ในเว็บเด็กดีมีน้องคนไหนติดละครบ้างเอ่ย สังเกตไหมว่าช่วงนี้มีนิยายของนักเขียนใน Dek-D ไปทำเป็นละครเยอะขึ้นเรื่อยๆ เราได้อ่านความคิดเห็นของแฟนคลับนักเขียนที่ตามอ่านตั้งแต่ผลงานยังไม่ตีพิมพ์ และความคิดเห็นของคนที่ดูละครอย่างเดียว แต่ละคนก็ถกเถียงกันไปว่าแบบไหนดีกว่ากัน แต่เราไม่ค่อยเห็นนักเขียนออกมาแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับละครที่ทำจากนิยายตัวเองเท่าไรเลยใช่ไหมคะ
วันนี้พี่น้องก็เลยเอาบทสัมภาษณ์ความเห็นของนักเขียน 5 ท่าน ที่ทุกคนรู้จักกันดี มาให้อ่านกัน เพื่อจะได้เข้าใจมากขึ้นว่า "เจ้าของผลงาน" เขามีความเห็นอย่างไรเกี่ยวกับการเอา "นิยาย" ไปทำเป็น "ละคร"
ผลงานที่เป็นละครแล้ว: รักต้องอุ้ม
ข้อดี-ข้อเสียของการนำนิยายมาทำเป็นละคร
ข้อเสียคือเราต้องยอมรับให้ได้ว่าการนำไปทำละครจะต้องมีการขยี้บทประพันธ์ให้ยาวขึ้น อาจจะมีสิ่งที่ไม่เหมือนนิยายเยอะพอสมควรอยู่ มีการดัดแปลงเนื้อหาบ้างเพื่อให้เหมาะสมกับการออกอากาศค่ะ ส่วนข้อดี คือ ผลงานที่เราเคยคิดว่ามันอยู่แต่ในหัวได้กลายเป็นละครทีวี มีตัวตน จับต้องได้ ถ่ายทอดออกมาเป็นภาพและเสียง
ข้อผิดพลาดจากการดัดแปลงที่ไม่อยากให้เกิดกับผลงานตัวเองมากที่สุด
- เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดไปจากต้นฉบับเดิม
- ตัวละครมีลักษณะไม่ตรงกับที่คิดไว้ หรือนักแสดงเข้าไม่ถึงตัวละคร
- Production ไม่ดี
เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดไปจากต้นฉบับเดิม เพราะคนที่เคยอ่านผลงานของเราก่อนหน้านี้จะรู้สึกไม่ชอบใจนักที่ผลงานที่เขาเคยอ่านกลายไปเป็นอีกแบบที่แตกต่างจากที่เขาคิด
ผลงานที่อยากให้ทำเป็นละคร
โห...ตอบไม่หมด แต่งเยอะเกิน (ฮา) ถ้าเลือกได้คงอยากให้เป็นเรื่อง “รักดั่งเทพนิยาย” ที่เคยลงในเด็กดีค่ะ ถ้าได้ทำเรื่องนี้คงจะฟินจิกหมอน เพราะตอนแต่งอินกับมันมาก อยากให้ทำเรื่องนี้ ถือเป็นอีกเรื่องที่เป็นมาสเตอร์พีซเลยก็ว่าได้ค่ะ
ผลงานที่เป็นละครแล้ว: เพลิงฉิมพลี
ผลงานที่กำลังจะเป็นละคร: กำลังดำเนินการ น่าจะได้ชมในปีหน้า
ข้อดี-ข้อเสียของการนำนิยายมาทำเป็นละคร
ข้อดี - คือทำให้คนอ่านที่ยังไม่เคยอ่านผลงานของเราหรือไม่เคยรู้จักตัวเรา ได้รู้จักผลงานของเราเและได้รู้จักนามปากกานี้ ขณะที่คนที่อ่านแล้วก็จะได้เห็นการตีความนิยายที่อ่านออกมาเป็นภาพเคลื่อนไหว และได้เห็นตัวละครที่เคยโลดแล่นอยู่แต่บนหน้ากระดาษมาสวมบทบาทโดยคนที่มีเลือดเนื้อชีวิตจริงๆ
ข้อเสีย - ไม่ขอเรียกว่าเป็นข้อเสียนะคะ เพราะตัวเองก็เป็นคนทำงานเบื้องหลังคนหนึ่งในการทำละคร เลยไม่คิดว่าการนำนิยายมาทำละครจะมีข้อเสียที่ตรงไหน
แต่อยากบอกว่าการนำนิยายไปทำละครนั้น ก่อให้เกิดข้อแตกต่างระหว่างบทละคร กับตัวนวนิยายจริง กล่าวคือนิยายเป็นการนำเสนอผ่านตัวอักษรเพื่อให้คนอ่านได้จินตนาการต่อ ซึ่งจินตนาการของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน ดังนั้นภาพเหตุการณ์หรือตัวละคร ที่นำเสนอผ่านทางโทรทัศน์จึงไม่อาจถูกใจคนได้ทั้งหมด ขณะเดียวกันเหตุการณ์ สถานการณ์ในละครย่อมมีเพิ่มขึ้นหรือตัดทอนไปจากหนังสือ เพราะการนำเสนอด้วยภาพกับตัวอักษรนั้นไม่เหมือนกัน ทั้งยังมีเหตุและปัจจัยแวดล้อมต่างกัน จึงทำให้ยากที่บทละครโทรทัศน์จะเหมือนในนิยายได้ทุกวรรคตอนซึ่งตรงนี้ก็อาจจะทำให้ขัดใจผู้ชมที่เคยเป็นคนอ่านไม่มากก็น้อย
ข้อผิดพลาดจากการดัดแปลงที่ไม่อยากให้เกิดกับผลงานตัวเองมากที่สุด
- เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดไปจากต้นฉบับเดิม
- ตัวละครมีลักษณะไม่ตรงกับที่คิดไว้ หรือนักแสดงเข้าไม่ถึงตัวละคร
- Production ไม่ดี
จากคำถามนี้...ตัวเลือกทุกตัว ย่อมเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น และล้วนไม่อยากให้เกิดกับงานของตัวเองทั้งสิ้น แต่ก็ต้องยอมรับว่า
สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่อยู่เหนือการควบคุมของนักเขียนนิยาย ถึงจะไม่อยากให้เกิดแต่ก็อาจจะเกิดขึ้นและไม่ใช่สิ่งที่เราจะยื่นมือเข้าไปแก้ไขได้ โดยเฉพาะ ข้อ 2 และ 3 นั้นอยู่นอกหน้าที่ของนักเขียนโดยสิ้นเชิง (เว้นแต่ทางผู้จัดจะกรุณาสอบถามว่า ระหว่างที่เราเขียน นึกถึงดาราคนไหน เป็นพระเอก นางเอกในใจบ้าง)
ขณะที่ข้อ 1 นั้น แม้จะไม่สามารถแก้ไขได้ในเรื่องนี้ แต่ก็พอจะแก้ไข ปรับปรุงได้ในเรื่องต่อไป จึงเลือกคำตอบข้อนี้
แต่ก่อนอื่นดิฉันต้องบอกว่าในการทำบทละครนั้น มักมีการเปลี่ยนแปลงนิยายอยู่เสมอ เพราะตัวดิฉันเอง เมื่ออยู่ในฐานะคนเขียนบทก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน และทุกครั้งที่ทำก็ล้วนมีเหตุผล และเจตนาดี ตั้งใจอุดรอยรั่ว รูโหว่ทุกรอย เพื่อให้ละครออกมาสมจริง และสนุกที่สุดเท่าที่จะทำได้ และเชื่อว่านักเขียนบททุกคนก็มีความตั้งใจเช่นนี้เช่นกัน
แต่ถ้านิยายที่ดิฉันเขียนได้ถูกดัดแปลงไปจนไม่เหลือเค้าเดิม คนแรกที่ดิฉันต้องถามคือตัวเองว่าดิฉันเล่าเรื่องที่ต้องการเล่าชัดเจนหรือไม่ คลุมเครือไปหรือเปล่า มีรอยว่าง ช่องโหว่ที่ตรงไหน จึงทำให้ผู้อ่าน และผู้นำไปต่อยอดอย่างคนเขียนบทหรือผู้กำกับนำไปตี
ความและเข้าใจเจตนารมณ์ดิฉันผิดไป ซึ่งถ้าคำตอบคือใช่ ดิฉันก็ต้องระมัดระวังขึ้นในการทำงานเล่มต่อไป แต่ถ้าคำตอบคือไม่ใช่ ก็ต้องลองมองหาเหตุและปัจจัยอื่น ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น เพราะเชื่อว่าเรื่องทุกเรื่องล้วนมีเหตุและปัจจัย ขึ้นอยู่กับเราจะเปิดใจยอมรับมันได้หรือไม่
ผลงานที่อยากให้ทำเป็นละคร
ขอเปลี่ยนเป็นผลงานที่รอชมแทนนะคะ อยากชม
"สร้อยสะบันงา" ผ่านทางจอโทรทัศน์เร็วๆ ค่ะ เพราะเป็นผลงานเรื่องแรกที่ถูกขอซื้อไปสร้างเป็นละคร และเป็นเรื่องที่จำลองชีวิตริมคลองแสนแสบสมัยยังเด็กของคุณตาซึ่งเป็นต้นเรื่องของดิฉันเอาไว้ แต่ตอนนี้คุณตาอายุจะเก้าสิบแล้ว เลยอยากให้คุณตาได้มีโอกาสดูเรื่องราวของท่านสักครั้งในชีวิตค่ะ
ผลงานที่เป็นละครแล้ว: ปมรักรอยอดีต, คุณชายตำระเบิด, ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ (ช่อง 7)
ผลงานที่กำลังจะเป็นละคร: นางชฎา (ช่อง 7) ซีรีส์ 7 วันจองเวร (เวิร์คพ้อยท์) ร้ายชิงรัก (โพลีพลัส)
ข้อดี-ข้อเสียของการนำนิยายมาทำเป็นละคร
ข้อดีคือทำให้งานของเราเป็นที่รู้จักกันในวงกว้างมากขึ้นครับ บางคนไม่ชอบอ่านหนังสือแต่ชอบดูละคร พอได้ดูละครที่เราเป็นเจ้าของเรื่องก็ตามมาอ่านหนังสือเล่มเก่าๆ ที่เราเคยเขียน
ส่วนข้อเสีย อันนี้เป็นที่รู้กันว่าการซื้อบทประพันธ์ไปทำละครนั้น
ย่อมมีการปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้ากับยุคสมัย ความสะดวกในการถ่ายทำหรือความต้องการของคนเขียนบทและผู้กำกับซึ่งคงไม่เหมือนตามบทประพันธ์ทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ คนอ่านที่เคยอ่านงานมาก่อนอาจไม่เข้าใจว่าทำไมไม่เหมือนในหนังสือที่เคยอ่าน อันนี้ต้องอธิบายให้เข้าใจกันครับ
ข้อผิดพลาดจากการดัดแปลงที่ไม่อยากให้เกิดกับผลงานตัวเองมากที่สุด
- เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดไปจากต้นฉบับเดิม
- ตัวละครมีลักษณะไม่ตรงกับที่คิดไว้ หรือนักแสดงเข้าไม่ถึงตัวละคร
- Production ไม่ดี
เลือกข้อ 1 น่าจะเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดหากเรื่องที่สร้างออกไปไม่เหมือนในบทประพันธ์เลย มันอาจทำให้คนที่เคยอ่านนิยายมาก่อนเสียความรู้สึกและเจ้าของบทประพันธ์ก็อาจจะผิดหวัง เราเข้าใจได้ในการปรับเปลี่ยน แต่ต้องมีเส้นเรื่องคงเดิมอยู่ให้รู้ว่าเป็นเรื่องของเรา หากเรื่องเปลี่ยนไปจนหมดเลยแบบนั้นก็คงเสียใจไม่น้อยครับ
ผลงานที่อยากให้ทำเป็นละคร
โดยส่วนตัวแล้วเวลาเขียนนิยายจะเขียนให้มันเป็นนิยายไม่คาดหวังว่ามันจะต้องเป็นละครครับ เรื่องบางเรื่องสวยงามในแบบที่เป็นตัวหนังสือมากกว่าจะเป็นภาพเคลื่อนไหว แต่หากมีคนมองเห็นค่าของมันและอยากนำมันไปสร้างชีวิตให้ ผมก็ยินดีครับ ไม่ว่าเรื่องอะไรเราก็ยินดีทั้งนั้น เพราะทุกเรื่องเราตั้งใจเขียนและรักเท่ากันครับ
ข้อดี-ข้อเสียของการนำนิยายมาทำเป็นละคร
อย่างแรกข้อเสียก็คงเป็นการที่ผู้กำกับหรือคนเขียนบทตีความนิยายของเราไม่ตรงกับที่เราคิดน่ะค่ะ เพราะโดยส่วนตัว เราไม่ได้คิดอยู่แล้วว่านิยายที่ออกเป็นละครจะต้องออกมาเหมือนนิยายเป๊ะทุกฉาก เพราะการทำละครนั้นมันมีข้อจำกัดเยอะกว่าการเขียนนิยาย ฉะนั้นมันย่อมมีส่วนทีต้องตัด ดัดแปลง หรือเปลี่ยนไปตามความเหมาะสม รวมถึงการตลาด การทีละครเราจะออกมาเนื้อเรื่องไม่ตรงในนิยายนั้น จึงเป็นสิ่งที่เราไม่ได้คิดอะไรมากเลย และรู้อยู่แล้ว
แต่สิ่งที่เป็น
ปัญหาคือการตีความเนื้อหานิยาย หรือเส้นของเรื่อง หัวใจหลักของนิยายที่จะสื่อไปคนละแบบมากกว่า ซึ่งมันทำให้บรรยากาศเรื่องไม่ตรงกับนิยาย จนทำให้นิยายกับละครนั้นดูเป็นคนละเรื่องทั้งที่ฉาก สถานที่ มันก็เหมือนในนิยายหลายส่วน หากแต่กลิ่น รส และสัมผัสกลับไม่ใช่ ซึ่งมันทำให้กลายเป็นเหมือนการแต่ยืมตัวละคร ชื่อ และโครงเรื่องไปเท่านั้นเอง
ส่วนข้อดี แน่นอนว่า สื่อที่เป็นเล่ม เมื่อกลายเป็นสื่อที่เปิดกว้่างขึ้น มันทำให้คนรู้จักเรื่องราวที่เราแต่งมากขึ้น และทำให้เรื่องราวตัวหนังสื่อสัมผัสได้ง่าย และใกล้ชิดขึ้นกว่าเดิมค่ะ
ข้อผิดพลาดจากการดัดแปลงที่ไม่อยากให้เกิดกับผลงานตัวเองมากที่สุด
- เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดไปจากต้นฉบับเดิม
- ตัวละครมีลักษณะไม่ตรงกับที่คิดไว้ หรือนักแสดงเข้าไม่ถึงตัวละคร
- Production ไม่ดี
เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดจากต้นฉบับเดิม เพราะมันจะทำให้สิ่งที่เราจะสื่อถึงผู้รับสารบิดเบี้ยวไปค่ะ เนื่องจากนิยายแต่ละเรื่อง มันจะมีสาระสำคัญที่ต้องการให้คนเสพได้รับและเข้าใจ ซึ่งสาระนั้นๆ จะซึมแทรกอยู่ในแต่ละบรรทัด แต่ละเหตุการณ์ เรื่องราว การกระทำ ความคิดของตัวละคร ทีละเล็กทีละน้อย ดังนั้นหากมีการดัดแปลง ตีความไปคนละแบบ หรือปรับจนมากเกินไป สิ่งที่เราจะสื่อนั้นมันจะหายไปทันที ทำให้หัวใจหลักของเรื่องเปลี่ยนไปเป็นคนละดวงได้เลย และทำให้เกิดปัญหาอย่างที่บอกเป็นข้อเสียในข้อที่หนึ่งไปแล้วนั่นแหละค่ะ
ผลงานที่อยากให้ทำเป็นละคร
ตอนนี้ยังไม่มีค่ะ และยังไม่มีผลงานที่จะเป็นละครได้ด้วย เพราะแต่ละเรื่องที่เขียนอยู่เป็นแฟนตาซีต่างประเทศหมดเลย
ณารา
ผลงานที่เป็นละครแล้ว: คุณชายธราธร, ธาราหิมาลัย, The Sixth Sense ญาณสื่อรัก, รอยรัก หักเหลี่ยมตะวัน, รอยฝัน ตะวันเดือด
ข้อดี-ข้อเสียของการนำนิยายมาทำเป็นละคร
ข้อดี
- ทำให้คนทั่วไปรู้จักนามปากกาของเรามากยิ่งขึ้น
- มีรายได้จากการขายนิยายให้กับสถานีโทรทัศน์ และจากการขายลิขสิทธิ์ให้กับหนังสือเฉพาะกิจและหนังสือพิมพ์ในช่วงเวลาที่ละครออนแอร์
ข้อเสีย
- นิยายอาจถูกดัดแปลงตามสถานการณ์และความเหมาะสม บางเรื่องใช้โครงหลักของนิยาย แต่ที่เหลือก็ถูกเติมเข้าไปโดยผู้จัด
- เมื่อละครดัง หรือไม่ดัง นักเขียนมักจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ในทางลบ ข้อนี้ต้องทำใจยอมรับผลที่ตามมา การถูกวิพากษ์วิจารณ์ จะบั่นทอนกำลังใจในการทำงานของนักเขียน ดังนั้น เมื่อคิดจะขายละคร ก็ต้องทำใจยอมรับและเตรียมใจไว้ในระดับหนึ่ง
ข้อผิดพลาดจากการดัดแปลงที่ไม่อยากให้เกิดกับผลงานตัวเองมากที่สุด
- เปลี่ยนเนื้อหาจนผิดไปจากต้นฉบับเดิม
- ตัวละครมีลักษณะไม่ตรงกับที่คิดไว้ หรือนักแสดงเข้าไม่ถึงตัวละคร
- Production ไม่ดี
ข้อ 1 ค่ะ ถ้าเปลี่ยนจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม จะทำร้ายความรู้สึกมากที่สุดค่ะ
ผลงานที่อยากให้ทำเป็นละคร
ณ ตอนนี้ไม่มีค่ะ เพราะละครที่ออนแอร์อยู่ถูกวิพากษ์ไปในทางลบ จึงรู้สึกท้อแท้ แต่เวลาผ่านไป ก็คงจะรู้สึกดีขึ้น ถึงตอนนั้น ก็คงอาจจะอยากให้นิยายเป็นละครอีกค่ะ ก็ต้องใช้เวลาทำใจเล็กน้อยค่ะ
ดูเหมือนเส้นทางของนวนิยายและบทละครจะยังไม่มาบรรจบกันเสียทีเดียว ยังมีนักเขียนที่พร้อมจะเห็นงานของตัวเองกลายเป็นภาพเคลื่อนไหว และนักเขียนที่ยังปวดใจจากกระแสละครบางเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก แต่พี่น้องเชื่อว่าเราในฐานะคนอ่านหนังสือ ก็คงอยากจะเห็นงานที่เราชื่นชอบกลายเป็นเวอร์ชั่นคนแสดงบ้างสักครั้ง แม้จะรู้ว่ามันต้องเพี้ยนไปจากต้นฉบับเดิมไม่มากก็น้อย จริงไหมคะ?
ขอบคุณภาพประกอบละครจาก
thaitv3.com
polyplus.co.th
และขอขอบคุณคุณเพชรไพลิน, อุมาริการ์, ภาคินัย, B13s.t, และณารา
ที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นค่ะ
46 ความคิดเห็น
ชอบ "รักดั่งเทพนิยาย" ของเจ้าปลาน้อยมากๆ เป็นนิยาย Top 3 ที่ชอบที่สุดของแจ่มใส Love Series เลย อยากเสนอตัวเองเป็นนางเอกมาก 5555555
// จะโดนดักตบมั้ยเนี่ย
ถ้าเป็นของเรา เราอยากให้เป็นตัวหนังสือและเป็นแค่จินตนาการในหนังสือดีกว่า
เพชรพระอุมาของพนมเทียน
เราไม่อยากให้ช่อง 7 เอามาสร้างเป็นละครเลย
เราไว้ใจฝีมือของท่านมุ้ยที่ไม่ให้อยากให้แฟนๆนวนิยายเพชรพระอุมาผิดหวังมากกว่า
ถ้ามีทีมงานจากฮอลลีวู้ดมาช่วยท่านมุ้ยก็จะดีมาก เพชรพระอุมาเหมาะจะเป็นภาพยนตร์มากกว่า
ขอร้องเถอะ ถ้ารู้ตัวว่าฝีมือไม่ดีจริงก็อย่าเอามาสร้างเป็นละครเลย
เสียดายความรู้สึกของคนอ่านมากที่ต้องมาเห็นนวนิยายเรื่องโปรดถูกทำลาย
ชอบคิวบิกอ่ะ เพราะเราจะอ่านนิยาย แนวมาเฟีย โหดนิดนึง
กับนิยายวายอ่ะ ฟินดี ><
สำหรับเราแล้วคิวบิกถือเป็นตัวอย่างที่ดีของความล้มเหลวในการนำนิยายไปสร้างเป็นละคร ในแง่ของการตีความบทประพันธ์ ไม่คิดไม่ฝันว่ามันพลิกออกมาจากหน้ามือเป็นหลังเท้าได้ขนาดนั้น จนถึงทุกวันนี้ยังเจ็บปวดใจไม่หาย
รู้สึกเหมือนผมถูกปิดกั้นข่าวสารตั้งแต่เปิดเทอมมา...
"ซีรี่ส์เจ็ดวันจองเวรกำลังจะทำเป็นละคร"!!!!
รู้สึกดีใจกว่ามีคนมาคอมเมนต์นิยายผมถึงสามคนอีก!! จะปักหลักรอด้วยใจเลยครับ ขอแค่ละครอย่าดัดแปลงเนื้อหาให้เปลี่ยนไปจากเดิมเลย โดยเฉพาะซีรี่ย์วันอาทิตย์กับวันศุกร์ที่ผมเริ่มจะลืมชื่อเรื่องไปแล้ว ขอแค่นั้นก็พอแล้วครับ
รักพี่ณาราที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด
เป็นแฟนนิยายคิวบิกมาตั้งแต่พี่แบงค์เริ่มเขียนเลยค่ะ เก็บสะสมทุกเล่ม พอรู้ว่าจะได้ทำเป็นละครดีใจมากแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตารอ ความเสียใจแรกมาตั้งแต่มีตัวอย่างออกมาให้ดูเลยค่ะ เราไม่ซีเรียสเรื่องใครมาแสดงนะคะ เพราะถือว่านักแสดงที่ดีต้องเล่นได้ทุกบทบาท แต่พอดูตัวอย่างนี่ ถือว่ามันไม่ใช่เลยค่ะ อย่างเช่นหลินหลานเซ่อ ตามบทเป็นลูกครึ่งยุโรปเอเชีย ผมยาวสีนํ้าตาล แค่รูปลักษณ์พื้นฐานก็ไม่ได้แล้ว แล้วยังมีฉากบางฉากที่ดูเหมือนเป็นฉากเล็กน้อย เช่น ตอนที่นาคมาขับรถให้หลานเซ่ออ่ะค่ะ นาคจะแต่งตัวธรรมดา ที่จะให้ความรู้สึกแตกต่างจากลูกน้องทั่วไปที่ใส่สูท ซึ่งจริงๆฉากนี้เป็นอีกฉากที่ฟินและก็หวานพอสมควรเลยค่ะ แต่ทางยูม่าจัดเอาแต่ความอลังการดูดี ให้ใส่สูทใส่หมวกคนขับรถอย่างดี แต่คนดู..เซ็งค่ะ แล้วไหนจะเรื่องของอุปนิสัยของตัวละครที่เปลี่ยนไปเยอะมากๆ มากจนเหมือนไม่ใช่เรื่องเดียวกันเลยค่ะ
ขอโทษที่บ่นยาวนะคะ รักเรื่องนี้มากจริงๆ และรู้สึกผิดหวังกับทางผู้จัดละครมากๆเลยค่ะ
คิวบิกเป็นเรื่องที่ล้มเหลวได้อย่างน่าโมโหมาก คือ ถ้าถามว่ามีอะไรที่ยังเหมือนเดิมนี่แทบนับนิ้วได้เลย เพราะน้อยมาก และเป็นเรื่องแรกที่ไม่อยากให้ค่ายละครทำต่อแล้ว ไม่งั้นมันจะยิ่งไปกันใหญ่
ซีรีย์เรื่อง Love Sick ตอนแรกๆ ถ้าไม่ได้อ่านก็ทำให้งงๆเหมือนกันนะคะ ช่วงแรกๆรู้สึกว่าไม่ค่อยลงตัวเลย แต่พอหลังๆเริ่มแสดงดี แล้วแบบเป็นซีรีย์ก็ฟินไปอีกแบบเลย <3
เจ็บกับ CUBIC เวอร์ชั่นละครมาก
นางเอกดูโง่และปัญญาอ่อนมากๆ ทั้งๆที่ในนิยายนางเอกฉลาดแต่ซื่อบื้อต่างหาก
นิยายสนุกมาก คาดหวังกับละครไว้สูง แต่ก็ผิดหวังมาก
แถมใส่สีตีไข่จนเละเทะ เสพนิยายดีกว่าจริงๆค่ะ
คิวบิกเจ็บปวดกับตอนจบมากที่เปลี่ยนแผนของนาคหมดเลย กลายเป็นอะไรที่ธรรมดา แถมยังไม่สมจริงยิ่งกว่าด้วย
เข้าใจว่านักเขียนทำอะไรไม่ได้ แต่รู้สึกเจ็บปวดแทนชอบกล QAQ
ผิดหวังกับคิวบิกที่สุดอ่ะ เป็นเรื่องเเรกที่พอเอามาทำเป็นละครแล้วรู้สึกโคตรเฟล ตอนแรกก็อยากให้ช่องสามเอามาทำมากๆเลย พอมีข่าวว่าเค้าเอามาทำนี่โคตรตื่นเต้นตั้งตารอดูเลย ผลปรากฏว่าดูทีเซอร์ก็ไม่น่าดูแล้วอ่ะ T^T ยิ่งไปดูเนื้อเรื่องแล้วแอบสงสารคนแต่ง ถ้าเป็นเราแต่งคงโคตรช้ำใจ T^T
คิวบิก....มันไม่ใช่ละคร มันคือการฆาตกรรมนิยายออกอากาศ
มันเป็นเคสตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่ามนุษย์เราสามารถเอาวัตถุดิบดีๆไปเปลี่ยนเป็นขี้ได้ในระดับไหน
ขอบคุณพระเจ้าที่ประเทศไทยไม่สนใจทำละครแฟนตาซี ถ้าผมได้เห็นหนูเนียร์ Ver. ละครไทย CG ล่ะก็ผมคงกระอักเลือดตายแน่ๆ
ป.ล ละครโทรทัศน์ไทยสอนให้ผมรู้ว่า วรรณกรรมดีๆหลายเรื่องควรเก็บไว้ให้สวยงามในความทรงจำดีกว่าโดนเอามากระทำชำเรากลางอากาศแบบนี้
เข้าใจเลยค่ะ ในฐานะนักอ่านก็สองจิตสองใจ ถ้านิยายที่เราชอบได้ทำเป็นละคร เราก็คงดีใจ แต่หลังๆ เห็นจากหลายๆ เรื่องที่ถูกนำมาทำเป็นละครแล้ว ก็แอบรู้สึกกลัวเหมือนกันค่ะว่า จะถูกปรับเปลี่ยนไปในทางไหน แต่ถึงอย่างนั้นก็พอเข้าใจว่ายังไง ก็ยากที่จะทำให้เหมือนหนังสือทั้งหมด ก็เลยอารมณ์แบบว่า ถ้าเอาไปทำ ก็อยากให้แกนหลัก และคาแรกเตอร์ตัวละครเป็นแบบต้นฉบับให้มากที่สุดค่ะ
ปล. อยากให้รักดั่งเทพนิยายทำเป็นละครเหมือนกันค่ะพี่ปลา ชอบและรักเลิฟเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกก พี่คิวกับแสนซน <3 อ่านซ้ำไม่รู้กี่รอบแล้ว 5555
ได้โปรดอย่าข้ามเม้นนี้ไปย์
หากท่านใดคิดอยากแปลงนิยายเป็นละคร ได้โปรด!!!พกคนแต่งเรื่องนั้นๆไปกำกับด้วยย
คือ แบบ คหสต. มันอาจจะดีกว่าเดิมก็เป็นได้ เนื่องจากคงไม่มีใครเข้าใจฟิลลิ่งของตัวละครเท่าคนแต่งเองอีกแล้วล่ะ
ความเห็นส่วนตัวค่ะ ^^
ปกติแล้วไม่ค่อยติดละครค่ะ แต่ถ้าเรื่องไหนดีก็จะติดสุดๆ
ไม่เมนช่องไหนด้วยค่ะ ไม่ว่า 3 , 5 หรือ 7
ส่วนตัวรู้สึกว่าถ้าผกก. ผู้ประพันธ์ นักแสดง ทีมงานร่วมกันทำออกมาได้ดี
ละครที่ทำมาจากนิยายก็จะดีไปเองค่ะ นิยายอ่านแล้วก็จินตนาการเอง
ฟินเองหาคนเป็นพระเอกนางเอกเอง บางทีก็มโนว่าตัวเองเป็นนางเอก55555
แต่พอเอามาทำเป็นละครเราก็ต้องเปิดใจว่าเขาต้องการนำเสนอแบบไหน
เท่านั้นเองค่ะ มันอาจจะไม่ฟินเหมือนที่คิดไว้ทุกอย่าง แต่ถ้าโดยรวมแล้ว
ละครออกมาดี ก็ถือว่าผ่านแล้วค่ะ
ปล. ขอยกตัวอย่างละครจากนิยายอีกเรื่องนึงที่ดีและแฝงข้อคิดค่ะ
เรื่องคีตโลกา บทประพันธ์จากนิยายของรอมแพงค่ะ
ปล.2 ขอโทษที่แสดงความเห็นเปลืองเนื้อที่ค่ะ ฮ่าๆ
ปล.3 เรื่องรักต้องอุ้ม กับผลงานของนักเขียนณาราก็ติดตามอยู่ค่ะ
สนุกดี เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนค่ะ ^_^