อาลัย "นรุตม์ มงคลศิริภัทรา"

เด็กหนุ่มจากรั้วเตรียมอุดมศึกษา มุ่งมั่นตั้งใจที่จะสอบเข้าเรียนต่อคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยให้ได้ นรุตม์มีความฝัน...และทุ่มเทที่จะทำฝันนั้นให้เป็นจริง เขาเพียรพยายามตั้งใจเรียน ขยันอ่านหนังสือ แววตาแจ่มใสของเขาบอกทุกคนเสมอว่า "เขาต้องทำได้"

และวันประกาศผลสอบก็มาถึง นรุตม์ดีใจและยิ้มด้วยความสุขเมื่อได้รู้ว่า ตัวเขานั้นสอบติดคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สมดังที่หมายมั่น เขายิ้ม เขาหัวเราะ วันนั้นเป็นวันที่เขามีความสุขที่สุดในโลก มีความสุขเสียจนลืมอาการปวดขาที่มักจะเป็นประจำ และเขาเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก เพราะเขาเองก็ไม่ได้นิ่งเฉยต่ออาการเจ็บปวดนั้น เขาไปหาหมอมาหลายโรงพยาบาล ทั้งของรัฐและเอกชน และผลการตรวจก็พบว่า เขาแค่มีอาการกล้ามเนื้ออักเสบจากการเล่นกีฬาตามประสาวัยรุ่นทั่วไปเท่านั้นเอง และแม้ว่านรุตม์จะมีก้อนเนื้อเล็กๆ ที่ค่อยๆ เติบโตขึ้นบริเวณกระดูกสะโพกข้างซ้าย แต่เขาและทุกคนก็ไม่ได้เฉลียวใจ

หลักจากกลับจากหัวหิน นรุตม์มีอาการปวดจนทนไม่ไหว พี่สาวของเขาจึงพาไปส่งโรงพยาบาล และจากการตรวจขั้นต้นแพทย์วินิจฉัยโรคได้แล้ว แต่ขอทำ MRI (เครื่องตรวจร่างกายโดยการสร้างภาพเหมือนจริง ของส่วนต่างๆของร่างกาย โดยใช้สนามแม่เหล็กความเข้มสูง และคลื่นความถี่ในย่านความถี่วิทยุ สามารถตรวจหาความผิดปกติของอวัยวะต่างๆ ในร่างกายได้) และตัดชิ้นเนื้อจากก้อนเนื้องอกที่สะโพกไปตรวจ เพื่อความมั่นใจอีกครั้ง คืนนั้นแพทย์ให้นรุตม์กลับบ้าน และนัดฟังผลในวันรุ่งขึ้น

แล้วข่าวร้ายที่ไม่มีใครอยากฟังก็มาเยือน เมื่อผลการตรวจออกมาว่า นรุตม์ เป็น "มะเร็งกระดูก"

แม้จะต้องเผชิญกับมรสุมที่รุนแรงสักแค่ไหน แต่ด้วยกำลังใจที่เข้มแข็งของนรุตม์และครอบครัว รวมทั้งคนรอบข้าง ทั้งที่รู้จักและไม่รู้จักกัน ต่างมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจไม่ขาดสาย เพราะได้ทราบเรื่องราวอันน่าสะเทือนใจและน่ายกย่องนี้จากบล็อกส่วนตัวของนรุตม์

แล้ววันหนึ่ง รายการเจาะใจ ก็ได้ติดต่อมาเพื่อถ่ายทำชีวิตของนรุตม์ พร้อม "เคน ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์" นักแสดงหนุ่มขวัญใจนรุตม์ ที่เดินทางมาเซอร์ไพรส์ที่โรงพยาบาล และ "พี่เคน" ยังได้มอบไม้กลองเป็นของขวัญให้ "น้องนรุตม์" พร้อมอวยพรว่า "ขอให้นรุตม์รีบหาย แล้วมาตีกลองให้พี่เคนฟังอีก" เพราะทราบมาว่านรุตม์ชอบตีกลองนั่นเอง

และคืนวันพฤหัสบดีที่ 20 พฤศจิกายน 2551 คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่คนไทยทั้งประเทศจะได้รู้จักเรื่องราวอันน่าตื้นตันใจ และเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นรอยยิ้มอันสดใส แววตาอันเด็ดเดี่ยวของเด็กหนุ่มคนนี้