มีหลายคนถามพี่น้องว่าถ้านิยายเรามีตัวละครหลักหรือตัวละครสำคัญเยอะๆ เช่น ห้าคน สิบคน แบบนี้เราจะนำเสนอตัวละครยังไงดี
ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า นิยายที่มี "ตัวละครหลัก" หลายตัวไม่เหมือนนิยายที่มี "ตัวละคร" หลายตัว นิยายส่วนใหญ่ก็ต้องมีตัวละครหลายตัวอยู่แล้ว แต่จะมีตัวละครหลักเพียงตัวเดียวที่เป็นศูนย์รวมความสนใจของเรื่อง เช่น แฮร์รี่ พอตเตอร์, เซวีน่า, บารามอส, ฮังเกอร์เกมส์ ฯลฯ มากหน่อยก็มีสองตัว สลับกันเล่า อย่างนิยายรักที่จะชอบให้พระเอกนางเอกผลัดกันเล่าเรื่องจะได้เห็นมุมมองของแต่ละคน
ถ้านิยายมีตัวเอกเด่นอยู่ตัวเดียว เราโฟกัสไปที่ตัวเอกได้ไม่ยาก
แต่พอมี "ตัวเอก" มากกว่าหนึ่ง หรือไม่ได้มีตัวเอกชัดเจน อย่าง Game of Thrones หรือ Lord of the Rings การแบ่งบทจะยากขึ้นแล้ว ยิ่งจำนวนตัวเอกมาก ก็ยิ่งยาก
ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า นิยายที่มี "ตัวละครหลัก" หลายตัวไม่เหมือนนิยายที่มี "ตัวละคร" หลายตัว นิยายส่วนใหญ่ก็ต้องมีตัวละครหลายตัวอยู่แล้ว แต่จะมีตัวละครหลักเพียงตัวเดียวที่เป็นศูนย์รวมความสนใจของเรื่อง เช่น แฮร์รี่ พอตเตอร์, เซวีน่า, บารามอส, ฮังเกอร์เกมส์ ฯลฯ มากหน่อยก็มีสองตัว สลับกันเล่า อย่างนิยายรักที่จะชอบให้พระเอกนางเอกผลัดกันเล่าเรื่องจะได้เห็นมุมมองของแต่ละคน
ถ้านิยายมีตัวเอกเด่นอยู่ตัวเดียว เราโฟกัสไปที่ตัวเอกได้ไม่ยาก
แต่พอมี "ตัวเอก" มากกว่าหนึ่ง หรือไม่ได้มีตัวเอกชัดเจน อย่าง Game of Thrones หรือ Lord of the Rings การแบ่งบทจะยากขึ้นแล้ว ยิ่งจำนวนตัวเอกมาก ก็ยิ่งยาก
วิธีแก้ปัญหา
1. หยุดพยายาม
ที่พี่น้องบอกให้หยุดพยายาม ไม่ใช่ให้หยุดเขียน แต่ให้หยุดพยายามแนะนำตัวละครหลายๆ ตัวพร้อมกัน เพราะมันเป็นไปไม่ได้
นึกภาพว่าเรามีตัวเอก 5 ตัวในเรื่อง ออกมาพร้อมกันในฉากต้นเลย แล้วแนะนำตัวแบบตรงไปตรงมา คนนี้ชื่อนี้ ผมสีนี้ ทำอาชีพนี้ ฯลฯ สุดท้ายแล้วคนอ่านไม่มีทางจำได้หรอก เราไม่ได้กำลังเขียนหนังสือสอบที่คนอ่านต้องพยายามจำเนื้อหาแต่ละหน้า การอ่านนิยายมันใช้ "ความคุ้นเคย"
ดังนั้น หยุดแนะนำตัวละครพร้อมกัน หยุดคาดหวังว่าคนอ่านจะต้องจำตัวละครของฉันทั้ง 5 ตัวให้ได้ในบทแรก แล้วมาทำข้อต่อไปค่ะ
ดังนั้น หยุดแนะนำตัวละครพร้อมกัน หยุดคาดหวังว่าคนอ่านจะต้องจำตัวละครของฉันทั้ง 5 ตัวให้ได้ในบทแรก แล้วมาทำข้อต่อไปค่ะ
2. โฟกัสที่ตัวละครเพียงตัวเดียวต่อ 1 ฉาก
เวลาเราดูหนัง ตาเราอยู่ที่จอทีวี สังเกตไหมคะว่าเราโฟกัสได้แค่จุดเดียว ต่อให้ฉากนั้นมีเป็นตัวละครเป็นสิบคน ตาเราจะจับจ้องได้แค่ตัวละครเพียงคนเดียวเท่านั้น นิยายก็เหมือนกันค่ะ เราต้องเลือกตัวละครขึ้นมาสักตัวที่เราจะเริ่มพูดถึงก่อน แนะนำให้คนอ่านรู้จักทีละตัว ค่อยเป็นค่อยไป
เลือกตัวละครจากอะไร? ดูพล็อตที่เราวางไว้ค่ะ ว่าปมแรกสุดของเรื่องเกี่ยวพันกับตัวละครไหนมากที่สุด เหตุการณ์แรกสุดของเรื่องเกี่ยวพันกับตัวละครไหนมากที่สุด เอาตัวละครนั้นขึ้นมาโชว์บนเวทีก่อน ให้คนอ่านรู้จักและคุ้นเคยกับตัวละครตัวนั้นก่อน
ใน Lord of the Rings บทแรกเกริ่นถึงบิลโบ แบ็กกิ้นส์ ผู้ครอบครองแหวนคนปัจจุบัน แต่บิลโบเป็นแค่ตัวละครรอง ในเรื่องพูดถึงเขาไม่นานแหวนก็เปลี่ยนมือไปอยู่ที่โฟรโด ตัวเอกตัวหนึ่งของเรื่อง
การโฟกัสที่ตัวละครตัวเดียวต่อหนึ่งฉากเป็นกฎเหล็กของการเขียนนิยายทั่วๆ ไปเลยด้วยซ้ำ เพราะถ้าเราไม่ทำแบบนี้ เวลาเราเล่าเรื่อง เดี๋ยวก็พูดในมุมมองของ A เดี๋ยวก็ข้ามไป B เดี๋ยวก็กลับมาพูดถึง C อีกนิดหนึ่ง คนอ่านก็ยิ่งงง แทนที่จะได้รู้จักตัวละครทั้งสามตัว กลายเป็นจำตัวละครไม่ได้เลยสักตัว
ใน Lord of the Rings บทแรกเกริ่นถึงบิลโบ แบ็กกิ้นส์ ผู้ครอบครองแหวนคนปัจจุบัน แต่บิลโบเป็นแค่ตัวละครรอง ในเรื่องพูดถึงเขาไม่นานแหวนก็เปลี่ยนมือไปอยู่ที่โฟรโด ตัวเอกตัวหนึ่งของเรื่อง
การโฟกัสที่ตัวละครตัวเดียวต่อหนึ่งฉากเป็นกฎเหล็กของการเขียนนิยายทั่วๆ ไปเลยด้วยซ้ำ เพราะถ้าเราไม่ทำแบบนี้ เวลาเราเล่าเรื่อง เดี๋ยวก็พูดในมุมมองของ A เดี๋ยวก็ข้ามไป B เดี๋ยวก็กลับมาพูดถึง C อีกนิดหนึ่ง คนอ่านก็ยิ่งงง แทนที่จะได้รู้จักตัวละครทั้งสามตัว กลายเป็นจำตัวละครไม่ได้เลยสักตัว
3. ให้เวลากับตัวละครหลักแต่ละตัว
อย่ารีบร้อนเปลี่ยนโฟกัสไปที่ตัวละครใหม่ถ้าคนอ่านยังจำตัวละครหลักตัวแรกของเราไม่ได้ ไม่ว่าบทแรกจะมีเหตุการณ์อะไร เราต้องทำให้คนอ่าน "จำ" ตัวละครสำคัญของเราให้ได้ก่อน อย่างน้อยก็ต้องจำชื่อได้ จำได้ว่าเป็นใคร มาจากไหน
ขั้นตอนนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป ทำให้มันเป็นธรรมชาติค่ะ เหมือนเวลาเราไปเรียนที่ใหม่ ชั่วโมงแรกเราจำเพื่อนในห้องได้ไม่หมดหรอก เราจำได้เฉพาะคนที่คุยกับเรามากที่สุด นั่นแหละค่ะ กลไกเดียวกัน
แบ่งเวลาสักสองตอนให้คนอ่านรู้จักตัวละคร A จำได้ว่าเขาเป็นใคร ผมสีอะไร ทำงานอะไร ปมของเขาคืออะไร มีความสำคัญยังไงกับเรื่อง แล้วค่อยย้ายไปตัวละคร B ทำแบบเดียวกัน แต่ก็อย่าลืมย้อนกลับมาหาตัวละคร A บ้าง คนอ่านจะได้ยังจำได้อยู่
ใน Lord of the Rings บทแรกตัวละครเยอะมาก ญาติๆ ทั้งหลายของบิลโบที่มาร่วมงานวันเกิด สารพัดชื่อเราจำไม่หมดและไม่คิดจะจำด้วย แต่เราจำชื่อโฟรโดได้ บางคนก็จำชื่อแกนดัล์ฟได้ เพราะพวกนี้คือตัวละครสำคัญ ต้องโผล่มาเยอะๆ ไม่ใช่แค่ตัวประกอบฉากที่โผล่มาปล่อยมุขแล้วก็ไป คนจะจำไม่ได้ก็ไม่มีผลต่อพล็อตเรื่องต่อไป
เราอยู่กับโฟรโด โดยมีแซม เมอร์รี่ ปิ๊บปิ้นโผล่เข้ามาแจมไปประมาณหนึ่งในสามของเล่ม กว่าคนเขียนจะนำเสนอตัวละครหลักอีกตัวให้เรารู้จัก อารากอร์นนั่นเอง
ในตอนที่อ่านเราคงไม่รู้หรอกว่าเล่มต่อๆ ไป อารากอร์นจะกลายเป็นตัวละครสำคัญไม่แพ้โฟรโด แรกๆ เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยด้วยซ้ำ รู้แค่ชื่อสไตรเดอร์ เป็นคนจร เมื่อเรื่องดำเนินไป คนเขียนก็ค่อยๆ ให้ข้อมูลว่าจริงๆ แล้วสไตรเดอร์คืออารากอร์น มีศักดิ์เป็นถึงทายาทบัลลังก์กอนดอร์ ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะปูทางไปยังปมที่เกิดขึ้นในเล่มต่อๆ ไปนั่นเอง
แบ่งเวลาสักสองตอนให้คนอ่านรู้จักตัวละคร A จำได้ว่าเขาเป็นใคร ผมสีอะไร ทำงานอะไร ปมของเขาคืออะไร มีความสำคัญยังไงกับเรื่อง แล้วค่อยย้ายไปตัวละคร B ทำแบบเดียวกัน แต่ก็อย่าลืมย้อนกลับมาหาตัวละคร A บ้าง คนอ่านจะได้ยังจำได้อยู่
ใน Lord of the Rings บทแรกตัวละครเยอะมาก ญาติๆ ทั้งหลายของบิลโบที่มาร่วมงานวันเกิด สารพัดชื่อเราจำไม่หมดและไม่คิดจะจำด้วย แต่เราจำชื่อโฟรโดได้ บางคนก็จำชื่อแกนดัล์ฟได้ เพราะพวกนี้คือตัวละครสำคัญ ต้องโผล่มาเยอะๆ ไม่ใช่แค่ตัวประกอบฉากที่โผล่มาปล่อยมุขแล้วก็ไป คนจะจำไม่ได้ก็ไม่มีผลต่อพล็อตเรื่องต่อไป
เราอยู่กับโฟรโด โดยมีแซม เมอร์รี่ ปิ๊บปิ้นโผล่เข้ามาแจมไปประมาณหนึ่งในสามของเล่ม กว่าคนเขียนจะนำเสนอตัวละครหลักอีกตัวให้เรารู้จัก อารากอร์นนั่นเอง
ในตอนที่อ่านเราคงไม่รู้หรอกว่าเล่มต่อๆ ไป อารากอร์นจะกลายเป็นตัวละครสำคัญไม่แพ้โฟรโด แรกๆ เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยด้วยซ้ำ รู้แค่ชื่อสไตรเดอร์ เป็นคนจร เมื่อเรื่องดำเนินไป คนเขียนก็ค่อยๆ ให้ข้อมูลว่าจริงๆ แล้วสไตรเดอร์คืออารากอร์น มีศักดิ์เป็นถึงทายาทบัลลังก์กอนดอร์ ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะปูทางไปยังปมที่เกิดขึ้นในเล่มต่อๆ ไปนั่นเอง
4. เมื่อตัวละครหลักๆ มาอยู่ด้วยกัน
บางโอกาส ตัวละครหลักบางส่วนหรือทั้งหมดอาจมาอยู่รวมกันในฉากเดียว ในฐานะคนเขียนเรารู้ว่าตัวละครพวกนี้สำคัญเท่ากันหมด แต่ยังจำกฎข้อ 2 ได้ไหมคะ "โฟกัสที่ตัวละครตัวเดียวต่อ 1 ฉาก" นั่นหมายความว่า แม้เราจะมีตัวละครสำคัญอย่าง A B C D E มาอยู่รวมกันในฉากเดียวแล้ว สุดท้าย เราก็ยังต้องเลือกให้ตัวใดตัวหนึ่งเด่น มันจะเด่นพร้อมกันหมดไม่ได้เด็ดขาด
หลังพันธมิตรแห่งแหวนก่อตัว ในกลุ่มนั้นมีตัวละครหลักๆ อยู่เพียบ ทั้งโฟรโด แกนดัล์ฟ เมอร์รี่ ปิ๊บปิ้น อารากอร์น สุดท้ายแล้วคนที่เด่นสุดในช่วงนั้นก็คือ โฟรโด โลกยังคงหมุนรอบโฟรโดต่อไป จนกระทั่งพันธมิตรแห่งแหวนล่มสลาย ทุกคนต่างแยกย้าย กลายเป็นบอยแบนด์แตกหน่อ
โฟรโด + แซม (โฟรโดคือตัวหลัก)
อารากอร์น + กิมลี + เลโกลัส (อารากอร์นคือตัวหลัก)
เมอร์รี่ + ปิ๊บปิ้น (ช่วงแรกปิ๊บปิ้นคือตัวหลัก แต่พล็อตหลังจากนั้นทำให้สองคนนี้ต้องแยกกัน ต่างคนต่างเด่นอีกที)
ต้องหาพระเอกให้แต่ละกลุ่มเสมอ
หลังพันธมิตรแห่งแหวนก่อตัว ในกลุ่มนั้นมีตัวละครหลักๆ อยู่เพียบ ทั้งโฟรโด แกนดัล์ฟ เมอร์รี่ ปิ๊บปิ้น อารากอร์น สุดท้ายแล้วคนที่เด่นสุดในช่วงนั้นก็คือ โฟรโด โลกยังคงหมุนรอบโฟรโดต่อไป จนกระทั่งพันธมิตรแห่งแหวนล่มสลาย ทุกคนต่างแยกย้าย กลายเป็นบอยแบนด์แตกหน่อ
โฟรโด + แซม (โฟรโดคือตัวหลัก)
อารากอร์น + กิมลี + เลโกลัส (อารากอร์นคือตัวหลัก)
เมอร์รี่ + ปิ๊บปิ้น (ช่วงแรกปิ๊บปิ้นคือตัวหลัก แต่พล็อตหลังจากนั้นทำให้สองคนนี้ต้องแยกกัน ต่างคนต่างเด่นอีกที)
ต้องหาพระเอกให้แต่ละกลุ่มเสมอ
5. เอาให้ชัวร์ แยกไปเลย ตัวละครละเล่ม
ถ้าเรากลัวว่าทำวิธีที่กล่าวมาข้างต้นแล้วจะแบ่งบทให้ตัวละครไม่เท่ากัน ลำดับความสำคัญไม่ถูก ไม่รู้ว่าตอนไหนควรเอาตัวละครไหนเด่นดี งั้นทำงี้เลยค่ะ
แบ่งไปเลย ตัวละครละเล่ม เล่มแรกให้ A เป็นตัวเอกคนเดียวไปเลย มีปมอะไรเกี่ยวกับ A ให้มันเกิดและจบในเล่มนั้น จากนั้นค่อยไปเล่มของ B C D และ E
วิธีนี้มีใช้ในนิยายอเมริกันเรื่องพิภพนิรันดร ตัวเอกมี 4 ตัว ก็ผลัดกันเล่าเรื่องคนละเล่ม แม้ว่าตัวละครจะอยู่ด้วยกันในทุกฉาก แต่จะมีตัวเด่นเพียงตัวเดียวในเล่มนั้น ปมขัดแย้งก็เป็นของตัวละครนั้น เคลียร์จบในเล่มเลย
วิธีนี้มีใช้ในนิยายอเมริกันเรื่องพิภพนิรันดร ตัวเอกมี 4 ตัว ก็ผลัดกันเล่าเรื่องคนละเล่ม แม้ว่าตัวละครจะอยู่ด้วยกันในทุกฉาก แต่จะมีตัวเด่นเพียงตัวเดียวในเล่มนั้น ปมขัดแย้งก็เป็นของตัวละครนั้น เคลียร์จบในเล่มเลย
เห็นไหมคะ การเขียนนิยายที่มีตัวละครสำคัญหลายตัวนั้นไม่ยากเลย แค่เราท่องไว้สองคำ "หยุดพยายาม" และ "ให้เวลากับมัน" เท่านี้ก็จะแก้ปัญหาคาใจได้แล้ว ที่สำคัญคือต้องลองหานิยายที่เขียนแบบนี้มาอ่านดูหลายๆ เรื่อง เพราะนักเขียนแต่ละคนก็จะมีวิธีแก้ปัญหาไม่เหมือนกัน เราแค่เลือกวิธีที่เข้ากับพล็อตของเราให้มากที่สุด เท่านั้นเองค่ะ
28 ความคิดเห็น
เรามีพระเอกคนเดียวค่ะ 55555555 ตัวประกอบเยอะจัด 5555555555
เค้ามีพระเอก 4 คน จาก ดวงใจสี่เหล่าทัพ เค้าแยกไปเลย 4 เรื่อง
พอมา แก๊งนางร้าย เรื่องของสาวๆ 5 คน ก็ แยกไปเลย 5 เรื่อง
มันง่ายต่อการเขียนและง่ายที่คนเขียนเองจะไม่สับสนค่ะ
เรามีตัวละครที่เป็นตัวเดินเรื่อง (บทนำ) 3 คน
พระเอก 3 คน (หน้าตาเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ฝาแฝด) นางเอก 2 คน (ฝาแฝด)
พระรอง 4 คน นางรอง 4 คน และตัวร้าย (นับไม่ได้ว่ามีกี่คน)
นอกนั้นเป็นตัวละครรอง ตัวละครเสริม และตัวประกอบ
นิยายเรามีสี่ภาค ภาคแรกมีตัวละครเด่น ห้าคน ภาคสอง สิบคน ภาคสาม สามคน ภาคสี่ คนเดียว สองภาคหลังไม่ห่วง ห่วงอีภาคสองเนี่ยสิ ToT
ของเราแต่งฟิค มีคู่พระนาง1คู่ กับคนในแก๊งพระเอกอีก6คน รวมทั้งหมด7คู่ ใช้วิธีการแชร์บทเป็นช่วงๆ ช่วงนี้ของคู่นี้ สลับกันไป เรื่องดำเนินไปได้เรื่อยๆ คนแต่งไม่มึนงงด้วยค่ะ
ถึงนิยายของผมจำเป็นต้องมีตัวละครหลักเป็นจำนวนมาก ประมาณว่าต้องใช้ตัวละครเป็นสิบเพื่อให้เรื่องดำเนินไปได้จนจบ แต่ปัญหาตัวละครหลักมากเกินไป "ไม่เคย" มีอยู่ในนิยายของผมครับ
...พอผมรู้สึกว่าตัวละครเริ่มจะเยอะเกินไป ผมก็จะเริ่มต้นการคัดเลือกทางธรรมชาติ (ฆ่าทิ้งแล้วแต่บทจะอำนวย) ทันทีครับ
ถ้าตัวละครตัวหลักมี 4 ตัว มี story ของตัวเอง แล้วเอามารวมกัน แอบสยองสเกลของเรื่องเหมือนกันขอรับ
ขอบคุณ! มีประโยชน์มากๆๆๆ
ขอบคุณ! มีประโยชน์มากๆๆๆ
ขอบคุณคำแนะนำดีๆค่า
ขอบคุณมากสำหรับข้อแนะนำดีๆ อยากใช้อยู่พอดีเลย เห็นช่วงแรกๆจะพูดถึง Lord of the Ring บาง Game of Thrones บาง แต่นี้เป็นครี้งแรกในรอบหลายปีที่ผ่านมาเลยนะ ที่มีการพูดถึง พิภพนิรันดร์ ด้วย เรื่องนี้ผมอ่านจบแล้วสนุกใช้ได้จริงๆ
ของเราเอาแบบใน ๑ ตอนมีหลายฉาก ซึ่งเเต่ละฉากก็จัดไปเลยว่า ฉากนี้ตัวไหนเด่น เพราะต้องดำเนินเรื่องคู่กัน เนื่องจากตัวละครเยอะมาก มีหลายคู่ ทำให้ชีวิตดูลำบากเนอะ
กระทู้ช่วยชีวิต
เสนอให้ค่อยๆฆ่าตายไปทีละตัว ทีละตัวครับ
ขอบคุณครับ
โอ้ววว นี่มันนิยายเราชัดๆเลย ตัวเอกตั้ง 12 คน (เป็นนิยายแนวเรียลลิตี้)
แต่ตรงแนะนำตัว ก็จะแนะนำกันทีละคนนะ ไม่ได้แนะนำพร้อมกันทั้ง 12 คน 5555
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะคะ