สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com ... เจอกับ พี่เป้ และเล่าประสบการณ์เด็กนอกเช่นเคย^^ ประเทศหนึ่งที่หลายคนสนใจไปเรียนต่อระดับมัธยมมากๆ ก็คือ "นิวซีแลนด์" เพราะมีโรงเรียนให้เลือกเรียนเยอะมาก แถมยังเป็นประเทศที่สงบมากๆ อีกด้วย วันนี้มีประสบการณ์จากไฮสคูลที่นั่นมาฝากจ้า
Kia ora! สวัสดีค่ะทุกคน ชื่อ "แพรว" ค่ะ แพรวอยากแชร์ประสบการณ์ที่ได้จากการเรียนที่นิวซีแลนด์มากๆ ค่ะ เพราะก่อนมา แพรวก็ไม่มีข้อมูลว่าการใช้ชีวิตในนิวซีแลนด์จะเป็นแบบไหน จะต้องเจอกับอะไรบ้าง แพรวก็หวังว่าประสบการณ์ของแพรวจะเป็นประโยชน์ให้รุ่นน้องที่กำลังจะมาเรียนที่นิวซีแลนด์
ก่อนอื่นแพรวของแนะนำประวัติตัวเองคร่าวๆ ก่อนค่ะ ชื่อ : กวิศราณัฏฐ์ คล้ายทอง จังหวัด : หาดใหญ่ สงขลา
รร. ที่ไทย : มอ.วิทยานุสรณ์
มากับบริษัท : IM education
ปีเกิด : ค.ศ.1995
ปัจจุบัน : Year 12 ที่ Takapuna Grammars school 2013
|
ทำไมถึงอยากมานิวซีแลนด์? ตอนแรกแพรวก็ไม่คิดว่าตัวเองจะมีโอกาสได้เรียนต่างประเทศ เนื่องจากช่วงนั้นแพรวอยู่ ม.5 แล้วก็เครียดกับการเรียนของไทยมากๆ เพราะยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร แล้วมันเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ แต่แพรวลองไปสอบ EF แพรวสอบครั้งที่สามกว่าจะผ่าน อยากจะบอกว่าสวรรค์ไม่ละทิ้งคนทีมีความพยายาม ฮุๆ -.,- แต่ดันพลาดท่า มันเป็นการสอบรอบสุดท้ายของปี แพรวเลือกจะไปอังกฤษ รอบสัมภาษณ์ผ่าน แต่ถ้าจะไปมันมีกฎว่าต้องสอบ IELTS ให้มากกว่า 5.5 ซึ่ง ณ จุดนั้นภาษาแพรวยังไม่ถึงขั้น ก็อดไปอังกฤษ TT
แพรวเป็นคนไม่เก่งภาษาอังกฤษตั้งแต่แรก แต่เป็นคนชอบพูด ชอบฟังภาษาอังกฤษถึงจะพูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์ก็ตาม อันที่จริงแพรวเป็นคนขี้อายมากๆ ไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษต่อหน้าคนไทย อาจเป็นเพราะเราอาจจะพูดผิด สำเนียงไม่ดี กลัวโดนดูถูก ก็เลยไม่กล้าพูด…. แต่เป็นคนที่ชอบฟังคนอื่นที่พูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว แบบเพื่อนที่ รร.มอ วิทยานุสรณ์ พูดภาษาอังกฤษดีกันมากๆ แบบสำเนียงเดี๊ยนขอยอมแพ้ ฮาๆๆ เราก็เลยคิดมาตลอดว่าวันหนึ่งเราอยากทำได้แบบนั้นบ้างจังเลย…. และแล้วโอกาสก็มาถึง พ่อกับแม่ก็เลยส่งไปเรียนนิวซีแลนด์ เพราะไม่อยากให้เราเครียดกับการสอบแอดมิชชั่นที่ไทย และพ่อกับแม่คิดว่าภาษาอังกฤษจะเป็นสิ่งที่จำเป็นมากๆ ในการติดต่อธุรกิจในอนาคต อีกอย่างแพรวอยากลองไปเรียนต่างประเทศมากๆ ก็เลยไปบริษัทที่รุ่นพี่และเพื่อนแนะนำกันมา คือ Im education
เร็วป่านลมตด -,.- แพรวก็มาอยู่ที่ประเทศนิวซีแลนด์ซะแล้ว พูดเลยว่าตอนมานี่ ความคาดหวังเราตั้งไว้สูงมาก แบบอุ๊ยย ต่างประเทศ ไอเลิฟยู จะต้องได้เพื่อนกีวีเยอะแน่เลย โฮสท์ต้องดีมากกก OMG รอไม่ไหวแล้ว แบบฉันจะทำตัวเฟรนด์ลี่มาก อะไรทำนองนั้น 555>///<
สำหรับโฮสท์แฟมิลี่ อยากจะบอกว่า อย่าตัดสินใจอะไรใดๆ ทั้งนั้นจากวันแรก โฮสท์แฟมิลี่เค้าจะตอนรับเราอย่างอบอุ่นเป็นกันเองอยู่แล้ว แล้วต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ทำความรู้จักกันไปเรื่อยๆ ตอนแรกเราก็ประทับใจมากเพราะเค้าพาเราไปเที่ยว ไปดูวิวของที่ที่เราอยู่ คือเราอยู่ติดกับ รร. เลย แบบดีใจสุดๆ ไม่ต้องเสียค่ารถบัส ฮาๆ แล้วเราชอบเด็ก เลยได้อยู่กับลูกของโฮสท์ น่ารักมากกกก แบบตอนไหนเราเหงาๆ ก็ไปนั่งเล่นกับน้องเขา หรือไม่ก็เล่นกับแมวในบ้าน
คือโฮสท์ของเรารับเด็กสองคน มีเรากับเด็กคนจีนอีกคนหนึ่งชื่อจูดี้ ซึ้งเขาก็ย้ายออกไปภายหลังเพราะเขาไม่ชอบโฮสท์ ในความรู้สึกเรามีบ้างอย่างที่เค้าดีกับไม่ดี แต่เขาดูแลเราดีมากๆ ถามสารทุกข์สุขดิบแต่ละวัน มีอะไรเกิดขึ้นเราก็เราให้เขาฟังตลอดเวลาไปไหน บางทีเขาก็พาไปส่ง ก็เหมือนครอบครัวที่สอง แต่บางทีก็ขี้เหนียวบ้างอะไรบ้าง เพราะพวกเขาทั้งคู่อยู่ในวัยทำงานแล้วก็มีลูกด้วย คิดว่าเค้าต้องสร้างฐานะ เราก็เลยอดทนอยู่จนครบปีเลยเพราะไม่อยากย้ายโฮสท์ใหม่ เพราะชอบอยู่บ้านใกล้ รร.(แต่ดันไป รร สาย -.,- นิสัยปกติ) โดยภาพรวมเราก็ยังคิดถึงพวกเขามากๆ ตอนที่เรากลับไทย เราว่าทุกประสบการณ์สอนให้เราเติบโตขึ้น ไม่ใช่ว่าเราจะได้อะไรดั่งใจเสมอไปในโลกของความเป็นจริง…..
สำหรับโรงเรียนที่ได้เรียนคือ Takapuna Grammar school รร.นี้เป็น รร.ที่ดีแห่งหนึ่ง ด้วยค่าเทอมไม่แพงและการเรียนการสอนเราว่าดีมาก เพราะที่นี่จะปล่อยเครดิตให้นักเรียนง่ายมากสำหรับเด็กอินเตอร์ คุณครูที่นี่น่ารักทุกคน อันไหนไม่เข้าใจอะไรก็ถามได้ตลอด เราเลือกเรียนวิชาเลข ESOL การท่องเที่ยว การโรงแรม ธุรกิจ และชีววิทยา เราจะอธิบายเป็นรายวิชาเลยนะ เผื่อใครยังเลือกวิชาไม่ได้แล้วสนใจ
วิชาเลข > ไม่ยากเลย มันเป็นพื้นฐานที่ผ่านมาแล้วในตอนม.ปลาย แต่มันจะยากตอนสอบเพราะมีต้องเขียนอธิบาย อันนี้ต้องจำศัพท์ด้วย
ESOL > วิชาอังกฤษ อันนี้เน้นเขียน ว่าควรเขียนยังไง การตอบให้ตรงจุดกับที่เค้าถามมา แต่เราว่าครูไม่ค่อยช่วยเราเรื่องการตรวจแกรมม่าเท่าไร การเขียนเราก็เลยไม่ค่อยแน่น แต่เหนือสิ่งอื่นใดถ้าคุณมีความคิดและจินตนาการที่ดีก็จะได้คะแนนดีในการเขียนด้วย
การท่องเที่ยว > เรียนการหาข้อมูลในเว็บว่าเราควรหาข้อมูลสถานที่อะไรให้ลูกค้าดู เวลาเปิดปิดของสถานที่นั้น ราคาตั๋ว บลาๆๆ อธิบายว่าสถานนี้นั้นมีกิจกรรมอะไรให้ลูกทัวร์ทำบ้าง
การโรงแรม > คาบนี้เรียนทำอาหาร ถ่ายรูปลงสมุดเก็บไว้ กับทำแบบฝึกหัด มีสอบทำอาหารด้วยแต่ก็ไม่ยากเพราะครูสอนทำก่อนหน้านั้นแล้ว คาบนี้เหมือนคาบว่างสบายๆ
ธุรกิจ > เป็นอะไรที่หินมากๆ สำหรับนักเรียนอินเตอร์ เพราะมันต้องใช้ภาษาล้วนๆ ในการเขียนรายงาน ทำข้อสอบ บรรยายอีก เฮ้ออออ แต่เราก็ได้ประสบการณ์ทำงานเป็นทีมด้วยน่ะ เจ๋งมาก แต่กว่าจะได้แต่ละเครดิตก็แถบเลือกตกยางออก 555 ยากจริงไรจิง แต่เราก็ผ่านมาได้
นอกจากนี้ยังมีงานนำเสนอพรีเซนเทชั่นคนเดียว ได้เงินรางวัลเล็กๆ น้อยๆ เพราะอันนี้เราต้องทำคนเดียวพูดงานหน้าห้องคนเดียวต่อหน้าเพื่อนทั้งหมด แบบหัวใจจะวายตาย 5555 แต่โล่งเลยเมื่องานชิ้นนี้ผ่านไป ได้ลงนิตยสารโรงเรียนด้วย>< อีกอันคือกิจกรรมขายน้ำ ทำกันเป็นกลุ่ม ต้องไปเดินขายน้ำทั่วโรงเรียนเลย เราได้เรียนรู้ว่ากว่าจะมาทำเป็นธุรกิจเนี่ยมันต้องมีการวางแผนทุกๆ อย่างไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว รวมทั้งทำ marketing
วิชาสุดท้าย ชีววิทยา : วิชานี้เน้นเขียนกับอธิบาย ต้องจำศัพท์เยอะมากๆๆ เราก็สอบผ่านด้วย ดีใจ 5555
ส่วนเรื่องที่หลายคนสงสัยว่า คนที่นี่ดูถูกคนเอเชียมั้ย บอกเลยว่าคนกีวีมักมีอคติกับคนเอเชีย เราต้องเข้าหาเขาก่อน ไม่งั้นเขาก็ไม่สนใจ เราต้องทำตัวให้เหมือนเขาก่อน ถึงจะเข้าพวกได้ มันก็ปกติแหละเรื่องแบบนี้ เราต้องแสดงให้เห็นว่าเราเก่งจริง เค้าถึงจะสนใจในตัวเรา ส่วนใหญ่เรามีเพื่อนเอเชียเยอะ แบบมีเป็นกลุ่ม อยู่ไปทั่วเพราะเราเด็กใหม่ แล้วก็มีเพื่อนกีวีที่สนิทคนนึง
โดยรวมแล้วชีวิตที่นี่เป็นประสบการณ์หนึ่งปีที่ไม่มีวันลืม เพราะมันมีทั้งเวลาที่แย่และท้อแท้ แต่เราก็ผ่านมันมาได้จนถึงทุกวันนี้ และมันก็คงย้ำเตือนเราให้ผ่านวันที่ไม่ดีไปได้ในปัจจุบัน >< ตอนนี้เราอยู่นิวซีแลนด์ปีที่สองแล้ว แต่ปีนี้เราโฮมซิกมากๆ เพราะเจออะไรใหม่ๆ เยอะ แต่คิดว่าถ้าเราแข็มแข็งในวันนี้ พอมองย้อนกลับไปมันก็เป็นแค่อดีตที่สอนเราให้กล้าหาญและเข้มแข็งมากกว่าเดิม
ใครกำลังมองหาโรงเรียนดีๆ ที่นิวซีแลนด์อยู่ จะลองสมัครที่เดียวกับน้องแพรวก็ได้นะ อิอิ^^ ส่วนใครมีประสบการณ์เด็กนอกสนุกๆ อยากแบ่งปันให้คนอื่นอ่านบ้าง ก็เขียนและส่งมาได้ที่ pay@dek-d.com เดี๋ยวนำมาลงให้แน่นอนจ้า
9 ความคิดเห็น
ผมเป็นลูกครึ่งนิวซีเเลนด็ไปเรียนซัมเมอร์บ่อยครั้ง ขอบอกเลยยยว่าดีกว่าไทย 5555
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ เราคิดอยากไปเรียนนิวซีแลน ตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ
รูปหัวข้อกระทู้เพื่อนเราเอง คนซ้ายชื่อ Makoto เป็น ยุ่น อยู่บ้านโฮสเดียวกับเรา
ปัจจุบันเรามีสัญชาติเป็นคนกีวีค่ะ แต่ไทยแท้ค่ะ อยู่โรงเรียน Whangaparoa college เป็นโรงเรียนมัธยมต้นถึงปลาย ตั้งแต่ year7-13 ตอนนี้อยู่year9 แล้วค่ะ ดีน่ะที่มีเว็บเด็กดี ไม่งั้นอ่านไทยไม่ออกแล้วล่ะ AwA
ที่นี้กีวีเฟรนลี่มากค่ะ ตอนมาอยู่แรกๆ พูด อังกฤษไม่ได้เลยสักคำนอกจาก I can't speak English 555
ส่วนมากกีวีเข้าหาเราก่อน เลยไม่ใช่ปัญหาเลยค่ะ ตอนนี้ ผ่านมาไม่ถึงสองปี รู้จักกันทั้งโรงเรียนแล้วค่ะ *w*
อ่านแล้ว คิดถึงเพื่อนที่อยู่นิวซีเเลนด์ เเต่เขาเป็นคนไทย น่ารักมากๆ อยู่ด้วยแล้วสนุก หรือคงเพราะเขาเป็นเด็กนอกก็ไม่รู้ เเต่ยอมรับเลยว่า เป็นประเทศที่ดีประเทศหนึ่งเท่าที่ฟังมา อยากไปเรียนบ้าง ท้อกับการศึกษาไทยเต็มทนแล้ว
เห็นด้วยค่ะTT
ครูไทยนี่ไม่ไหว (noเหมารวม) ไม่ค่อยปลูกฝังให้เด็กมีความคิดเป็นของตนเอง ตีกรอบ ขีดเส้น จำกัดไว้ตลอด นี่ก็หาที่เรียน ตปท. อยู่ค่ะ คิดว่าNZ
IM Edcation ดีไหมคะ