นักอ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านนิยาย เป็นเหมือนครอบครัวของเรา สำหรับสุชาคริยาแล้ว เราคือทีมเดียวกัน ยิ่งนานวันที่สุชาคริยาโตขึ้น งานเขียนพัฒนามากขึ้น นักอ่านที่ช่วยคอมเม้นท์ ช่วยให้กำลังใจ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างสุชาคริยาคนนี้ หากไม่มีนักอ่านก็ไม่มีสุชาคริยาจริงๆ ไม่มีคนช่วยขัดเกลาขณะลงมือเขียน ก็จะไม่มีสุชาคริยาในวันนี้เช่นกัน และคงไม่มีสุชาคริยาในวันข้างหน้าแน่นอน หากนักอ่านไม่เข้ามาพูดคุย

เปรียบได้ว่าเราเหมือนเงาของกันและกัน เราต่างเป็นกระจกที่สะท้อนให้เห็นคุณค่าของกันและกัน เราต่างช่วยดูความสวยงาม ความพร้อม ความเรียบร้อยของกันและกัน เราทำเพราะเราต่างมีความรักให้กัน นี่คือเสน่ห์ของการเขียนนวนิยายลงเว็บ คือสิ่งที่เราโหยหา หรืออีกนัยหนึ่งคือขาดไม่ได้ จึงยากนักที่งานเขียนแต่ละเรื่องแล้วไม่อัพให้ได้อ่าน ยกเว้นแต่ว่ามีเหตุจำเป็นจริงๆ เช่น มีเงื่อนไขกับทางสำนักพิมพ์ หรือเงื่อนไขอื่นๆ แต่ถ้าเราไม่ติดขัดก็จะอัพให้อ่านไปคุยกันไป เพราะเราชอบเขียนไปเม้าธ์ไปนั่นเอง

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อาชีพนักเขียนเป็นอาชีพที่สำคัญและมีคุณค่า จะเป็นนักเขียน เราต้องมั่นใจในคุณภาพงานเขียน มั่นใจในเนื้อหาและข้อมูลที่นำเสนอ แม้ข้อมูลบางอย่างอาจไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ดีเลิศจนได้รางวัลใดๆ แต่เราต้องเลือกสิ่งที่ถูกต้องที่สุดให้นักอ่าน เพราะข้อมูลในนวนิยายนั้นย่อมถูกอ้างอิง มีผลต่อชีวิตของนักอ่านไม่มากก็น้อย จึงสมควรนำเสนอข้อมูลที่ถูกต้อง เป็นการคืนกำไรให้นักอ่านที่ให้โอกาสเรา ช่วยสนับสนุนผลงานเรา และรักเรา ส่วนเนื้อหายังคงความเป็นนวนิยายไว้เต็มเปี่ยม