ทำความรู้จัก 5 นางเอกในวรรณคดี ที่ปลอมตัวเป็นผู้ชาย!

เรื่องลักษณวงศ์คือฟินมากสำหรับคนชอบ Y ตอนนั้นใช่ปะ พราหมณ์เกสรเขาก็มาที่วังของลักษณวงศ์อะไรเรียบร้อย ปรากฏพระเอกของเราหลงรักพราหมณ์เกสรจ้า เดี๋ยวเล่าแบบนี้อาจไม่ฟิน ขอทำเป็นบทสนทนา

พราหมณ์เกสรเข้ามายังวัง เจ้าชายลักษณวงศ์ตื่นตะลึงในความงามภายใต้บุรุษเพศของพราหมณ์เกสร ทั้งยังหลงรักเขาเข้าเต็มเปาอีกด้วย ลักษณวงศ์จึงอยากรับพราหมณ์เกสรมาเป็นชายาอีกคนหนึ่ง แต่เพียงพิสูจน์อะไรบางอย่าง ลักษณวงศ์จึงนำพระขรรค์ (ดาบสองคม) และธำมรงค์ (แหวน) มาไว้ตรงหน้า

"ของสองสิ่งนี้ คือสิ่งที่ข้ารัก แต่ข้ารักเจ้ามากกว่า ข้าจึงอยากให้เจ้าเลือกในสิ่งที่เจ้าชอบ" เมื่อเกสรได้ยินดังนั้นก็เลือกสิ่งที่ตนเองชอบ

เกสรเลือกแหวนขึ้นมา ยิ่งทำให้ลักษณวงศ์ตกหลุมรักเกสรเข้าไปอีก (เข้าใจอารมณ์นั้นปะ แบบได้พิสูจน์แล้วว่าเกสรเป็นเคะ เป็นรับอะ ยิ่งหลงเลย 55555)

แล้วก็จะดิ้ง ๆ กันไป แต่สุดท้ายนางยี่สุ่นหึงจ้า นางเลยหลอกให้เกสรมาเล่นไพ่ด้วยหรืออะไรซักอย่างนี่แหละ แล้วนางก็บอกว่ามดไต่ เลยขอให้เกสรช่วยปัด เท่านั้นแหละ นางร้องลั่นเลยนะว่าเกสรจะลวนลาม สุดท้ายลักษณวงศ์เลยเอาเกสรไปตัดหัว (คืองงมากว่าเป็นรับแล้วจะไปทำอะไรผญได้ยังไงงงงงง) เท่านั้นแหละมนต์ของรุกขเทวดาเลยเสื่อม แล้วกลายเป็นนางทิพเกสรดังเดิม... // แต่บางคนก็บอกว่ามีฤๅผ่านมาที่โลงของนาง แล้วก็ฟื้นนางทิพเกสร สุดท้ายลักษณวงศ์ก็ต้องไปตามนางทิพเกสรอีก

จริงๆยังมีอีกหลายเรื่องเลยนะคะ ที่เคยดูละครพื้นบ้านจักรๆวงศ์ๆไทย ตามความเข้าใจว่าน่าจะมีที่มาจากวรรณคดีหรือละครพื้นบ้านของไทยเรานี่แหละ เช่น นางอุทัยเทวี พระทิณวงศ์ แก้วหน้าม้า (นอกนั้นรู้สึกจะเป็นการแต่งชุดชายเฉยๆ ไม่ใช่ปลอมตัวเป็นชายหรือร่ายเวทแปลงกายเป็นชาย) ผิดถูกใครทราบ รบกวนชี้แนะด้วยจ้า 

หลังจากที่ได้เห็นจำนวนไลค์ 12 คนนั้น จึงทำให้เรามีกำลังใจอยากจะเล่าอีกซักเรื่องให้ทุกคนได้ฟังกัน นั่นคือเรื่องของนางอิลานั่นเอง (ความจริงตอนนั้นเขียนเสร็จละ กำลังจะลงแต่ปิดหน้านั้นไปก่อนลง ความผิดเราเองแหละ 5555 แต่เดี๋ยวเล่าใหม่ ไม่เป็นไร)

นางอิลาก่อนเป็นผู้หญิง เป็นท้าวอิลราชมาก่อน วันนั้นนางและคณะล่าสัตว์หาของป่าก็เข้าไปในอุทยานถึงป่าหิมพานต์ (ไปล่าอะไรถึงในนั้นนนนน) พีคกว่าการไปยังป่าหิมพานต์คือการที่พระศิวะแปลงเป็นหญิงเพื่อร่วมรักกับพระนางอุมาเทวี ซึ่งนางก็ชอบเสียด้วย (ต้องเข้าใจว่าความยูริในสมัยนั้นเป็นเรื่องปกติ นางในในพระราชวังก็มีการ "เล่นเพื่อน" กันปกติ) มนต์แปลงเป็นหญิงของพระศิวะแรงกล้ามากเสียจนคณะล่าสัตว์ของท้าวอิลราชกลายเป็นสาวน้อยกันไปหมดเลยจ้า ร่างที่เคยบึกบึนของบุรุษกลายเป็นร่างอรชรของอิสตรี ตอนหลังพระศิวะทราบความก็ทรงพิโรธ และสาปให้กลายเป็นหญิงตลอดไป แต่พระนางอุมาเทวีใจดี (หรือใจร้ายก็มิทราบ) ช่วยท้าวอิลราชให้กลายเป็นชายเป็นเวลาหนึ่งเดือน สลับกับเป็นหญิงหนึ่งเดือน โดยจะจำเรื่องราวตอนที่เป็นอีกเพศไม่ได้ แค่ท้าวอิลราชเท่านั้น คณะล่าสัตว์คนอื่น ๆ ไม่ได้รับพรนี้

คณะสาวน้อย (กลายเป็นผู้หญิงไปหมดแล้ว 5555) ก็โซซัดโซเซเข้าไปถึงอาศรมของฤๅษีพุธในป่า พอฤๅษีได้พบนางอิลา (ท้าวอิลราชในร่างหญิง) ก็หลงจ้า หลงแล้วไง ก็รับนางมาเป็นชายาพร้อมไล่กว้างขวางคอของทั้งคู่ โดยการสาปให้คณะสาวน้อยคนอื่น ๆ กลายเป็นกินรีบินหนีไปสระอโนดาดโน่นนน พร้อมบอกด้วยว่า เดี๋ยวจะสาปชายอื่นให้เป็นกินนรไปอยู่ด้วย (ห้ะ 555555) หลังจากที่ทั้งสองอยู่กินกันนาน นางอิลาก็ท้อง คาดว่าการท้องของนางน่าจะเกิดขึ้นเพียงช่วงที่นางเป็นหญิง หมายความว่าตอนเป็นชายก็น่าจะท้องแฟบไปนะ ลูกชื่อ ปุรุรพ (ไทยอ่าน ปุ-รุ-รบ บาลีสันสกฤตอ่าน ปุ-รุ-ระ-พะ) เป็นปุรุรพคนนี้แหละ เป็นต้นตระกูลของตระกูลเการพ ปาณฑพ ในเรื่องมหาภารตะ // แต่ความจริงแล้วท้าวอิลราชก็มีลูกอยู่ก่อนแล้วนะ ชื่อ สสพินทุ์

ต่อมา ฤๅษีพุธก็คงสงสารมั้ง เลยทำพิธีหนึ่งทำให้นางอิลากลายเป็นท้าวอิลราชเต็มตัว นั่นคือพิธีอัศวเมธ (อัศว แปลว่า ม้า เมธ แปลว่า การเซ่นสรวง) จริง ๆ แล้วมันเป็นพิธีที่พระอินทร์ใช้ เพราะครั้งนั้นเคยไปฆ่ายักษ์พรหม เลยรู้สึกผิดที่ฆ่ายักษ์ที่รักษาศีล เลยทำพิธีล้างบาปตัวเองโดยการเอาม้าไปบูชายัญ พระศิวาก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย แต่ต่อมาก็กลายเป็นพิธีที่กษัตริย์อินเดียใช้ในการเลือกเมืองที่จะยึด เช่น ปล่อยม้าอุปการ (ม้าที่จะใช้บูชายัญ) ไปให้เค้าวิ่งของเค้าไปพร้อมกับกองทัพ ไปถึงเมืองไหนก็ตีเมืองนั้น ถ้าชนะแล้วก็เป็นเจ้าของไป พอผ่านไปปีหนึ่งก็จะฆ่าม้าตัวนั้นทิ้ง เพื่อเป็นการล้างบาปของตัวเองที่ฆ่าเจ้าเมืองนั้น ๆ และยังมีความเชื่ออีกว่าใครทำพิธีอัศวเมธครบจำนวนครั้งที่กำหนด (ซึ่งก็เยอะอยู่) จะได้เป็นพระอินทร์แทนพระอินทร์องค์ที่อยู่บนฟ้า เลยมีหลายครั้งที่พระอินทร์ลงมาขัดขวางพิธี

เรื่องราวของท้าวอิลราชหรือนางอิลานี้อยู่ใน "บ่อเกิดรามเกียรติ์" ซึ่งเป็นร้อยแก้ว แต่ถ้าอยากอ่านเป็นร้อยกลองสวย ๆ ก็มี "อิลราชคำฉันท์" ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (ผัน สาลักษณ) อยู่นะ ลองหาอ่านดูก็ได้ เราก็ยังไม่เคยอ่านหรอกแต่ก็อยากอ่านเหมือนกัน

คนสุดท้ายมาจากเรื่องอะไรคะ ไม่รู้จัก

เรื่องลักษณวงศ์คือฟินมากสำหรับคนชอบ Y ตอนนั้นใช่ปะ พราหมณ์เกสรเขาก็มาที่วังของลักษณวงศ์อะไรเรียบร้อย ปรากฏพระเอกของเราหลงรักพราหมณ์เกสรจ้า เดี๋ยวเล่าแบบนี้อาจไม่ฟิน ขอทำเป็นบทสนทนา

พราหมณ์เกสรเข้ามายังวัง เจ้าชายลักษณวงศ์ตื่นตะลึงในความงามภายใต้บุรุษเพศของพราหมณ์เกสร ทั้งยังหลงรักเขาเข้าเต็มเปาอีกด้วย ลักษณวงศ์จึงอยากรับพราหมณ์เกสรมาเป็นชายาอีกคนหนึ่ง แต่เพียงพิสูจน์อะไรบางอย่าง ลักษณวงศ์จึงนำพระขรรค์ (ดาบสองคม) และธำมรงค์ (แหวน) มาไว้ตรงหน้า

"ของสองสิ่งนี้ คือสิ่งที่ข้ารัก แต่ข้ารักเจ้ามากกว่า ข้าจึงอยากให้เจ้าเลือกในสิ่งที่เจ้าชอบ" เมื่อเกสรได้ยินดังนั้นก็เลือกสิ่งที่ตนเองชอบ

เกสรเลือกแหวนขึ้นมา ยิ่งทำให้ลักษณวงศ์ตกหลุมรักเกสรเข้าไปอีก (เข้าใจอารมณ์นั้นปะ แบบได้พิสูจน์แล้วว่าเกสรเป็นเคะ เป็นรับอะ ยิ่งหลงเลย 55555)

แล้วก็จะดิ้ง ๆ กันไป แต่สุดท้ายนางยี่สุ่นหึงจ้า นางเลยหลอกให้เกสรมาเล่นไพ่ด้วยหรืออะไรซักอย่างนี่แหละ แล้วนางก็บอกว่ามดไต่ เลยขอให้เกสรช่วยปัด เท่านั้นแหละ นางร้องลั่นเลยนะว่าเกสรจะลวนลาม สุดท้ายลักษณวงศ์เลยเอาเกสรไปตัดหัว (คืองงมากว่าเป็นรับแล้วจะไปทำอะไรผญได้ยังไงงงงงง) เท่านั้นแหละมนต์ของรุกขเทวดาเลยเสื่อม แล้วกลายเป็นนางทิพเกสรดังเดิม... // แต่บางคนก็บอกว่ามีฤๅผ่านมาที่โลงของนาง แล้วก็ฟื้นนางทิพเกสร สุดท้ายลักษณวงศ์ก็ต้องไปตามนางทิพเกสรอีก

เหอะๆ ความสวยนี่มันเป็นภัยทั้งกับตัวเองและคนอื่นจริงๆ แถมยังมีผลทั้งกับสมัยก่อนและสมัยนี้ซะด้วย แลดูปวดตับ

คนสุดท้ายมาจากเรื่องอะไรคะ ไม่รู้จัก

นางทิพเกสรน่าสงสารมากค่ะ อ่านแล้วแอบขึ้นเบาๆ 

ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ต้องมาตาย T^T

จริงๆยังมีอีกหลายเรื่องเลยนะคะ ที่เคยดูละครพื้นบ้านจักรๆวงศ์ๆไทย ตามความเข้าใจว่าน่าจะมีที่มาจากวรรณคดีหรือละครพื้นบ้านของไทยเรานี่แหละ เช่น นางอุทัยเทวี พระทิณวงศ์ แก้วหน้าม้า (นอกนั้นรู้สึกจะเป็นการแต่งชุดชายเฉยๆ ไม่ใช่ปลอมตัวเป็นชายหรือร่ายเวทแปลงกายเป็นชาย) ผิดถูกใครทราบ รบกวนชี้แนะด้วยจ้า 

แก้วหน้าม้าหายค่ะ-- 555 (แต่ไม่ Y (?))

แม่แก้วหน้าม้าล่ะเจ้าคะ!!! นางปลอมเป็นชายแล้วนางมีบทบาทมากนะ แล้วก็ยอพระกลิ่นค่ะ นางแปลงเป็นพราหมณ์เพื่อมาช่วยพระมณีพิชัยจากนางยักษ์ผกา ส่วนนางแก้วหน้าม้าก็ปลอมเป็นมานพหนุ่มชื่อวัชรา เพื่อมาช่วยพระปิ่นทองตอนโดนจับไปที่เมืองท้าวพาลราช

หลังจากที่ได้เห็นจำนวนไลค์ 12 คนนั้น จึงทำให้เรามีกำลังใจอยากจะเล่าอีกซักเรื่องให้ทุกคนได้ฟังกัน นั่นคือเรื่องของนางอิลานั่นเอง (ความจริงตอนนั้นเขียนเสร็จละ กำลังจะลงแต่ปิดหน้านั้นไปก่อนลง ความผิดเราเองแหละ 5555 แต่เดี๋ยวเล่าใหม่ ไม่เป็นไร)

นางอิลาก่อนเป็นผู้หญิง เป็นท้าวอิลราชมาก่อน วันนั้นนางและคณะล่าสัตว์หาของป่าก็เข้าไปในอุทยานถึงป่าหิมพานต์ (ไปล่าอะไรถึงในนั้นนนนน) พีคกว่าการไปยังป่าหิมพานต์คือการที่พระศิวะแปลงเป็นหญิงเพื่อร่วมรักกับพระนางอุมาเทวี ซึ่งนางก็ชอบเสียด้วย (ต้องเข้าใจว่าความยูริในสมัยนั้นเป็นเรื่องปกติ นางในในพระราชวังก็มีการ "เล่นเพื่อน" กันปกติ) มนต์แปลงเป็นหญิงของพระศิวะแรงกล้ามากเสียจนคณะล่าสัตว์ของท้าวอิลราชกลายเป็นสาวน้อยกันไปหมดเลยจ้า ร่างที่เคยบึกบึนของบุรุษกลายเป็นร่างอรชรของอิสตรี ตอนหลังพระศิวะทราบความก็ทรงพิโรธ และสาปให้กลายเป็นหญิงตลอดไป แต่พระนางอุมาเทวีใจดี (หรือใจร้ายก็มิทราบ) ช่วยท้าวอิลราชให้กลายเป็นชายเป็นเวลาหนึ่งเดือน สลับกับเป็นหญิงหนึ่งเดือน โดยจะจำเรื่องราวตอนที่เป็นอีกเพศไม่ได้ แค่ท้าวอิลราชเท่านั้น คณะล่าสัตว์คนอื่น ๆ ไม่ได้รับพรนี้

คณะสาวน้อย (กลายเป็นผู้หญิงไปหมดแล้ว 5555) ก็โซซัดโซเซเข้าไปถึงอาศรมของฤๅษีพุธในป่า พอฤๅษีได้พบนางอิลา (ท้าวอิลราชในร่างหญิง) ก็หลงจ้า หลงแล้วไง ก็รับนางมาเป็นชายาพร้อมไล่กว้างขวางคอของทั้งคู่ โดยการสาปให้คณะสาวน้อยคนอื่น ๆ กลายเป็นกินรีบินหนีไปสระอโนดาดโน่นนน พร้อมบอกด้วยว่า เดี๋ยวจะสาปชายอื่นให้เป็นกินนรไปอยู่ด้วย (ห้ะ 555555) หลังจากที่ทั้งสองอยู่กินกันนาน นางอิลาก็ท้อง คาดว่าการท้องของนางน่าจะเกิดขึ้นเพียงช่วงที่นางเป็นหญิง หมายความว่าตอนเป็นชายก็น่าจะท้องแฟบไปนะ ลูกชื่อ ปุรุรพ (ไทยอ่าน ปุ-รุ-รบ บาลีสันสกฤตอ่าน ปุ-รุ-ระ-พะ) เป็นปุรุรพคนนี้แหละ เป็นต้นตระกูลของตระกูลเการพ ปาณฑพ ในเรื่องมหาภารตะ // แต่ความจริงแล้วท้าวอิลราชก็มีลูกอยู่ก่อนแล้วนะ ชื่อ สสพินทุ์

ต่อมา ฤๅษีพุธก็คงสงสารมั้ง เลยทำพิธีหนึ่งทำให้นางอิลากลายเป็นท้าวอิลราชเต็มตัว นั่นคือพิธีอัศวเมธ (อัศว แปลว่า ม้า เมธ แปลว่า การเซ่นสรวง) จริง ๆ แล้วมันเป็นพิธีที่พระอินทร์ใช้ เพราะครั้งนั้นเคยไปฆ่ายักษ์พรหม เลยรู้สึกผิดที่ฆ่ายักษ์ที่รักษาศีล เลยทำพิธีล้างบาปตัวเองโดยการเอาม้าไปบูชายัญ พระศิวาก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย แต่ต่อมาก็กลายเป็นพิธีที่กษัตริย์อินเดียใช้ในการเลือกเมืองที่จะยึด เช่น ปล่อยม้าอุปการ (ม้าที่จะใช้บูชายัญ) ไปให้เค้าวิ่งของเค้าไปพร้อมกับกองทัพ ไปถึงเมืองไหนก็ตีเมืองนั้น ถ้าชนะแล้วก็เป็นเจ้าของไป พอผ่านไปปีหนึ่งก็จะฆ่าม้าตัวนั้นทิ้ง เพื่อเป็นการล้างบาปของตัวเองที่ฆ่าเจ้าเมืองนั้น ๆ และยังมีความเชื่ออีกว่าใครทำพิธีอัศวเมธครบจำนวนครั้งที่กำหนด (ซึ่งก็เยอะอยู่) จะได้เป็นพระอินทร์แทนพระอินทร์องค์ที่อยู่บนฟ้า เลยมีหลายครั้งที่พระอินทร์ลงมาขัดขวางพิธี

เรื่องราวของท้าวอิลราชหรือนางอิลานี้อยู่ใน "บ่อเกิดรามเกียรติ์" ซึ่งเป็นร้อยแก้ว แต่ถ้าอยากอ่านเป็นร้อยกลองสวย ๆ ก็มี "อิลราชคำฉันท์" ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (ผัน สาลักษณ) อยู่นะ ลองหาอ่านดูก็ได้ เราก็ยังไม่เคยอ่านหรอกแต่ก็อยากอ่านเหมือนกัน

ไม่มี "ทัดดาว" หรอครับ -0-

เจ้าฮะ เจ้าฮะ

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555

อ่านแล้วสงสารหลายคนเลย ความรักทำร้ายแท้ๆ