อินเทอร์เน็ตหรือใคร?? ที่ไร้สาระ
เชื่อว่า "คุณพ่อคุณแม่อาจมองว่า อินเทอร์เน็ตเป็นตัวปัญหาสำคัญ" ที่ทำให้ลูกของมีปัญหาทางการเรียน อาจเชื่อว่าอินเทอร์เน็ตมีเนื้อหามอมเมาลูก มีเกมที่รุนแรง มีเว็บเจ้าปัญหาที่อาจทำให้ลูกเราไปคุยกับคนแปลกหน้า กลัวว่าลูกเราจะถูกหลอก คุณพ่อคุณแม่หลายๆ คนจึงพยายามตั้งมาตรการเข้มงวดกับการใช้อินเทอร์เน็ตของลูก บางคนไม่ทันทำอะไรก็ได้แต่เตือนไปเป็นครั้งเป็นคราวไป แต่งานไหนงานนั้น หากมีการจำกัดการเล่นเน็ตทีไร เป็นต้องมีเรื่อง!! ลูกทำหน้ามึนตึงใส่ ปิดประตูหนี หรือขั้นเถียงใส่ก็มี ลูกหลายคนไม่มีปฏิกิริยาอะไร แต่ก็เคืองเก็บกดไว้ในใจตลอด
จริงๆ อินเทอร์เน็ตเป็นสื่อเทคโนโลยีที่มีคุณประโยชน์ในเรื่องให้ความรู้และความบันเทิงที่ดี แต่เมื่อมีด้านสว่างก็ย่อมมีด้านมืดมาควบคู่กัน และยิ่งปัจจุบันอินเทอร์เน็ตเป็นของหาง่าย เด็กๆ ทุกคนล้วนใช้เป็นเล่นได้ ที่สำคัญมีเหตุการณ์งานข่าวมากกมายที่ออกมาตอกย้ำด้านมืดของการใช้อินเทอร์เน็ต เช่น เด็กหญิงชาวเมืองเมลเบิร์นวัย 14 ฆ่าตัวตาย เพราะถูกคุกคามทางอินเทอร์เน็ต ซึ่งเหตุการณ์นี้เป็นเรื่องจริงที่นักจิตวิทยาบอกว่า เด็กๆ ที่ตกเป็นเหยื่อมีแนวโน้มที่จะมีความเครียด นำไปสู่ความคิดอยากทำร้ายตนเองได้ คุณพ่อคุณแม่ยิ่งห่วงๆๆๆ
ดังนั้น สิ่งสำคัญที่จะทำให้ลูกเรียนรู้การใช้อินเทอร์เน็ต คือ การสอนให้รู้จักการระมัดระวังภัยจากการใช้ในรูปแบบต่างๆ และควรที่จะแนะนำกันตั้งแต่ยังเมื่อเริ่มใช้ครั้งแรกๆ อย่างไรก็ตามในหลายๆบ้าน ลูกๆ ก็เรียนรู้การใช้อินเทอร์เน็ตจากโรงเรียน พ่อแม่จึงยังไม่ได้ทันสอนใช้ พอลูกเข้าสู่วัยรุ่นเริ่มค้นหาตัวตนและใช้อินเทอร์เน็ตเพื่องาน และความสนุกต่างๆ จนเหมือนจะติดเล่นคอมพิวเตอร์อยู่ตลอดเวลา เป็นสาเหตุให้พ่อแม่ห่วงใย และเตือน(หรือว่า)ลูกอยู่บ่อยๆ "ทำไมเอาแต่เล่นคอม ไร้สาระ!" จนลูกก็รำคาญและเป็นเรื่องไปทุกที
แต่ถ้าหากเรามีวิธีแนะนำลูกวัยรุ่นให้ใช้อินเทอร์เน็ตได้อย่างเหมาะสมก็คงจะดี
"ทำอย่างไรดีให้ลูกวัยรุ่นให้ยอมรับกติกาในการใช้อินเทอร์เน็ตอย่างเหมาะสม"
คือ วิธีการแนะนำลูกวัยรุ่น จะคุยอย่างไร ให้ลูก(ยอม)ฟัง ลูกวัยรุ่นชอบการคุยแบบผู้ใหญ่ แบบให้โอกาสลูกได้เสนอ และต่อรองกับข้อตกลงของพ่อแม่บ้าง ดังนั้น ต้องบอกลูกไปให้ชัดเจน ว่าพ่อแม่รู้สึกอย่างไร โดยพูดไปที่สิ่งที่เห็น แต่ไม่เพ่งเล็งไปที่การกระทำของลูก (อย่าพูดทำนอง "เล่นคอมทั้งวันทั้งวี่ งานการไม่ทำ")
แล้วอยากให้ลูกทำอะไรบ้างเชิงเสนอความเห็น
และถามลูกกลับด้วยว่า สามารถยอมรับสิ่งที่พ่อแม่เสนอหรือไม่
ที่สำคัญ เมื่อถามลูกกลับ ก็ต้องนำคำตอบลูกมาพิจารณาจริงๆ ด้วย แล้วถ้าลูกย้อนกลับจนเราโกรธ ขอให้ละความโกรธก่อนที่จะพูดต่อ ฟังให้เข้าใจถ่องแท้ก่อนว่าลูกต้องการสื่ออะไร
และหากคิดว่ายังแนะนำไม่ได้หมด ขอให้แปะป้ายก็ได้ค่ะ เขียนข้อระมัดระวังใส่กระดาษแปะกระดานหรือผนังให้ลูกดูก็ได้ วิธีแบบนี้จะเข้าถึงลูกได้ง่ายกว่า แทนที่จะนั่งบอกทีละข้อ กว่าจะบอกได้ครบ ลูกอาจเบื่อฟังเสียแล้ว (อาจนึกว่าจับมาเทศนาสั่งสอนไปเสียอีก)
เรื่องแปลกที่ว่า แม้อินเทอร์เน็ตจะมีด้านมืดที่รุนแรง และมีผลกระทบต่อเด็กกลายๆ คนจนกลายเป็นข่าวดัง แต่ผู้ปกครองส่วนใหญ่กลับมองว่าทั้งเรื่องเด็กติดเกม และอินเทอร์เน็ตเป็นเรื่องไร้สาระตามช่วงวัยเท่านั้น อันที่จริงแล้วอินเทอร์เน็ตเป็นแหล่งความรู้ดีๆ ชั้นเยี่ยมของวัยรุ่นเลย!! และแม้พ่อแม่จะกังวลการใช้อินเทอร์เน็ตของลูก แต่ก็กลับปล่อยปละละเลยที่จะแนะนำทักษะด้านการใช้ที่ถูกต้องแก่ลูกอย่างจริงจัง ดังนั้น คุณพ่อคุณแม่ก็ควรปรับทัศนคติในแง่ที่ว่า อินเทอร์เน็ตก็มีเรื่องไม่ดีอย่างมากได้ แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องเชื่อด้วยว่า ลูกของตนใช้อินเทอร์เน็ตเป็น จึงควรแนะนำลูกแต่แรกเริ่มหัดใช้จะดีที่สุด มาดูความคิดเห็นของลูกวัยรุ่นคนหนึ่งกันค่ะ
ไม่ว่าอินเทอร์เน็ต ลูกวัยรุ่น หรือใคร ก็ไม่ใช่เรื่องไร้สาระทั้งนั้น!!
ถ้าคุณพ่อคุณแม่แนะนำลูกแล้ว เชื่อเถอะค่ะว่าลูกติดเน็ตไม่ใช่ปัญหา
เพราะเขาใช้อินเทอร์เน็ตเป็น และแบ่งเวลาเป็นด้วย!!!
กระทู้นำเรื่อง: http://www.dek-d.com/board/view.php?id=819291
ขอขอบคุณ: siambook.net,flicrk.com
|
แสดงความคิดเห็น
ถูกเลือกโดยทีมงาน
ยอดถูกใจสูงสุด
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการที่จะลบความเห็นนี้ใช่หรือไม่ ?
33 ความคิดเห็น
กดไลค์ ~ <3
ยังโดน...ว่าเล่นคอม เล่นเน็ต...ไร้สาระ
กลับบ้านทีไรโดนบ่นว่าเล่นคอมมากไปทุกที
มันก็คลายเครียดดีออก คนเราก็ไม่ได้อยากเอาเรื่องเครียดๆ มาใส่หัวตัวเองตลอด
ในเมื่อเลือกสิ่งที่ชอบที่ทำได้ ทำไมเราจะไม่ทำมันล่ะ
อีกอย่างก็ไม่ได้เอาไปใช้ในทางที่ผิดด้วยซ้ำ แค่จะเอาไว้โพสนิยาย เบื่อผู้ใหญ่สมัยก่อนนะ
แม่หาว่าเราไร้สาระซะงั้น = ="
แต่น้องเค้าอะ กลับมาถึงบ้านก็เล่นเลย (ทำการบ้านก่อนส่งวันสุดท้าย เผลอ ๆ ชม.สุดท้ายด้วย) แล้วก็เล่นอยู่จนดึก แรก ๆ ก็ตี1 พ่อแม่บอกก็ไม่ฟัง ต่อมาก็ตี 3 เลย หลัง ๆ เล่นจนเกือบสว่าง จนทำให้ไปเรียนไม่ไหว บางทีก็ข้าวปลาไม่กิน มีหน้ามืดเป็นลมด้วย
น้องชายมีนิสัยไม่ฟังใครทั้งนั้น ไม่เคยเชื่อใครทั้งนั้น ใครจะพูดจะเตือนอะไรก็เข้าหูซ้ายออกหูขวา พูดไปก็เท่านั้น ยังไงก็ทำอยู่ดี เพียงแต่เขาจะเงียบ ๆ ไม่เถียง (แต่ไม่ทำ)
ไม่ใช่ว่าไม่คุยกันก่อนนะ ว่าให้เล่นได้กี่ ชม. ต้องทำการบ้านเสร็จก่อนค่อยเล่น คุยกันแล้ว และน้องก็ไม่ได้เถียงอะไร (พ่อแม่เข้าใจว่ายอมรับกติกา) แต่ก็ไม่ทำอยู่ดี พอว่ามาก ๆ เข้า โกรธ และเอาแต่โทษคนอื่น (ไม่เคยโทษว่าตัวเองผิดอะ แต่พ่อแม่ไม่รู้หรอก เพราะเขาบอกกับเราแค่คนเดียว) แล้วก็จะประชดด้วยการไม่ไปเรียนบ้าง ไม่กินข้าวบ้าง ขังตัวเองในห้องบ้าง
เคยลองแก้ปัญหาด้วยการหาอย่างอื่นให้ทำ จะได้อยู่กับคอมน้อยลง หรือเอาของมาล่อ บอกว่าจะซื้อโน้นนี่ให้ แต่ยังไงก็ไม่สำเร็จ
ใครมีวิธีแก้บ้าง
เราว่ามันอยู่ที่จิตสำนึกของเด็กมากกว่า
ถ้าอินเตอร์เน็ตเล่นแล้วไม่ดีจะมีวิชาคอมพิวเตอร์เพื่อ??
เล่นก็ดีอะแต่!ไมเกนอะ- -ปัญญาหา(เล่นไปแล้วปวดหัวามองไม่ค่อนเห็น)เลยโดนพ่อดุเลยอ่าXP
เพราะเราไม่ได้เล่นเน็ตไร้สาระ เรารู้ตัวเราดีว่าสิ่งไหนดีสิ่งไหนไม่ดี
อือ.....ก็ถูกนะ