Facebook Depression เครื่องมือ "บาด" อารมณ์ยุคออนไลน์ แค่เห็นสเตตัสก็เจ็บจี๊ด!

​บาดที่ 2 ขี้โมโห ขี้จิกกัด

                 เคยสังเกตกันไหมคะ เรามักโมโหฉุนเฉียวไปกับข้อความในจอได้ง่ายกว่าคนจริงๆ เสียอีก ในสถานการณ์จริงๆ เราอาจจะอดทนได้ เราอาจไม่กล้าเผชิญหน้าตรงๆ กันก็ได้ แต่พอเป็นข้อความเฉในจอเรากลับโมโห แล้วต้องตอบโต้กลับด้วยข้อความแรงๆ กลับทันที ซึ่งมักทำเป็นโพสต์ลอยๆ ไม่ระบุคนเสียด้วย (แต่อีกฝ่ายมักรู้ตัว และโมโหไปใหญ่อีกทุกที ฮ่าๆ) ซึ่งมันแปลกมากที่ความรู้สึกขี้โมโหจากข้อความลอยๆ เหล่านี้ ยิ่งสะสมในตัวเรา ทำให้เรายิ่งกลายเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น ปล่อยวางกันไม่ได้มากขึ้นอีกต่างหากค่ะ การขังตัวเองและรับแต่ความรู้สึกบาดอารมณ์เหล่านี้นำพาไปสู่สถานการณ์ร้ายแรงอื่นๆ ได้ เพียงการโพสต์ตอบโต้ด้วยอารมณ์ไม่ว่าจะฉุนเฉียวหรือแค่เล่นสนุก อย่างกรณี cyber bullying ด้วยค่ะ

บาดที่ 3 รู้สึกไร้ค่า 

            รู้สึกว่าทำไมเราเป็นแบบที่คนอื่นๆ โพสต์ไม่ได้ล่ะ ทำไมไม่มีคนไลก์ ไม่มีคนเมนต์ล่ะ? จากความรู้สึกที่มันสั่งสมจากสองข้อข้างต้น แต่แทนที่จะไประบายอารมณ์กับคนอื่น ก็มารู้สึกด้อยค่าที่ตัวเองแทนนี่แหละ!

          เจ้าความรู้สึกบาดอารมณ์จาก facebook นี้เป็นดาบคมๆ ต่อเด็กและวัยรุ่นอย่างมาก เพราะวัยรุ่นกำลังอยุ่ในช่วงการ "ค้นหาตัวตนของตนเอง และต้องการการยอมรับจากสังคม" การอยู่ในโลกโชเชียลทำให้วัยรุ่นสามารถสร้างสังคมอุดมคติของตัวเองได้ ไม่เพียงแต่ระบายอารมณเท่านั้น จะแต่งเติมเรื่องราวของตัวเองให้สวยงามก็ได้ และในทางกลับกันก็สามารถรับรู้เรื่องราวของคนอื่นได้เช่นกัน เมื่อรับรู้มากๆ ก็นำมาเปรียบเทียบกับตัวเอง ยิ่งเห็นคนอื่นดีกว่า ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเราเล็กและไร้ค่าจริงๆ 


           facebook กำลังทำให้เราเป็นคนไร้ค่า เป็นคนขี้โมโห ขี้จิกกัด ขี้อิจฉาโดยไม่รู้ตัว! ดังนั้นจึงต้องลด ละ หลีกเลี่ยงการหมกมุ่นกับโชเชียลมีเดียค่ะ โลกออนไลน์ไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิต ตกข่าวบ้างก็ได้ ฮา 
           อย่างไรก็ตาม เราต้องแยกประเด็นให้ชัดเจนนะคะ facebook depression มันเป็นแค่คำจำกัดความของปรากฏการณ์การใช้งานโชเชียลมีเดียรูปแบบหนึ่งที่อาจเป็นสาเหตุให้คนเกิดภาวะซึมเศร้าได้เท่านั้น เป็นเพียงสมมติฐานอย่างมีนัยสำคัญจากงานวิจัย-เท่านั้น กล่าวสรุปคือ "ยิ่งติด facebook มากเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกหดหู่ รู้สึกด้านลบมากเท่านั้น" แต่ไม่ได้ระบุว่า facebook จะทำให้เป็นโรคทางจิตนะคะ ซึ่งไม่ใช่เพียงแต่ facebook เท่านั้น instagram twitter และอื่นๆ เหล่านี้ก็มีโอกาสเป็นสาเหตุของความหดหู่ทางจิตใจได้ทั้งนั้นค่ะ 

            ดังนั้น ในมุมผู้ใหญ่ไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครองหรือครู ต้องแนะนำให้ลูกหลานใช้โชเชียลให้เป็นค่ะ มีคำแนะนำผู้รู้บอกว่า เด็กที่อายุต่ำกว่า 13 ปีไม่ควรมีเฟคบุค เด็กๆ ควรได้เรียนรู้และทำกิจกรรมต่างๆ นอกจากชีวิตออนไลน์ อีกทั้งยังเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดการใช้งานอินเทอร์เน็ตลงข้อมุลที่ไม่เหมาะสมด้วย อย่างการเผลอแจกเบอร์ แจกที่อยู่ หรือไปเล่นเกมชิงรางวัลกับมิจจฉาชีพที่ไหนด้วยค่ะ แน่นอนว่า ถ้าจะห้ามเด็ก ผู้ใหญ่ก็ต้องห้ามตัวเองให้ได้ด้วยนะคะ และชักชวนกันไปทำงานอดิเรกอื่นๆ ร่วมกันแทนการนั่งไถฟีดเฟซบุคไปๆ มาๆ ค่ะ 
 
           
            ส่วนในมุมของวัยรุ่นเอง ก็ต้องหารู้จักใช้เวลาไปกับงานอดิเรกแบบอื่นๆ ดีกว่า ถ้าชอบอินเทอร์เน็ต ก้ใช้เน็ตทำอย่างอื่น ดูซีรีส์ แต่งนิยาย แต่งเพลง ประกอบคอม เขียนโปรแกรม แต่ไม่ใช่การฝังตัวกับ facebook หรือโชเชียลอื่นๆ ออกไปเล่นกีฬา ทำสวน ทำอาหาร และกิจกรรมอื่นๆ ก็ยังได้ค่ะ ชีวิตวัยรุ่นต้องใช้ให้คุ้ม ให้รู้จักแบ่งเวลาในการใช้งาน และไปใช้ชีวิตทำกิจกรรมแบบอื่นบ้างดีกว่าค่

ะ




แหล่งข้อมูล, ภาพประกอบ