สวัสดีจ้า น้องๆ ชาวเด็กดีทุกคน คอลัมน์สัมภาษณ์ของเรากลับมาแล้ว ครั้งนี้ พี่ตินมาพร้อมกับเจ้าแม่ VN ตัวจริง หรือที่รู้จักกันในนามน้อง “ชีพค่อน” นั่นเอง เชื่อว่าสมาชิกชาวเด็กดีมากกว่าครึ่งต้องเคยคลิกเข้าไปเล่นผลงานของเธอ “หนูน้อยหมวกแดงสีเลือด” ที่ทั้งภาพ เสียง และคำโปรยโดนใจสุดสุด (พี่ตินเล่นแล้วได้ Bad End แหละ 555) ยอดวิวมากมาย อลังการทะลุสองแสนไปเรียบร้อยแล้ว เรียกว่าเป็นผลงานฮอตฮิตติดชาร์ตของจริง แต่เบื้องหลังผลงานสุดยอดนี้ ไม่ได้มีแค่ชีพค่อนคนเดียว แต่ยังมีบุคคลเบื้องหลังซ่อนตัวอยู่อีกคน (จะเป็นใครโปรดติดตามในบทสัมภาษณ์) อย่างที่บอกไปแล้ว ผลงานน่าสนใจขนาดนี้ พี่ตินไม่รอช้า ขอจับตัวน้องชีพค่อนมานั่งเก้าอี้ตัวนี้ จะได้พูดคุยบอกเล่า แนะนำเคล็ดลับเล็กๆ น้อยๆ ให้น้องๆ ทุกคนได้ฟังกัน บอกเลยว่าถึงจะอายุแค่ 17 แต่ฝีมือ ไม่ธรรมดาจริงๆ
พี่ติน : สวัสดีจ้า ทักทายกันหน่อย
ชีพค่อน : สวัสดีค่ะ ! siSHEEPCON (ชีพค่อน) ค่ะ (หันไป.jpg)
ปิดหน้าด้วยความเขิน สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วหันกลับมาใหม่) ชื่อเล่นว่า พีม นะคะ อายุ 17 ปี ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 โรงเรียนสระบุรีวิทยาคมค่ะ มีน้องสาวหนึ่งคนอายุห่างกัน 3 ปี แถมยังชอบแกะกันทั้งพี่ทั้งน้องด้วย อ๊ะ? อะไรนะคะ ข้อมูลอันนี้ไม่ต้องให้ก็ได้เหรอ แหะ ก็อย่างที่เห็น...ชีพค่อนเป็นแกะบ้าน้องสาว(?)ค่ะ (//w\\)
และเพราะน้องสาวชีพค่อนวาดรูปเก่งมากๆ ชีพค่อนจะภูมิใจทุกครั้งที่ได้บอกใครต่อใครว่ารูปนั้นน้องสาวเค้าวาดเองแหละ อีกสาเหตุหลักๆ ที่ชีพค่อนพยายามสร้าง VN ขึ้นมา ก็เพราะอยากให้น้องสาวได้บอกใครต่อใครอย่างภูมิใจได้ว่า VN เรื่องนั้นพี่สาวเค้าแต่งเองแหละ!
ปิดหน้าด้วยความเขิน สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วหันกลับมาใหม่) ชื่อเล่นว่า พีม นะคะ อายุ 17 ปี ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 โรงเรียนสระบุรีวิทยาคมค่ะ มีน้องสาวหนึ่งคนอายุห่างกัน 3 ปี แถมยังชอบแกะกันทั้งพี่ทั้งน้องด้วย อ๊ะ? อะไรนะคะ ข้อมูลอันนี้ไม่ต้องให้ก็ได้เหรอ แหะ ก็อย่างที่เห็น...ชีพค่อนเป็นแกะบ้าน้องสาว(?)ค่ะ (//w\\)และเพราะน้องสาวชีพค่อนวาดรูปเก่งมากๆ ชีพค่อนจะภูมิใจทุกครั้งที่ได้บอกใครต่อใครว่ารูปนั้นน้องสาวเค้าวาดเองแหละ อีกสาเหตุหลักๆ ที่ชีพค่อนพยายามสร้าง VN ขึ้นมา ก็เพราะอยากให้น้องสาวได้บอกใครต่อใครอย่างภูมิใจได้ว่า VN เรื่องนั้นพี่สาวเค้าแต่งเองแหละ!
พี่ติน : แล้วรู้จัก Visual Novel ครั้งแรกได้ยังไง และความรู้สึกแรกที่เห็นเลย มันเป็นยังไง โดนเลยมะ
ชีพค่อน : ตอนนั้นเข้าไปหน้า My Writer เหมือนทุกวันแล้วก็ไปเห็นอะไรแปลกๆ ไม่คุ้นตาที่ด้านซ้ายของหน้าจอ ชีพค่อนก็แบบ ฮึ้ยยย Visual Novel ของเด็กดี!? เด็กดีไปไกลขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย!? ตอนนั้นรีบคลิกเข้าไปเลยค่ะ (แอบคิดว่ามีตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย เราตกข่าวหรือเปล่านะ 55) จำได้ว่าตอนนั้นยังมี VN อยู่ไม่ถึง 30 เรื่องเลยละมั้งคะ ชีพค่อนก็ลองกดเข้าไปเล่นดู สิ่งที่อยู่ในหัวตอนนั้นคือ มันเจ๋งมากกกก เพราะคิดมาตลอดว่าอยากทำ Visual Novel แต่ไม่เคยเริ่มทำเพราะโปรแกรมมันซับซ้อน พอมาเจอ VN ของเด็กดีแบบนี้เลยตั้งใจกับตัวเองว่าอยากทำให้ได้สักเรื่อง ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเข้าไปหน้า VN ทุกวัน ขาดไม่ได้เลยค่ะ (ฮา)
พี่ติน : พอตกลงใจว่าจะแต่งแน่ วางแผนยังไงต่อ
ชีพค่อน : ค่ะ เมื่อตัดสินใจว่าจะทำแล้ว สิ่งแรกที่ชีพค่อนทำคือ “บอกตัวเองว่าต้องทำให้จบนะ” ค่ะ 555 จริงๆนะ ชีพค่อนจะสะกดจิตและให้กำลังใจตัวเองซึ่งเราจะข้ามขั้นตอนนี้ไปก่อน (ฮา) ขั้นตอนต่อไปที่ควรจะมาเป็นอันดับแรกคือ “คิดพล็อตเรื่องคร่าวๆ” Visual Novel ส่วนใหญ่แล้วจะมีตอนจบหลายแบบใช่ไหมคะ ชีพค่อนจะคิดพวกตอนจบ True End ไว้ก่อน (ซึ่งไม่จำเป็นต้องมีแบบเดียวนะคะ) แล้วค่อยคิดเนื้อหาย่อยๆ ระหว่างทางอีกที ซึ่งขั้นตอนที่ว่ามานี้ต้องอาศัยแรงบันดาลใจมากๆ เลยค่ะ
พี่ติน : สำหรับชีพค่อนแล้ว จุดเด่นของ Visual Novel คืออะไร
ชีพค่อน : “Visual Novel เป็นเหมือนจับเอาเสน่ห์ของ นิยาย และ เกม มารวมกัน” ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าความแปลกใหม่ของ Visual Novel อยู่ที่การที่ผู้เล่นได้มีส่วนร่วมกับเรื่องราวได้ค่อนข้างเต็มที่ คือสามารถกำหนดเรื่องราวที่ดำเนินไปได้ในระดับหนึ่งโดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่าถ้าเลือกเดินทางนี้จะต้องไปเจอกับอะไร (ซึ่งบางครั้งมันลุ้นมากๆ เลยนะคะ><)
นอกจากนั้นแล้วยังมีทั้งรูปภาพและเสียงที่ทำให้ผู้เล่นมีอารมณ์ร่วมได้มากขึ้น รวมถึงการเล่นที่ไม่ซับซ้อนทำให้สามารถเล่นได้ทุกเพศทุกวัยค่ะ (อย่างหนูน้อยหมวกแดงก็มีคุณพ่อที่ลูกสาวแนะนำให้เล่นมาคอมเม้นต์ด้วยล่ะค่ะ)
พี่ติน : ขอถามเรื่องการทำงาน สร้างผลงานยังไงให้สนุก
ชีพค่อน : คำถามนี้ขอแบ่งเป็นสองพาร์ทนะคะ คือ
cr: Fabio Barboni via deviantart.com
ภาพนี้ผลงานของ Fabio Barboni เป็นภาพที่ชีพค่อนใช้โปรโมต VN
เรื่อง "หนูน้อยหมวกแดงสีเลือด" คงคุ้นกันดีเนอะ
- วางพล็อตอย่างไรให้น่าอ่าน : ในที่นี้จะขอพูดถึงพล็อตหลักๆ นะคะ “ความแปลกและแตกต่าง” น่าจะเป็นหนึ่งปัจจัยหลักที่จะทำให้ผู้อ่านสนใจที่จะคลิกเข้ามาที่ VN ของเราค่ะ เพราะขนาดเราเองที่เข้ามาตามหา VN น่าสนใจสักเรื่องก็เพราะอยากจะพบกับอะไรบางอย่างที่จุดประกายหรือไม่เคยพบเจอมาก่อนใช่ไหมคะ >< เพราะงั้นแล้ว การไม่เหมือนใคร นี่ล่ะค่ะคือตัวการหลักที่จะดึงดูดผู้อ่านล่ะ!
- คิดรายละเอียดและรูปประกอบอย่างไร : ในเมื่อพล็อตหลักเรามาต่างแล้ว เนื้อเรื่องข้างในก็อย่าลืมต่างนะคะ 55 โอเค รายละเอียดระหว่างทางของ VN สำหรับชีพค่อนแล้วส่วนมากจะปูทางไปหาตอนจบค่ะ เพราะ VN เนี่ยจะทำให้เนื้อหายาวมากๆ ก็กระไรอยู่ ดังนั้นแล้วในตอนที่ดำเนินเรื่องจึงควรจะกระชับแต่ไม่ตัดบทจนเกินไป นำเสนอเรื่องราวหลักๆ โดยไม่ลืมความงดงามและอารมณ์ของฉากนั้นๆ อืม...ถ้าให้เปรียบเทียบกับอาหารก็คงเป็นอาหารสักจานที่ต้องทั้งอิ่ม (เนื้อหาหลักครบและกระชับ) และอร่อย (ผู้อ่านซึมซับและเข้าถึงอารมณ์ของตัวละคร)
- ส่วนเรื่องภาพประกอบอันนี้สารภาพว่าชีพค่อนเองก็ยังไม่ค่อยเก่งนะคะ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเป็นคนที่วาดรูปไม่เก่งด้วย orz แต่ภาพประกอบของ VN ชีพค่อนค่อนข้างดิ้นได้ค่ะ เพราะรูปที่เราต้องการก็ใช่ว่าจะหาได้เสมอ ดังนั้นต้องเผื่อใจ (?) กันไว้บ้างและเรียนรู้ที่จะพลิกแพลงค่ะ และที่สำคัญ! รูปที่นำมาใช้ต้องใส่เครดิตทุกครั้งนะคะ!!ใครไม่ใส่ชีพค่อนโกรธ (เดี๋ยว----)
cr: Fabio Barboni via deviantart.comภาพนี้ผลงานของ Fabio Barboni เป็นภาพที่ชีพค่อนใช้โปรโมต VN
เรื่อง "หนูน้อยหมวกแดงสีเลือด" คงคุ้นกันดีเนอะ
พี่ติน : เคล็ดลับหรือคำแนะนำที่อยากบอกต่อ
ชีพค่อน : สิ่งที่ชีพค่อนคอยบอกตัวเองคือ
"ถ้าฉากไหนที่มีความสุขก็ต้องมีความสุขจนผู้อ่านยิ้ม
ถ้าฉากไหนที่ตลกก็ต้องมีตลกจนผู้อ่านแอบขำ
ถ้าฉากไหนที่เศร้าก็ต้องมีเศร้าจนผู้อ่านรู้สึกเศร้าไปด้วย
ถ้าฉากไหนที่เขินก็ต้องเขินจนผู้อ่านจิกหมอน(?)
ถ้าฉากไหนที่ลุ้นระทึกก็ต้องมีลุ้นระทึกจนผู้อ่านใจเต้นแรง
ถ้าฉากไหนที่ซึ้งก็ต้องซึ้งจนผู้อ่านน้ำตาซึม"
ถ้าฉากไหนที่ตลกก็ต้องมีตลกจนผู้อ่านแอบขำ
ถ้าฉากไหนที่เศร้าก็ต้องมีเศร้าจนผู้อ่านรู้สึกเศร้าไปด้วย
ถ้าฉากไหนที่เขินก็ต้องเขินจนผู้อ่านจิกหมอน(?)
ถ้าฉากไหนที่ลุ้นระทึกก็ต้องมีลุ้นระทึกจนผู้อ่านใจเต้นแรง
ถ้าฉากไหนที่ซึ้งก็ต้องซึ้งจนผู้อ่านน้ำตาซึม"
พี่ติน : ถือว่าเป็นคีย์หลักเลยนะ ไม่ต่างจากนิยายเลย
ชีพค่อน : ถ้าสามารถทำได้แน่นอนว่า VN ของเราจะประทับอยู่ในใจของผู้อ่านท่านนั้นไปอีกแสนนาน นอกจากนี้ สิ่งที่สำคัญของ VN คือไดอะล็อกค่ะ เพราะจะใช้การบรรยายยาวๆ เหมือนนิยายก็ชวนให้ขี้เกียจอ่านขึ้นมาตะหงิดๆ ดังนั้นจึงต้องมาเน้นที่บทพูดแทน บทพูดต้องเรียงลำดับให้ดี ภาษาต้องเข้ากับสถาณการณ์ นอกจากนั้นต้องให้ความสำคัญกับภาพและเพลงให้มากๆ ด้วยนะคะ(โดยเฉพาะเพลง เพราะแค่เพลงเปลี่ยนบางทีฟีลลิ่งเปลี่ยนจริงๆนะ)
อ้อ เคล็ดลับอีกข้อคือความหลากหลายของตอนจบค่ะ ยิ่งถ้าเป็นแนวระทึกขวัญที่ต้องมี Bad End อย่างการตาย แทนที่จะเป็นไม่ว่าจะตายแบบไหนก็ “คุณตายแล้ว ลองกลับไปเล่นใหม่นะ” ลองเปลี่ยนเป็น “บรรยายการตายให้ไม่ซ้ำกัน” แบบนี้จะน่าสนใจขึ้นนะคะ(ด-เดี๋ยวสิคะ อย่างเพิ่งเขยิบหนีชีพค่อนสิ!)
อ้อ เคล็ดลับอีกข้อคือความหลากหลายของตอนจบค่ะ ยิ่งถ้าเป็นแนวระทึกขวัญที่ต้องมี Bad End อย่างการตาย แทนที่จะเป็นไม่ว่าจะตายแบบไหนก็ “คุณตายแล้ว ลองกลับไปเล่นใหม่นะ” ลองเปลี่ยนเป็น “บรรยายการตายให้ไม่ซ้ำกัน” แบบนี้จะน่าสนใจขึ้นนะคะ(ด-เดี๋ยวสิคะ อย่างเพิ่งเขยิบหนีชีพค่อนสิ!)
cr: Warner Bros. via cineplex.com.au
พี่ติน : พูดถึงหนูน้อยหมวกแดงสีเลือด Visual Novel เรื่องนี้ดังมาก คิดว่าเพราะอะไรมันถึงได้รับความนิยม
ชีพค่อน : โอย เขิน (//\\) ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาเล่น VN เรื่อง หนูน้อยหมวกแดงสีเลือด ของชีพค่อนมากๆ เลยนะคะ คือจริงๆ ตอนที่สร้างไม่คิดเลยว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ ขอบคุณทุกคนจริงๆ ค่ะ
สาเหตุที่ได้รับความนิยมอันนี้มาเขียนเองก็เขินๆ ยังไงไม่รู้ แต่จากที่ชีพค่อนอ่านคอมเม้นต์มานะคะ สาเหตุหลักๆ มีอยู่ 4 อย่างหลักๆ ค่ะ!! *ชู4นิ้ว*
สาเหตุที่ได้รับความนิยมอันนี้มาเขียนเองก็เขินๆ ยังไงไม่รู้ แต่จากที่ชีพค่อนอ่านคอมเม้นต์มานะคะ สาเหตุหลักๆ มีอยู่ 4 อย่างหลักๆ ค่ะ!! *ชู4นิ้ว*
- เป็น VN ที่สอดแทรกแง่คิดและทางเลือกที่ต้องใช้เหตุผลทำให้ผู้อ่านต้องคิดในทุกครั้งที่เจอ และเมื่อเล่นจบแล้วยังชวนให้นำแง่คิดนี้ไปคิดต่อ
- ตอนจบที่ (น่าจะ) คาดไม่ถึง
- เป็นการดัดแปลงนิทานที่ทุกๆ คนรู้จักให้มีเบื้องลึกเบื้องหลังมากขึ้นโดยที่ยังคงเนื้อเรื่องเดิมไว้ทุกประการค่ะ(ซึ่งถ้าเก็บครบทุกเอนด์จะเข้าใจเลยว่าคงเนื้อเรื่องเดิมไว้จริงๆ)
- ครบรสในเรื่องเดียว มีทั้งตื่นเต้น เศร้า ซึ้ง ฟิน และดราม่าจับใจ (ฮา)
พี่ติน : Visual Novel ให้อะไรกับชีพค่อนบ้าง
ชีพค่อน : “หากรู้สึกโดดเดี่ยวลองหาเรื่องราวมาอ่านสักเรื่องสิจ๊ะ อะไรคือสิ่งที่ผู้แต่งคิด อะไรคือสิ่งที่ผู้แต่งพยายามจะบอกกับเรา ลองคิดดูสิ ถ้าทำอย่างนั้นเธออาจจะพบแรงบันดาลใจที่จะสร้างสรรค์สิ่งที่งดงามขึ้นมาก็ได้นะ เงยหน้ามองดูบนท้องฟ้าสิจ๊ะ เรื่องราวและจินตนาการบนโลกใบนี้มีมากมายนับไม่ถ้วนเหมือนดวงดาวเลยนะ” อามาโนะ โทวโกะ จากอนิเมะเรื่อง สาวน้อยวรรณกรรม พูดไว้แบบนั้น สิ่งที่ได้รับจาก VN นั้นมีเยอะแยะมากมาย หนึ่งในสิ่งเหล่านั้นคือแรงบันดาลใจที่หลากหลาย แง่คิด มุมมองที่อาจแตกต่างไปจากที่เราเคยคิด VN บางเรื่องเล่นแล้วมีกำลังใจ VNบางเรื่องเล่นแล้วตระหนักถึงบางสิ่ง VNบางเรื่องทำให้เราต้องคิดอย่างรอบคอบก่อนตัดสินใจ เห็นไหมคะว่า VN ไม่ได้มีแค่สนุกนะ ><)b
พี่ติน : ตั้งแต่ทำผลงานมา ประทับใจเรื่องไหนของตัวเองมากที่สุด เพราะอะไร
ชีพค่อน : งืออออ เลือกยากจัง TvT แต่ถ้าต้องเลือกก็คงเป็น Red Riding Hood นั่นล่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่กอบโกยรายได้เข้าบอกซ์ออฟฟิศได้มากที่สุดในบรรดา 4 เรื่อง------- (เบลอประโยคนั้นไปย์) เพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่วางพล็อตได้รอบคอบแล้วก็ครบรสที่สุดแล้วค่ะ ยิ่งได้เห็นคอมเมนต์ที่ว่าเล่นแล้วยิ้มตามหรือร้องไห้ตามนี่ยิ่งภูมิใจเลยค่ะ
จะว่าไปก็อยากลองเล่นหนูน้อยหมวกแดงแล้วร้องไห้แบบคนอื่นๆบ้างเหมือนกันนะ...แต่รู้เนื้อเรื่องหมดแล้วไหนจะกด review เป็นสิบรอบแบบนี้ เล่นไปก็ไม่ร้องแล้วง่ะ orz
พี่ติน : มีคิดผลงานในใจที่จะนำเสนอออกมาอีกไหม ลองเล่าให้ฟังนิดนึง VN เรื่องต่อไปอยากทำอะไร แย้มๆ มาซิ
ชีพค่อน : จริงๆ มีอยู่เรื่องนึงที่เริ่มทำไว้ก่อนเรื่อง White Christmas อีกค่ะ พล็อตแอบยากแอบท้าทายเพราะเป็นแนวเอาตัวรอดจากฆาตรกรซึ่งไม่เคยแต่งมาก่อนเลย รูปก็หายากมากๆ ตัวละครก็เยอะ แถมตอนนี้ก็เป็นช่วงมรสุมชีวิตของประชาชนชาว ม. 6อย่างเราๆ เลยขอพักยาวไว้ก่อน TvT แต่ยังไงก็จะมาทำให้เสร็จแน่นอนค่ะ เพราะทั้งจากในเด็กดีทั้งในเพจเฟสบุ๊คกำลังใจมาเต็มมาก ชีพค่อนสู้!
พี่ติน : อยากบอกอะไรกับคนที่กำลังจะเล่น Visual Novel แต่ยังลังเล
ชีพค่อน : *กระโดดออกจากจอไปแย่งเมาส์ คลิกเข้าไปหน้าDek-D’s Visual Novelให้แล้วนั่งจ้องด้วยตาเป็นประกาย*
“ถ้ายังไม่เคยลองเล่นจะรู้ได้ยังไงล่ะคะว่าชอบหรือเปล่า?
อื้อ! ลองคลิ้กเข้าไปสักเรื่องที่คุณสนใจแล้วลองเล่นดูเลยค่ะ ! “
อื้อ! ลองคลิ้กเข้าไปสักเรื่องที่คุณสนใจแล้วลองเล่นดูเลยค่ะ ! “
พี่ติน : ต้องขอบคุณชีพค่อนมากที่มาคุยกับเราวันนี้ สนุกมากๆ เลย ได้เวลาบอกลาแล้ว เอ้า จัดมา
ชีพ
ค่อน : ก่อนอื่นเลยก็ต้องขอบคุณพี่อตินมากๆ นะคะที่มาสัมภาษณ์ชีพค่อน เป็นครั้งแรกเลยค่ะ ตื่นเต้นมากๆ ไม่รู้ด้วยว่าตอบออกมาได้ดีหรือเปล่าแต่ก็พยายามเต็มที่ค่ะ (//\\) ต่อมาก็คือพี่ๆ แอดมินเว็บ Dek-D ที่ไม่หยุดยั้งที่จะคอยมองหาสิ่งใหม่ๆ มาเติมเต็มเว็บนี้เสมอ บอกได้เลยว่าถ้าอยากสร้าง VN ของตัวเองสักเรื่อง เว็บเด็กดีเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ ค่ะ เพราะมีวิธีการสร้างที่ไม่ซับซ้อน เข้าใจง่าย ทั้งที่มีลูกเล่นเยอะแยะแต่ไม่ทำให้รู้สึกว่ายุ่งยากเลยสักนิด
สำหรับคนที่อยากแต่ง VN ชีพค่อนเป็นกำลังใจให้นะคะ! ชีพค่อนรู้ว่ากว่าจะเป็น VN (หรือแม้แต่นิยาย) สักเรื่องมันไม่ง่ายเลย ต้องอดทน ทุ่มเทและให้เวลากับมัน บางครั้งก็รู้สึกตันแต่งไม่ออก มาถึงครึ่งทางแล้วเกิดรู้สึกท้อ ชีพค่อนเองก็เคยเป็นค่ะ หลายครั้งด้วย แต่พอนึกขึ้นมาได้ว่า “ถ้า VN เรื่องนี้สำเร็จล่ะก็จะต้องมีคนเข้ามาเล่น จะต้องมีคนคอมเม้นต์ ถึงอาจจะไม่มากมายแต่ก็ตื่นเต้นทุกครั้งที่จะได้อ่านว่าผู้อ่านรู้สึกยังไงกับ VN ของเรา” เพียงเท่านั้นก็เป็นกำลังใจให้ชีพค่อนเดินหน้าทำต่อไปจนเสร็จ
สุดท้ายนี้ชีพค่อนก็ขอบคุณทุกคนที่คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจกันมาตลอด ทุกครั้งที่อ่านคอมเม้นต์ชีพค่อนจะรู้สึกหัวใจพองโตมากๆ เลยล่ะค่ะ หลังจากนี้ก็จะสร้างสรรค์ผลงานใหม่ๆ ออกมาเรื่อยๆ อย่างแน่นอน สัญญาค่ะ (><)๗
ค่อน : ก่อนอื่นเลยก็ต้องขอบคุณพี่อตินมากๆ นะคะที่มาสัมภาษณ์ชีพค่อน เป็นครั้งแรกเลยค่ะ ตื่นเต้นมากๆ ไม่รู้ด้วยว่าตอบออกมาได้ดีหรือเปล่าแต่ก็พยายามเต็มที่ค่ะ (//\\) ต่อมาก็คือพี่ๆ แอดมินเว็บ Dek-D ที่ไม่หยุดยั้งที่จะคอยมองหาสิ่งใหม่ๆ มาเติมเต็มเว็บนี้เสมอ บอกได้เลยว่าถ้าอยากสร้าง VN ของตัวเองสักเรื่อง เว็บเด็กดีเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ ค่ะ เพราะมีวิธีการสร้างที่ไม่ซับซ้อน เข้าใจง่าย ทั้งที่มีลูกเล่นเยอะแยะแต่ไม่ทำให้รู้สึกว่ายุ่งยากเลยสักนิดสำหรับคนที่อยากแต่ง VN ชีพค่อนเป็นกำลังใจให้นะคะ! ชีพค่อนรู้ว่ากว่าจะเป็น VN (หรือแม้แต่นิยาย) สักเรื่องมันไม่ง่ายเลย ต้องอดทน ทุ่มเทและให้เวลากับมัน บางครั้งก็รู้สึกตันแต่งไม่ออก มาถึงครึ่งทางแล้วเกิดรู้สึกท้อ ชีพค่อนเองก็เคยเป็นค่ะ หลายครั้งด้วย แต่พอนึกขึ้นมาได้ว่า “ถ้า VN เรื่องนี้สำเร็จล่ะก็จะต้องมีคนเข้ามาเล่น จะต้องมีคนคอมเม้นต์ ถึงอาจจะไม่มากมายแต่ก็ตื่นเต้นทุกครั้งที่จะได้อ่านว่าผู้อ่านรู้สึกยังไงกับ VN ของเรา” เพียงเท่านั้นก็เป็นกำลังใจให้ชีพค่อนเดินหน้าทำต่อไปจนเสร็จ
สุดท้ายนี้ชีพค่อนก็ขอบคุณทุกคนที่คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจกันมาตลอด ทุกครั้งที่อ่านคอมเม้นต์ชีพค่อนจะรู้สึกหัวใจพองโตมากๆ เลยล่ะค่ะ หลังจากนี้ก็จะสร้างสรรค์ผลงานใหม่ๆ ออกมาเรื่อยๆ อย่างแน่นอน สัญญาค่ะ (><)๗
แวะเข้ามาทักทายได้นะคะ ชีพค่อนรออยู่นะ
.png)
จบลงไปแล้วกับบทสัมภาษณ์เจ้าแม่ VN น้องชีพค่อนของเรา เชื่อว่าทุกคนที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้จะต้องเข้าใจและรู้แล้วว่าเพราะอะไร VN ของชีพค่อนถึงได้ยอดวิวถล่มทลาย แนวคิดดีขนาดนี้ ไม่แปลกเลยที่ใครๆ จะชื่นชม พวกพี่ๆ มีกำลังใจสร้างผลงานดีๆ ออกมาก็เพราะมีเด็กดีอย่างชีพค่อนนี่แหละ
คุณพี่จะตั้งตารอผลงานใหม่ของคุณน้องนะครัซ!
ระหว่างนี้ เล่น White Christmas ไปพลางๆ ก่อนดีกั่ว
ระหว่างนี้ เล่น White Christmas ไปพลางๆ ก่อนดีกั่ว
อตินเอง
22 ความคิดเห็น
ยังเด็กมากกกก และเก่งมากกก นับถือคารวะ
เก่งมาก
พี่ยังทำได้ไม่ถึงไหนเลย
ฮี้ววววว~~
เก่งมากเลยค่ะ ทั้งท่านชีพค่อนและน้องสาวของท่าน พอได้อ่านบทสัมภาษณ์นี้แล้วชักอยากเล่นของท่านชีพค่อนบ้างจัง เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากจริงๆ ทำให้หนูชักอยากจะลองสร้าง VN ขึ้นมาบ้างแล้วค่ะ
ท่านชีพค่อนบันซายยยย//เดี๋ยวแต่งเพลงฉลองสักเพล----(kankamol promnam เองค่ะ ฟฟฟ)
พี่ชีพค่อนสุดยอดค่าาา //จุดพลุ//มีเพลงนุ้งเงือกที่ดองไว้รอนะค่ะ-----(เรนะโย่วววมี้ววววเองค่ะ ฟฟฟฟ)
แง่ม...ตามมา 55555
อยากบอกว่า สุดยอดมากค่ะ ตอนแรกทายอายุไว้ 20กว่า แต่ผิดมากเลย
อยากบอกว่า ตอนเล่นแล้วร้องไห้จริงๆค่ะ แต่ร้องไห้2แบบ คือ ได้Bad Endจนร้องไห้ แล้วก็ได้ Special End ซักที 55555
ชอบเรื่องนี้มากเลยล่ะครับ โดยเฉพาะ 2 ฉากสุดท้ายที่เพิ่มเข้าไปใหม่ มันทำให้ผมเปลี่ยนความคิดเรื่องหนูน้อยหมวกแดงไปเลย(หัวเราะ)
ขอบคุณนะครับที่สร้างผลงานดีๆมาให้รับชม
ท่านชีพค่อนอายุมากกว่าเราหนึ่งปีเอง นึกว่าอายุเท่ากันซะอีก ว้า~
ท่านชีพค่อนจำเราได้ไหมเอ่ย? 5555 ดูก็รู้ว่าท่านจำไม่ได้ ชัวร์ค่ะ แต่เรายังจำท่านได้นะ ตอนแรกๆ ท่านใช้ชื่อพีมมี่ ไอดีว่า KL_อะไรสักอย่างนี่ล่ะค่ะ ลืมไปแล้ว แฮะๆ
เมื่อก่อนนะคะ เราเจอท่านบ่อยๆ โดยเฉพาะในนิยายที่รับสมัครตัวละคร เราเจอท่านตั้งแต่สมัยก็อปลิงค์มาแปะเพื่อสมัคร จนบัดนี้ท่านพัฒนาเป็นให้จิ้มรูปการ์ตูนแทน เราจำตัวละครท่านได้แทบทุกตัว เพราะท่านสร้างสรรค์ออกมาได้ดีมากๆ เหมือนว่ามีชีวิตจริงๆ เห็นได้ชัดว่าท่านมีพรสวรรค์มาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วค่ะ เราไม่แปลกใจเลยที่ VN ท่านจะติดท็อปชนิดทิ้งดิ่งไม่ลง
เหมือนจะนอกเรื่องไปไกล กลับมาๆ
ตอนหลังท่านเปลี่ยนชื่อเราเลยจำไม่ได้ ก็เล่น VN ท่านไปหลายรอบมากๆ พอไปดูมายไอดีคนสร้าง เราจำท่านได้ค่ะ และคิดว่า ท่านชิพค่อนพัฒนาไปถึงขั้นนี้แล้วหรือ
จนตอนนี้จบครบทุกแบบ ทั้งเศร้า เหงา สะเทือนใจ มีความสุข ค้างคา มีอารมณ์ร่วมไปทุกชอตเลยค่ะ อยากบอกว่าถ้าว่างๆ ไม่มีอะไรทำก็กลับไปเล่น VN ท่าน เพราะอยากเจอคุณหมาป่า!
เราผันตัวเป๋็นแฟนคลับท่านเลยนะคะ ไม่เชื่อดูชื่อกับรูปในไอดีเราได้เลย! 55555 อยากบอกว่าเรามีคู่จิ้นที่ชื่อ หมาป่าปุกปุย ด้วย เราชอบเรียกเขาว่า คุณหมาป่า ด้วยล่ะค่ะ เรียกตามหนูน้อยหมวกแดงไง 5555
พอดูท่านแล้วย้อนมาดูตัว อืม..เหมือนท่านจะพัฒนาไปทุกก้าวที่เดิน แต่เรานี่สิ เหมือนก้าวย่ำอยู่กับที่ไม่ไปไหน เดินเป็นวงกลม มโนไปเองว่าตัวเองก็พัฒนา จนตอนนี้ก็กำลังพยายามอยู่ค่ะ มีท่านเป็นไอดอลเลยนะ
ถ้าเราไม่ดอง VN อลิซในแดนมหัศจรรย์ คงมีแววได้ปล่อยช้าๆ เอ้ย! เร็วๆ นี้แหละค่ะ
ป.ล เรียวคือตัวโกง มาคัสคือพระเอกตัวจริง! //สาวกอวยมาคัส
เกมนี้นี่แบบ... จบBadทีเราร้องลั่น นั่งเล่นกับน้องสาวนี่พากันเกี่ยงว่าจะไปทางไหนดี ซ้ายขวาหน้าหลัง เข้าประตูลงบันได ออกมาทีนี่เราไปไม่เป็นจริงๆค่ะ...
ฉากจบดีๆนี่ก็ชวนยิ้ม บางทีแอบอยากจะร้องไห้...
.
.
.
คุณน้องสาวกดรัวจนเราอ่านไม่ทัน ตอนจบดีๆที่ขึ้นมาแบบงงๆมึนๆชวนให้เราเสียใจสุดๆ... ทีฉากตายๆนี่นางเล่นอ่านซะจริงจังเชียว!!
บอกเลยว่าเล่นจนดึก 555 ในใจคิดว่ามันต้องแฮปปี้ซักเอนด์เซ่ และในที่สุดก็ได้ตอนเวลาประมาณตีสอง
กรี๊ดเลยจ้าาาาา น้ำตาแทบจิไหลเป็นสายน้ำ 555
เข้ามาปรบมือรัวๆให้พี่สาวค่ะ!! สุดยอดมากเลยค่ะ! ทั้ง VN เกมทางเลือกแล้วก็นิยายเลย! พี่สาวเป็นทั้งไอดอลแล้วก็แรงบันดาลใจของเราเลยล่ะค่ะ! สื่ออารมณ์ออกมาได้สุดยอดมากๆเลย! สงสัยเราคงต้องขยันบ้างแล้วล่ะค่ะ! #พี่สาวจำเค้าได้มั้ยยยย ฟฟฟฟฟ
ดีใจด้วยค่ะ จะเป็นกำลังใจให้พี่พีม
ในฐานะ แฟนคลับ ที่โชคดีกว่าใคร (มั้งนะ)
และ
ในฐานะ รุ่นน้องที่ยังขาดประสบการณ์ในการแต่งนิยาย
พี่พีมเหมือนเป็นแรงบันดาลใจให้หนูรู้สึกอยากแต่งนิยาย
พี่พีมคือไอดอลของหนูค่ะ
VNของท่านชีพค่อนอยากบอกว่า ทามิน้ำตาไหลทุกเรื่อง ล่าสุด(รึเปล่า?)
VN White Christmas เมื่อยามหิมะโปรยปราย ทามิน้ำตาไหลอาบแก้มไปเลยคะ
ตอนที่ถึงตอนที่ชิโระยังเป็นกระต่ายหิมะก้อนเล็กๆ
อยากจะร้องไห้
แต่ก็ร้องไม่ได้หรอก มันค่ำแล้ว เดี๋ยวข้างบ้านรำคาญ(ฮา)
(แต่น้ำตาก็ไหลไปแล้วแหละ)
ส่วนVN Red Riding Hood หนูน้อยหมวกแดงสีเลือด special end ทำเอายิ้มไม่หุบ
แล้วยังเขินแทนอีกต่างหาก
Childhood Friends เค้าพูดกันนักว่า"เพื่อนสมัยเด็กช้ำรักเสมอ" VNนี้เป็นVNที่ทามิเล่นจบแค่ END เดียวคะ...
ส่วนที่เหลือ ดูคนเอามาแคสเอาคะ555
Crimson Candle ท้องทะเล เปลวเทียน ความ(สิ้น)หวัง ตอนแรกๆรู้สึกไม่ชอบมาร์คัส พอเล่นจบENDที่พาตัว...
เรียกว่า นางเงือกล่ะกัน ที่พาตัวนางเงือกไปต่างบ้านต่างเมืองแล้วเรือล่มแล้วจากนั้นก็บลาๆๆ นั่งค้างอยู่2นาที
มาร์คัสมันคือพระเอกกกก!!!! ทั้งจิตใจดี เป็นผู้บริสุทธิ์ ผิดกับเรียวที่ฆ่าคนในหมู่บ้าน
//ยกป้ายอวยมาร์คัส
{Side Story} Crimson Candle เรื่องราวก่อนหน้าและต่อจากนั้น มันทำให้คิดเลยคะ ว่าใครกันแน่ พระเอก...ใครพระเอก ครายยย(วิบัติเพื่อเสียง) คนนั้นก็ดี คนนี้ก็ดี แต่ก็ยังขออวยมาร์คัสต่อไป!//ทำหน้าจริงจัง
Dear Readers, From siSHEEPCON ยังไงฝ่ายผู้เล่นอย่างทามิก็ขอขอบคุณที่สร้างVNสนุกๆ ตลกโปกฮา
เศร้าซึ้งน้ำตาไหลมาให้เล่นนะคะ และขอให้มีVNต่อไปออกมาอีกนะคะ (อยากเล่น)
//ปรบมือๆๆ
เล่นแล้วค่ะ ก็ไม่เท่าไหร่นะ เราเล่นแค่สามสี่ชั่วโมง ไปครบทุกเอนด์
ตอนที่ดราม่า เราก็แค่น้ำตาไหลพราก กว่าจะได้สเปชี่ยลเล่นเอาหืดขึ้นคอ ตาจะปิด
เราไม่ได้ติดงอมแงมอะไรเลย แค่ไม่ยอมกินข้าวจนกว่าจะเอนด์แบบแฮปปี้ เราเฉยๆค่ะ ไม่ได้จริงจังอะไรมากกกกกกก
//โดนตบกลิ้ง สรุปเอ็งนี่ติดอาการหนักต่างหาก 555+
ข้าน้อยพิมพ์ขำๆเจ้าค่ะ ชีพค่อนเก่งมาก แปะ รัวๆๆๆๆ
ไม่รู้ว่ามาช้าไปหรือเปล่า...
ใครจิอวยมาร์คัส อวยเรียว อวยชิโระ อวยคุณหมาป่า อวยยูคิคุง อวย... ฯลฯ ก็อวยไป แต่สำหรับเดียร์แล้ว...
อวยท่านพีมค่า!!! //โบกป้ายFC
อร๊าย~ ปริ่มแทน ท่านพีมได้มีบทสัมภาษณ์ด้วย บทสัมภาษณ์ บทสัมภาษณ์ บทสัมภาษณ์... สุดยอดไปเลยค่ะะะะะ //กราบ
ท่านพีมคือไอดอลของเดียร์คนหนึ่งเลยนะคะ ชอบทั้ง VN และเพลงที่ท่านพีมกับน้องสาวซับ อยากจะบอกเหลือเกินว่า เวลาที่ท่านมาเม้นนิยายแต่ละครั้งนี่กรี๊ดจนแทบหงายตกเก้าอี้ เขินมาก ตัวลอยเลย /////v/////
จะติดตาม VN ดีๆ ต่อไปนะคะ