สวัสดีค่ะน้องๆ วันนี้พี่มิ้นท์มีเรื่องชวนขบคิดเกี่ยวกับร่างกายของเรามาฝาก... น้องๆ เคยสังเกตร่างกายของเรามั้ยว่ามีอาการที่น่าสงสัยอยู่หลายอย่าง บางทีอาการกับที่มาของอาการก็ไม่เกี่ยวกันเลยสักนิด เช่น ปวดเข้าห้องน้ำ แต่กลับขนลุกเฉยเลย ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องของลำไส้ ระบบขับถ่าย รวมไปถึงพฤติกรรมอื่นๆ ของร่างกาย หนึ่งในนั้นก็คือ เวลาเรานึกอะไร เราจะเหลือกตาขึ้นมองข้างบน!! (มั่นใจว่าอ่านบรรทัดนี้จบ หลายคนลองทดสอบกับตัวเองแน่นอน^^)
ส่วนใครที่ยังไม่เชื่อในข้อสมมติฐานนี้ ลองไปทดสอบกับเพื่อนๆ หรือคนในบ้านก็ได้ โดยใช้คำถามง่ายๆ เช่น เมื่อวานตอนเย็นกินอะไรมา, เมื่อเช้าตอน 8 โมงทำอะไรอยู่ แล้วลองดูว่าคนที่เราถามแอบเหล่ตาขึ้นข้างบนระหว่างคิดหรือเปล่า
เอาล่ะ ใครจะเลือกไปทดลองก่อนแล้วกลับมาดูเฉลย หรือ ดูเฉลยก่อนแล้วค่อยไปทดสอบ ก็ไม่ว่ากัน ต้องบอกกันไว้ก่อนเพราะด้านล่างนี้จะเป็นส่วนของคำอธิบายพฤติกรรมนี้แล้วจ้า
สาเหตุที่เรามักจะเหลือกตาขึ้นด้านบนเวลาคิดหรือนึกอะไร ก็เป็นเพราะสมองที่ควบคุมในเรื่องของความจำและการดึงกลับของข้อมูลจะอยู่ที่สมองส่วนหน้าค่ะ ปกติแล้วเวลาเรามองเห็นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก็จะมีการส่งสัญญาณภาพไปยังสมองเพื่อแปลงสัญญาณเป็นภาพ แต่สำหรับในกรณีนี้ เรามองขึ้นไปด้านบนตอนกำลังนึก สมองส่วนหน้าจะเริ่มทำงานอย่างช้าๆ นั่นก็หมายความว่าดวงตาเราแค่มองขึ้นไป แต่ไม่ได้มีการประมวลผลเป็นภาพหรือสนใจว่ามีอะไรอยู่ด้านบน แต่เป็นแค่การเบนสายตาจากคู่สนทนา และเป็นการดึงความทรงจำกลับมานั่นเอง
นอกจากนี้ยังมีข้อมูลจากการทดลองดูการเคลื่อนไหวภายในดวงตาด้วยพบว่า เวลาที่เราต้องนึกเพื่อตอบคำถาม ดวงตาจะหยุดเคลื่อนไหวไปเองอัตโนมัติ (และถ้าสังเกตเพิ่มขึ้นอีก ก็จะเห็นว่าตาเราก็หยุดกระพริบด้วยค่ะ) หมายความว่าจังหวะที่เราเลื่อนตาขึ้นไปโดยไม่รู้ตัว ดวงตาก็จะลดระดับการรับข้อมูลผ่านการมองเห็น ทำให้เกิดการหยุดเลื่อนไหวของดวงตานั่นเอง ก็จะโยงกับเหตุผลด้านบนค่ะ
อ๊ะๆ แล้วมีใครเริ่มสงสัยหรือยังว่าทำไมต้องมองขึ้นด้านบนล่ะ มองลงด้านล่างได้มั้ย จากการทดสอบของพี่มิ้นท์รู้สึกว่า ถ้าเป็นการคิดเราสามารถมองได้ทั้งข้างบนและล่างค่ะ แต่ถ้าการ "นึก" การมองข้างบนช่วยนึกได้ดีกว่าการมองข้างล่าง นั่นเป็นเพราะว่าด้านล่างตั้งแต่ระดับสายตาลงไปมีสิ่งเคลื่อนไหวเยอะ พอเวลามีอะไรเคลื่อนไหว สมาธิก็จะหลุดไปจดจ้องและทำให้สายตาทำงาน การดึงความทรงจำกลับมาก็จะยากมากขึ้น ร่างกายก็เลยมีการสั่งการจากสมองส่วนหน้าว่า เวลาเรานึกหรือคิดอะไร ให้เบนสายตาออกจากจุดที่จะไปกระตุ้นประสาทสัมผัสให้เราคิดอย่างอื่นที่เราไม่ได้อยากจะนึกถึง เหมือนกับถูกรบกวนสมาธิก็อยากได้ที่เงียบๆ ไปนั่งคิดนั่นเอง ดังนั้นลูกตาเราจึงขยับไปด้านบนค่ะ
ซึ่งพฤติกรรมการมองขึ้นด้านบนนั่น ศาสตราจารย์จินเซจิน แห่งมหาวิทยาลัยฮอกไกโด ได้ทำการศึกษาพฤติกรรมนี้อย่างละเอียดในกลุ่มเด็กตั้งแต่อายุ 7 เดือนจนถึงวัยนักศึกษา ก็ได้ข้อมูลที่น่าสนใจทีเดียว เพราะพฤติกรรมนี้ไม่ได้ติดตัวเรามาแต่กำเนิด แต่จะเริ่มมีอาการเผลอมองไปด้านอื่นเมื่ออายุประมาณ 1 ขวบจ้า
เป็นเรื่องใกล้ตัวที่หลายคนไม่เคยสังเกต หรือบางคนอาจจะมีวิธีนึกที่ได้ผลกว่านี้เช่น การหลับตา หรือ ปิดหน้า แต่ 2 วิธีนี้น่าจะเหมาะกับการนึกเมื่อยู่คนเดียวมากกว่าการอยู่กับคู่สนทนา แต่ถ้าใครมีสกิลในการจ้องตาคู่สนทนาล่ะก็ อาจไม่ต้องหลบตานึกก็ได้นะ อิอิ
พี่มิ้นท์ชวนเม้าท์ : เรื่องลับๆ ในร่างกายยังมีอีกเยอะค่ะ หากน้องๆ รู้สึกสงสัยอะไรเป็นพิเศษ ลองทิ้งคำถามไว้ได้นะคะ หากพี่มิ้นท์หาข้อมูลได้จะนำคำตอบมาฝากค่ะ
พี่มิ้นท์ชวนเม้าท์ : เรื่องลับๆ ในร่างกายยังมีอีกเยอะค่ะ หากน้องๆ รู้สึกสงสัยอะไรเป็นพิเศษ ลองทิ้งคำถามไว้ได้นะคะ หากพี่มิ้นท์หาข้อมูลได้จะนำคำตอบมาฝากค่ะ
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
รายการมหัศจรรย์พันธุ์กาย โมเดิร์นไนน์ทีวี
18 ความคิดเห็น
เราล่ะคนนึง
ทำไมเราก้มลงล่างหว่า ;w;
ใช่เลย ถามปุ๊ม มองข้างบน พอเห็นเรามองข้างบน เขาก็มองตาม
ไม่อยากบอกว่าจริง แต่ผมสงสัยอีกข้อนึงอ่ะ บางคนเวลาคิดอะไรอยู่ทำไมเขาชอบเผลอเอียงคอล่ะครับ?
ไม่ใช่แค่มองข้างบนหรอกค่ะ บางทีเราเองก็สามารถจับโกหกคนได้ด้วยเหมือนกัน ถ้านึกในเรื่องที่ผ่านมาแล้ว เราจะมองไปทางซ้าย หรือเอียงคอไปทางซ้ายด้วยเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นสิ่งใหม่ ที่สมองเราประมวลผลออกมาเองเราจะเหล่มองไปทางขวา เคยลองสังเกตุมาแล้วเป็นแบบนั้น ส่วนคนอื่นจะเป็นเหมือนกันมั๊ยก็ไม่แน่ใจ 100% ค่ะ แต่ว่าคนที่รู้จักส่วนใหญ่มักจะเป็นแบบนั้นนะคะ
นอกจากที่เหลือกตาและเอียงคอเวลานึกคิดอะไรอยู่ ก็สงสัยอีกว่าเวลาที่เราตั้งใจจะทำอะไร จดจ่อกับสิ่งนั้น ทำไมปากเราถึงยื่นออกมา?
เห็นเพื่อนเราเป็นหลายคนนะ (เราก็เป็นเวลาเผลอๆ รู้ตัวอีกทีก็ยื่นปากไปแล้ว)
เป็นบ่อยอยู่นะเวลาถูกเรียกตอบคำถามก็มักจะมองข่างบน แต่บางทีกำลังคุยกับเพื่อนแล้วงงที่เพื่อพูดหรือกำลังนึก ก็เอียงคอไปทางซ้าย แปลกดีนะค่ะ ^^
เวลาครูถามเราก็มองเพดาน ครูก็จะบอกว่า บนเพดานมีคำตอบหรือไงห๊ะะ!! ต้องส่งไปให้ครูดูซะแล้ว 5555
เราจะเหล่ตาไปทางขวา เกี่ยวป่ะ
แต่เวลาเรานึกเรามองข้างอ้ะ สงสัยสมองอยู่ด้านข้างมั้ง 555 !!
อ้อออออ เป็นอย่างนี้นี่เอง จริงด้วย คือ รู้ตัวอ่ะว่าเป็นงี้ ตาจะหยุดเคลื่อนไหวและไม่กะพริบด้วยพอนึกได้ก็จะรู้สึกเหมือนเพิ่งหลุดออกจากภวังเลย
เมื่อต้องนึกอะไร เราจะหลับตาลงทันที มันชิน เหมือนนั่งสมาธิแล้วจะคิดออก
นึกไม่ออกหลับตานึก
เวลาผมนึกอะไรก็มองข้างล่างตลอดนะ แถมเกร็งหน้าซะอย่างกับโมโหใครอยู่
ถือว่าช่วยกันคนอื่นไม่ให้เข้าใกล้ได้ดีเลยครับ