ผู้เขียนเป็น Community Master ของเว็บ Dek-D.com ค่ะ เป็นหนึ่งในทีมงานดูแลเว็บบอร์ดของเว็บไซต์สังคมวัยรุ่นแห่งนี้ค่ะ ดังนั้นผู้เขียนจึงคลุกคลีอยู่กับการใช้งานอินเทอร์เน็ตของเยาวชนไทยค่ะ วันนี้จึงขอบอกเล่าถึงมุมที่ชาว Dek-D ทั้งหลายควรตระหนักถึง "ความเสี่ยง" ในการใช้งานโซเชียลมีเดียทั้งหลายค่ะ และนี่คือ 10 เรื่องสุ่มเสี่ยงในการใช้งานอินเทอร์เน็ตของเยาวชนไทยค่ะ ทั้งจากในเว็บบอร์ดเด็กดีเอง และโซเชียลเว็บไซต์ต่างๆ ค่ะ
1. ลงชื่อนามสกุลจริง ที่อยู่จริง ไอดี โซเซียลส่วนตัว เบอร์โทรศัพท์
นอกจากเฟซบุคที่เริ่มบังคับใช้ชื่อจริงแล้ว การโพสต์ชื่อจริงของเราในบอร์ดสาธารณะต่างๆ ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่นักค่ะ เช่น ลงชื่อสมัครเข้ากลุ่มต่างๆ ขอชื่อที่อยู่หาเพื่อนทางจดหมายสุ่มสี่สุ่มห้า ลงเลขบัตรประชาชนในเกมด้วยคอมพิวเตอร์สาธารณะ เพราะประวัติเหล่านี้ อาจถูกนำไปใช้แอบอ้างหรือยืนยันตัวตนหรือทำธุรกรรมสัญญาอื่นๆ ที่เราไม่รู้เรื่องก็ได้ในอนาคตค่ะ
2
โกรธแค้น ทำภาพตัดต่อ แฉชาวบ้าน
.jpg) |
ต่อให้เพื่อนคนที่ว่าเลวร้ายจริงๆ แค่ไหน แต่การแฉชาวบ้าน ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องค่ะ ผิดกฎหมาย สามารถเอาเรื่องได้ขั้นขึ้นโรงขึ้นศาล แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้น คือ ผิดใจกับเพื่อนแน่นอนค่ะ
3. ภาพถ่ายตัวเอง เครื่องแบบ ชื่อย่อ
กรณีนี้ไม่ได้บอกว่า ห้ามลงรูปตัวเอง รูปเพื่อน หรือรูปคนหล่อคนน่ารักนะคะ แต่หากไม่ใช่รูปตัวเองหรือไม่ใช่คนสาธารณะจริงๆ อย่างดารา นักร้องที่มีชื่อเสียง ก็ควรเลือกรูปที่เหมาะสมให้ไม่เป็นลุกล้ำความเป็นส่วนตัวของเจ้าของรูป เช่นชุดในเครื่องแบบที่มีชื่อย่อหรือบอกว่าเรียนอยู่ที่ไหนค่ะ และควรขออนุญาตเจ้าของก่อนด้วย หรืออย่างเน็ตไอดอลก็มีความดังหลายระดับ ไม่อาจนับเป็นคนสาธารณะได้ทุกคนนะคะ และเราควรระวังการลงภาพตัวเองดีๆ ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเว็บส่วนตัวขนาดไหนก็ตาม ยิ่งภาพประเภทวับๆ แวมๆ หน้าอกนิดๆ โชว์ต้นขางาม ชุดนักเรียนในกระโปรงสั้น ฯลฯ ภาพของคุณอาจกลายเป็นภาพโปรโมตในเว็บปลุกใจไปโดยไม่รู้ตัวค่ะ
 |
การแชร์โลเคชัน หรือสถานที่ที่คุณกำลังอยู่เป็นเรื่องดี เช่นกรณีใช้ในการบอกสถานที่เวลาเราหลงทาง แต่ไม่ใช่ธรรมเนียมบังคับว่า ทุกสถานที่ที่เราเหยียบย่าง จำเป็นต้องระบุในโซเชียลให้คนอื่นรู้ โดยเฉพาะบ้านของตัวเราเองค่ะ รวมถึงการบอกเล่าว่าตัวเราหรือลูกหลานจะกลับจากบ้านตอนไหน เวลาไหนไม่มีใครในบ้านอยู่บ้านด้วยนะคะ เพราะนอกจากจะเสียความเป็นส่วนตัวแล้ว อาจมีมิจฉาชีพแฝงตัวรอเราก็ได้ค่ะ
5. ภาพทรัพย์สิน ภาพของใช้ในบ้าน
คล้ายคลึงกับการแชร์โลเคชันบ้านตัวเองค่ะ การแชร์ภาพทรัพย์สินในบ้าน ยิ่งเป็นการเรียกให้ผู้ไม่หวังดีเข้ามารับรู้สถานะบ้านของเรา นอกจากรู้สถานที่แล้ว ยังรู้ว่าของอะไรอยู่ตรงไหนอีกต่างหาก รวยแค่ไหนน่าไปปล้นหรือเปล่า อาจดูเหมือนเรื่องตลก แต่มันก็เป็นไปได้คะ นอกจากภาพบ้านแล้ว ทรัพย์อื่นๆ อย่าง เบิกเงินก้อนใหม่ กระเป๋าใหม่มียี่ห้อ รถคันใหม่ ของเหล่านี้ นอกจากจะเรียกผู้ไม่หวังดีแล้ว ยังกลายเป็น "คนขี้อวด" ในสายตาคนอื่นบางคนอีกต่างหากค่ะ
6. รายงาน ของใคร?
ข่าวจากทั้งต่างประเทศและไทยเราเองถูกถอนปริญญาบัตร เพราะว่าตรวจสอบย้อนหลังพบว่า ไปคัดลอกงานคนอื่นมาทำส่ง ซึ่งเดียวนี้ก็ไม่ใช่แค่งานเขียนแล้ว ทั้งรูปภาพ คลิปเสียงต่างๆ ก็ล้วนค้นหาได้ง่ายๆ จากอินเทอร์เน็ต แม้กระทั่งข้อความในกระทู้ที่ไปคัดลอกเว็บอื่นๆ มาลง หากไม่มีการใส่เครดิตอย่างถูกต้อง หรือใส่ลายน้ำทำเป็นภาพของตัวเอง ก็มักถูกติติง เรื่องนี้เป็นทั้งเรื่องสามัญสำนึกและความไม่มักง่ายของตัวเราเลยค่ะ ลองคิดว่า...ถ้าเราทุ่มความตั้งใจสร้างผลงานมาสักผลงานและจู่ๆ มีคนมาเอาไปใช้ แถมได้รับประโยชน์มากกว่าตัวเราที่เป็นต้นฉบับซะอีก เราจะรู้สึกอย่างไร ดังนั้นถ้าเราจะนำภาพ ข้อความ หรือเนื้อหาใดๆ ไปใช้ ควรทำอ้างอิงและตรวจสอบสิทธิ์การนำผลงานไปใช้อย่างเหมาะสมค่ะ ย้ำ! google ไม่ใช่เจ้าของผลงานที่เราจะนำไปอ้างเครดิตได้ค่ะ
7. สแปม ข้อความลูกโซ่
มีข้อความลูกโซ่บางตัวที่เขียนทำนองว่า "นางสาว X ตายไปเมื่อ 6 เดือนก่อน...ถ้าไม่ส่งต่อจะมีอันเป็นไป" คือนางสาว X เสียชีวิตไป 6 เดือนก่อนมาหลายปีแล้วค่ะ เขาอาจจะไปเกิดแล้วนะคะ ผู้เขียนไม่มีเจตนาลบหลู่ เพียงแต่ชี้ให้เห็นว่าข้อความเหล่านี้ล้วนต้องใช้วิจารณญาณในการเชื่อถือทั้งนั้น ดังนั้น ไม่ว่าเราจะเชื่อหรือไม่เชื่อ กลัวหรือไม่กลัวกับข้อความเหล่านี้ ลองหาวิธีจัดการข้อความเหล่านี้ดูก่อนค่ะ อาจจะลองค้นหาข้อความเก่าๆ ว่ามีที่มาตั้งแต่ปีไหน มีใครเคยตั้งกระทู้ถามหรือเปล่า เราควรเชื่อไหม หรือถ้าเราไปโพสต์ไว้ที่ไหน มันรบกวนการใช้งานในพื้นที่ส่วนตัวหรือเว็บสาธารณะหรือเปล่า การลบข้อความทิ้งไม่ได้ทำให้เราถูกสาปนะคะ แต่ถ้าเราแชร์/โพสต์ต่อมั่วซั่ว เราจะโดนคนเป็นคนอื่นแช่งชักด่าทอแน่นอนค่ะ
8. อุทาหรณ์ หรือหวังดี
บางครั้งเราไปเจอคนโกง หรือมิจฉาชีพแบบต่างๆ เราอยากแชร์เรื่องคนโกงให้คนอื่นระมัดระวังตัวด้วย เป็นเรื่องที่ทำได้ค่ะ แต่ต้องให้มั่นใจว่าเรามีทั้งเจตนาที่บริสุทธิ์ในการเตือนคนอื่นจริงๆ และสิ่งที่เราเห็น มันเป็นเรื่องด้านลบจริงๆ ไม่ใช่เราเข้าใจผิดไปเอง ในหลายๆ กรณีอาจถูกฟ้องกลับ เพราะความเข้าใจผิดของเราได้ค่ะ หรือบางกรณีเรื่องยังอยู่ในการพิจารณาทางกฎหมาย เรื่องราวที่เราแชร์ไปก็อาจถูกนำไปเป็นเหตุทางศาลทำให้รูปคดีพลิกได้ค่ะ ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังการจะแชร์เรื่องแย่ๆ ของใคร แม้กระทั่งการถ่ายมนุษย์ลุง มนุษย์ป้าแย่ๆ มนุษย์เพื่อนแย่ๆ ที่เราพบเจอ เกิดเราไปเจอมนุษ์เส้นใหญ่ เราจะเอาตัวเองไม่รอดค่ะ แม้ว่าเราหวังดีแต่มันดันผิดกฎหมายละเมิดความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น ใส่ความเท็จ หมิ่นประมาท และอีกหลายๆ กระทงที่เราคาดไม่ถึงค่ะ การเป็นคนดีในโลกออนไลน์ ก็เป็นดาบสองคมเช่นกันค่ะ
9. ข้อความสุ่มเสี่ยง และแชร์ลิงก์แบ่งปัน
แม้ว่าบ้านเราจะมีกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาของบ้านเราไม่รุนแรงค่ะ แต่การแบ่งปันสิ่งที่มีเจ้าของก็เป็นเรื่องไม่ถูกต้องค่ะ และทั้งส่วนเว็บบอร์ดและเว็บไซต์ Dek-D ก็ไม่สนับสนุนทุกกรณีนะคะ เช่น มีคนมาตั้งกระทู้ขอแครก ขอไอดีโปรแกรมต่างๆ ที่ไม่ใช่ freeware หรือแม้กระทั่งขอตอนล่าสุดแฟนซับการ์ตูนเรื่องที่มีลิขสิทธิ์ในไทยแล้ว ทีมงานจะลบกระทู้เหล่านี้ค่ะ ทั้งนี้ยังหมายรวมถึงข้อความเสี่ยงไม่เหมาะสม หมิ่นคนอื่น หมิ่นสถาบัน (แม้จะพยายามเลี่ยงการระบุตัวตนก็ตาม) ชวนเสพติด ข้อความสุ่มเสี่ยงเหล่านี้หากตรวจพบก็พาเราเข้าคุกเข้าตะรางได้ค่ะ
 ภาพตัวอย่างเท่านั้น ไม่ใช่กรณีที่เกิดขึ้นจริงตามข้อ 10
|
10. ตั้งสติก่อนโพสต์ อย่าเกรียน อย่าหาเรื่องใคร เราไม่รู้ว่าคู่กรณีที่เรากำลังพิมพ์ต่อปากต่อคำในเว็บต่างๆ เป็นใคร มีความสามารถในการใช้งานคอมพิวเตอร์มากแค่ไหน อย่างใน Dek-D เอง ก็เคยมีกรณีที่เกรียนข้อความใส่กันไปมาในกระทู้ ฝ่ายหนึ่งเป็นเด็ก แต่อีกฝ่ายหนึ่งเป็นพี่โตแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ฝ่ายที่โตกว่าต้องการแก้เผ็ด ไปค้นหาข้อมูลของฝ่ายเด็กน้อยจากโซเชียลต่างๆ ขึ้นมา ถึงขั้นรู้ชื่อจริง นามสกุลจริง โรงเรียน นำภาพมาตัดต่อและแฉพฤติกรรมค่ะ สุดท้ายฝ่ายเด็กต้องบอกพ่อแม่ให้ช่วยจัดการ (เป็นวิธีการที่ถูกต้องแล้ว ควรบอกผู้ใหญ่ให้ช่วยจัดการเมื่อไม่สามารถแก้ไขความผิดพลาดของตัวเอง มันไม่ใช้การฟ้อง แต่เป็นการแก้ไขให้ปัญหาไม่ลุกลามค่ะ) เป็นเรื่องโชคดีที่พ่อแม่ฝ่ายเด็กไม่เอาเรื่องและเว็บไซต์จัดการข้อมูลส่วนตัวได้ โดยเรื่องไม่ถึงมือฝ่ายกฎหมายบ้านเมือง แต่เราก็ไม่รู้ว่า หากเราเจอเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเอง เราจะโชคดีแก้ไขได้และพ่อแม่เข้าใจเราไหม ไม่รู้ว่าตัวเราจะอับอายแค่ไหน ดังนั้น แม้ว่าการทะเลาะกันผ่านหน้าจอเราจะไม่เห็นหน้าเห็นตา แต่ก็อย่าคึกคะนอง ก่อกวนเกรียนไปทั่ว ด้วยนึกว่าจะไม่มีสืบหาตัวตนเราได้ค่ะ
การตั้งสติก่อนโพสต์จึงเป็นเรื่องสำคัญมาก โดยเฉพาะกับการใช้งานเว็บบอร์ดสาธารณะต่างๆ อย่างเว็บบอร์ด เช่น เด็กดี พันทิป ช่องความคิดเห็นเว็บข่าว กระทั่งช่องความคิดเห็นใต้เว็บแชร์คลิปต่างๆ หรือแม้แต่ใต้สเตตัสของผู้คนในเฟซบุคก็ตาม ถึงจะบอกว่า 10 ข้างต้นเป็นเรื่องสุ่มเสี่ยง แต่ทั้งหมดนี้ เป็นเพียงข้อควรระวังในการใช้อินเทอร์เน็ตของตัวเราเท่านั้นเองค่ะ ไม่ต้องเกร็งหรือเลิกเล่นโซเชียลไปเลยนะคะ อินเทอร์เน็ตยังมีประโยชน์อีกมากมายเลยค่ะ
ที่สำคัญสามารถใช้งานเว็บบอร์ดเด็กดีได้เต็มที่เลยนะคะ จะแชร์เรื่อง จะสอบถามข้อมูล จะรีวิวความงาม โชว์ผลงาน แชร์รูปเด็ด แนะการบ้าน เล่าชีวิต ได้ทั้งนั้นเลยค่ะ เรามีทีมงานดูแลด้วยความห่วงใยโดยตลอด และตั้งใจพร้อมจัดการดูแลอย่างรวดเร็วที่สุดเมื่อเราทราบ (ช่วงโฆษณา ฮ่าๆ)
กฎหมายออนไลน์ของประเทศเรายังไม่มีแบบแผนชัดเจน เราไม่รู้ว่าอะไรคือหมิ่นประมาท อะไรคือความถูกต้อง แบบไหนถึงมีความผิด เรื่องนี้ยังไม่มีบรรทัดฐานชัดเจนค่ะ ตำรวจหรือศาลก็จัดการไปตามหลักฐานเท่าที่มี แต่ผู้เขียนรับรองเลยค่ะ ถ้าต้องมีการเอาเรื่องทางกฎหมายขึ้นมาแล้ว มันจะเป็นเรื่องยุ่งยากจริงๆ ดังนั้น ไม่ว่าเราจะทำอะไรบนโลกออนไลน์ด้วยความหวังดีแค่ไหน แต่ผลลัพธ์ที่ออกอาจจะไม่ดีอย่างที่คิดก็ได้ คิดก่อนโพสต์ ตั้งสติก่อนแชร์ จึงสำคัญค่ะ
10 ความคิดเห็น
อันที่สิบเคยเจอแล้วค่ะ แต่เราไม่ได้ตั้งใจทำค่ะ TT
มีสาระมากครับ
1. โดนหมาก สากกะเบือ บังคับใช้อ่ะะะะ เปลี่ยนกฏแล้ว ยังเปลี่ยนบ่ดั้ยยยค่ะ
2.ไม่เคยเจอนะ แต่เพื่อนชอบถ่ายตอนเผลอ แล้วมาทำอีโมชั่น ผมนี่โกรธเลย
3.คงไม่มีใครมีอารมณ์กับภาพผีๆแน่ๆ
4.ทำหลังจากไปมาแล้ว กลับจากที่นั่นปุ้ป ค่อยทำ
เราเคยโดนเพื่อนส่ง จม.ลูกโซ่ภายในวันเดียว 5-6 ฉบับ รำคาญมากกกก เราเลยถามเพื่อนไปตรงๆเลยว่า ทำไมไม่ใช้วิจารณญาณดูมั่ง? เพราะเลยเคยหาที่มาดูแล้วอะ เรื่องโกหกทั้งนั้น พอเราบอกไปว่าเรื่องโกหก มันก็ไม่เชื่อ คือโคตรรำคาญอะ หูเบาอิ๊บอ๋ายเลย - -
จากที่ได้อ่านมาไม่ได้ทำแบบข้อไหนเลยอิอิ
เพราะข้อ1ชื่อที่ในโลกออนไลน์ทั้งหมดเป็นนามแฝงจ้า
ข้อ2เราไม่มีเวลาว่างไปตัดต่อรูปชาวบ้านเค้าหรอกตค่ะ (แค่แต่งนิยายก็ไม่ค่อยว่างแระ)
ข้อ3เราไม่เคยลงรูปตัวเองเพราะลงแต่รุปการ์ตูน555+
แล้วก็ข้อความลูกโซ่เป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก
ตอนแรกก็กลัวค่ะแต่พอนานไปชักจะชินๆไปแล้วค่ะ
ถ้าไม่ได้อ่านกระทู้นี้คงลืมไปแล้วว่ายังไปได้ส่งจดหมายลูกโซ่เลย ผ่านไปนานแล้วน่ะเนี้ย55+
แล้วก็ข้อ10นี้ไม่เคยไปเกรียนใส่ใครเลยอ่ะ ยกเว้นการด่าแบบสุภาพชนอิอิ
อยากบอกว่ากระทู้มีสาระมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ
จม.ลูกโซ่นี่จำได้ว่าเคยเรียนเรื่องนี้ตอนประถมในหนังสือภาษาพาทีมั้ง (ไม่ก็วรรณคดีวิจักษ์แต่น่าจะภาษาพาที)หรือจำผิด??? เอาเป็นว่าเคยเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนประถม
จม.ลูกโซ่นี่เยอะจริงๆ บางเรื่องผ่านมาหลายปี เจอคล้ายๆเดิม ไม่ก็เหมือนเดิมเลย555
พูดถึงอันนี้แล้วก็นึกถึงพวกที่ชอบมาเมนท์โฆษณา 555 อันนั้นก็น่ารำคาญเช่นกัน แต่ก็คิดซะว่าเป็นเรื่องของธุรกิจ555==''
เรื่องด่ากันนี่ก็เห็นบ่อยๆนะ555 แต่ไม่ขนาดคุ้ยประวัติ โหดเกิ๊น ดีจบได้ ไม่ถึงกฎหมาย ไม่งั้นอาจได้ออกข่าวเลยก็ได้55 งานนี้ดังแน่
รู้สึกขำเรื่องจดหมายลูกโซ่เลยค่ะ ตอนเด็กๆ(ป.2 อายุ7ขวบ)เราเคยเจอจดหมายลูกโซ่แล้วกลัวมากๆๆๆแบบจะตายใน3วัน7วัน คือคงเพราะตอนนั้นยังเด็กมากเลยกลัวแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรจนตอนนี้ผ่านมา7ปี เราก็ยังอยู่ดีมีสุขค่ะ
คิดถึงตอนเด็กๆแล้วก็ขำ