13 ตัวช่วย เขียนนิยายสืบสวนให้ได้ให้โดน!
การเขียนนิยายสืบสวนไม่ใช่เรื่องง่าย และเพราะอย่างนี้ เราถึงต้องให้ตัวช่วย
สวัสดีน้องๆ ชาว Writer ทุกคนจ้า เห็นคำโปรยปุ๊บ เชื่อว่าทุกคนรู้ทันทีว่าเราจะพูดถึงอะไร ใช่แล้ว กลเม็ดเคล็ดลับครั้งนี้ พี่ตินเลือกหยิบหัวข้อ “การเขียนนิยายแนวสืบสวน” มาพูดกัน - - คือจริงๆ เมื่อพูดถึงงานเขียนแนวสืบสวน ส่วนใหญ่เราจะนึกถึงเชอร์ล็อกโฮล์มส์เป็นหลัก หรือถ้าเป็นสืบสวนของญี่ปุ่น ก็จะนึกถึงคินดะอิจิ ควบคู่ไปกับโคนัน แต่ถ้าพูดถึงงานสืบสวนของไทย จะเห็นว่านักเขียนที่เก่งด้านนี้ ยังมีน้อยมาก และคนที่มาแรงเข้าตากรรมการมากที่สุด ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้น “ปราปต์” นักเขียนเจ้าของผลงาน กาหลมหรทึก และ นิราศมหรรณพ ซึ่งทั้งสองเรื่องนี้ เป็นงานเขียนแนวสืบสวนแบบไทยแท้ๆ ที่หาอ่านได้ยากมาก พี่ตินแนะนำแรงๆ สำหรับใครที่สนใจงานเขียนแนวสืบสวน ลองอ่านงานของปราปต์ดู คิดว่าน่าจะได้ไอเดียดีๆ ไม่น้อยทีเดียว โฆษณากันไปเรียบร้อยแล้ว (ถ้าปราปต์มาเห็น ขอตังห้าสิบ 555) ได้เวลาจริงจังกันสักที สำหรับใครที่กำลังวางแผนจะเขียนนิยายสืบสวน วันนี้ พี่ตินจัดตัวช่วยสวยๆ มาให้ 13 ข้อ คิดว่าน่าจะช่วยให้สร้างผลงานได้ง่ายขึ้น ยังไงก็ลองอ่านแล้วไปปรับใช้กันดูนะ
เอ้า ถ้าพร้อมแล้วก็เริ่มได้
ข้อ 1 เลือกช่วงเวลาและฉาก
สำหรับใครที่กังวลเรื่องการเลือกฉาก จริงๆ แล้ว มันไม่ใช่เรื่องยากขนาดนั้น คุณจะเลือกช่วงเวลาไหน สถานที่ไหนก็ได้ทั้งนั้น จะเป็นอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต เมืองหลวง ต่างจังหวัด ได้หมด แต่ก่อนจะเริ่มเขียน อยากให้หาข้อมูลของช่วงเวลาที่คุณเลือก ทำการบ้านสักหน่อย เช็กดูว่าสถานที่นั้นเป็นอย่างไร สภาพภูมิประเทศ ภูมิอากาศ ประชากร หรือแม้แต่วัฒนธรรม วิธีการพูด อาหารการกิน หาให้ละเอียดครบถ้วนที่สุด ผลงานของเราจะได้น่าเชื่อถือและมีความเป็นไปได้
ข้อ 2 เติมเต็มบุคลิกของตัวละคร
จริงๆ แล้ว ตัวละครทุกตัวล้วนแต่สำคัญทั้งสิ้น แต่ว่าบทสำคัญที่สุดในนิยายสืบสวนคงไม่พ้นนักสืบเป็นแน่ จุดเริ่มต้น เราอยากให้คุณเขียนออกมาก่อนว่าจะสร้างบุคลิกให้เขาอย่างไร จะฉลาด โหด อดทน หรือจะอะไรก็ว่าไป การสร้างบุคลิกตัวละครที่ชัดเจน จะทำให้เรื่องของคุณมีเสน่ห์ ลุ่มลึก น่าอ่านและน่าเชื่อถือมากขึ้น ยังไง ถ้ากำลังอยู่ในช่วงเริ่มต้น ลองทำตามขั้นตอนดังต่อไปนี้นะ
.png)
- คิดเรื่องพื้นฐานก่อน ตัวละครนั้นจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ หน้าตาแบบไหนยังไง (สีผม สีตา สีผิว) พื้นเพมาจากไหน อาศัยอยู่ที่ไหน เกี่ยวข้องอะไรกับเนื้อเรื่อง เป็นเหยื่อหรือเป็นตัวสร้างปัญหา กำหนดบทบาทให้ชัดเจน
- สร้างครอบครัวให้ตัวละคร มีพ่อแม่พี่น้องไหม มีลูกหรือเปล่า ญาติล่ะ...? สามี ภรรยา...? เสียใครในครอบครัวไปบ้างหรือเปล่า เวลาเขียน ลองคิดดูว่าจะผูกอย่างไรให้เข้ากับเนื้อเรื่อง
- ใช้ชีวิตแบบไหน อย่างไร เป็นคนธรรมดาๆ หรือว่ามีชื่อเสียง ทำงานอะไรอยู่ ใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาดหรือไม่ค่อยรู้เรื่อง
- สร้างรสนิยม ลองหาประโยคที่ตัวละครชอบพูด ชอบสีอะไร ชอบไปที่ไหน ชอบดื่มอะไร อ่านหนังสือเรื่องไหน ดูรายการอะไรบ้าง ฟังเพลงแนวไหน ชอบเมนูอะไร มีความกลัวบ้างไหม รสนิยมแบบไหนอย่างไร จัดให้เต็มๆ
- ศาสนาและความเชื่อ ตัวละครของคุณนับถือศาสนาอะไร มีความเชื่อแบบไหน และเชื่อแบบฝังหัวรุนแรงหรือไม่ หรือไม่เชื่ออะไรเลย และศาสนาและความเชื่อส่งผลต่อการกระทำของเขาบ้างไหม
- สร้างพัฒนาการความสัมพันธ์ มีเพื่อนบ้างไหม เพื่อนสนิท เพื่อนที่ไม่ชอบ เพื่อนที่เป็นจุดอ่อน เป็นคนอ่อนไหวไหม กำลังมีความรักหรือเปล่า ชอบคนแบบไหน เป็นต้น
- การแต่งกาย ตัวละครของคุณชอบใส่เสื้อผ้าแบบไหน แต่งหน้าบ้างหรือเปล่า ทำผมทรงอะไร มีรอยสักไหม ชอบใส่ต่างหูหรือเปล่า แต่งตัวเก่งหรือไม่เก่ง มีเสน่ห์บ้างหรือไม่ แต่งตัวสไตล์ซ้ำๆ หรือแต่งได้หลากหลาย เป็นคนพิถีพิถันเรื่องการแต่งตัวมากแค่ไหน
ข้อ 3 สร้างพล็อตและความลึกลับ
สำหรับขั้นตอนนี้ อยากให้จดคำถามสั้นๆ ง่ายๆ ลงไป ใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ทำไม ถ้ายังไม่ค่อยเข้าใจ เดี๋ยวเจาะจงให้อีกนิดนึง ลองเริ่มจากการวางแผนว่า
ใครเป็นฆาตกร.png)
คนที่ถูกฆ่าเป็นใคร
วิธีฆ่าคืออะไร
ฆ่าตั้งแต่เมื่อไหร่
ฆ่าที่ไหน
ทำไมต้องฆ่า
คนที่ถูกฆ่าเป็นใคร
วิธีฆ่าคืออะไร
ฆ่าตั้งแต่เมื่อไหร่
ฆ่าที่ไหน
ทำไมต้องฆ่า
พอเขียนหัวข้อแบ่งออกมาแล้ว ก็ลองใส่รายละเอียดต่างๆ ลงไปด้านหลังหัวข้อแต่ละข้อ เขียนให้มากที่สุดและละเอียดที่สุด คำแนะนำคือเขียนไว้ก่อน เขียนเยอะๆ เขียนจนหมด คือสุดท้ายแล้ว อาจไม่ได้ใช้ทุกอย่างก็ได้ แต่ว่าคิดอะไรออกก็เขียนๆ เอาไว้ก่อน แล้วค่อยมาตัดรวบทีหลัง
ข้อ 4 เปิดตัวสถานที่เกิดเหตุ
สิ่งสำคัญที่สุดของงานเขียนแนวสืบสวน... ยกให้สถานที่เกิดเหตุ! จะปังไหม จะเปรี้ยงไหม อยู่ตรงนี้เลย เพราะฉะนั้น พิถีพิถันกับมันให้มากๆ เวลาเขียน เราอยากให้คุณเก็บทุกรายละเอียดให้ครบถ้วน ผู้อ่านจะได้นึกภาพออก เห็นภาพและเข้าใจว่ามันเป็นอย่างไร จะเลือกเวลากลางวันหรือกลางคืน และจะมีคดีฆาตกรรมซ้ำไหม หรือจะเกิดแค่ครั้งเดียว รายละเอียดในที่เกิดเหตุมีอะไรบ้าง คนร้ายทิ้งร่องรอยอะไรไว้บ้างไหม มีจุดน่าสงสัยอะไรที่ผิดปกติ เน้นให้เด่นขึ้นได้ไหม
ข้อ 5 สร้างตัวร้ายที่ชัดเจน
หลังจากสร้างนักสืบ ซึ่งคงไม่พ้นบทพระเอกหรือนางเอกเรียบร้อยแล้ว หรืออย่างน้อยๆ ก็เป็นตัวเอกที่จะช่วยดำเนินเรื่อง ขั้นตอนต่อไป ได้เวลาสร้างตัวร้าย ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับนักสืบ (หรือจริงๆ ตัวร้ายอาจเป็นตัวนักสืบเองเลยก็ได้ เพื่อความสะใจของคนเขียน และการหลอกคนอ่านอย่างแนบเนียน) ย้อนกลับไปดูวิธีการสร้างตัวละครใหม่อีกครั้งที่ข้อ 2 นะ ^ ^
ข้อ 6 วางแผนเรื่องคดี ผู้ต้องสงสัย และคนร้ายอย่างลงตัว
- จดรายชื่อผู้ต้องสงสัยลงมาเลย ลงรายละเอียดเรื่องบุคลิกคร่าวๆ จะได้รู้ว่าจะวางไว้กี่คน ใครเป็นตัวจริง ใครเป็นตัวหลอก
- จดรายชื่อพยานบ้าง และทำเหมือนกับผู้ต้องสงสัย ลิสต์รายชื่อเอาไว้ แล้วก็จดเหตุการณ์ที่เราจะให้พวกเขาพบเจอ สร้างข้อสงสัยเอาไว้อย่างละเอียด เวลาเขียนจริงจะได้ไม่ลืม
- หาวิธีคลี่คลายคดีเจ๋งๆ หน่อย คิดคำตอบโดนๆ ไว้ วางเหตุและผล เขียนลำดับเหตุการณ์เอาไว้เปรียบเทียบด้วย จะได้ไม่งง
ข้อ 7 การเดินทางของตัวละคร
ขั้นตอนในการสืบสวนถือว่าเป็นเรื่องยาก ในส่วนนี้ อาจต้องมีการหาข้อมูลเพิ่มเติม และจัดลำดับขั้นตอนของเหตุการณ์ต่างๆ ให้ชัดเจน ถ้าเป็นไปได้ก็เขียนเรียงลำดับไว้เลยเป็นข้อๆ เช่น
วันที่ 1 กันยายน - - เกิดคดีฆาตกรรม A บังเอิญอยู่ในพื้นที่พอดี และต้องมารับรู้ปัญหาทั้งหมด
วันที่ 2 กันยายน - - A ไปสำรวจพื้นที่อีกครั้งและพบหลักฐานชิ้นที่ 1 คือ...
วันที่ 3 กันยายน ตอนดึก - - มีคนบุกเข้ามาในบ้านของ A ทำให้ A รู้ตัวแล้วว่ามีหลักฐานสำคัญในมือ
ฯลฯ
ทั้งนี้ อย่าลืมว่า ทุกการกระทำของตัวละคร จะต้องสัมพันธ์กับบุคลิกนิสัยที่เราได้วางไว้ตอนแรก ไม่ใช่เขียนว่าเป็นคนขรึมๆ ช่างคิด แล้วจู่ๆ กลับไปขู่ทำร้ายร่างกายซะอย่างนั้น บุคลิกที่ขัดกันจะทำให้เนื้อหาในเรื่องไม่น่าเชื่อถือ และคนอ่านก็จะไม่อินตามเรา
ข้อ 8 เปิดให้เปรี้ยง
ฉากแรกของนิยายสืบสวนเราแนะนำว่าถ้าจะให้เปรี้ยง เลือกจุดเกิดเหตุเลยจะดีที่สุด (แต่ถ้าใครอยากนำเสนอรูปแบบอื่นๆ ก็ไม่มีปัญหา) และเมื่อเราบรรยายจุดเกิดเหตุเรียบร้อยแล้ว ก็ค่อยๆ ปล่อยตัวละครออกมา แล้วอธิบายลักษณะของตัวละครให้ผู้อ่านได้เห็นภาพ
ข้อ 9 ปล่อยผู้ต้องสงสัยและพยานออกมา
ได้เวลาสับขาหลอก ทำให้ผู้อ่านเริ่มอยากรู้อยากเห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้น และบุคคลนี้คือผู้ต้องสงสัยใช่หรือไม่ เวลาเขียน แค่ง่ายๆ ให้เห็นภาพ และดูปังๆ ก็พอ (ดูตัวอย่างตามภาพนะ)
ข้อ 10 ใส่ความหวาดหวั่น วิตกกังวลผสมเข้าไป
ยิ่งใส่ความหวาดหวั่นมากเท่าไหร่ เรื่องของคุณยิ่งน่าอ่านน่าสนใจ และน่าตื่นเต้นมากเท่านั้น หน้าที่ของนักเขียนคือต้องทำให้ตัวละครสับสน ไม่แน่ใจ ลังเล ยิ่งตัวละครลนลาน ไม่รู้คำตอบมากเท่าไหร่ คนอ่านก็จะยิ่งหลอนไปกับเรามากเท่านั้น คำแนะนำคือ เวลาเขียนลองนึกถึงตอนเรากลัวอะไรมากๆ นั่นแหละ แล้วพิมพ์ลงไปเลย เชื่อว่าจะสร้างอารมณ์ให้คนอ่านได้ไม่มากก็น้อย ควรสร้างปัญหาให้กับทุกสถานการณ์ อย่าปล่อยให้ผ่านไปได้ง่ายๆ เพิ่มความลำบากสักนิดสักหน่อย สะใจคนเขียนดีนะ #อุ๊บส์ ผิดๆๆ
ข้อ 11 อ่านเพิ่มเสริมไอเดีย
ข้อนี้ เป็นเรื่องที่อยากให้ทำ เพราะการเขียนแนวสืบสวน เป็นงานที่ยาก ผู้เขียนควรสะสมประสบการณ์มากพอสมควร ถ้าไม่ได้อ่านนิยายของคนอื่น ก็อาจจะอ่านประวัติศาสตร์ ศึกษาข้อมูลของคดีที่เราเลือกมา เช่น เราเลือกว่าจะเขียนให้ตัวร้ายรัดคอคนตาย ก็อาจจะต้องไปศึกษาข้อมูลว่า เวลารัดคนตาย จะมีอาการแบบไหนอย่างไร สภาพศพเป็นอย่างไร จะมีเลือดไหลออกตรงไหนหรือไม่ ข้อมูลปลีกย่อยพวกนี้ จะทำให้ผลงานของเราสมจริงมากขึ้น และเข้าถึงใจคนอ่านได้มากขึ้น
ถ้ายังไม่รู้จะอ่านเรื่องไหน ลองนี่ก่อนเลยก็ได้
กาหลมหรทึก และ นิราศมหรรณพ ของปราปต์ (ค่าโฆษณาเอามาอีกห้าพัน)
กาหลมหรทึก และ นิราศมหรรณพ ของปราปต์ (ค่าโฆษณาเอามาอีกห้าพัน)
ข้อ 12 เฉลยปมให้ครบ อย่าหลุด
เมื่อเรื่องเดินมาถึงจุดจบ ได้เวลาเฉลยทุกคำตอบ สิ่งที่พลาดไม่ได้เลยคือการเคลียร์ความรู้สึกของคนอ่าน หลังจากอ่านจบ ปิดเล่มนิยายไป ผู้อ่านจะต้องคลี่คลายและเข้าใจทุกอย่าง รู้ว่าเพราะอะไรคนร้ายถึงก่อคดี และรู้ว่าสุดท้ายแล้ว เรื่องนี้จะไปจบที่ไหน ปัญหาทั้งหมดจะเป็นอย่างไรต่อ บั้นปลาย จุดจบของผู้ทำผิดจะเป็นอย่างไร การปล่อยค้างๆ ไว้ ก็เป็นเรื่องที่พอจะทำได้ในบางกรณี แต่นั่นหมายความว่า... ต้องเป็นสถานการณ์ที่พิเศษจริงๆ ทว่าถ้าเขียนแบบทั่วๆ ไป ก็ขอให้จบลงอย่างสมบูรณ์ คนอ่านไม่มานั่งสับสน หรือเกิดคำถามในใจอีก หรือพูดง่ายๆ คือ จบยังไงก็ได้ไม่ให้คนอ่าน “ค้าง” นั่นเอง
ข้อ 13 อ่านทวนก่อนปิดจ๊อบ
ไม่แนะนำพฤติกรรมชนิดเขียนจบส่งงานเลย แต่แนะนำว่าให้ทิ้งเวลาไปสัก 2-3 วันก่อน แล้วค่อยกลับมาอ่านงานใหม่อีกครั้งอย่างละเอียด การทิ้งระยะจะช่วยให้คุณมีเวลาคิดและตกตะกอนกับพล็อตที่ตัวเองสร้าง เมื่อกลับมาอ่านใหม่ ก็จะพบช่องโหว่และสามารถปรับแก้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และถ้าแก้แล้วยังรู้สึกว่าไม่พอใจ ให้พักไปก่อน แล้วกลับมาแก้ใหม่ ทำซ้ำๆ กี่ครั้งก็ได้ แต่ขอให้ทำจนกว่าจะมั่นใจว่าผลงานของเรานี่แหละ ดีที่สุดในโลก
เคล็ดลับเพิ่มเติม
- เขียนแบบค่อยเป็นค่อยไป เขียนไปอ่านทวนไป ควรอ่านซ้ำอย่างน้อย 3-4 ครั้ง และจะแก้กี่ครั้งก็แล้วแต่สภาพของเนื้อเรื่อง และจิตใจของคนเขียนเอง
- สังเกตและศึกษาผู้คน รวมถึงสถานการณ์ต่างๆ สม่ำเสมอ พล็อตอาจเกิดขึ้นเมื่อไหร่หรือที่ไหนก็ได้ ดังนั้น เตรียมตัวให้พร้อมไว้เสมอ
- ถ้ารู้สึกว่าตัน เขียนไม่ออก ทางออกง่ายๆ คือ เอาความคิดที่มีไปเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง แล้วลองถามความเห็น ดูซิว่าคนอื่นๆ เขาคิดยังไงกับเนื้อหาที่คุณวางไว้ ไม่จำเป็นต้องเฉลยหรือเล่าความจริงทั้งหมด แค่หยอดๆ ไป แล้วรอดูว่าคนฟังจะรู้สึกอย่างไรกับเนื้อหาของเรา สิ่งที่เราเล่าดึงดูดใจพอให้คนฟังสนใจหรือไม่
- เตรียมสมุดหรือคอมพิวเตอร์ไว้กับตัวเสมอ เวลาคิดอะไรออก เขียนหรือพิมพ์ลงไป หรือจะพิมพ์ในมือถือก็ได้ เขียนทุกอย่างที่คิดได้
- ระวังคำซ้ำ ควรเลือกคำให้หลากหลาย เพื่อไม่ให้คนอ่านเบื่อ หาคำที่ความหมายเหมือนกัน แล้วแทนที่เข้าไป ก็จะช่วยให้นิยายน่าสนใจมากขึ้น
ข้อควรระวัง
- พล็อตเครียดเกินไปหรือเนื้อหาแน่นเกินไป อาจสร้างปัญหาให้คนเขียน ยิ่งถ้าเราคลายปมไม่เก่ง หรือลืมเก็บรายละเอียดในบางจุด ก็จะกลายเป็นจุดอ่อน ทำให้คนอ่านจับผิดได้ และอาจจะทำให้เนื้อเรื่องทั้งหมดผิดพลาด ไม่สนุกอย่างที่ควรจะเป็น
- เน้นความแปลกใหม่เป็นตัวของตัวเอง การเขียนงานตามคนอื่นหรือเขียนงานที่เป็นแพทเทิร์นทั่วๆ ไป ก็อาจทำให้ปลอดภัยสบายใจ แต่เมื่อคิดอีกด้าน จะพบว่างานนั้นไม่ได้เกิดจากความคิดสร้างสรรค์ของเราเอง ถ้าเป็นไปได้ เขียนงานในแบบที่เราชอบและต้องการ ย่อมดีกว่าเขียนแบบปลอดภัยง่ายๆ แม้เราอาจจะไม่มั่นใจ หรือรู้สึกว่าไม่ลงตัว
จบลงไปเรียบร้อยแล้วกับเคล็ดลับทั้ง 13 ข้อของเรา พี่ตินเขียนไป ก็อ่านทำความเข้าใจไปด้วย สิ่งที่รู้สึกเลยคือ เทคนิคพวกนี้ ไม่ได้ใช้แค่เฉพาะนิยายสืบสวน แต่ว่าใช้กับนิยายแนวอื่นๆ ได้ด้วย โดยเฉพาะพวกเรื่องการสร้างฉากและตัวละคร แต่เท่าที่เห็น ก็พอจะเข้าใจว่า... นิยายสืบสวนนั้นมีจุดเด่นอยู่ที่เรื่องรายละเอียด ทั้งฉาก ตัวละคร และการกระทำต่างๆ ทั้งหมดที่ว่ามา ควรจะต้องมีเหตุมีผล ไม่ใช่จู่ๆ คิดจะเขียนก็เขียน หรืออยากสร้างสถานการณ์อะไรก็จัดเลย โดยไม่มีเหตุผลอะไรรองรับอยู่เบื้องหลัง จริงๆ ถ้าเขียนแบบนั้น ก็คงพอจะสำเร็จได้อยู่แหละ แต่ผลงานของเราอาจไม่สมบูรณ์ และขาดความน่าเชื่อถือได้เหมือนกัน - - รักจะเขียนนิยายสืบสวน ต้องเป๊ะ ต้องชัด และต้องทำการบ้านนะ รู้มั้ย!
สุดท้ายก็ขอเอาใจช่วยนัก (อยาก) เขียน แนวสืบสวนทุกๆ คน ถ้าใครมีผลงานดีๆ ก็โพสต์ทิ้งเอาไว้ในเมนต์ได้นะ เผื่อว่าว่างๆ พี่ตินจะแวะไปอ่านจ้า
อตินเอง
ขอบคุณบทความแรงบันดาลใจและภาพบางส่วนจาก
ภาพยนตร์และหนังสือเรื่อง Sherlock Holmes
crimesceneinvestigations.blogspot.com
www.deluxe.com
9 ความคิดเห็น
เปิดดู The X-Files,CSI,NCIS ช่วยได้เยอะ
แต่บางคดีใน CSI แบบว่า อืม คนร้ายคิดได้ไง
เรามีวรรณกรรมแปลแนวนี้ในใจอยู่เรื่องหนึ่ง(ของสำนักพิมพ์แพรว) ชื่อเรื่อง ผู้ต้องหาย (Pariah) เขียนโดย David Jackson เขียนดีมากๆ จุดบีบอารมณ์ทำได้ดีสุดๆ จุดตัวละครปล่อยมุกเยี่ยม ยิ่งจุดพีคยิ่งสนุกจนวางไม่ลง เรื่องนี้ครบรสจริงๆ อยากให้ลองอ่าน #เดี๋ยว #นี่กระทู้แนะการเขียน 55555555
ดูเขียนยากนะครับ แต่น่าสนใจมากเพราะถ้าเขียนได้ดีคงดังแน่ๆ เอิ้ก
ขอบคุณครับ
อยากเขียนนิยายแนวสืบสวนอยู่พอดีค่ะ
ขอบคุณค่ะลอง้ขียนให้เพื่อนอ่านเพื่อนชอบมาก