พอถึงเวลาหนึ่ง นักเขียนต้องพัฒนาตัวเอง, พิณณ์อวี

พอถึงเวลาหนึ่ง
นักเขียนต้องพัฒนาตัวเอง,
พิณณ์อวี

 

สวัสดีค่ะชาวเด็กดีไรเตอร์ทุกคน พบกันทุกวันเสาร์เหมือนเช่นเคย ใน คอลัมน์พบปะพูดคุย ที่พี่วิวจะควงแขนนักเขียนเด็กดีคนเก่งมาเปิดใจทุกเรื่องราวทั้งเคล็ดลับการเขียนนิยายและเรื่องส่วนตัว อิอิ
 
ตอนนี้พี่วิวก็กำลังรอคิวอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งค่ะ แต่เพื่อนๆ ไม่ต้องห่วงนะ พี่วิวไม่ได้เจ็บป่วยหรือไม่สบาย แต่พี่วิวมีคิวนัดพบคุณหมอนักเขียนคนดังในเว็บเด็กดีของเรานี่แหละค่ะ ว่ากันว่าคุณหมอหาตัวยากเหลือเกิน แต่พี่วิวโชคดีจริงๆที่ พิณณ์อวี จะมาเป็นแขกรับเชิญของพี่วิวในครั้งนี้ เย้ๆ
 
พิณณ์อวี เคยมาพูดคุยกันในคอลัมน์นี้แล้วในตอน พิณณ์อวี คุณหมอนักเขียนผู้หลงใหลดราม่า ครั้งที่แล้วได้พูดคุยกันไปแบบหอมปากหอมคอสั้นๆ กับผลงานดราม่าโรแมนติก กลพรางใจ  แต่ครั้งนี้เธอกลับมาพร้อมผลงานใหม่ล่าสุด ดุจใจซ่อนกล กับสำนักพิมพ์ปริ๊นเซส ที่คราวนี้มีคนกระซิบว่าไม่ดราม่าแล้วนะ เอ๊ะ! จะจริงหรือเปล่า เดี๋ยวตามพี่วิวไปหาคำตอบกันเลยดีกว่า  

 

เปิดเผยโฉมหน้า พิณณ์อวี  กับปกใหม่สวยสดใส ดุจใจซ่อนกล
 
สวัสดีค่ะ ไม่ได้พูดคุยกับพิณณ์อวีมาตั้งนาน สบายดีไหมคะ 
พิณณ์อวี : ก็สบายดีเรื่อยๆ 555 ช่วงนี้งานหนักหน่อยเพราะว่าต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย สอบอีกด้วย ก็เลยไม่ค่อยได้โผล่มาทักทาย แต่ก็ยังทักทายกันได้ที่ แฟนเพจบ้านมัธยอรุณ จะพยายามอัพเดตให้เร็วที่สุด 
 
เรียนหนักมากไหมคะ
พิณณ์อวี : ช่วงนี้อยู่ปีสอง เป็นปีที่หนักที่สุดก็เลยดูวุ่นๆ ตลอด ใครตามดูในเฟซบุ๊กจะสัมผัสได้ถึงการบ่นอันมากมายมหาศาล 555
 
ถึงจะหายไปนานแต่ก็มีผลงานใหม่ล่าสุด ดุจใจซ่อนกล เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรคะ
พิณณ์อวี : ดุจใจซ่อนกล เป็นเรื่องราวของ มิลิน ผู้หญิงสาวชาวไทยคนหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกคุณหนู อยู่โตเกียวอย่างคนมีฐานะ (ซึ่งไม่ใช่แบบพิณณ์อวี 555) และมีแฟนเป็นคุณหมอชาวญี่ปุ่นซึ่งร่ำรวยมหาศาล แต่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นนกน้อยในกรงทอง ขณะเดียวกันก็ได้พบกับ ภาม หนุ่มชาวไทยซึ่งเป็นคนที่ดูซอมซ่อ ขะมุกขมอม เหมือนคนจรที่พบได้บ่อยทั่วไปในโตเกียว ขณะที่มิลินกำลังคิดว่า ความรักของเธอกับหมอโคบายาชิจะไปด้วยกันไม่รอด ก็กลับรู้สึกว่าภามนั้นเป็นคนที่คุยด้วยแล้วสะดวกใจกว่า ในขณะเดียวกันภาพลักษณ์ของภามเป็นเหมือนคนจร ทำงานเป็นโฮสต์อยู่ในผับบาร์ ทำให้เธอลำบากใจที่จะคบหาสมาคมด้วย แต่เรื่องราวก็เปลี่ยนไปเมื่อเธอพบว่า โคบายาชิได้ทำผิดต่อเธออย่างไม่น่าให้อภัย แต่กระนั้น ถึงแม้ไม่มีโคบายาชิอยู่ เธอก็ยังลำบากใจที่จะเลือกภาม เรื่องราวต่อจากนั้น ... ติดตามกันต่อได้ในร้านหนังสือใกล้บ้านนะคะ (แอบขายของนิดนึง 555)
 
เรื่องนี้ยังคงความโรแมนติกดราม่าเหมือนเรื่องก่อนๆ อยู่ไหม
พิณณ์อวี : ดุจใจซ่อนกล ไม่ใช่แนวโรแมนติกดราม่า เพราะว่า อาจจะอยากเขียนอะไรที่แตกต่างออกไปบ้าง เขียนเรื่องที่เป็นเรื่องรักหวานๆ บ้าง จริงๆ ก็ไม่ได้ทิ้งแนวโรแมนติกดราม่าแต่อยากลองเปลี่ยนดู ถ้าอ่านดุจใจซ่อนกล อาจจะพบว่าไม่ได้ทิ้งความดราม่าไปไกลเลย
 
คำคมจาก ภาม พระเอกของเรื่องนี้ ให้ความรู้สึกดราม่าเบาๆ อ่านแล้วรู้สึกเจ็บปวดไปด้วยเลย T T
ขอบคุณภาพจาก Facebook Satapornbooks
 
ใช้เวลาเขียนเล่มนี้นานไหม 
พิณณ์อวี : ใช้เวลาเขียนประมาณเดือนนึงนะ อย่างที่บอกเรามีเวลาว่างน้อย ก็เลยต้องเขียนเร็ว ไม่งั้นจะลากยาวข้ามปีไม่จบแทน
 
ได้แรงบันดาลใจมาจากไหน
พิณณ์อวี : แรงบันดาลใจเรื่องนี้ประหลาดหน่อยเพราะว่ามาจากเพลงของ Muzu ชื่อเพลง “คนถูกทิ้ง” คือพอเห็นพระเอก MV แบบ ผมยาวดูเซอร์ ...อุ๊ย ... น่ารักจัง (ปกติไม่ชอบคนเซอร์ๆ นะชอบแบบสะอาดเรียบร้อย)
 
อ้าว! พี่วิวนึกว่าได้แรงบันดาลใจจากหนุ่มญี่ปุ่นเซอร์ๆเท่ๆเสียอีก เห็นพิณณ์อวีใส่กลิ่นอายความเป็นญี่ปุ่นลงในนิยาย ดุจใจซ่อนกล ขนาดนี้ ^^ 
พิณณ์อวี :  พยายามจะใส่แต่ก็ไม่รู้จะมีกลิ่นอายหรือเปล่านะ ปกติไม่เคยคิดจะเขียนนิยายที่ดำเนินฉากในต่างประเทศเลย คือ ไม่คิดว่าตัวเองจะมีความคุ้นเคยกับอะไรจนเอามาเขียนได้ แต่วันหนึ่งก็บอกตัวเองว่า เอาล่ะ เราอยากเขียนละ ประเทศนี้ ไหนๆ ก็ไปมาบ่อยเหลือเกิน ไปๆ กลับๆ ไปเรียนบ้าง เที่ยวบ้าง อยู่กับอาจารย์ใจดี ชื่อฮิโตะชิเหมือนกับโอโต้ซังในเรื่อง อาจารย์ดูแลเราเหมือนลูก ก็เหมือนภามกับมิลิน ไม่ค่อยต่างกัน 
 
แล้วอะไรที่ทำให้หมอหลงรักประเทศญี่ปุ่นจนต้องนำมาเป็นฉากในนิยายเล่มนี้คะ
พิณณ์อวี : เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยชอบประเทศญี่ปุ่นเท่าไหร่ จนได้เดินทางไปเรียนที่ประเทศญี่ปุ่น (แบบจำใจเล็กน้อย) แต่ว่าหลังจากได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากอาจารย์ชาวญี่ปุ่น ดูแลเหมือนเป็นลูก ก็เกิดความประทับใจ เดินทางกลับไปเรียนอยู่บ่อยครั้ง มีโอกาสได้ตามอาจารย์ไปเมืองต่างๆ ก็พบว่า ญี่ปุ่นมีเมืองที่น่าสนใจ อย่างที่เขียนในเรื่องคือ โทบะ เป็นเมืองที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงในหมู่นักท่องเที่ยว แต่ที่จริงแล้วเป็นเมืองเล็กๆ ที่มีความน่ารักมาก มีความเป็นชนบท เคยไปประชุมที่โทบะกับอาจารย์ ประทับใจมากเลยเอากลับมาใส่ไว้ในหนังสือด้วย
 
วิวสวยๆ ของ ญี่ปุ่น ที่สร้างความประทับใจให้กับพิณณ์อวีจนกลายมาเป็นนิยายกลิ่นอายญี่ปุ่นเล่มนี้

 
ดุจใจซ่อนกล แตกต่างจากเล่มอื่นๆที่เคยเขียนมายังไงบ้าง
พิณณ์อวี : จริงๆ ก็ไม่ค่อยต่าง แต่มันจะมีความญี่ปุ่นเข้ามาแทรกเยอะหน่อย ต้องพยายามทำให้คนอ่านรู้สึกว่าได้อยู่ญี่ปุ่น เอาจริงๆ ผมก็ไม่ได้ไปเที่ยวหลายที่หรอกนะ แต่พยายามจะเขียนที่ที่เราเคยอยู่ เคยเล่นเคยทำงาน เคยคุ้นชิน
 
การเขียนนิยายที่มีรายละเอียดเกี่ยวกับวัฒนธรรมประเทศญี่ปุ่นยากไหมคะ
พิณณ์อวี : ไม่ยากเท่าไหร่ด้วยความที่ตอนไปเรียน โอโต้ซังจะชอบสอนขนบธรรมเนียมของคนญี่ปุ่น คือนอกจากวิชาการแล้ว เรื่องความรู้รอบตัวก็ต้องแน่น ความชอบแบบที่บางทีก็ไม่ค่อยรู้ ส่วนเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยก็ค่อยๆ เปิดหาเอา อย่างตอนจบของเรื่องที่เป็นบทกวีของโซเซกิ อันนี้เราก็ได้มาโดยบังเอิญ คือด้วยความแบบ อยากรู้ว่า นี่จะเขียนให้ตัวละครเค้าบอกรักกันยังไงดี เพราะคนญี่ปุ่น ไม่มีคำว่า "ฉันรักเธอ" ด้วยความที่แบบ คิดไม่ออก รู้สึกสมองตันๆ ก็เลย โพสต์ลงเฟซบุ๊กตัวเองดื้อๆ ว่า “ฉันรักเธอ ภาษาญี่ปุ่นจะใช้คำว่าอะไรดี” ... สุดท้ายก็มีเพื่อนมาตอบ (ตอบว่าอะไรขออุบไว้ก่อน ไปตามอ่านในเรื่องนะ)
 
กระแสตอบรับจากแฟนๆตอนเขียนลงเว็บเด็กดี เป็นยังไงบ้างคะ
พิณณ์อวี : ดีค่ะ ดีกว่าเรื่องแรกเยอะ เรื่องนี้ก็มีคนติดตามและคอยให้กำลังใจ บางคนก็แบบมาตลอดทุกเรื่องเลยรู้สึกตื้นตันมากเลย และก็แอบรอ ว่าลงตอนต่อไปจะมาหรือเปล่า วันไหนไม่มาแอบคิดถึง แล้วถ้าเขาไม่มาโพสต์สักทีก็จะรอจนกว่าเขาจะมาโพสต์แล้วค่อยโพสต์ตอนต่อไป รู้สึกตัวเองโรคจิตจริงๆ 555
 
พี่วิวให้ขายของไปแล้ว คราวนี้มาคุยเล่นกันๆดีกว่าค่ะ พี่วิวอยากรู้ว่า พิณณ์อวี คุณหมอผู้หลงใหลโรแมนติกดราม่า แล้วใครคือนักเขียนแนวโรแมนติกดราม่าในดวงใจ
พิณณ์อวี : คุณทมยันตี แล้วก็ คุณอาริตา ... ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (พี่วิวเชื่อแล้วว่าชอบมากจริงๆ จ้า)
 
ถ้าโลกนี้ไม่มีนิยายแนวโรแมนติกดราม่า พิณณ์อวีจะเขียนแนวไหน
พิณณ์อวี : คิดไม่ออก ว่าจะเขียนแนวลึกลับ แต่ก็เป็นคนไม่ค่อยลึกลับกับเขาเท่าไหร่ ... ว่าจะเขียนแนวสืบสวนสอบสวน แต่ก็ไม่โรคจิตพอ 
 
ขอเคล็ดลับการวางพล็อตเรื่องการเขียนนิยายแนวโรแมนติกดราม่าในแบบพิณณ์อวี 
พิณณ์อวี : จริงๆ เป็นคนอ่อนด้อยพล็อตมากเลย อาจจะเพราะลักษณะนิสัยเป็นคนฟุ้งๆ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ จะสังเกตได้ว่าพล็อตนิยายเราจะเป็นพล็อตง่ายๆ ไม่ซับซ้อน อาจจะเดาออกตั้งแต่บรรทัดแรกเลยด้วยซ้ำไป แต่ทดแทนด้วยบทพูดกับบทบรรยาย ตีเนียนๆ ไป 555
 
คุณหมอพิณณ์อวีเห็นงานยุ่งๆแบบนี้ แต่ก็ยังมีเวลาเขียนนิยาย มีคำแนะนำเรื่องการแบ่งเวลาเขียนนิยายให้กับเพื่อนๆชาวไรเตอร์บ้างไหมคะ  
พิณณ์อวี : ก็ต้องแบ่งเวลาว่า เดือนนี้จะเขียน ก็ตั้งใจเขียน คือจริงๆ แบ่งลำบากมาก และผิดหวังมาหลายครั้งแล้ว จะเห็นได้ว่าเราหายไปอยู่พักใหญ่ เพราะว่าเริ่มเขียนแล้วก็เขียนไม่จบนี่แหละ เพิ่งมาเขียนจบจริงจังก็เรื่องดุจใจซ่อนกล นี่เอง เรื่องแบ่งเวลาก็จะตั้งใจว่า เดือนนี้แหละจะเขียน ช่วงที่ไม่เขียนก็จะทำงาน แล้วก็อ่านหนังสือ ไม่ค่อยเอามาทำซ้ำซ้อนกันมันจะวอกแวก
 
นับจากวันแรกที่เขียนนิยายลงเว็บเด็กดี จนถึงวันนี้เขียนมากี่ปีแล้วคะ แล้วมีอะไรเปลี่ยนไปในตัวนักเขียนที่ชื่อพิณณ์อวีบ้าง
พิณณ์อวี : ถ้าเอาจริงๆ เขียนมาเป็นสิบปี แต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงมากเท่าไหร่นะ อาจจะเพราะหายไปเรียนอยู่พักใหญ่ด้วย ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่พัฒนาถึงไหนสักที อยากให้หลายปีหลังจากนี้ เป็นช่วงเวลาที่ได้พัฒนาตัวเอง เหมือนกับคนอื่นสักที
 
ตอนนี้มีซุ่มเขียนเรื่องใหม่อยู่ไหมคะ แง้มๆ ให้เพื่อนได้ลุ้นกันหน่อย
พิณณ์อวี : เพิ่งเขียนพล็อตเสร็จไปเรื่องหนึ่ง แต่ตั้งชื่อแล้ว ชื่อว่า ดุจดาวล้อมใจ เป็นเรื่องของหมอคนหนึ่งที่ทำงานท่ามกลางความกดดันอยู่เพียงลำพังในโรงพยาบาลบ้านนอก อันนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากชีวิตคนใกล้ตัว (เร็วๆ นี้ได้อ่านกันในมายไอดีแน่นอนจ้า)
 
ฝากผลงานและข่องทางการติดตามได้เลยค่ะ
พิณณ์อวี : ก็ขอฝาก ดุจใจซ่อนกล ไว้ในอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ แวะมาทักทายกันได้ ที่แฟนเพจบ้านมัธยอรุณ หรือที่เฟซบุ๊กพิณณ์อวี แล้วก็ติดตามอ่านนิยายต่างๆของพิณณ์อวีได้ทางมายไอดีนะคะ ยินดีต้อนรับ ....มาฟังเราบ่นกันนะ ^^

 
พี่วิวเชื่อว่าเพื่อนๆคงต้องอยากไปฟังหมอพิณณ์อวีบ่นกันแน่ๆเลย เพราะว่านานๆจะได้คุยกับคุณหมอนี่นา ^^ แต่ถ้าใครอ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้วยังไม่หายคิดถึงเธอคนนี้ ก็ไปติดตามอ่านผลงานล่าสุด ดุจใจซ่อนกล กันไปพลางๆก่อนได้เลยค่ะ 
 

 
ก่อนจากกันแน่นอนว่าพี่วิวเตรียมหนังสือเรื่อง ดุจใจซ่อนกล ไว้แจกเพื่อนๆ ชาวเด็กดีไรเตอร์จำนวน 3 เล่มด้วยกัน จากที่คุยกันหมอพิณณ์อวีเธอหลงรักประเทศญี่ปุ่นจนนำมาเขียนเป็นฉากนิยายเรืองนี้ พี่วิวก็เลยขอตั้งคำถามคล้ายๆกันว่า อยากให้ประเทศอะไรเป็นฉากนิยายของคุณ เพราะอะไร คอมเมนต์ลงใต้บทความนี้ แล้วมารอลุ้นให้พิณณ์อวีเลือกเป็นผู้โชคดีกันนะคะ

 
ร่วมกิจกรรมได้ตั้งแต่วันนี้ 26 มิถุนายน 2559
ประกาศผล 27 มิถุนายน 2559

มาร่วมสนุกกันเยอะๆ นะคะ ขอบอกนิยายเล่มนี้สนุกมาก ใครพลาดไปล่ะก็..เสียดายแย่
 

ประกาศผลผู้โชคดี 3 คน
รับรางวัลนิยายเรื่อง
ดุจใจซ่อนกล

ปากกาจดฝัน
จ้าวสมุทร
กระจกสีน้ำหมึก

 

ส่งชื่อ - ที่อยู่ - มายไอดียืนยันตัวตน มาที่ pimonwan@dek-d.com
ภายในวันที่ 4 กรกฎาคม 2559

 
พี่วิว

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

ปากกาจดฝัน Member 11 มิ.ย. 59 19:31 น. 6

เอาเป็นประเทศไทยนี่แหละค่ะ สถานที่บรรยากาศดีๆ โรแมนติกมีเยอะแยะ โดยส่วนตัวนั้นเราชอบนะ แถมยังได้ช่วยโปรโมทสถานที่ท่องเที่ยวในไทยอีก และอีกเหตุผลก็คือ...ถ้าเขียนในสิ่งที่เราเคยไปสัมผัสมาแล้ว มันคงจะเขียนได้ดีกว่านั่งดูรูป หาข้อมูลในเน็ตใช่ไหมค่ะ

 เขิลจุงเยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม

0
กำลังโหลด
ichah Member 12 มิ.ย. 59 00:59 น. 9

ประเทศโรมาเนียค่ะ ไม่ค่อยมีใครเขียนถึงแต่เป็นประเทศที่มีเสน่ห์เฉพาะมากๆ สวยแต่ให้ความรู้สึกน่าค้นหา เป็นประเทศที่เงียบสงบ แต่มีสถาปัตยกรรมสวยๆเยอะ แถมมีประวัติที่น่าสนใจหลายอย่าง ถ้าเอาไปใส่ในนิยาย คงได้เห็นโรมาเนียแบบชัดเจนในมุมอื่นๆ ต้องเป็นอะไรที่สวย โรแมนติคแล้วก็มีกลิ่นอายลึกลับซ่อนอยู่ ^^

0
กำลังโหลด
เลลาห์ Member 12 มิ.ย. 59 22:12 น. 15

เอาประเทศไทยนี่แหละค่ะ จะได้ส่งเสริมการท่องเที่ยวไปในตัว ช่วยกันพัฒนาเศรษฐกิจ (เวอร์เนอะ) แต่ที่จริงเมืองไทยของเราก็มีสถานที่สวยๆงามๆตั้งมากมายนะคะสวยไม่แพ้ต่างประเทศด้วย ถ้ามีโอกาศได้เขียนถึงสถานที่ที่เป็นองค์ประกอบหลังของเรื่องก็คงเลือกเมืองไทยของเรานี่แหละค่ะ

0
กำลังโหลด
ยัยเฉิ่มจอมวุ่นวาย Member 15 มิ.ย. 59 08:27 น. 19

หากถามว่าประเทศอะไรที่อยากเอามาใช้เป็นฉากในนิยายที่สุดตอบได้คำเดียวว่าประเทศไทยเพราะประเทศไทยมีทั้งทะเลที่สวยงาม ภูเขา น้ำตก ทุ่งนาทุ่งหญ้า วัวควาย  มองแล้วได้บรรยากาศแบบไทยๆ ทำให้มองเห็นวิถีชีวิตของคนไทยดีค่ะ อีกทั้งยังผู้คนที่มีน้ำใจ นี่เป็นอีกเสน่ห์ของคนไทย ที่ทำให้ชาวต่างชาติชื่นชม ร่วมทั้งเสน่ห์ของประเพณีไทยและวัฒนธรรมไทยที่ดึงดูดใจให้ชาวไทยด้วยกันเองและชาวต่างชาติชื่นชมในความเป็นไทยต่ะ อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าอยู่บ้านของเราเอง รักเธอประเทศไทย  

0
กำลังโหลด
ben-2 Member 17 มิ.ย. 59 14:30 น. 20

อยากให้เป็นประเทศมองโกเลียค่ะ เพราะเป็นประเทศที่หลายคนคุ้นชื่อมานานส่วนใหญ่มาจากหนังจีนยุคเก่า กับดินแดนที่มีกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่อย่าง"เจงกิสข่าน" แต่ในปัจจุบันจะได้ยินเรื่องราวของประเทศมองโกเลียน้อยมาก ด้วยเป็นประเทศที่จัดอยู่ในกลุ่มที่กำลังพัฒนา ไม่มีอาณาเขตติดทะเล และความเจริญยังไม่ทั่วถึง ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของชาวมองโกเลียยังมีความแตกต่างกันอยู่มาก ยังมีความเชื่อและความเคารพศรัทธาในธรรมชาติ สิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้งานเขียนมีความน่าสนใจนอกเหนือไปจากเนื้อเรื่อง  และถ้าใครสักคนที่ต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ในสังคมที่ยังต้องพึ่งพาอาศัยกันในหลายๆเรื่อง ความห่วงใย ดูแลและให้ความช่วยเหลือกันจะสร้างความประทับใจและความรู้สึกที่ดีต่อกันได้ไม่ยาก เป็นความโรแมนติกที่เกิดจากใจ เวลาดราม่าก็คงเหงาสุดๆค่ะ

0
กำลังโหลด

28 ความคิดเห็น

คอปเตอร์/คอปเตอร์ Member 11 มิ.ย. 59 16:37 น. 1

อยากได้ประเทศอียิปต์ เป็นฉากในนิยายค่ะ

เพราะจะได้ดื่มด่ำกับอดีต เผื่อมีฟาโรต์มาเข้าฝัน 

หรือหลงมนต์ทะเลทรายไปกับหนุ่มเบดูอินล่ำๆ อิอิ

0
กำลังโหลด
DewEww 11 มิ.ย. 59 16:50 น. 2
ชอบ Canana ค่ะ ขอ Canada เป็นฉากหลัง เพราะ ประเทศเปิดใหม่ มี ชาวเอเซีย ย้ายไป อยู่เยอะ อากาศหนาว การสร้างฉากฟินๆ มันควรจะมีพื้นมาจากความเกี่ยวเนื่องหรือคุ้นเคย เวลาอ่าน จะทำให้เหมือนมีอารมณ์ร่วม เช่น สมมุติว่าเรามีอาชีพเป็นที่ปรึกษากฎหมาย เวลาเจอนิยาย ที่เป็น ทนาย ก็มักจะเลือกที่จะหยิบมาอ่าน หรือ เวลาที่คนแต่ง สอดแทรก อะไร ที่เกียวเนื่องก็จะทำให้อยากอ่านมากขึ้น (บางครั้งก็เหมือนจับผิดนะ มีช่วงหนึ่ง คนชอบใช้ Copyright ผิดประเภท ทำให้รู้สึกไม่ฟินเท่าที่ควร) มีเพื่อนเป็น Canadian หลายคน เลยค่อนข้าง ประทับใจในประเทศนี้เป็นพิเศษค่ะยิ้มเย้
0
กำลังโหลด
Tatakai Kiyoshi Member 11 มิ.ย. 59 17:02 น. 3

ญี่ปุ่นค่ะ เพราะนิยายที่แต่งธีมออกญี่ปุ่น ฮ่ะๆๆ เข้าเรื่องดีกว่า

เป็นเพราะความชอบในวัฒนธรรมที่ผสมระหว่างความโมเดิร์นกับโบราณเข้าไว้โดยกันอย่างลงตัว สถานที่สวยงาม คนประเทศนี้มีมารยาทและวินัยเหมาะมาเป็นแบบอย่างให้กับผมนำไปปฏิบัติใช้ อีกอย่างที่ชอบคือประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น ที่อ่านๆ มา ประเทศนี่เป็นประเทศที่ผมสัมผัสได้ว่าเป็นประเทศที่อิปิกมากถึงมากที่สุด นึกถึงประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นทีไรรู้สึกหึมเหิมขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ดนตรีไพเราะ (เนื่องจากเป็นติ่ง Wagakki band)  มีศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตน ในตอนแรกอาจจะเฉยๆ แต่ตอนนี้หลงไหลประเทศนี้จนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วครับ

รักเลยรักเลยรักเลยรักเลยรักเลย

0
กำลังโหลด
อตินเอง Writer Editor 11 มิ.ย. 59 17:22 น. 4

แอดมินขอเป็นเยอรมันแล้วกันค่ะ เพิ่งไปมา 

กรุงเบอร์ลินน่าสนใจมากค่ะ มีประวัติศาสตร์ให้เล่า บรรยากาศของสงครามโลกครั้งที่สองยังทิ้งไว้ไม่จางหาย... ตึกเก่า อาคารใหญ่โต สวยมีพลังและให้ความรู้สึกขลังมาก ขณะเดียวกันก็มีบรรยากาศเศร้าๆ แทรกอยู่ด้วย 

อยากเห็นนางเอกเดินอยู่มุมตึก ตามร้านดอกไม้ แล้วพระเอกก็เดินสวนมามากๆ เลยค่ะ

ว่าแต่จริงๆ แอดมินห้ามเล่นสินะคะ 55 ถือว่าอยากตอบแล้วกันค่ะ ฮี่ๆๆ รักเลย

0
กำลังโหลด
Boong 11 มิ.ย. 59 18:36 น. 5
อยากให้เป็นประเทศเขมรค่ะ ไปมาแล้วชอบประเทศนี้มาก รู้สึกว่าถ้าเป็นนิยายคงมีกลิ่นอายลึกลับ โรแมนติค ผจญภัย หลากหลายแนวดี
0
กำลังโหลด
ปากกาจดฝัน Member 11 มิ.ย. 59 19:31 น. 6

เอาเป็นประเทศไทยนี่แหละค่ะ สถานที่บรรยากาศดีๆ โรแมนติกมีเยอะแยะ โดยส่วนตัวนั้นเราชอบนะ แถมยังได้ช่วยโปรโมทสถานที่ท่องเที่ยวในไทยอีก และอีกเหตุผลก็คือ...ถ้าเขียนในสิ่งที่เราเคยไปสัมผัสมาแล้ว มันคงจะเขียนได้ดีกว่านั่งดูรูป หาข้อมูลในเน็ตใช่ไหมค่ะ

 เขิลจุงเยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
Singto-Luffy 11 มิ.ย. 59 22:00 น. 8
ประเทศลาวเลยค่ะ ^_^ ลาวกับไทยเป็นเมืองพี่เมืองน้อง มีวัฒนธรรมและภาษาที่คล้ายกัน และเป็นอีกเมืองที่มีคนไทยไปอาศัยอยู่มากค่ะ ความสวยงามของธรรมชาติยังมีอีกเยอะมากกกกกกกกกกก หลาย ๆ คนมักจะไปพักผ่อนหรือพักสมองที่เมืองลาวนะคะ เพราะนอกจากไม่ไกลแล้ว ความเงียบ ความที่ยังไม่มีความพลุกพล่านมากยังเป็นมนตร์เสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของเมืองลาวค่ะ
0
กำลังโหลด
ichah Member 12 มิ.ย. 59 00:59 น. 9

ประเทศโรมาเนียค่ะ ไม่ค่อยมีใครเขียนถึงแต่เป็นประเทศที่มีเสน่ห์เฉพาะมากๆ สวยแต่ให้ความรู้สึกน่าค้นหา เป็นประเทศที่เงียบสงบ แต่มีสถาปัตยกรรมสวยๆเยอะ แถมมีประวัติที่น่าสนใจหลายอย่าง ถ้าเอาไปใส่ในนิยาย คงได้เห็นโรมาเนียแบบชัดเจนในมุมอื่นๆ ต้องเป็นอะไรที่สวย โรแมนติคแล้วก็มีกลิ่นอายลึกลับซ่อนอยู่ ^^

0
กำลังโหลด
แอมมีน่า Member 12 มิ.ย. 59 12:31 น. 10

ต้องประเทศรัสเซียเลยคะ มีสถานที่ท่องเที่ยวสวยๆ เยอะเลย แค่เห็นในภาพก็ฟินแล้ว ยิ่งถ้ามโนต่อไปอีกว่ามีผู้ชายหล่อโคตรๆ จุงมือเดินเที่ยวอะนะ โอ๊ยยย อกอีแป้นจะแตกค่าา

0
กำลังโหลด
kalyanee30080 Member 12 มิ.ย. 59 16:35 น. 11
ประเทศญี่ปุ่นค่ะ!!! ถ้าถามถึงเหตุผลก็ขอตอบเลยว่าชอบค่ะ ชอบตั้งแต่ภาษา ยันวัฒนธรรมต่างๆเลยทีเดียว ดังนั้นเวลาเห็นหนังสือที่เกี่ยวกับญี่ปุ่นนี่จะรีบซื้อเก็บไว้ทันที.5555 เหตุผลก็เเค่นี่เเหละค่ะ 'เเค่ชอบเท่านั้น' ฮิๆ
0
กำลังโหลด
เวลา ใน ขวดแก้ว Member 12 มิ.ย. 59 18:06 น. 12

ฝรั่งเศสค่า^^ ต้องตูลูซด้วย เพราะหลงมนต์เสน่ห์ของที่นั่ง ชาวเมืองก็ใจดี เคยไปเรียนซัมเมอร์ที่นั่น หลงรักเลย อยากกลับไปอีกครั้งมั่กมาก

0
กำลังโหลด
juneny7019 Member 12 มิ.ย. 59 18:36 น. 13
มีสามประเทศที่อยากให้มีในนิยายค่ะคือไทยเกาหลีใต้ และญี่ปุ่น คงจะเป็นคำตอบที่ซ้ำซากน่าเบื่อ จริงอยู่ที่เกาหลีญี่ปุ่นฟีเวอร์มานาน มักจะเจอสองประเทศนี้บ่อยๆแต่ที่ยังอยากเขียนเพราะถ้าได้เขียนนิยายเราจะต้องไปสถานที่นั้นๆก่อนเพื่อหาข้อมูล เราถึงจะนำมาบรรยายได้ถูกเล่าได้ถูกว่าสถานที่ที่เราเลือกเป็นยังไง บอกตามตรงว่าที่ไทยไปยังไม่ครบทุกจังหวัดเลย ส่วนที่เกาหลีก็ใฝ่ฝันอยากไปสักครั้งญี่ปุ่นด้วย แต่ที่สำคัญอยากเขียนเกี่ยวกับวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ วัฒนธรรม ประเพณี อาหารของแต่ละประเทศเพราะเท่าที่เห็นตอนนี้เกาหลี ญี่ปุ่นก็มาบ้านเราเยอะเผื่อไทยจะฟีเวอร์ที่ต่างประเทศนานๆบ้างค่ะ
0
กำลังโหลด
แพรทิตา Member 12 มิ.ย. 59 20:19 น. 14

อยากให้เป็นประเทศไทยค่ะ ^^ เพราะว่าสำหรับแพรนะคะ  เชื่อว่าประเทศไทยมีแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามอยู่มากมายเลยค่าอย่างตัวของแพรเองเป็นคนที่เที่ยวน้อยมากกก  อยากให้นิยายที่ฉากที่พระนางไปเที่ยวเกาะตะปู  เกาะเต่า ไม่ก็ไปหมู่บ้านของชาวกระเหรี่ยงค่ะ  หรือไม่ก็ไปโบราณสถานที่เขาพนมรุ้ง  บอกตรงๆว่าที่บอกทั้งหมดไม่เคยได้มีโอกาศไปเลย T^T

0
กำลังโหลด
เลลาห์ Member 12 มิ.ย. 59 22:12 น. 15

เอาประเทศไทยนี่แหละค่ะ จะได้ส่งเสริมการท่องเที่ยวไปในตัว ช่วยกันพัฒนาเศรษฐกิจ (เวอร์เนอะ) แต่ที่จริงเมืองไทยของเราก็มีสถานที่สวยๆงามๆตั้งมากมายนะคะสวยไม่แพ้ต่างประเทศด้วย ถ้ามีโอกาศได้เขียนถึงสถานที่ที่เป็นองค์ประกอบหลังของเรื่องก็คงเลือกเมืองไทยของเรานี่แหละค่ะ

0
กำลังโหลด
พราววิภา Member 13 มิ.ย. 59 11:17 น. 16

ธรรมชาติที่ตราตรึงใจเรา ต้องที่ไอซ์แลนด์เลยค่ะ ธรรมชาติสวยมากๆ ทั้งปรากฏการณ์แสงเหนือ และถ้ำน้ำแข็งสกาฟตาเฟล คือเห็นในรูปแล้วคิดได้เลยว่าสักครั้งหนึ่งในชีวิตเราต้องไปเห็นด้วยตาตัวเองให้ได้ 

#มันสวยมาก 

0
กำลังโหลด
LaLuna Howsand Member 13 มิ.ย. 59 18:54 น. 17
แอฟริกาค่ะ อาจงงว่าทำไมเลือกประเทศที่ไม่มีบรรยากาศสวยงามอะไรเช่นนี้ ที่เลือกเพราะว่า อยากให้นิยายที่มีฝ่ายหนึ่งเป็นชนเผ่า ที่อยู่อย่างลำบาก ไม่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆบนโลกนี้ ไม่มีเทคโนโลยีให้ใช้ แต่อีกฝ่ายเป็นคนในประเทศ...ที่ทันสมัย พัฒนาแล้ว เป็นคนมีการศึกษาสูง แล้วมาเจอกันที่นี่ รู้ถึงความแตกต่าง เช่นแม้ไม่มีเทคโนโลยี ก็อยู่ได้ รู้สึกถึงธรรมชาติที่สงบสุข(แต่อันตราย)555 ที่นี่ไม่สวยงามแต่คนที่นี่มีหัวใจสวยงาม รักบ้านเกิด พยายามดำรงอะไรด้วยตนเอง มีเสน่ห์ที่ในผืนดินแผ่นนี้ ความเชื่อเกี่ยวกับธรรมชาติของชนเผ่าที่น่าสนใจ ถ้าใครเบื่อที่ท่องเที่ยวที่ไปกับทัวร์ ไปแล้วพักโรงแรม ถ่ายรูปกับสถานที่สำคัญ ก็สามารถไปที่นี่ก็ได้^^ ไม่มีคนนำทัวร์มีแต่นักสำรวจ(มั้ง) นอนกลางแจ้งกับธรรมชาติout door ผีไม่กลัวกลัวแต่สัตว์ป่า(เสือ ล้อเล่น~) ถ่ายรูปกับคนที่นี่ แสดงให้เห็นว่าเราขาวกว่า555 ไม่มีอนุสรณ์สำคัญมีแต่วิถีชีวิตสำคัญ สถานที่เป็นทุ่งโล่ง มีหญ้าสูง อย่างไรก็ตามทุกที่ทุกแห่งบนโลกนี้มีความสวยงามในแบบของมันนั้นแหละ
0
กำลังโหลด
Packkyamalone Member 14 มิ.ย. 59 15:17 น. 18

ขอเป็นเมืองไทยนี่แหละค่ะ ฉากถ้าไม่อยู่บนเกาะ (ทะเลไทยสวยไม่แพ้ชาติใดในโลก) ก็คงเป็นจังหวัดเชียงใหม่ค่ะ เพราะเป็นคนที่นี่รู้สึกว่ามีสถานที่สวยๆให้เขียนเยอะ  เวลาเขียนแล้วรู้สึกว่ามันมีมนต์เสน่ห์ในตัวเองค่ะ และเมื่อเราเขียนในสิ่งที่รู้ดีก็จะเชื่อว่าคนอ่านจะซึมซับความรู้สึกนั้นไปด้วยได้ ^^

0
กำลังโหลด
ยัยเฉิ่มจอมวุ่นวาย Member 15 มิ.ย. 59 08:27 น. 19

หากถามว่าประเทศอะไรที่อยากเอามาใช้เป็นฉากในนิยายที่สุดตอบได้คำเดียวว่าประเทศไทยเพราะประเทศไทยมีทั้งทะเลที่สวยงาม ภูเขา น้ำตก ทุ่งนาทุ่งหญ้า วัวควาย  มองแล้วได้บรรยากาศแบบไทยๆ ทำให้มองเห็นวิถีชีวิตของคนไทยดีค่ะ อีกทั้งยังผู้คนที่มีน้ำใจ นี่เป็นอีกเสน่ห์ของคนไทย ที่ทำให้ชาวต่างชาติชื่นชม ร่วมทั้งเสน่ห์ของประเพณีไทยและวัฒนธรรมไทยที่ดึงดูดใจให้ชาวไทยด้วยกันเองและชาวต่างชาติชื่นชมในความเป็นไทยต่ะ อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าอยู่บ้านของเราเอง รักเธอประเทศไทย  

0
กำลังโหลด
ben-2 Member 17 มิ.ย. 59 14:30 น. 20

อยากให้เป็นประเทศมองโกเลียค่ะ เพราะเป็นประเทศที่หลายคนคุ้นชื่อมานานส่วนใหญ่มาจากหนังจีนยุคเก่า กับดินแดนที่มีกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่อย่าง"เจงกิสข่าน" แต่ในปัจจุบันจะได้ยินเรื่องราวของประเทศมองโกเลียน้อยมาก ด้วยเป็นประเทศที่จัดอยู่ในกลุ่มที่กำลังพัฒนา ไม่มีอาณาเขตติดทะเล และความเจริญยังไม่ทั่วถึง ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของชาวมองโกเลียยังมีความแตกต่างกันอยู่มาก ยังมีความเชื่อและความเคารพศรัทธาในธรรมชาติ สิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้งานเขียนมีความน่าสนใจนอกเหนือไปจากเนื้อเรื่อง  และถ้าใครสักคนที่ต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ในสังคมที่ยังต้องพึ่งพาอาศัยกันในหลายๆเรื่อง ความห่วงใย ดูแลและให้ความช่วยเหลือกันจะสร้างความประทับใจและความรู้สึกที่ดีต่อกันได้ไม่ยาก เป็นความโรแมนติกที่เกิดจากใจ เวลาดราม่าก็คงเหงาสุดๆค่ะ

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด