สวัสดีชาวไรเตอร์ทุกคนค่ะ มาพบกับพี่น้ำผึ้งอีกนะคะ เชื่อกันว่าหลายคนในที่นี่ชอบอ่านนิยายแนวโรแมนติกคอมเมดี้เนอะ ซึ่งนาทีนี้พี่น้ำผึ้งว่าไม่มีใครฮอตฮิตเท่ากับนักเขียนที่พี่พามาพูดคุยกับเราวันนี้อีกแล้ว เธอคนนี้คือนักเขียนคนเก่งแห่งสำนักพิมพ์สถาพรบุ๊คส์ เจ้าของนามปากกาว่า ‘กรกานท์’ ค่ะ เอาล่ะ ถ้าพร้อมแล้วมารู้จักพี่นักเขียนคนเก่งกันเลย

สวัสดีค่ะ แนะนำตัวให้ชาวเด็กดีรู้จักหน่อยได้ไหมคะว่าเป็นใคร มาจากไหน ปัจจุบันทำอะไรอยู่ค่ะ 

สุดท้ายเอิร์นก็ตัดสินใจลาจากการเป็นฟันเฟืองในวงการอุตสาหกรรมอาหาร มายึดงานเขียนเป็นอาชีพ บนเส้นทางฝันแม้จะล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง แต่เมื่อได้ทำในสิ่งที่รัก ก็ยิ่งกว่าสุขใจแล้ว

นอกจากจะมีความสุขกับการเขียนแล้ว ความสุขที่ได้มาอีกอย่างคือมิตรภาพจากเพื่อนๆ นักเขียนและนักอ่านที่แวะเวียนมาพูดคุยและให้กำลังใจกันอยู่เสมอ เป็นอีกกำลังใจอันแรงกล้าที่ทำให้กรกานท์มีกำลังในการสร้างโลกในฝันออกมาเป็นความจริง และยิ้มได้อย่างภาคภูมิใจกับงานเขียนที่ออกมา
 

กระทั่งหกปีต่อมา เป็นช่วงที่กลับจากการดูงานในชั้นปีสี่ มีเวลาว่างอยู่ราวสองสัปดาห์ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเราเคยอยากเขียนนิยายนี่ นี่ไงก็ว่างอยู่ เขียนเลยสิ จะรออะไร จึงล็อกอินเข้าไปใน My ID อีกครั้ง และเริ่มเขียนนิยายอัพเดตลงในเว็บ

ตอนนั้นไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าตัวเองใช้นามปากกาอะไร แต่เมื่อนิยายเริ่มเป็นที่สนใจ มีนักอ่านเข้ามาอ่านมากอย่างที่ไม่เคยคาดไว้เหมือนกัน จนมีการติดอันดับในเด็กดี ก็เพิ่งเห็นว่าตัวเองใช้นามปากกากรกานท์อยู่ ตอนนั้นก็ถามตัวเองว่าอยากเปลี่ยนไหม แต่เห็นว่ามันเลยตามเลยมาจนป่านนี้แล้ว อีกทั้งกลัวว่าหากเปลี่ยนไป นักอ่านอาจจะจำเราไม่ได้ จึงใช้นามปากกากรกานท์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
 

พี่เอิร์นเป็นเจ้าของผลงานเรื่องอะไรบ้างคะ?

กรกานท์: ที่ตีพิมพ์เป็นเล่มมีมา 9 เรื่องแล้วค่ะ

• กลรัก กับดักวิวาห์  สำนักพิมพ์เขียนฝัน
• ใจลวงรัก  สำนักพิมพ์เขียนฝัน
• รักหักดิบ  สำนักพิมพ์แสนรัก
• บ่วงปฏิพัทธ์   สำนักพิมพ์เขียนฝัน
• เอื้อมรัก   สำนักพิมพ์เขียนฝัน
• มือปราบ ข้าวสารเสก  สำนักพิมพ์สำนักพิมพ์ ปรี๊นเซสส์
• มายาลับ สลับรัก   สำนักพิมพ์ ปรี๊นเซสส์
• ผู้พิทักษ์ รักสุดใจ   สำนักพิมพ์ ปรี๊นเซสส์
• ตะวัน กัลยา    พิมพ์คำสำนักพิมพ์

และเรื่องล่าสุดคือ กามเทพหวงรัก  ผ่านการพิจารณาจากสำนักพิมพ์คำต่อคำค่ะ
 

รายชื่อหนังสือของกรกานท์ค่ะ
 

โอ้โห จำนวนเล่มเยอะขนาดนี้ ภายในเวลากี่ปีคะ?

กรกานท์: ถ้านับเล่มแรกที่ตีพิมพ์ ก็ราวๆ สองปีค่ะ แต่ถ้าถามว่าเขียนนิยายมานานแค่ไหน ก็เขียนมาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว (ฮา) แต่เพิ่งมาเขียนจริงๆ จังๆ จนจบเรื่องได้ก็เมื่อสามปีก่อนนี่เองค่ะ
 

มีเคล็ดลับยังไงบ้างคะ ถึงได้เขียนเร็วขนาดนี้

กรกานท์: การวางพล็อตค่ะ… การวางพล็อตคือวางให้เรื่องมี ต้น กลาง จบ จะช่วยให้เราทำงานเร็วขึ้น นอกจากนี้ คาร์แรคเตอร์ตัวละครก็สำคัญ เพราะเขาจะพาเราไปต้นแต่ต้นจนจบเรื่อง หากคาร์แรคเตอร์ตัวละครแกว่ง หรือขาดความเป็นมนุษย์ เขาก็จะเราไปจนจบเรื่องไม่ได้ ซึ่งนั้นจะไม่เป็นไปตามแผนที่เราวางพล็อตไว้ นำไปสู่การออกอ่าวออกทะเล สุดท้ายไปโผล่กลางมหาสมุทร หาทางไปต่อก็ไม่ได้ จะหาทางกลับก็ไม่เจอ ทำให้เราเขียนนิยายไม่จบค่ะ

นอกจากจะวางพล็อตแล้ว เราต้องมีวินัยในการเขียน ต้องบอกตัวเองให้ได้ว่าจะใช้เวลาเขียนเท่าไหร่ เอาเท่าที่กำลังเราทำไหว นักเขียนหลายคนอาจจะอยู่ในช่วงวัยเรียน ก็แบ่งเวลา จะให้ขีดเส้นไว้ว่าสามเดือนจบ สี่เดือนจบ อย่างนี้ก็ไม่ได้ เพราะถ้าทำอย่างนั้นจริง ก็ต้องอยู่กับนิยายทั้งวัน แต่หากจะเขียนกันสักปีสองปี ก็ไม่เป็นไร เพราะถ้าเรายังไม่หยุดเขียน ก็ยังไม่นับว่าดอง
 

ภาพพระ-นางในนิยายมายาสลับรักค่ะ
 

แต่การกำหนดเวลาในการเขียน ไม่ใช่การกำหนดเวลาในการวางพล็อต ซึ่งนั้นเป็นขั้นตอนสำคัญ อันนั้นไม่ต้องรีบ ค่อยๆ ทำไปอย่างละเมียดละไมและรัดกุม ไม่ต้องเร่งรัดตัวเอง หาข้อมูล ข้อเท็จจริงมารองรับ เขียนไทม์ไลน์ในนิยายของตัวเอง เวลาเราเขียนจะได้ไม่งง และเขียนเรื่องย่อภายในหนึ่งถึงสองหน้าออกมาให้ได้ เพราะถ้ายังไม่สามารถอธิบายมันสั้นๆ ได้ ก็ยากที่จะเขียนยาวๆ ได้เหมือนกัน ส่วนตัวเอิร์นทำอย่างนี้นะคะ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จด้านความเร็วอยู่นะ
 

เริ่มเขียนนิยายตั้งแต่เมื่อไรคะ แล้วทำไมถึงเขียนนิยายละ?

พองานที่ทำอยู่ทำให้เราเหนื่อยใจมากเข้า ก็เริ่มหาอะไรทำคลายเครียด และก็ทำในสิ่งที่ตัวเองรักคือการเขียนนิยาย เขียนมาสามปีแล้ว ตอนนี้ก็รู้แล้วว่า ไม่มีงานใดที่ทำแล้วไม่เหนื่อยกาย มีแต่งานที่ทำแล้วไม่เหนื่อยใจก็เท่านั้น ในเมื่อเรารักที่ทำ รักที่จะเขียน ก็เขียนต่อไป จนตอนนี้มาเป็นนักเขียนเลี้ยงชีพแล้วค่ะ
 

เล่าเรื่องย่อของ 'ตะวัน กัลยา' ให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะ?

กรกานท์: เรื่องวางแผงล่าสุด ตะวัน กัลยา ค่ะ เป็นเรื่องของกัลยา สาวลูกครึ่งในแผ่นดินรัชกาลที่ 6 เธอเกิดมาอย่างขาดแคลน เป็นกำพร้า และแปลกแยก ทำให้กัลยาต้องการผลักดันตัวเองไปให้พ้นจากสิ่งเหล่านั้น และเป้าหมายเดียวที่เธอมองเห็นว่าจะช่วยได้ คือต้องทำให้มีอย่างที่คนอื่นบอกว่ามีแล้วจะดี มีแล้วจะความสุข ทำให้กลายเป็นจุดเริ่มต้นเข้าสู่สังคมชั้นสูงของสมัยนั้นด้วยการหลอกหลวง โดยมีท่านชายหนึ่งคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง และในขณะเดียวกัน เขาก็คอยดูแล ประคับประคองหัวใจของเธออยู่เสมอ จนกลายเป็นความรักระหว่างชนชั้น ที่มีคดีฆาตกรรมรอให้ไขปริศนาอยู่
 

อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาคะ?

กรกานท์: เรื่องที่ชาวต่างชาติเข้ามาอาศัยในประเทศไทย จุดประกายให้เกิดนิยายเรื่อง ตะวัน กัลยา ขึ้น เอิร์นเกิดไอเดียว่าจะนำเสนอนิยายย้อนยุคที่ถ่ายทอดเรื่องราวด้านศิลปะของไทย ทั้งที่รับมาจากตะวันตกและของไทยแต่ดั้งเดิม ซึ่งแรงบันดาลใจนี้มาจากท่านศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ศิลปินต่างชาติผู้มาทำงานในราชสำนักสยาม

เพราะจากการได้เข้าเยี่ยมชมพระราชวังพญาไท ทำให้ประจักษ์ว่า ในยุคนั้นศิลปะทุกแขนงไม่ว่าจะของไทยหรือของต่างประเทศที่สยามรับเข้ามา ช่างเฟื่องฟูเหลือเกิน

และยังนึกสนุกอีกว่า หากเป็นชาวต่างชาติที่ไม่ได้เข้ามาค้าขายจนร่ำรวยอย่างที่เราเห็นกัน ไม่ได้เข้ามารับราชการอย่างที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ แต่เป็นคนที่เกิดมาอย่างขาดแคลนในชนชั้นไพร่ ในยุคสมัยที่ยังมีการแบ่งชนชั้นล่ะ จะทำอย่างไร ซึ่งนั่นเองเป็นต้นกำเนิดของตัวละครที่ชื่อ ‘กัลยา’

 

กรกานท์กำลังชมวังค่ะ (แต่ไม่ใช่วังพญาไทน้า)
 

ตะวัน กัลยา เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่ไม่เน้นเหตุการณ์ด้านการเมืองการปกครอง แต่เน้นด้านศิลปะ ประเพณี และความเป็นอยู่ของคนในยุคนั้น ซึ่งมีการหลั่งไหลของศิลปวัฒนธรรมจากต่างชาติเข้ามาเป็นจำนวนมาก เอิร์นเลือกให้พระเอกซึ่งคือท่านชายหนึ่งเป็นเจ้านาย เพื่อให้เขาถ่ายทอดเรื่องในรั้วในวังได้ในฐานะคนที่เติบโตมากับเรื่องราวนั้นๆ... เป็นมุมมองของคนที่ชีวิตแวดล้อมด้วยเรื่องศิลปวัฒนธรรม ประเพณี และการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของบ้านเมืองในยุคนั้น

และที่เลือกเขียนในช่วง พ.ศ.2467 จนถึงปลาย พ.ศ. 2468 ก็เพราะมีพระราชนิพนธ์เรื่องมัทนะพาธาเป็นเหตุผลหลัก เนื่องจากตอนที่ได้มีโอกาสเยี่ยมชมพระราชวังพญาไท เอิร์นสะดุดตากับหนังสือเล่มนี้มาก เพิ่งทราบว่าเล่มแรกที่ตีพิมพ์ หน้าปกเป็นเพียงรูปดอกกุหลาบและไม่มีชื่อเรื่องเขียนกำกับไว้ จึงมุ่งมั่นอย่างมากที่จะนำพระราชนิพนธ์เรื่องนี้มาใส่ไว้ในงานเขียนให้ได้

ระหว่างที่เขียนนิยายเรื่องนี้ เอิร์นไปถวายบังคมพระบรมรูปล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๖ ที่พระราชวังพญาไทก่อนด้วย เพราะถือว่าได้แรงบันดาลใจมาจากที่นั่น นับเป็นขวัญกำลังใจในการเขียนอย่างสูง

และขอขอบคุณผู้ทรงภูมิทุกท่านที่คอยชี้แนะและกรุณาเล่าเรื่องต่างๆ ในอดีตให้ฟัง เพื่อเก็บข้อมูลมาเขียนนิยายเรื่องนี้ และขอบคุณสถาพรบุ๊กส์ ซึ่งกรุณาให้หนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์มาหลายเล่ม ให้ได้สืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมอีกด้วย
 

ว้าว เยี่ยมไปเลยค่ะ แล้วในบรรดาผลงานที่พี่เอิร์นเขียนเนี่ย พี่ชอบเรื่องไหนมากที่สุดคะ? ทำไมล่ะ? 

กรกานท์: เลือกไม่ถูกเลยค่ะ ไม่เลือกได้ไหมอ่ะ เพราะนิยายทุกเรื่องที่เขียนมา ก็เหมือนเป็นลูกๆ ของเรา เราเลี้ยงดูเขาอย่างดี เฝ้าดูเขาเติบโตโดยที่มีเราคอยดูแล จะให้เลือกเรื่องใดเรื่องหนึ่งเลย ก็เลือกไม่ได้จริงๆ
 

แอบได้ยินมาว่า ‘ผู้กองสณฑ์’ กับ ‘คุณหมอรุ้งเคียงจันทร์’ จากเรื่องมือปราบข้าวสารเสกจะได้ทำเป็นละคร พี่เอิร์นรู้สึกยังไงคะ?

กรกานท์: ดีใจค่ะ ปลื้มยิ้มไม่หุบอยู่เหมือนกัน ดีใจที่จะได้เห็นตัวละครที่เรารัก ออกมาโลดแล่นมีชีวิต ยังไงก็ฝากละครเรื่องด้วยนะคะ ได้ข่าวว่ากำลังเขียนบทอยู่ คงไม่นานเกินรอค่ะ

นอกจากนี้ ยังมีนิยายที่ทางค่ายละครจองอ่านอีกเรื่องหนึ่ง และอีกเรื่องก็เสนอเรื่องย่อกับทางค่ายไป อยู่ระหว่างรอผลการพิจารณาค่ะ
 

หนูรุ้งกับผู้กองสณฑ์ค่ะ
 

ไหนลองเล่าเรื่องย่อเรื่องนี้ให้น้องๆ ชาวเด็กดีฟังหน่อยสิคะ?

กรกานท์: มือปราบ ข้าวสารเสก เป็นเรื่องของสณฑ์ เขามีความสามารถพิเศษคือการมองเห็นวิญญาณ แล้วกลายมาเป็นหมอผีและรับราชการตำรวจไปพร้อมๆ กันเพื่อช่วยทั้งผีทั้งคนอย่างเท่าเทียม แต่กลับถูกมองว่าเป็นคนบ้า ก่อนจะมาพบรุ้งเคียงจันทร์ จิตแพทย์สาวสุดเปรี้ยว ที่ไม่ยอมเชื่อผลตรวจของตัวเองด้วยซ้ำ ว่านายตำรวจปากปีจอแถมมารยาทแสนทรามที่บอกว่ามองเห็นผีนี่ ไม่ได้มีอาการทางจิตใดๆ แต่เมื่อเธอเข้าไปรู้เห็นกับคดีลักลอบค้าวัตถุโบราณ จนถูกสั่งฆ่าปิดปากกลายมาเป็นวิญญาณ เธอก็ต้องยอมรับว่าสณฑ์เป็นหมอผีที่พวงตำแหน่งมือปราบ ก่อนที่ทั้งคู่จะต้องมาช่วยกันไขคดีปริศนาที่เกี่ยวพันกับชีวิตของรุ้งเคียงจันทร์
 

พี่เอิร์นช่วยเล่าเคล็ดลับการเขียนนิยายให้นักอ่านชอบหน่อยค่ะ?

กรกานท์: เขียนให้นักอ่านชอบ เอิร์นก็ไม่รู้เหมือนกัน (แฮะๆ) เพราะปกติจะเขียนตามใจตัวเองตลอด แต่ถ้าถามเคล็ดลับการเขียนนิยายของเอิร์น ก็ไม่มีอะไรเลยนะ แค่เขียนให้สนุก ถ้าเราสนุก คนอ่านก็สนุก แต่ทั้งนี้ต้องให้นักอ่านเชื่อในนิยายของเราให้ได้ด้วย ถ้าทำไม่ได้ เขาก็ไม่สนุกไปกับเรา
 

แล้วเคล็ดลับที่ทำให้ผ่านต้นฉบับจากบ.ก.ล่ะคะ?

กรกานท์: คิดว่าบ.ก. แต่ละสำนักพิมพ์ ก็จะมีมาตรฐานการในคัดเลือกต้นฉบับที่ต่างกันนะคะ ขึ้นอยู่กับแนวนิยายที่เขาตีพิมพ์ด้วย ทั้งนี้ ไม่ว่าเราจะส่งสำนักพิมพ์ไหน หรือนิยายแนวไหน ก็ขอให้เขียนให้สนุก น่าสนใจ ไหลลื่น และทำให้คนอ่านเชื่อในนิยายของเราให้ได้ แม้จะเขียนแฟนตาซี ก็ต้องเขียนให้สมจริง คือมีเหตุผลรองรับเสมอ เป็นเหตุผลที่ทำให้ผู้อ่านเชื่อหรือคล้อยตามได้ เพราะเอิร์นเชื่อว่า ปัจจัยหลักที่จะพาคนอ่านไปกับเราได้ คือความเชื่อในเรื่องที่เราเล่า หากทำให้เขาเชื่อไม่ได้ คนอ่านก็ไม่มีอารมณ์ร่วม ซึ่งบ.ก. ก็ถือว่าคนแรกๆ ที่จะอ่านงานของเรา ถ้าโดนใจเขาได้ เขาก็ให้ผ่านค่ะ
 

โอ้โห เยี่ยมมากๆ เลย คิดว่าการเป็นนักเขียนเนี่ยเป็นยังไงคะ ในความคิดของพี่เอิร์น

กรกานท์: สำหรับเอิร์น นักเขียนก็คือนักเล่าเรื่องค่ะ แต่จะเล่าอย่างมีศิลปะ และเล่าให้ดีที่สุดในแบบของเรา 
 

กรกานท์กำลังแจกลายเซ็น
 

ปัญหาของนักเขียนส่วนใหญ่คือเขียนไม่จบค่ะ พี่เอิร์นพอจะมีวิธีแนะนำน้องๆ ไหมคะ?

กรกานท์: มองว่าหลายๆ คนที่เขียนไม่จบ เพราะขาดการวางพล็อตที่ดีค่ะ มีคนบอกว่าวางพล็อตแล้วอึดอัด ด้นสดไปเลยสนุกกว่า มันก็สนุกอยู่บางช่วงบางตอนนะคะ แต่ถ้าเราด้นสดไม่ได้ตลอดจนจบเรื่องล่ะ พอคิดไม่ออก ก็เขียนไม่ได้ ตัน และสุดท้ายก็ดอง นั่นแหละคือไม่สนุกแล้ว

การที่เราวางพล็อต ก็เหมือนเราเดินทางโดยมีแผนที่ เรารู้ว่าเริ่มต้นที่ไหน ต้องผ่านอะไรบ้างระหว่างทาง และจุดหมายที่ไหน อาจจะฟังดูมีเป็นกฎเกณฑ์ไปบ้าง แต่ให้รู้ไว้ว่าต้องพร้อมจะแหกพล็อตเสมอหากเจอทางที่ดีกว่า แต่ทั้งนี้ หากเราแหกพล็อตที่วางไว้ เราต้องมั่นใจด้วยว่าจะไปถึงจุดหมายที่วางไว้ตั้งแต่ต้น แต่ถ้าเปลี่ยนพล็อตแล้ว จุดหมายแรกที่วางไว้ไม่ตอบโจทย์อีกต่อไป เราก็ต้องวางจุดหมายใหม่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เราต้องมีจุดหมายปลายทางค่ะ
 

ในฐานะที่เป็นนักเขียนนิยายรัก ช่วยนิยามคำว่าความรักให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะ ^^

กรกานท์: ความรักสำหรับเอิร์น คือความสบายใจค่ะ รักแล้วต้องไม่ทุกข์ แต่สุขที่ได้ดูแลกันและกันค่ะ อุ่นใจกับการที่มีเขาเคียงข้าง และเข้าใจกัน ไว้วางใจในกันและกันค่ะ
 

ถ้ามีโอกาสได้ไปเที่ยวกับตัวละครในนิยายตัวเองหนึ่งคน พี่เอิร์นอยากไปกับใครคะ

กรกานท์: อยากไปกับท่านชายหนึ่ง จากเรื่องตะวัน กัลยา ค่ะ เพราะตัวละครนี้ น่ารัก อบอุ่น ปกป้องดูแลผู้อื่นได้ รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา ขี้เล่นด้วย แถมยังแอบฉลาดแกมโกง เอาตัวรอดเก่ง ไปไหนด้วยกันคงสนุกน่าดู
 

กัลยากับท่านชายหนึ่งค่ะ
 

สุดท้ายแล้วนะคะ พี่เอิร์นอยากฝากกำลังใจอะไรให้น้องๆ นักเขียนชาวเด็กดีบ้างคะ

กรกานท์: เชื่อว่านักเขียนชาวเด็กดีหลายๆ คนฝันอยากจะมีเล่นเป็นของตัวเอง แต่กลัวที่จะเขียน กลัวที่ส่งต้นฉบับ… อย่ากลัวเลยนะคะ เขียนออกมา ส่งออกมาเถอะ เพราะถ้าไม่เขียน ไม่ส่ง เราก็มีเปอร์เซ็นต์เต็มร้อยเลยว่าไม่ได้พิมพ์ แต่ถ้าเราเขียนและส่งออกมา เราก็จะมีห้าสิบ คือได้พิมพ์กับไม่ได้พิมพ์ เราเลือกได้นี่ว่าจะเอาร้อย หรือเอาห้าสิบ

ที่สำคัญคืออย่าท้อค่ะ บนเส้นทางความฝัน จะเดินหน้าหรือถอยหลัง มันอยู่ที่ใจ ทุกคนมีความฝันเหมือนกันหมด แต่ความพยายาม ความบากบั่น ความอดทนมีไม่เท่ากัน กำลังใจเท่านั้นจะพาเราไปต่อได้ ไม่ว่าจะเจอกับอะไร ผิดหวังสักแค่ไหน อย่าท้อนะคะ หรือถ้ารู้สึกว่าเหนื่อย ก็ให้มองกลับไปข้างหลัง ดูสิว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง กับเรื่องแค่นี้ เราจะยอมแพ้เหรอ

สู้ๆ ค่ะ!
 

พระ-นางในนิยายเรื่องผู้พิทักษ์รักสุดใจค่ะ
 

เอาล่ะค่ะ ก่อนจากกัน วันนี้ทีมไรเตอร์ก็มีหนังสือตะวัน กัลยา จำนวน 3 เล่มมาแจกค่ะ ใครอยากได้มาเล่นเกมกับพี่นะคะ โดยเกมของเรามีง่ายๆ ดังนี้ค่ะ คือ... ให้น้องๆ เขียนพล็อตนิยายไม่เกิน 5 บรรทัดโดยมีคำดังต่อไปนี้ค่ะ : หมอวรรษ, เงิบ, GAT-PAT, เด็กดี, ญี่ปุ่น ค่ะ พล็อตของใครโดนใจพี่มากที่สุด รับหนังสือตะวัน กัลยาไปครอบครองเลยค่ะ โดยเกมนี้จะหมดเขตวันอาทิตย์ที่ 17 กรกฎาคม 2559 ค่ะ! 
 

ประกาศรางวัลผู้ได้รับหนังสือตะวัน กัลยา 3 เล่ม

 

พี่น้ำผึ้ง :)