อะไรคือสิ่งสำคัญที่นักเขียนต้องมี

เล่าเรื่องย่อคร่าวๆ หน่อย เอาแค่พอเป็นน้ำจิ้ม ให้คนอ่านเขาอยากอ่านต่อ  

มุตตา: ดั่งสรวงสาปเป็นเรื่องราวของหญิงสาวที่ชีวิตมีความสุขและสมหวัง กำลังจะได้แต่งงาน แต่กลับเกิดอุบัติเหตุ แล้วฟื้นขึ้นมาในร่างของผู้หญิงอีกคนที่มีชื่อกลางกับวันเกิดเดือนปีเกิดเหมือนกับตัวเอง ส่วนที่แย่คือคนที่นางเอกมาเข้าร่าง เป็นผู้หญิงใครๆ ก็ไม่รัก เที่ยวสร้างแต่ปัญหาจนคนในครอบครัวเอือมระอา นางเอกก็พยายามจะใช้ชีวิตใหม่ ในขณะเดียวกันก็ค้นพบว่า ที่ตัวเองมาเข้าร่างคนอื่นเพราะว่าตายไปแล้ว และตายเพราะถูกฆาตกรรมอีกต่างหาก ซวยหนักเข้าไปอีกเมื่อพระเอก...หรือว่าที่สามีของตัวเองก็เกลียดผู้หญิงที่มาเข้าร่างด้วย และโชคร้ายที่สุด คือเจ้าของร่างใหม่ก็โดนคนปองร้ายด้วยเหมือนกัน เรียกได้ว่านางเอกต้องแก้ปัญหาและหนีตายทั้งเรื่องเลยค่ะ
 

ฝากอะไรถึงแฟนคลับที่ติดตามงานของมุตตา

มุตตา: ขอขอบคุณที่ติดตามงานมาโดยตลอดค่ะ บางท่านอ่านมาตั้งแต่เงาจันทรา จนถึงตอนนี้ก็ 10 ปีพอดี ยังอยู่ดัวยกัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ ซึ่งมีค่ามากจริงๆ สำหรับนักเขียน ทำให้มุกมีแรงผลักดัน สามารถเขียนนิยายมาได้เรื่อยๆ เพราะแฟนคลับนี่แหละค่ะ ทุกท่านน่ารักมากจริงๆ ตอนเขียนไม่ออก ลงช้า ก็รอกันอย่างใจเย็นสุดๆ รักทุกคนนะคะ
 

คิดพล็อตเรื่องใหม่ไว้บ้างแล้วหรือยัง เรื่องหน้าจะเป็นแนวไหน  

มุตตา: มีเปิดเรื่องใหม่ไว้ในเด็กดี 2-3 เรื่องนะคะ แต่ที่จะเขียนแน่ๆ คือ “รติรส” เป็นเรื่องเกี่ยวกับอาหารค่ะ นางเอกเป็นเชฟ อยากสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองก่อนจะกลับมาทำงานในร้านอาหารของครอบครัว เลยไปสมัครแข่งขันสุดยอดเชฟ แล้วเข้าไปพัวพันกับเรื่องอลเวง ทั้งศึกด้านงาน ศึกเรื่องความรัก แถมยังต้องแก้ปัญหากับของแถมที่ติดมากับรถคันใหม่ด้วย เรื่องนี้ก็มีทั้งตลก ดราม่า และซ่อนเงื่อนนิดหน่อยค่ะ
 

อยากบอกอะไรกับนักเขียนรุ่นใหม่ๆ ของเว็บเด็กดีบ้าง  

มุตตา: สิ่งที่ควรมีคือกำลังใจค่ะ ระหว่างเขียนจะมีอุปสรรคล้านแปด จิตใจที่เข้มแข็งสำคัญมาก ถ้าเราไม่ตั้งใจอย่างแน่วแน่ หรือมัวแต่พะวงกับคอมเม้นต์ใจร้ายไม่สร้างสรรค์ เช่นการถูกเปรียบเทียบงาน ซึ่งเป็นเรื่องที่แย่มาก โดยเฉพาะเปรียบเทียบในเชิงที่ว่าเราไปลอกเลียนคนอื่นเขามา สติหลุดได้เลยค่ะ และถ้าจิตตกรุนแรง กู่ไม่กลับ ดีไม่ดีพาลทิ้งนิยายไม่เขียนอีกเลย ดังนั้น ถ้าเจอดราม่า นักเขียนกังวลได้ จิตตกได้ แต่ต้องลุกขึ้นให้เร็วที่สุด สร้างกำลังใจให้ตัวเองให้ดีว่าเราก็มีดีเช่นกัน กำลังใจยังมีความสำคัญในช่วงของการรอตอบรับจากสำนักพิมพ์ว่าจะรับตีพิมพ์หรือไม่ และกรณีที่ไม่รับ ไม่ได้หมายความว่าล้มเหลวหรืองานเราไม่ดี เจเคโรลลิ่งยังต้องเสนอแฮร์รี่ พอตเตอร์เล่มแรกให้สำนักพิมพ์หลายแห่งกว่าจะได้ตีพิมพ์ เมื่อถูกปฏิเสธ ท้อได้ แต่อย่าถอยค่ะ ถ้ารักที่จะเขียน เขียนเถอะ รับคำติชมมาเป็นแรงผลักดันให้เราพัฒนาตัวเอง งานเขียนได้ตีพิมพ์เมื่อไหร่ เมื่อนั้นจะเป็นจุดที่จะยิ้มได้อย่างภาคภูมิใจที่สุดว่า...ทำได้แล้ว ^^

อีกเรื่องคือ อ่านให้มากๆ ค่ะ ไม่จำเป็นต้องเป็นนิยายนะคะ หนังสืออะไรก็ได้ ยิ่งเราอ่านมาก จะช่วยพัฒนาตัวเองได้ดียิ่งขึ้นด้วย การอ่านไม่ได้มีประโยชน์แค่เพื่อศึกษาว่ากลวิธีการเขียนที่ดีเป็นอย่างไร แต่เพราะการเขียนนิยายแต่ละเรื่อง จะต้องทำการบ้าน ค้นคว้าในสิ่งที่จะเขียนให้ถูกต้องสมจริงที่สุด การอ่านหนังสือมากๆ ก็เหมือนเป็นการสร้างคลังความรู้ให้กับตัวเองไปในตัวด้วยค่ะ
 

มุตตาเป็นสาวเก๋จริงจังค่ะ
 

เคล็ดลับการเขียนของมุตตาคือ... 

มุตตา: มุกจะวางพล็อตเรื่องกับออกแบบตัวละครก่อนค่ะ พล็อตจะเป็นเรื่องย่อแบบละเอียดยาวหลายสิบหน้า ซึ่งต้องทำการบ้านหนักมาก เพราะสิ่งที่เขียนต้องตั้งอยู่บนความจริง สถานการณ์สมจริง และต้องเป็นเหตุเป็นผลด้วย ไม่ใช่ว่าจะให้ตัวละครทำอะไรก็ที่อยากให้ทำ ตัวละครก็ต้องใส่รายละเอียดเช่นกัน ทั้งชื่อ พื้นฐานครอบครัว อาชีพ อุปนิสัย โดยเฉพาะตัวละครหลักที่แบบจะเรียกได้ว่าสร้างคนขึ้นมาหนึ่งคนได้เลย มุกเชื่อว่าความเป็นมนุษย์เป็นส่วนที่ทำให้นิยายสมจริง และเมื่อมีพล็อตละเอียดและแน่นพอ มีตัวละครรองรับ

จากนั้นจึงเริ่มเขียนค่ะ มุกจะไม่เขียนข้ามฉาก จะเริ่มจาก 1 ถึง 100 ไล่เรียงกันไปเพราะจะลำดับความคิดได้ดีกว่า เขียนจบทุกๆ 1 บทจะอ่านตรวจทานก่อนลงในเว็บ พอเขียนจบทั้งเรื่อง ก่อนส่งต้นฉบับให้สำนักพิมพ์จะแก้แค่คำผิด คำบุพบทหรือวิเศษณ์เท่านั้น แต่จะไม่แก้หรือตัดเนื้อเรื่องออก ยกเว้นจำเป็นจริงๆ หรือเป็นส่วนที่ทำเรื่องยึดมาก มันเหมือนกับการทำอาหารเลยค่ะ คือต้องเริ่มจากส่วนผสม วางแผนและคิดสูตรว่าจากขั้นตอนแรกจนถึงสุดท้ายจะใช้วัตถุดิบและเครื่องปรุงอะไร ใส่ลงไปตอนไหน การลงมือปรุงก็ข้ามขั้นตอนไม่ได้ ต้องเริ่มจากภาชนะว่างๆ ไปจนปรุงเสร็จ ก็มีอาหารพร้อมเสิร์ฟ กินได้ทันที
 

ก่อนจากกันไป บอกลากันหน่อย 

มุตตา: ขอบคุณที่อ่านถึงบรรทัดนี้ค่ะ (ฮ่าๆๆ) สุดท้ายนี้ ขอฝากดั่งสรวงสาป นิยายโหด มัน ฮา ไว้ในอ้อมใจทุกท่านด้วยนะคะ มาอ่านและเขียนหนังสือกันค่ะ! 
 

จบไปแล้วนะคะกับบทสัมภาษณ์ดีๆ จากนักเขียนคนเก่งอย่าง "มุตตา" ที่ไม่ได้เป็นเพียงแค่อาจารย์มหาวิทยาลัย แต่เธอยังเป็นนักเขียนที่มีผลงานดีๆ ออกมาให้แก่นักอ่านอย่างเราๆ ซึ่งพี่น้ำผึ้งก็หวังเป็นอย่างยิ่งมากว่าบทสัมภาษณ์ของมุตตาจะให้ข้อคิดและกำลังใจแก่น้องๆ ชาวเด็กดีที่ฝันอยากเป็นนักเขียนไม่มากก็น้อยนะคะ ส่วนครั้งหน้าพี่จะพาใครมาพูดคุยกับทุกคนนั้น รอติดตามค่ะ ^__^