เพื่อนก็ไม่มี โฮสท์แฟมิลี่ก็ไม่สน ...

               สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com .... คอลัมน์เล่าประสบการณ์เด็กนอกกับ พี่เป้ ก็ยังคงมีเรื่องราวของเพื่อนๆ ชาว Dek-D.com มาฝากน้องๆ เช่นเคย บางคนอาจจะมีปัญหาเรื่องโฮสท์แฟมิลี่ บางคนอาจจะมีปัญหากับการใช้ชีวิตในโรงเรียน แต่เรื่องของวันนี้เป็นเรื่องของเพื่อนคนหนึ่งซึ่งมีปัญหากับทั้งโฮสท์แฟมิลี่และการใช้ชีวิตในโรงเรียน !  เราไปติดตามกันเลยดีกว่าค่ะว่าเขาจะมีวิธีแก้ปัญหายังไง

{pic-desc}

               สวัสดีครับ ผมชื่อกันต์พจน์ สุริวงศ์ครับ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน YFU รุ่นที่ 11 ไปอเมริกา เมือง Ann Arbor ครับ ผมไปเรียนที่โรงเรียนชื่อ Pioneer High School ซึ่งแต่ละปีจะมีเด็กไทยมาแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนนี้ประมาณ 3-4 คน บางคนอาจจะวาดฝันว่า โรงเรียนที่เมืองนอกจะเป็นเหมือนในหนัง ที่เดินเข้าไปแล้วจะมีคนเดินเข้ามาทัก แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลยครับ.........ขอบอกว่าทรมานและลำบากมาก เพราะผมไม่มีเพื่อนเลย ผมพยายามจะบอกว่าผมเป็นคนไทย พรีเซนท์ประเทศไทยสุดๆ แต่ก็ดูเหมือนไม่มีใครสนใจเลย

{pic-desc} 

ส่วนโฮสท์แฟมิลี่ที่ผมไปอยู่ด้วยนั้น บ้านนี้มีโฮสท์แม่ 2 คนครับ แล้วมีก็โฮสท์น้องชาย 1 คนเป็นคนแอฟริกัน-อเมริกัน ...... วันแรกที่เจอกัน ผมก็ถามเค้าว่าจะให้ผมเรียกเค้าว่าอะไรขอเรียกว่าแม่ได้มั้ย? เค้าก็บอกว่าไม่ได้  ห้ามเรียกแม่ ให้เรียกชื่อเค้าแทน...      บอกตามตรงว่าค่อนข้างอึดอัด ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง ไม่กล้าทำอะไรสักอย่าง เพราะเหมือนเค้าคอยจับตาเราตลอดเวลา เลยทำให้เราห่างเกินกันไปเรื่อยๆ อย่างเวลาทานข้าว ที่บ้านจะมีโต๊ะ 2 ตัว ตัวหนึ่งนั่งได้ 3 คน อีกตัวนั่งได้ 4 คน แต่เวลาทานข้าว พวกเขาก็จะนั่งโต๊ะที่นั่งได้ 3 คน ผม เลยต้องไปนั่งโต๊ะอื่นอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขาก็มองผมแปลกๆ

              ผมก็พยายามทนไปเรื่อยๆ ช่วยงานทุกอย่างที่สามารถทำได้ ซักผ้า ล้างจาน ตามสำนวนว่าอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายอ่ะครับ ไปๆ มาๆ เลยกลายเป็นว่าไม่อยากเจอหน้ากัน จนความรู้สึกมันสะสมเรื่อยๆ จนอยากย้ายบ้าน เลิกเรียนแล้วผมก็ไปนู่นไปนี่ รอจนรถเมล์รอบสุดท้ายคือ 17.48 น. ถึงจะขึ้นรถกลับบ้าน เพราะไม่อยากเจอหน้าโฮสท์เลย เรียกได้ว่าทุกที่ที่มีโอกาส ผมจะหาเรื่องออกจากบ้านและกลับเข้ามาให้ช้าที่สุด ซึ่งจริงๆ อาจจะไม่ใช่ความผิดของโฮสท์ อาจจะเป็นความผิดของผมเองมั้ง

               2 ปัญหานี้มันทำให้ผมท้อมาก ผมเลยคิดว่า จะต้องหาทางแก้ปัญหาแล้ว .... โดยเริ่มจากเรื่องที่โรงเรียน ผมพยายามเข้าหาเพื่อนที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเหมือนกัน เลยสนิทกันได้เร็ว แล้วก็พยายามทำกิจกรรมเยอะๆ เข้าร่วมคลับหรืองานของโรงแรงเรียนแทบทุกอย่าง ผมค่อยๆ ตีสนิททีละคนทั้งจากห้องเรียน โรงอาหาร ใครนั่งอยู่คนเดียวดูไม่มีเพื่อน ผมก็จะเข้าไปหาเค้าเลยครับ

{pic-desc}

                ส่วนอีกเทคนิคหนึ่งในการหาเพื่อนที่ผมรู้สึกว่าประสบความสำเร็จ คือการลงเรียนวิชาภาษาที่สามครับ เพราะทุกคนเป็นเด็กใหม่ทั้งหมดและต้องเริ่มเรียนจาก 1 เหมือนกัน เลยทำให้เราหาเพื่อนได้ง่าย ผมก็ลงวิชาสเปน และก็ได้ A ตลอด เลยมีคนมาคุยกับผมมากขึ้น และแน่นอนว่าเป็นหัวโจกให้คนอื่นลอกงานและข้อสอบด้วยครับ 555 (ตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับ) แล้วผมก็ถนัดวิชาฟิสิกส์ด้วย เพราะครูที่ไทยสอนมาดี ลอกไปลอกมา อาจารย์เลยให้ 0 ผม ส่วนเพื่อนคนที่ลอกก็ไม่มีสิทธิ์สอบครับ - -" สุดท้ายผมเลยไปขอโทษอาจารย์

                เพื่อนที่ผมสนิทส่วนมากก็จะเป็นพวกอินเดีย ปากีสถาน อินโดนีเซีย ซึ่งจริงๆ พวกนี้เค้านิสัยดีมากนะครับ เป็นคนตรงๆ กล้าแสดงออก รวมถึงพวกแอฟริกันหรือผิวสี เค้าจะชอบมาแกล้ง มาตะโกนใส่เรา แรกๆ ก็กลัวนะครับ แต่ไปๆ มาๆ ก็ชินนะครับ ถ้าเขามาตะโกนร้องเพลงใส่ เราก็ตะโกนร้องกลับไป ทำตามเค้าเลย โยกๆ เต้นๆ ไปกับพวกเค้า ก็สนุกดีเหมือนกัน สรุปว่าในที่สุด ผมก็ปรับตัวและใช้ชีวิตในโรงเรียนได้สบายใจในระดับหนึ่งครับ

{pic-desc}

                กลับมาที่เรื่องโฮสท์แฟมิลี่ ผมไม่รู้จะทำยังไง จนในที่สุดถึงวันที่ผมจะกลับไทย ผมเลยทำอัลบั้มรูปรวมกิจกรรมที่เคยทำด้วยกันกับเค้า บรรยายอะไรต่างๆ นานา แล้วก็เขียนขอบคุณและขอโทษเค้าด้วย มอบให้เค้าที่สนามบินก่อนจะกลับ เค้าก็บอกว่าประทับใจมาก สรุปว่าระหว่างผมกับโฮสท์เลยไม่มีอะไรคาใจครับ

                "สุดท้ายอยากฝากบอกนักเรียนแลกเปลี่ยนรุ่นต่อไปว่า ถ้าเรามีปัญหาอะไรหรือรู้สึกอะไรยังไงกับใคร ก็ควรพูดไปเลย อย่าเก็บไว้แบบผม เพราะจะทำให้เราไม่มีความสุขเอง ส่วนในเรื่องการหาเพื่อน ใครจะนำเทคนิคของผมไปใช้ก็ได้นะครับ"

                   ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเริ่มต้นหาทางแก้ยังไง เพราะฉะนั้นใครที่ยังมีปัญหาและมืด 8 ด้านอยู่ ก็ลองมองดูรอบๆ ตัวดูนะคะ เพราะทางแก้อาจจะอยู่แค่เอื้อมก็ได้ ใครมีเทคนิคเจ๋งๆ ในการหาเพื่อนใหม่ ก็สามารถมาแชร์เรื่องราวกันได้ หรือใครมีประสบการณ์เด็กนอกอยากแบ่งปันให้เพื่อนๆ ได้อ่าน ก็ส่งมาให้ พี่เป้ ได้เลยที่ pay@dek-d.com ค่ะ