พิงเสา
อู้ยยย ข้อนี้คนไทยซาบซึ้งกันดีถึงกับเคยมีแฟนเพจบนเฟซบุ๊คที่รวบรวมภาพ(แอบถ่าย)ของคนที่ยืนพิงเสาบนรถไฟกันเลยทีเดียว เชื่อว่าบางคนก็อาจจะเผลอพิงโดยไม่รู้ตัว เช่น เหนื่อยมากไม่ไหวแล้ว ขอพิงหน่อย หรือบางท่านอาจจะเป็นผู้สูงอายุที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เดินทางด้วยรถไฟใต้ดิน เพราะพี่เองก็เคยเห็นมีคุณป้าท่านหนึ่งยืนพิงเสา และลูกสาวที่มาด้วยกันนั่นแหละค่ะที่เป็นคนเตือน แม่ๆ อย่าพิงเสาสิ
คนที่นั่งเกินที่นั่งของตัวเอง
เช่น นั่งกินที่คร่อมสองที่นั่ง หรือตัวเองนั่งเบาะหนึ่ง แต่เอาของวางไว้อีกเบาะหนึ่ง แบบนี้มักจะเห็นได้ตอนรถไฟโล่งๆ พอมีคนขึ้นมาเยอะๆ ก็มักจะเขยิบมานั่งให้เหลือเบาะเดียว แต่ถ้าใครไม่ยอมเขยิบเนี่ย สมควรถูกด่า(ในใจ)
คนที่หลับแล้วเผลอกินที่ชาวบ้าน
ส่วนตัวไม่ค่อยเห็นแบบนี้นะคะ มักจะเห็นแบบหลับแล้วไปซบคนอื่นที่ไม่รู้จักมากกว่า เพราะก็เคยทำเหมือนกัน = =" มีใครเคยเห็นบ้างมั้ย
คนที่ยืนขวางทางเข้าออกตรงที่ตื๊ดบัตร
สำหรับแบบนี้น่าจะออกแนวลืมตัวมากกว่าค่ะ ประมาณว่าน่าจะก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ไปมา ไม่ได้เงยหน้ามาดูว่าตรงที่ยืนอยู่เนี่ยมันทางออกของชาวบ้านเค้า
พวกที่ไม่ยอมเขยิบเข้าไปตรงกลางรถ มัวแต่ยืดอัดกันตรงประตูรถไฟ
แบบนี้เจอบ่อยมากสุดๆๆๆ บางทีตรงหน้าประตูคืออัดกันมากๆ แต่ข้างในนี่โล่งแทบจะเตะบอลได้เลย ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ยอมเขยิบกัน เป็นกันหมดทั้งรถเมล์รถไฟฟ้า แต่ที่เคยเจอแล้วอยากเล่าคือ รถเมล์ค่ะ เป็นที่รู้กันว่าคนที่ขึ้นก่อนก็ควรเขยิบเข้าข้างในสุด มีป้าคนนึงแกขึ้นมาแล้วยืนใกล้ๆ บันได คนอื่นก็มองแกด้วยสายตาแปลกๆ พอรถแล่นออก แกก็ดึงแหวนจากนิ้วของแกมาเชยชม รูดแหวนเข้ารูดแหวนออก แล้วจังหวะหนึ่ง รถเลี้ยว แหวนแกร่วงหล่นลงจากมือแล้วร่วงจากรถไปเลยจ้า ป้าแกกรี๊ดรถแทบแตก กดกริ่งขอลงเดี๋ยวนั้นเพื่อไปตามหาแหวนด้วยสีหน้าเลิกลั่ก พอแกลงไปเท่านั้นแหละ คนทั้งรถแทบปรบมือ!
คนที่ยืนชิลล์เวลาประตูรถเปิด
พอถึงสถานีแล้ว ถ้าใครยืนอยู่ตรงประตูก็ควรจะเขยิบเข้ามาข้างใน หรือไม่ก็เดินลงจากรถไปก่อนแล้วค่อยกลับขึ้นมาใหม่ แต่บางคนนางก็กินลมชมวิวเนาะ ใครจะขึ้นลงไม่สนล่ะ ก็จะยืนตรงนี้อะ
คนที่ฟังเพลงเสียงดังเผื่อแผ่คนอื่นด้วย
หลายคนน่าจะเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ประมาณว่าพอเดินเข้ามาในรถ ทุกคนหันไปจ้องที่คนๆ นั้นเป็นสายตาเดียวกันเลย ก็ไม่รู้ว่าเค้าตั้งใจหรือไม่รู้ตัวว่าเสียงเพลงมันดังมากกกก
คนที่นำจักรยาน-รถเข็นเด็กขึ้นมาด้วย
อันนี้บางคนน่าจะนำขึ้นมาด้วยเพราะความจำเป็น ก็เข้าใจนะคะ แต่บางคนเค้าก็รู้สึกเกะกะอึดอัด โดยเฉพาะชั่วโมงที่คนแน่นมากๆๆ นี่มันทำให้เราอารมณ์เสียได้เลยนะ ลำพังเบียดกันก็จะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว นี่มีจักรยานมีรถเข็นเข้ามาอีก โอ๊ย
คนที่พอประตูรถไฟเปิด ก็ขึ้นรถไฟทันที ไม่ยอมรอให้คนข้างในออกไปก่อน
เป็นอีกประเภทที่หาเจอได้บ่อยมาก ทุกวัน ทุกสถานี บางคนก็กล้าหาญชาญชัยมาก กล้าฝ่าเข้าไปท่ามกลางมวลประชาชนนับร้อยที่กำลังจะลง ผลคือยังไงคะ? โดนคนนับร้อยฝ่าออกมาแทบหงายหลังกลับสิจ๊ะ แหม ไม่ควรนะ
พอรถไฟมาถึงชานชาลา คนที่ไม่ยอมต่อแถวแล้วเดินแห่ไปขึ้นรถหน้าตาเฉย
ยกมือด้วยคนเลยว่าเจอบ่อยค่ะ หรือบางคนก็ต่ออยู่ท้ายแถวดีๆ พอประตูรถเปิดเท่านั้นแหละ เจ๊แกมาสร้างแถวกลางแล้วเดินนำเข้าขบวนเองเลยจ้า
คนที่พยายามเบียดออกมาเพื่อจะลงจากรถไฟ ก่อนที่รถไฟจะเแล่นเข้าสถานี
พูดง่ายๆ เช่น คนที่จะลงสยาม แต่ประตูสถานีราชดำริยังไม่ปิด ก็ลุกเตรียมตัวจะออกมาแล้ว อันนี้มองในแง่ดีก็ดีนะคะ เหมือนเตรียมตัวออกมาก่อน แต่ความเห็นของหลายๆ คนจะมองว่าน่ารำคาญ เพราะยังไงเดี๋ยวรถไฟก็จอดแช่ให้ลงอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องรีบเบียดออกมาเลย
คนที่ชอบโชว์พาวแบบไม่ดูสถานที่เลย
เช่น พวกเด็กฮิปฮอป ที่วันดีคืนดีก็ลุกมาซ้อมในรถไฟใต้ดินซะอย่างนั้น บ้านเราคงไม่มี แต่ที่นิวยอร์กที่เจอได้บ่อยเลยค่ะ เกรงใจหัวกันบ้างอะไรบ้าง 555+
ฝากไว้ปิดท้ายว่า บางคนเค้าอาจจะไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ก็ได้ น้องๆ อาจจะลองสะกิดเตือนเค้าดูก็ไม่เสียหาย น่าจะดีกว่าแอบถ่ายแล้วเอามาด่าทอหยาบๆ บน Social Network ซึ่งยิ่งทำให้ภาพลักษณ์ของเราดูไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ แนะนำด้วยความหวังดีจ้า
เนื้อหาและภาพประกอบ : Buzzfeed
13 ความคิดเห็น
เบื่อมากทั้งพวกที่ไม่ยอมเขยิบไปยืนข้างใน พวกแซงคิวเข้าไปโดยไม่ต่อแถว แล้วก็พวกที่ไม่รอให้ข้างในออกมาก่อน หรือไม่ยืนเอียงมาข้างๆ แต่ยืนตรงกลางขวางประตูไว้ไม่ให้ออกไม่ให้เข้า
อยากจะถีบให้ตกรางไปเลย
ส่วนคนที่เข้ารถได้แล้วก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือหรือเม้ากับเพื่อนๆ คือก็สิทธิของเขาอ่ะนะ ตอนเราขึ้นเองก็มีเล่นเกมบ้าง หรือยืนคุยกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ควรมองด้วยว่าสถานการณ์เป็นยังไงแล้ว ควรขัยบเข้าข้างในได้ยัง ควรหลบไปไหนมั้ย คือมีโลกส่วนตัวได้แต่ก็ควรใส่ใจโลกที่ใช้รวมกับคนอื่นด้วย
เดี๋ยวๆ นี่อเมริกาหรอออออ?
ไทยแลนด์เราไม่ตกเทรนด์สินะ T T*
เอาจริงๆ น่ารำคาญทุกข้อเลยอ่ะ ยิ่งชั่วโมงเร่งด่วนนะแทบอยากกรี๊ดใส่
โดยเฉพาะข้อที่ไม่รอให้คนข้างในออกมาก่อน
รีบดันตัวเองเข้าไป.. นี่พี่กลัวไม่ได้เข้าหรอคะะะ
กับที่ยืนอออยู่หน้าประตูจนเค้าเข้าออกกันไม่ได้เนี่ย
ทั้งๆ ที่กลางๆ ขบวนโล่งจนสร้างสนามบินได้อีก 8 สนาม
แอร๊ยยยย พูดแล้วขึ้น 55555555
oh my god
เริ่องการนำจักรยานขึ้นมาบนรถไฟไม่ได้เป็นข้อห้ามและเป็นข้อเรื่องที่ทาง MTA ได้ "อนุญาต" ให้ทำได้นะครับ การนำจักรยานขึ้นมาถือเป็นเรื่องปกติและคนส่วนมากยอมรับได้ การคมนาคทางรถไฟของประเทศนี้ส่วนมาก (เกินครึ่ง) อนุญาตให้นำรถจักรยานขึ้นมาบนรถไฟได้ครับ
เอาจักรยานขึ้นนี่มันเรื่องปกตินะ-* -
พวกที่แบบ เบียดมาตรงประตูตั้งแต่รถไม่ถึงสถานีนี่เจอบ่อยมากกกกก
ปกติสถานีพระราม *9 คนลงเยอะอยู่แล้ว แล้วชอบมีคนที่แบบ เบียดมาตรงประตูตั้งแต่รถออกจากสถานีเพชรบุรี แล้วส่วนใหญ่ที่่คนพวกนี้เบียดๆเขาไปนั่นลงสถานีเดียวกันหมดเลย - -" กลัวไม่ได้ลงหรึไง
แล้วก็พวกที่แบบ ประตูเปิด ละรีบเข้าอีก คนข้างในยังออกไม่หมดเลย แห่เข้ามากันแล้ว กลัวไม่ได้กลับบ้านกันเหรอ
ส่วนพวกที่ทำเนียนต่อแถวแล้วพอประตูเปิดเดินแซงขึ้นมานี้แย่สุด มีอยู่หลายๆครั้ง ที่คนแน่นมากจนขึ้นได้แค่ สองหรือ 3 คน ตอนนั้นผมอยู่ยืนอยู่หน้าสุด กะว่าได้ขึ้นแน่ๆ พอประตูเปิด คนเดินออกมา คนแถวอีกฝั่งขึ้นไปละ 2 คนเหลือที่ว่าง 1 ที่ อยู่ดีๆ ไอคนข้างหลังผม เดินแซงเข้าร้ไปเฉยเลย เบียดคนที่เดินสวนออกมาด้วย แบบโอ้ววววว อะไรจะเชี่ยปานนั้น แถวก็ไม่ต่อ ไปชนคนที่กำลังลงรถอีก
คือเราสงสัยว่า ทำไมถึงห้ามพิงเสาหรอคะ?? อันนี้ไม่รู้จริงๆ ^^"
อย่าเหมารวมว่า พวกเด็กฮิปฮอปดิคับ ถึงผมจะฮิปแต่ไม่ได้แสดงอะไรแบบนั้น กรุณาให้เกียรติกันด้วยคับ
ควรจะบอกว่า นักเต้นโชว์สเตปบางคน จะดีกว่า.
ข้อนี้ทำบ่อย เพราะไม่เตรียมตัวจะลงทันมั้ยล่ะ
คนก็ออหน้าประตู ไม่เบียดไป ออกประตูไม่ทันแน่ เพราะไม่ค่อยจะหลีกทางให้ออก
คนนอกก็แห่ดันเข้ามา มันจะกลายเป็นว่าลงสถานีแล้วนั่งย้อนกลับงั้นหรอ
ก็ตลก #คนไทยไม่ค่อยมีน้ำใจกันแล้ว