว่าพล็อตนิยายแฟนตาซีแบบไหนที่เราอ่านเจอบ่อยๆ จะของไทยหรือต่างประเทศก็ดี มันต้องมีจุดที่อ่านเจอปุ๊บ เดาต่อได้เลยว่าต่อไปจะเป็นยังไง นี่คือรายการพล็อตซ้ำที่เห็นได้บ่อยๆ ในนิยายแฟนตาซี
 
ตัวเอกถ้าไม่ใช่เด็กกำพร้า ก็เป็น "ผู้ถูกเลือก" ให้มีพลังพิเศษบางอย่างซึ่งจะกอบกู้โลกได้
ถ้าตัวเอกเป็นเด็กกำพร้า เขามักไม่รู้ว่าตัวเองเป็น และเรื่องจะเฉลยแต่ต้นว่าพ่อแม่เขาเป็นบุคคลสำคัญ และเขามีหน้าที่ที่ต้องทำเพราะสายเลือดตัวเอง
ผู้ช่วยเหลือตัวเอกมักเป็นชายแก่ไว้เคราผู้รอบรู้ และทำได้ทุกอย่าง แต่จะไม่ทำจนกว่าจะจวนตัวจริงๆ
ตัวเอกผู้ไม่เคยจับดาบมักชนะตัวร้ายที่กำดาบมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก
ตัวเอกมักไม่คิดว่าตัวเองเก่ง (ยกเว้น Iron Man)
ในเรื่องต้องมีวัตถุวิเศษสักอย่างที่มีพลังทำลายโลกไม่ก็กู้โลกได้
ตัวร้ายต้องใส่เสื้อคลุมสีดำ
ทุกครั้งที่ตัวเอกยอมไว้ชีวิตตัวร้าย ตัวร้ายจะแกล้งทำเป็นสำนึกผิด แล้วโจมตีตัวเอกทีหลัง สุดท้ายโดนตัวเอกฆ่าตาย
ไม่รู้ทำไม "ของสำคัญ" หรือ "วัตถุดิบสำคัญ" ที่จำเป็นต่อการกู้โลก/รักษาคน มักอยู่ในที่ห่างไกล ต้องฝ่าฟันเข้าไปในป่าต้องห้าม ภูมรณะ หุบเหวต้องสาป แถมยังมีเวลาจำกัดอีก!
 
 

  Love Story Cliché พล็อตซ้ำซากของแนวรัก

นางเอกต้องสวย/น่ารัก/เก่ง แต่คิดว่าตัวเองไม่สวย/ไม่น่ารัก/ไม่เก่ง
นางเอกส่วนใหญ่จะมีบุคลิกแก่นๆ หรือมีพฤติกรรมแตกต่างจากคนอื่นเพื่อดึงความสนใจพระเอก เช่น ผู้หญิงคนอื่นรักสวยรักงาม นางเอกไม่แต่งหน้าดันสวยกว่าใคร ฯลฯ
นางเอกต้องหลงผิด แอบปลื้มผู้ชายหล่อ แต่นิสัยไม่ดี โดนลืมมองคนใกล้ตัวที่หล่อเหมือนกัน และรักนางเอกจริง
พระรอง ถ้าแสนดี นางเอกจะไม่รัก ถ้าเลว นางเอกจะหลงรักแบบหูตามืดบอด
เวลามีเรื่องผิดใจกัน ฝ่ายหนึ่งจะพยายามอธิบาย แต่อีกฝ่ายจะไม่ฟัง (ถ้าฟังก็ไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว)
นางเอก/พระเอก ต้องบังเอิญเห็นอีกฝ่ายกับคนอื่นแล้วต้องเป็นฉากที่ชวนให้เข้าใจผิด
เปิดเรื่องด้วยนางเอกไปโรงเรียนสาย
นางเอกพระเอกต้องแกล้งกัน เกลียดกันตลอด ถ้าเป็นแนววัยรุ่น สุดท้ายพระเอกแสนซึนฯ จะสารภาพว่ารักนางเอกเลยแกล้ง ถ้าเป็นแนวผู้ใหญ่ พระเอกจะต้องขืนใจนางเอกก่อน แล้วถึงรู้ว่าตัวเองรักนางเอก
ต่อให้นางเอกจะแกร่งแค่ไหนก็ต้องโดนดักตบ ดักฉุด แล้วพระเอกต้องมาช่วย
ถ้าเสียใจเรื่องความรัก ให้ออกไปวิ่งร้องไห้กลางสายฝน
เหล่าตัวร้ายที่เป็นผู้หญิงไม่รู้เป็นอะไร จะเกลียดนางเอกอยู่คนเดียวทั้งที่ในห้องก็มีคนอื่นให้แกล้งตั้งเยอะ
ถ้าทะเลาะกันแล้วคนหนึ่งตัดสินใจไปต่างจังหวัด ต่างประเทศ ย้ายบ้าน ย้ายโรงเรียน ฯลฯ อีกคนจะสำนึกได้ในวินาทีสุดท้าย แล้วจะพยายามไปหาอีกคน ซึ่งไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน ก็ทันตลอด
ถ้าไม่ได้เกลียดกันตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วรักกันตอนจบ ก็รักกันตั้งแต่ต้นเรื่องแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้
 
 

 Horror Cliché พล็อตซ้ำซากของแนวสยองขวัญ

แทบทุกเรื่องเริ่มด้วยตัวเอกไม่เคยเจอผีจนเปิดเรื่อง ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรมา เลยใช้ช่วงกลางเรื่องหนีผีและหาสาเหตุ ปิดท้ายด้วยรู้ความจริงว่าเคยทำไม่ดีกับผีไว้
เจอผีทีไร บอกใครไม่เคยเชื่อ เจ็บสุดคือเห็นผีอยู่คนเดียว
ถ้าหันไปทางนึงแล้วไม่เห็นผี รู้ไว้เลยว่าผีอยู่อีกด้าน ไม่ต้องหันไป
ผีมักเป็นผู้หญิงชุดขาว ผมยาวปล่อยรุงรัง ไฮโซกว่านั้นต้องใส่ชุดไทย
ผีชอบของเก่าๆ อาคารเรียนเก่า รถเก่า บ้านเก่า ของมือสอง วัฒนธรรมเก่าอย่างดนตรีไทย รำไทย
ฝั่งตะวันตกมักทำผีที่เกิดจากอาการหลอนของคน จิตวิทยา แต่ฝั่งเอเชีย ผีคือผี ไม่หักมุมว่าทั้งหมดทั้งมวลนั้นคิดไปเอง
ทั้งๆ ที่รู้ว่าผีตาม/ตกอยู่ในอันตราย แต่หาเรื่องอยู่คนเดียวบ้าง แยกย้ายกันบ้าง แทนที่จะจับกลุ่มกัน
ได้ยินเสียงแปลกๆ ตอนกลางคืนต้องเดินหาที่มาของเสียงทุกที
ล้างหน้า เงยหน้า เห็นผีในกระจก
หนีผี/ฆาตกรโรคจิตเข้าไปในบ้าน ทั้งๆ ที่รู้ว่าอาจจนมุม (หนักสุด หนีขึ้นชั้นบน)
วิ่งหนีฆาตกรโรคจิต ฆาตกรเดินตาม...ทัน
ถ้าวิ่งหนีผี/ฆาตกรโรคจิตอยู่แล้วหันหลังไปไม่เจอ หันหน้ากลับมาอีกทีพวกมันจะยืนอยู่ตรงหน้าเลย
เปิดประตูเข้าไปในห้องแล้วต้องพูด "มีใครอยู่ไหม?"
ช่วงที่กำลังหนี มักจะ...เปิดประตูไม่ได้...สตาร์ทรถไม่ติด...โทรศัพท์แบตฯ หมด
ถ้ารู้ว่าตัวเองอยู่ในนิยายสยองขวัญ อย่าโทรเรียกตำรวจ ตำรวจช่วยอะไรไม่ได้หรอกจ้ะ
ตัวละครสำคัญใกล้ตาย วิ่งเข้าไปฟังคำสั่งเสียเกือบครึ่งชั่วโมง แทนที่จะปฐมพยาบาลหรือส่งโรงพยาบาลหรือตามคนมาช่วย คนใกล้ตายก็แทนที่จะนอนนิ่งๆ เก็บแรงไว้ ดันเอาแรงมาสั่งลา
เดินผ่านฆาตกรโรคจิต/ซอมบี้ที่นอนนิ่งอยู่กับพื้น โดนจับข้อเท้าเสมอ
วิกฤติซอมบี้ที่ตัวละครไม่เคยรู้จักซอมบี้มาก่อน

 

ทำไมถึงมีพล็อตซ้ำ?

        ก่อนอื่นคนอ่านจะรู้สึกว่าพล็อตมันซ้ำได้เกิดจากปัจจัยหลายอย่าง ปัจจัยสำคัญประการหนึ่งคือ  ตัวคนเขียนเอง ที่อ่านงานเพียงในวงจำกัด ยังไม่มีฐานข้อมูลในตัวมาก เมื่อผลิตงานออกมาก็จะมีพื้นฐานมาจากนิยายที่ตัวเองอ่านและเรื่องที่ตัวเอง เคยรู้เคยเห็น ทำให้มีนิยายเหมือนๆ กันตีพิมพ์ตามกันออกมาจนกลายเป็นสูตรสำเร็จของแต่ละแนว
        ปัจจัยอีกประการคือตัวคนอ่าน น้อยคนที่จะอ่านแนวโรงเรียนเวทมนตร์จบแล้วจะไม่อยากอ่านแนวเดิมอีก ส่วนใหญ่คือจะรู้สึกอยากหาเรื่องอื่นๆ ที่เป็นแนวนี้มาอ่านเพิ่มเพราะความชอบ และจะอ่านจนถึงจุด "อิ่มตัว" ซึ่งก็คือจุดที่เริ่มจับทางพล็อตของแนวนี้ได้ เริ่มแสวงหาความแปลกใหม่ ทีนี้แนวที่เคยอ่านสนุกก็สนุกน้อยลงหรือไม่สนุกอีกเลย บางคนอาจรุนแรงถึงขั้นเกลียดแนวที่ตัวเองเคยชอบไปเลยก็ได้

        แต่ก็ใช่ว่านักอ่านทุกคนจะมองพล็อตซ้ำเหมือนกัน สำหรับคนที่อ่านแนวเดิมมากๆ อย่างที่พูดไป ก็จะมองออกว่าพล็อตแบบไหนมีคนเคยเขียนเยอะแล้ว แต่กับคนที่เพิ่งมาเริ่มอ่านแนวนี้ ก็จะรู้สึกสนุก ไม่เบื่อ บางคนอาจจะทึ่งกับพล็อตแบบนี้ด้วยซ้ำ
 

รู้ว่าซ้ำแต่ทำไมถึงยังขายได้?

        นิยายพล็อตซ้ำส่วนใหญ่จะเป็น Popular Fiction คือเป็นนิยายที่วางพล็อตมาตามรสนิยมคนอ่านส่วนใหญ่ของยุคนั้นๆ และพื้นที่นั้นๆ ทั้งสำนักพิมพ์ต่างก็มองว่านิยายแนวนี้ขายได้ ทั้งตัวคนอ่าน (ส่วนใหญ่) ก็มองว่าแนวนี้อ่านแล้วสนุก อ่านแล้วรู้สึก "สบายใจ" เป็นพล็อตที่เราคุ้นเคย ทำความเข้าใจได้ แม้เราจะเดาทางออก แต่รายละเอียดระหว่างทางต่างหากที่คนอ่านสนใจ
        รสนิยมที่เป็นของคนส่วนใหญ่ยังไงก็ขายได้ ด้วยเหตุนี้ แม้นักอ่านกลุ่มเดิมเริ่มเบื่อหน่าย นักอ่านกลุ่มใหม่ก็เข้ามาแทนที่อยู่ดี แล้วรสนิยมจะค่อยๆ ปรับไปตามแต่ว่าในตอนนั้นมีอะไรเข้ามา เมื่อก่อนเราเห็นแฟนตาซีโรงเรียน ตอนนี้เราก็เห็นแนวออนไลน์ ต่อไปเราอาจจะเห็นแนวใหม่ ขึ้นอยู่กับว่าคนส่วนใหญ่สนใจแนวนั้นหรือเปล่า
       

พล็อตเดิมๆ แบบนี้จะดีหรือ?

        ต้องบอกก่อนว่าการเขียนนิยายไม่มีอะไร "ผิด" ไม่มีอะไร "ถูก" มีแต่ "เหมาะสม" กับ "ไม่เหมาะสม" ไม่จำเป็นต้องเขียนนิยายตอนละ 5-10 หน้าเป็นมาตรฐานสากล เราจะเขียนนิยายตอนละ 1 หน้าก็ได้ (แต่สนพ.จะยอมตีพิมพ์ให้ไหมอีกเรื่องหนึ่ง) การเลือกใช้พล็อตเดิมๆ ที่มีคนเขียนมาเยอะแล้วก็เหมือนกัน

        พล็อตเดิมมันก็เป็นดาบสองคม เราใช้มัน การันตีได้ว่าคนอ่านเยอะแน่ เพราะเป็นอะไรที่คนกลุ่มใหญ่ชอบอยู่แล้ว แต่ในขณะเดียวกันเราก็ต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ มันแตกต่าง ให้คนอ่าน "แยก" นิยายของเราออกจากนิยายเรื่องอื่นๆ และไม่ให้เกิดคำครหาว่าลอกเขามา

        อย่าคิดว่า "ใช้พล็อตซ้ำ ไม่สร้างสรรค์เลย" เพราะความสร้างสรรค์จริงๆ อยู่ที่การ "พลิกสิ่งเดิมๆ" ให้กลายเป็น "สิ่งใหม่" ต่างหาก

        ย้ำอีกครั้ง ไม่มีอะไร "ผิด-ถูก" ในการแต่งนิยาย มีแต่ "เหมาะสม-ไม่เหมาะสม" ถ้าเราคิดว่าพล็อตเดิมๆ แบบนี้เข้ากับเรื่องที่เราจะเขียน เราก็ใช้ ถ้าเราคิดว่าอยากทำอะไรแปลกใหม่บ้าง เราก็เขียนมันออกมา
 

อย่าคิดมากไป เดี๋ยวจะพาลเขียนไม่ออกนะจ้ะ

 ขอบคุณข้อมูลจาก
http://fantasy-faction.com/2013/ten-fantasy-cliches
http://www.writing-world.com/romance/cliches.shtml
http://www.horror-movies.ca/horror-movie-cliches/


ขอบคุณภาพประกอบจาก
http://www.carto.net/

http://dacuslibrary.wordpress.com
http://www.stepbystep.com/
พี่น้อง
พี่น้อง - Columnist คอลัมนิสต์

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

Chanyanuch Member 7 ก.พ. 57 20:47 น. 2

เราเกลียดพล็อตเรื่องประมาณว่าพระเอกกับนางร้ายเป็นแฟนกันหรือคู่หมั้นกันมาตั้งแต่เด็กๆ 

เพราะ  พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายสนิทสนมกันมาตั้งแต่สมัยเด็กหรือสมัยเรียน

แล้วพอพระเอกมาเจอกับนางเอกเลยทอดทิ้งนางร้าย  นางร้ายจ้างคนไปฆ่านางเอก

พระเอกมาช่วยเอาไว้ทัน  ส่วนนางร้ายถูกคนที่ตัวเองจ้างข่มขืนจนท้องไม่มีพ่อ

พล็อตเรื่องประมาณนี้  คนที่น่าสงสารมากที่สุดก็คือ  นางร้าย โกรธ   

นางร้ายที่อยู่ดีๆและอยู่เฉยๆก็ถูกนางเอกที่เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้มาแย่งชิงพระเอกไปซะงั้น

ทั้งๆที่นางเอกก็มีผู้ชายมากหน้าหลายตามาให้เลือกเป็นคู่ครองในอนาคตด้วยซ้ำไป

แถมยังอ้างว่า  "ฉันไม่ได้เป็นคนแย่งพระเอก  เพราะฉันไม่รู้ว่าเขามีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว"

เราไม่เคยเห็นฉากที่นางเอกไปสืบประวัติส่วนตัวของพระเอกว่ามีครอบครัวแล้วเหรอยังเลย

นางเอกเข้ามาแย่งพระเอกทำไมคะ  รู้ทั้งรู้ว่าพระเอกกับนางร้ายกำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว

ชอบมากเหรอไงคะ  ผู้ชายที่มีเจ้าของอยู่แล้ว

สุดท้ายผู้หญิงที่แสนดีอย่างนางร้ายต้องกลายเป็นคนร้ายกาจในฐานะของนางร้ายไปปริยาย

ส่วนผู้หญิงแสนซื่อแอ๊บแบ๊วเป็นคนดีอย่างนางเอกต้องกลายมาเป็นนางเอกให้คนดูยกย่องบูชา

7
editor_nong Member 9 ก.พ. 57 21:05 น. 2-1
อ๊ะ พล็อตแบบนี้พี่ก็ไม่ชอบ ทุกครั้งจะคอยเชียร์ตัวร้ายตลอด ถ้าเรื่องไหนตัวร้ายได้ไปคู่กับผู้ชายที่รักเธอมากกว่าก็จะให้อภัยนางเอกนิดนึง โกรธ
0
กำลังโหลด
สดิ้ง Member 10 ก.พ. 57 16:43 น. 6

ส่วนมากผมอ่านนิยาย แฟนตาซีเกมออนไลท์ 

ที่เห็นบ่อยเกือบทุกเรื่องคือ ตัวเอกเริ่มเล่นครั้งแรกทั้งๆที่คนอื่นเล่นมานานหลายเดือน เกิดในเมืองเริ่มต้นไม่ก้โดนสุ่มเกิดในที่ห่างไกล บังเอิญเจอบอสมอนเตอร์ ทั้งๆที่ตัวเองเวล1 กลับบังเอิญ ฆ่าบอสมอนเตอร์เวลมากกว่าได้หรือมอนเจอร์ตัวนั้นยอมรับ ทำให้ได้ไอเทมหรือ เผ่าพันธุ์ของมอนเตอร์ตัวนั้น บังเอิญ เว่อๆๆๆ มืดมน

และพอกลับเมืองก้ทำเควสที่ทุกเรื่องแทบจะมีเหมือนกันหมด เควสสำรวจเมือง เดินไปร้านขายอาวุธเข้าไปก้บังเอิญเจ้าของร้านถูกใจ สองการสร้างอาวุธ เดินไปร้านขายเสื้อผ้า เจ้าของร้านถูกใจ สอนการสร้างชุด เดินไปร้านขายยา เจ้าของร้านถูกใจ สอนการทำยา บลาๆๆๆ

และอีกอย่างที่จะมีเหมือนกันคือ ตัวร้ายจะมาชวนตัวเอกที่เก่งเว่อร์ เข้ากิล ตัวเอกปฏิเสธ ตัวร้ายตามฆ่า ตัวเอกโหด ชนะได้แม้เวลน้อยกว่าเพิ่งเล่น และต่อจากนั้นก้ไป ถล่มกิล หวาา

ยังมีอีกเยอะ หะๆๆๆเย้

4
กำลังโหลด
กำลังโหลด
am.Propiriya Member 8 ก.พ. 57 16:32 น. 4

อ่านจบ พบว่า

เราเป็นคนที่นำพล็อตทุกๆ อย่าง มาหักมุมให้ตรงกันข้ามแล้วเขียนออกมา(ขอแค่อย่าเกินจริงก็สนุกแล้ว! แต่เขียนไม่จบสักเรื่องสิน่า)

0
กำลังโหลด
ชิงช้าอันเงียบเหงา Member 20 พ.ค. 60 11:58 น. 16

ขอบคุณมากๆค่ะ นิยายที่เคยอ่านมา เหมือนกันเป๊ะๆเลย ไม่เว้นของตัวเอง(ฮา) นิยายสมัยนี้พล๊อตซ้ำซากจนคิดว่า อ่านเรื่องเดิมไม่ต้องอ่านเพิ่มหรอก เพราะแนวเดียวกัน เหมือนสปอยเรื่องอื่นไปในตัวเลยก็ว่าได้ ส่วนนิยายแนวแปลกแหวกแนว ก็ไม่ค่อยมีคนอ่าน ถ้าจะยกตัวอย่างคงต้องพูดว่า ยาวววว(ฮา)

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับข้อมูล ไว้จะเอาไปปรับปรุงและแต่งให้ไม่เหมือนใครเลยค่ะ สู้!

0
กำลังโหลด

18 ความคิดเห็น

กำลังโหลด
Chanyanuch Member 7 ก.พ. 57 20:47 น. 2

เราเกลียดพล็อตเรื่องประมาณว่าพระเอกกับนางร้ายเป็นแฟนกันหรือคู่หมั้นกันมาตั้งแต่เด็กๆ 

เพราะ  พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายสนิทสนมกันมาตั้งแต่สมัยเด็กหรือสมัยเรียน

แล้วพอพระเอกมาเจอกับนางเอกเลยทอดทิ้งนางร้าย  นางร้ายจ้างคนไปฆ่านางเอก

พระเอกมาช่วยเอาไว้ทัน  ส่วนนางร้ายถูกคนที่ตัวเองจ้างข่มขืนจนท้องไม่มีพ่อ

พล็อตเรื่องประมาณนี้  คนที่น่าสงสารมากที่สุดก็คือ  นางร้าย โกรธ   

นางร้ายที่อยู่ดีๆและอยู่เฉยๆก็ถูกนางเอกที่เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้มาแย่งชิงพระเอกไปซะงั้น

ทั้งๆที่นางเอกก็มีผู้ชายมากหน้าหลายตามาให้เลือกเป็นคู่ครองในอนาคตด้วยซ้ำไป

แถมยังอ้างว่า  "ฉันไม่ได้เป็นคนแย่งพระเอก  เพราะฉันไม่รู้ว่าเขามีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว"

เราไม่เคยเห็นฉากที่นางเอกไปสืบประวัติส่วนตัวของพระเอกว่ามีครอบครัวแล้วเหรอยังเลย

นางเอกเข้ามาแย่งพระเอกทำไมคะ  รู้ทั้งรู้ว่าพระเอกกับนางร้ายกำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว

ชอบมากเหรอไงคะ  ผู้ชายที่มีเจ้าของอยู่แล้ว

สุดท้ายผู้หญิงที่แสนดีอย่างนางร้ายต้องกลายเป็นคนร้ายกาจในฐานะของนางร้ายไปปริยาย

ส่วนผู้หญิงแสนซื่อแอ๊บแบ๊วเป็นคนดีอย่างนางเอกต้องกลายมาเป็นนางเอกให้คนดูยกย่องบูชา

7
editor_nong Member 9 ก.พ. 57 21:05 น. 2-1
อ๊ะ พล็อตแบบนี้พี่ก็ไม่ชอบ ทุกครั้งจะคอยเชียร์ตัวร้ายตลอด ถ้าเรื่องไหนตัวร้ายได้ไปคู่กับผู้ชายที่รักเธอมากกว่าก็จะให้อภัยนางเอกนิดนึง โกรธ
0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
am.Propiriya Member 8 ก.พ. 57 16:32 น. 4

อ่านจบ พบว่า

เราเป็นคนที่นำพล็อตทุกๆ อย่าง มาหักมุมให้ตรงกันข้ามแล้วเขียนออกมา(ขอแค่อย่าเกินจริงก็สนุกแล้ว! แต่เขียนไม่จบสักเรื่องสิน่า)

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
สดิ้ง Member 10 ก.พ. 57 16:43 น. 6

ส่วนมากผมอ่านนิยาย แฟนตาซีเกมออนไลท์ 

ที่เห็นบ่อยเกือบทุกเรื่องคือ ตัวเอกเริ่มเล่นครั้งแรกทั้งๆที่คนอื่นเล่นมานานหลายเดือน เกิดในเมืองเริ่มต้นไม่ก้โดนสุ่มเกิดในที่ห่างไกล บังเอิญเจอบอสมอนเตอร์ ทั้งๆที่ตัวเองเวล1 กลับบังเอิญ ฆ่าบอสมอนเตอร์เวลมากกว่าได้หรือมอนเจอร์ตัวนั้นยอมรับ ทำให้ได้ไอเทมหรือ เผ่าพันธุ์ของมอนเตอร์ตัวนั้น บังเอิญ เว่อๆๆๆ มืดมน

และพอกลับเมืองก้ทำเควสที่ทุกเรื่องแทบจะมีเหมือนกันหมด เควสสำรวจเมือง เดินไปร้านขายอาวุธเข้าไปก้บังเอิญเจ้าของร้านถูกใจ สองการสร้างอาวุธ เดินไปร้านขายเสื้อผ้า เจ้าของร้านถูกใจ สอนการสร้างชุด เดินไปร้านขายยา เจ้าของร้านถูกใจ สอนการทำยา บลาๆๆๆ

และอีกอย่างที่จะมีเหมือนกันคือ ตัวร้ายจะมาชวนตัวเอกที่เก่งเว่อร์ เข้ากิล ตัวเอกปฏิเสธ ตัวร้ายตามฆ่า ตัวเอกโหด ชนะได้แม้เวลน้อยกว่าเพิ่งเล่น และต่อจากนั้นก้ไป ถล่มกิล หวาา

ยังมีอีกเยอะ หะๆๆๆเย้

4
กำลังโหลด
coffeelover Member 10 ก.พ. 57 22:26 น. 7

จริงค่ะ ถ้าพยายามคิดมากก็จะเครียดจนเขียนไม่ออก

คิดแตกต่างเกินไปจนไม่ใช่ตัวเองก็ไม่ไหว//กระซิก

ก็นะ...มันเป็นร้อยเรื่องเล่า ทำนองเดียวกัน มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว! 5555+

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
I am ink Member 13 ก.พ. 57 15:19 น. 9

เมื่ออ่านเรื่องนี้จบ...

นึกถึงเรื่องที่ตัวเองเขียน

แม่เจ้า!!! พล็อตซ้ำค่า....ตกใจ

ป.ล.แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยรีไรท์ก็ได้(ฮา)

1
กำลังโหลด
zita 14 ก.พ. 57 22:05 น. 10
แต่งเรื่องแรกก็เกือบซำ้นะ แต่พยายามหักมุม ให้มันแปลกไปบ้าง คิดว่าคงสนุก ก็พล็อตซ้ำมันเยอะแยะ ต้องทำใจ อ่ะนะ
0
กำลังโหลด
Jb-imchz Member 21 มี.ค. 57 18:38 น. 11

Plot Cliché เรื่องใหม่บนพล็อตเดิมเปิดเรื่องด้วยนางเอกไปโรงเรียนสาย

คือเอามาจากตัวเอง

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
คนไม่ดีแต่ไม่ชั่ว Member 2 เม.ย. 57 12:51 น. 13

แบบนี้ซ้ำไหม เรื่องตัวเอง

อุปกรณ์ในการฟื้นคืนชีพตัวละคร

1.กุญแจห้องพระเอก

2.ดาบพระเอกใช้คู่กับดาบตัวร้าย

3.ให้คนท่องคาถาสุดยาว

พระเอกและพระรองโดนส่งมาทำลายโลกด้วยพลังมหาศาลตั้งแต่เกิดแม้แต่ชัชชาติก็ยังแพ้ แต่ยานชนกันระหว่างทาง แทนที่จะตกไปที่อเมริกาดันตกประเทศไทย พระเอกไม่รู้เรื่อง พระรองรู้เรื่องเผ่าตัวเองหมดแล้ว

1
ชิงช้าอันเงียบเหงา Member 20 พ.ค. 60 13:00 น. 13-1

คุ้นๆนะคะ ทำไมอันแรกเหมือน attack on titan

อันสอง starwar(ล่ะมั้ง)

อันสาม ให้ พี่เท่ง ภาค 3 (ถึงจะไม่เคยดูก็เถอะ)

ไม่ซ้ำหรอกค่ะ แต่ดูเป็นฮาๆปนไม่อยากให้มันมีจริงๆเลย ถ้าแต่งจริงๆ ขอให้มีคนอ่านเยอะๆเลยนะคะ

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยเจ้าของ

กำลังโหลด
ชิงช้าอันเงียบเหงา Member 20 พ.ค. 60 11:58 น. 16

ขอบคุณมากๆค่ะ นิยายที่เคยอ่านมา เหมือนกันเป๊ะๆเลย ไม่เว้นของตัวเอง(ฮา) นิยายสมัยนี้พล๊อตซ้ำซากจนคิดว่า อ่านเรื่องเดิมไม่ต้องอ่านเพิ่มหรอก เพราะแนวเดียวกัน เหมือนสปอยเรื่องอื่นไปในตัวเลยก็ว่าได้ ส่วนนิยายแนวแปลกแหวกแนว ก็ไม่ค่อยมีคนอ่าน ถ้าจะยกตัวอย่างคงต้องพูดว่า ยาวววว(ฮา)

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับข้อมูล ไว้จะเอาไปปรับปรุงและแต่งให้ไม่เหมือนใครเลยค่ะ สู้!

0
กำลังโหลด
คุณ C Member 20 พ.ค. 60 12:59 น. 17

นางเอกเป็นแฟนกับตัวร้าย แถมนางยังรักตัวร้ายแบบสุดๆ และรู้ว่าตัวพระเอกก็แอบรักนางเอก แต่นางไม่สนใจเพราะหัวใจและร่างกายเป็นของตัวร้ายไปแล้ว ที่สำคัญคือ นางเอกก็จะท้องกับตัวร้ายแล้วด้วย สำคัญยิ่งกว่าคือ ตัวร้ายชอบแกล้งพระเอกแบบแรงๆ จนถึงขั้นปางตายกันเลยทีเดียว

ปล. พระเอกแพ้ตัวร้ายทุกครั้ง เพราะผมไม่อนุญาตให้สกิลพระเอกทำงาน


1
ชิงช้าอันเงียบเหงา Member 21 พ.ค. 60 09:08 น. 17-1

แบบนี้ก็มีด้วยเหรอคะ?555 จะเป็นไงเนี่ยถ้าเอาไปแต่ง

ไม่ใช่ตัวร้ายหล่อยิ่งกว่าพระเอก ดีกว่าทุกอย่างนะคะ ถ้าใช่ ควรจะอยู่ฝั่งไหนดีเนี้ย? 555

ปล.มีการไม่อนุญาตให้ใช้สกิลด้วย โหดอ่า555

0
กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยเจ้าของ

กำลังโหลด
กำลังโหลด