รักของฉันฝันของเธอ (Kong Qi Lian Ren)

ผู้เขียน : M.เมาจึ

สำนักพิมพ์ มีดีส์ พับลิชชิ่ง

… คำโปรยปกหลัง…

ความสว่างไสวของกานเทียนเจี้ยนแม้ตอนนี้มันจะน้อยนิด แต่เหอเนี่ยนซีก็เชื่อว่าสักวันมันจะต้องยิ่งใหญ่ เพราะเขารู้จักและเห็นความงามนั้นมาตลอด

เก้าปีที่เคียงข้างกันมาในฐานะรูมเมท เขาไม่เคยแสดงออกไปเลยสักนิดว่า ตนเองรักอีกฝ่ายมากมายขนาดไหน เขารู้ตัวดีว่า เขาเป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่จะคอยดูแลอีกฝ่ายอยู่ข้างกาย คอยสนับสนุนอยู่ข้างหลังและคอยปกป้องกานเทียนเจี้ยนอยู่เสมอ...อย่างน้อยที่สุดขอแค่ได้แอบรักแบบนี้ไปตลอดก็พอแล้ว

แต่เมื่อชะตาพลิกผัน โอกาสของกานเทียนเจี้ยนมาถึง เขาที่ตั้งปณิธานว่าจะสนับสนุนอีกฝ่ายตลอดไป ควรจะเลือกอะไร?

ผลักดันให้กานเทียนเจี้ยนไปจนสุดทางฝัน

หรือ...เหนี่ยวรั้งอีกฝ่ายไว้ให้อยู่ข้างกายเขาตลอดไป...

งานหนังสือยังไม่จบ แต่งานรีวิวต้องมาค่ะ...

นาตนงกลับมาพร้อมกับนิยายวายเรื่องใหม่ ตอนนี้อ่านๆ ไปชักรู้สึกว่าดวงจะเสียทรัพย์ให้กับ สนพ.นี้คงมีมาอย่างต่อเนื่องค่ะ เพราะว่าติดใจนิยายแปลที่เขาเลือกมา เป็นงานวายเนื้อหาอ่านง่าย สบายๆ แอบดราม่าเล็กน้อย ที่สำคัญ เลิฟซีนกำลังสวยไม่ได้โฉ่งฉ่างชวนกระอักกระอ่วนแต่อย่างใด

มาถึงเรื่องนี้ ‘รักของฉัน ฝันของเธอ’เป็นแนวแอบรักเพื่อนสนิทค่ะ ...เหอเนี่ยนซี...นายเอกของเรา หลงรัก...กานเทียนเจี้ยน...มา 9 ปีเต็มๆ โดยที่อีกฝ่ายไม่รับรู้และระแคะระคายแม้แต่น้อย

ตอนอ่านๆ ไปนี่นาตนงก็ว่าอยู่ โอ๊ยยยย นายเอกของเราเป็นยิ่งกว่าแม่พระเอกอีกมั้ง จะมีคร้ายยยยย ทุ่มเทได้มากขนาดนั้นสิ แต่ประเด็นชวนดราม่านี่คือ...พระเอกของเรานี่แหละที่ไม่เข้าใจความรู้สึกที่มีต่อเหอเนี่ยนซีเลยแม้แต่นิดเดียว คุณขาาาาาา ไม่อยากจะบอกค่ะว่าอีตาเทียนเจี้ยนนี่มันอัจฉริยะที่โง่งมชัดๆ เหมือนเป็นคนสองบุคลิกเลยด้วยซ้ำ เวลาอยู่กับเนี่ยนซีจะเป็นคนที่ไม่แคร์เวิลด์ต้องคอยให้เนี่ยนซีจ้ำจี้จ้ำไชตลอด แล้วเมื่อวันหนึ่งเนี่ยนซีเดินอออกไปจากชีวิต งานเข้าสิคะคุณขา...จะเหลืออะไร

โดยรวมนาตนงว่าเรื่องนี้เป็นงายวายอ่านสบายๆ หน่วงๆ เรื่อยๆ ค่อนข้างชอบตอนจุดหักเหของตัวละคร และตอนที่ทุกคนพยายามช่วยกันวางแผนค่ะ พระเอกและคนรอบๆตัวนายเอกน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้วๆๆๆ

ปมเรื่องของตัวละครอย่างพระเอกนี่น่าสนใจมากเลยค่ะ ปมดาร์กมาก แต่แหม!!! มันเสียดายที่คนเขียนเขาใส่มากระจึ๋งนึงพอให้รู้ที่มาที่ไป และเข้าใจความไม่สนใจโลกของพระเอกเท่านั้นเอง เอาจริงๆนะ อ่านไปแล้วรู้สึกว่า เนี่ยนซีเองก็ไม่รู้อดีตที่เหมือนหลุมดำของเทียนเจี้ยนด้วยซ้ำ แต่ก็พยายามทำความเข้าใจพระเอกของเรามาโดยตลอด  นี่ถ้ารู้ว่าแต่เล็กจนโตเทียนเจี้ยนผ่านอะไรมาบ้าง มันคงดราม่ารัวๆ เพราะเนี่ยนซีคงไม่ยอมถอดใจปล่อยมือพระเอกของเราเป็นแน่ อาาาาาาา รักบนความเจ็บปวดมันช่างงดงาม ราวกับนั่งมองน้ำตาอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ (นี่ก็เว่อร์ไป๊!!!!)

เอาเป็นว่าในความรู้สึกนะ นาตนงคิดว่างานวายเล่มนี้มันนำเสนอแง่ของความรักและผูกพันได้ดีมากเลยแหละ เทียนเจี้ยนทำสิ่งที่พิเศษหลายอย่างให้กับเนี่ยนซี ทำลงไปโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไร เขารู้เพียงแต่ว่า เหอเนี่ยนซีคือคนสำคัญ และเขาจะไม่ยอมสูญเสียเป็นอันขาด เขาทำไปโดยจิตสำนึกลึกๆ ของตัวเองโดยแท้เลย แล้วพอรู้ตัวฮีก็แอบไม่เข้าใจด้วยว่าคนเราเมื่อรักกันแล้วทำไมต้องบอก เพราะเขาเชื่อว่าการกระทำสำคัญกว่าเสมอ