愛妃的寵夫

เพียงหนึ่งใจ

ผู้เขียน : เซินไป๋เซ่อ 深白色

ผู้แปล : เฉินซี

สำนักพิมพ์แจ่มใส (มากกว่ารัก)

…คำโปรยปกหลัง…

นางคือ เมิ่งซังอวี๋ ผู้มีฐานะเป็นเต๋อเฟย หนึ่งในสี่ราชชายาที่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้มากที่สุด ทว่าหาได้มีใครล่วงรู้ไม่ว่าทุกอย่างเป็นแค่ภาพลวง

นางเพียงถูกใช้เป็นโล่กันธนูให้สตรีที่ฮ่องเต้ทรงรักและทะนุถนอมอย่างแท้จริง

เขาคือ กู่เซ่าเจ๋อ ฮ่องเต้ผู้ปรีชาชาญ รูปโฉมสง่างาม หลักแหลมฉลาดเฉลียว แม้ภายนอกเขาจะแสดงท่าทีว่าโปรดปรานเต๋อเฟยอย่างยิ่งยวด แต่แท้จริงแล้วนางกลับเป็นสตรีที่เขาเกลียดชังไม่อยากข้องเกี่ยว ด้วยเพราะนางหยิ่งผยอง วางอำนาจและโหดเหี้ยมเย็นชา

ทว่านางและเขาไม่เคยรู้เลยว่าสุดท้ายแล้วทั้งสองกลับต้องมาพบกันในสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน

นาง...จากสตรีเย่อหยิ่งไร้ความสามารถกลายเป็นหญิงสาวที่เฉียบแหลม เปี่ยมความรู้ สดใสและน่ารัก

เขา...จากฮ่องเต้ผู้สูงศักดิ์กลายเป็นสุนัขที่แสนจะน่าเกลียดและอ่อนแอตัวหนึ่ง!

นาตนงอ่าน เพียงหนึ่งใจ จบอย่างรวดเร็ว ไม่หลับไม่นอนกันเลยทีเดียว เพราะติดใจเรื่องนี้ตั้งแต่อ่านตัวอย่างที่แจ่มใสเอามาลงในเว็บแล้วค่ะ นับเป็นคืนแรกที่ไม่ได้ตั้งใจดูโอลิมปิกจริงจัง เพราะเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับนิยาย ฮ่าๆๆๆๆ

สำหรับนาตนงนะเรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกกก เรียกว่าเป็นม้านอกสายด้วยซ้ำไปเมื่อเทียบกับเล่มอื่นๆ ที่แจ่มทยอยออกมาในเดือนนี้ หลังจากอ่านจบนาตนงพบว่าเล่มนี้มันไม่ใช่นิยายรัก กุ๊กกิ๊ก อ่านไปอมยิ้มไปแค่นั้นค่ะคุณ แต่มันเต็มไปด้วยชั้นเชิงของเหตุผลที่จะ 'รัก' และ 'ไม่รัก' ระหว่างฮ่องเต้กับเต๋อเฟย นิยายเรื่องนี้จึงมีทั้งยิ้ม หัวเราะ ขมขื่น สงสารหวาน ฟิน เรียกว่าครบรสและจัดจ้านมากเลยทีเดียว

 ขอเล่าที่มาที่ไปของตัวละครก่อนนะคะความจริงแล้วนางเอกของเรื่องตายจากยุคปัจจุบันแล้วไปอยู่ในร่างทารกของบุตรสาวเฟิงเอินเจิ้นกั๋วกง ชื่อ 'เมิ่งซังอวี๋' ซึ่งสกุลเมิ่งเป็นสกุลของแม่ทัพที่กุมอำนาจทหารในมืออย่างมหาศาลและมีความสำคัญต่อราชวงศ์ยิ่ง ตอนคัดเลือกสนมนางจึงได้เข้าไปอยู่ในวังและเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ จนได้รับพระราชทานตำแหน่งเต๋อเฟย ทว่าความจริงแล้วทั้งหมดเป็นเพียงหน้าฉากเท่านั้น แท้จริงแล้วเมิ่งซังอวี๋เป็นสนมที่ฮ่องเต้เกลียดชังจับใจ จวบจนกระทั่งฮ่องเต้กู่เซ่าเจ๋อได้รับบาดเจ็บไม่ได้สติ วิญญาณของตนต้องไปอยู่ในร่างหมาน้อย และตกไปอยู่ในกำมือของนางสนมที่เขาชิงชังสุดๆ เขาจึงได้ค้นพบความจริงบางอย่างที่เขาละเลยไปสามปีเพียงเพราะคำว่า 'หวาดระแวง'

ในเรื่องผู้เขียนไม่มีการเล่าถึงอดีตของนางเอกอย่างชัดเจนว่าก่อนจะมาเป็นเมิ่งซังอวี๋ นางคือใครมีที่มาที่ไปอย่างไร แต่ว่าก็มีหยอดๆ เรื่องราวบางอย่างไว้บ้างนิดๆ หน่อยๆค่ะ แต่วิธีคิด วิธีการมองโลก คำพูดคำจาบางอย่างของนางเอกนั้นมันทำให้คนอ่านรับรู้ว่ารู้ว่านางไม่ใช่คนที่นี่ แถมยังผ่านการใช้ชีวิตมาอย่างโชกโชนด้วย การที่ผู้เขียนเลือกให้นางเอกมาอยู่ในร่างของเมิ่งซังอวี๋ตั้งแต่เป็นทารกนั้น นาตนงว่าว่าจุดนี้คนเขียนทำได้ดีมากค่ะ มันให้น้ำหนักของเหตุผลที่ทำให้นางเอกสามารถอยู่ในร่างของเมิ่งซังอวี๋ได้อย่างแนบเนียนและไม่ตะขิดตะขวงใจในความสามารถต่างๆ และการรับมือกับสถานการณ์ทั้งหมดด้วย เมิ่งซังอวี๋จึงเป็นสตรีที่ทั้งงดงาม ฉลาดหลักแหลม มองการณ์ไกล อ่านเกมขาด รู้จักสังเกต และมีความสามารถชนิดที่ว่าเป็นยอดหญิงเลยทีเดียว

ต้องบอกว่านาตนงชอบ conflict ของเรื่องนี้มากค่ะ ความไม่รักกันและต้องทนอยู่ร่วมกันด้วยผลประโยชน์นี่มันจี๊ดใจดีจริงๆ ค่ะ และยิ่งนักเขียนจัดการส่งวิญญาณฮ่องเต้ไปอยู่ในร่างเดรัจฉานที่นางเอกรักมาก จนทำให้พระเอกในร่างหมาเห็นมุมอ่อนโยน ซื่อตรง และเฉลียวฉลาดแบบที่ฮ่องเต้ไม่มีวันได้เห็นยิ่งสาแก่ใจค่ะ เพราะ ณ เวลานั่นกู่เซ่าเจ๋อทำได้แค่เพียงมองดูนางแสร้งเข้มแข็ง ทั้งที่แบกความขมขื่นไว้เต็มอก เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากเลียปากให้นาง กระดิกหางและครางหงิงๆ ประจบ และเมื่อรู้ตัวว่าเคยทำผิดต่อนางมากมายเท่าไหร่ พอคืนร่างฮ่องเต้ก็ยิ่งชดใช้คืนให้แบบหลายเท่าพันทวี จัดเป็นฮ่องเต้ทาสเมียอย่างสมบูรณ์ 55555555

สำนวนการแปลของแจ่มใสมีมาตรฐานอยู่แล้วค่ะ ฉะนั้นเรื่องนี้ขอข้ามไปเลยเนื่องจากดีสมกับมาตรฐานไม่มีด้อยลงเลยค่ะ

นาตนงว่าความสนุกของนิยายเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ที่มันเป็นนิยายรักเท่านั้นนะคะ แต่อยู่ที่มันเป็นนิยายที่มีรายละเอียดปลีกย่อยดีมาก สามารถสร้างความเชื่อมโยงทุกอย่างไว้ได้เยี่ยมไปเลย ไม่เพียงเท่านั้น...วิธีการคิดของตัวละครที่เป็นเหตุเป็นผลรองรับกันอย่างลงตัว ยิ่งทำให้อ่านแล้วอิน อ่านแล้วเชื่อ อย่างพฤติกรรมของสุนัข หรือแววตา บุคลิก การแสดงออกของตัวละคร พออ่านไปแล้ว มันสร้างความเชื่อว่าคนที่ถูกชิงชังจะถูกรักได้ และคนที่ไม่มีความหมาย ไร้อิทธิพลต่อความรู้สึกมาตั้งแต่ต้นจะมีความรักเบ่งบานขึ้นมา

นิยายเล่มนี้มอบมุมมองความรักที่สำคัญให้กับคนอ่านอย่างชัดเจนสุดๆ หนึ่งเรื่องคือ การใช้ใจแลกใจ เมื่อมอบความจริงใจให้ย่อมได้รับความจริงใจกลับมา ความรักของฮ่องเต้กู่เซ่าเจ๋อนี่เป็นรักที่ต้องอดทนและใช้ความพยายามมากสุดๆ แต่บทสรุปที่ได้เห้นนาตนงว่ามันโอเคนะ เส้นเรื่องที่สามารถสร้างความชอบทำให้คนอ่านสัมผัสกับความรักจากฮ่องเต้สู่ภรรยามันชัดเจนและไม่มีอะไรเคลือบแคลงสงสัย ให้อารมณ์แบบเพลย์บอยกลับใจปานนั้นเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

แถมบุคลิกของตัวละครแบบเมิ่งซังอวี๋นี่ก็ทำให้คนอ่านตกหลุมรักได้ง่ายค่ะ และพออ่านถึงความขมขื่นที่นางพบเจอ มันชวนทำให้ขอบตาคนอ่านร้อนผ่าวอยู่ไม่น้อย ทั้งยังไม่แปลกใจสักนิดเดียวว่าฮ่องเต้หมาน้อยทำไมจึงกลายเป็นฮ่องเต้ทาสเมียได้อย่างสมบูรณ์ด้วย ฮ่าๆๆๆ

นอกเหนือไปจากเสน่ห์ของตัวละครแล้ว นาตนงว่าเนื้อหา การวางแผน การวางกับดักที่ต้องชิงไหวชิงพริบชิงอำนาจกันนี่ยิ่งทำให้เรื่องนี้ครบรสมากขึ้นไปอีก เพราะอย่างที่บอกค่ะ นิยายรักเรื่องนี้มีบทสรุปเป็นความรัก แต่เส้นทางและขวากหนามของความรักมันทำให้เรื่องราวมีความเข้มข้น แต่ก็ยังมีความน่ารัก สดใส ปนอมยิ้มอยู่ในที กำแพงความรู้สึกของเมิ่งซังอวี๋ที่มีต่อฮ่องเต้นั้นทั้งหนาและสูงตระหง่าน กลับกลายเป็นเพียงกำแพงน้ำแข็งที่ค่อยๆ ละลายลงอย่างไม่รู้ตัว ด้วยการกระทำอย่างชาญฉลาดและเป็นทาสเมียนั้นนาตนงชอบบบบบ อรรถรสมันเลยอยู่ตรงนี้แหละ

สรุปเลยนะคะ เรื่องนี้นาตนงให้ 8.7/10 ค่ะ ตัดคะแนนความสมบูรณ์ในช่วงท้ายๆ และตอนจบ แม้จะรู้ว่านี่เป็นสไตล์การบอกรักของเมิ่งซังอวี๋แบบสุดๆ ก็เถอะ แต่มันขาดความอ้อยอิ่งและอ่อนหวานเกินไปหน่อย เลยดูว่าแอบห้วนไปสักนิด ซึ่งมันนิดเดียวเท่านั้นจริงๆ น้าาาาา แต่ขอบอกเลยค่ะว่า เรื่องนี้อ่านเถอะ ไม่ผิดหวังจริงๆ