Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เล่าประสบการณ์สอบเข้าโรงเรียนสตรีวิทยา+ประสบการณ์ตลอด 3 ปี

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

สวัสดีค่ะทุกคน เราโอปอลล์นะคะ   เราขอบอกทุกคนก่อนน้าาว่านี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย   ถ้าเราเขียนให้ทุกคนงงหรือไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยน้าาา  แต่ถ้าอยากรู้ข้อมูลหรือเรื่องอะไรเกี่ยวกับโรงเรียนถามเรามาได้เลยน้าาา ไม่กัดๆ55555555555
      มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า   คือ  พื้นฐานเราตอนประถมก็เป็นเด็กเนิร์ดคนหนึ่งเลยก็ว่าได้   จะนั่งหน้าห้อง   ตั้งใจเรียน   สอบได้ลำดับต้นๆ   แต่เราเรียนโรงเรียนวัดเพราะฉะนั้น   เราเลยคิดว่าสตรีวิทยาเป็นอะไรที่ไกลตัวเรามาก   ภาพที่เรามองสตรีวิทยาก็ได้มาจากแม่   ช่วงประมาณตอนเราอยู่ป.4 แม่เราจะคอยมาบอกเกี่ยวกับโรงเรียนนี้ว่าที่นี่ดีมากเลยนะ   เด็กเรียบร้อย     เรียนเก่ง   เป็นโรงเรียนหญิงล้วน   เราฟังจากที่แม่เล่า   เราก็อยากเข้าโรงเรียนนี้นะ   มันเหมือนฝันที่ไม่กล้าฝันมากๆตอนนั้น 
       จนเวลาผ่านไป   เราอยู่ป.6   ถึงเวลาต้องสอบเข้าม.1แล้วเพราะโรงเรียนเดิมของเรามีสอนถึงแค่ป.6   แม่ก็ให้เราไปลองสอบpre-test   ของสตรีวิทย์   เราจำได้เลยว่าเข้าไปสอบคือเราไม่รู้เรื่องสักวิชา   คนที่มาสอบก็เยอะมากๆ   ออกจากห้องสอบมาก็มาคุยกันเรื่องข้อสอบกับแม่   ซึ่งเราก็ตอบผิดไปหลายข้อเหมือนกัน   พอผลออกมา   เราจำได้ว่าเราได้อันดับแย่มากๆๆ   100++   ไม่แน่ใจว่าใช่อันดับที่800กว่าจาก1000คนไหมนะ55555555555555555
       พอแม่เราเห็นผลอันดับเราก็คงคิดว่าไม่ติดแน่ๆเลยให้เราไปสอบเข้าม.1อีกโรงเรียนหนึ่งใกล้ๆกัน   แถวเสาชิงช้า   ใบ้ขนาดนี้คนแถวนั้นก็น่าจะรู้แหละเนอะ55555555555555   ช่วงนั้นคือเสียใจมากเหมือนอกหักเลย   คือตอนนั้นเราไม่เข้าใจทำไมแม่ไม่ให้เราลองไปสอบที่สตรีวิทย์   ทำไมให้เรามาอยู่ที่นี่   ในหัวมีแต่คำถาม   เข้ามาที่นี่แรกๆคือเรามีอคติมาก   วิจารณ์ยับ   แต่พออยู่ไปเรื่อยๆ   เปิดใจมากขึ้น   ก็เริ่มรู้สึกดีกับที่นี่ 
   จนกระทั่งเราอยู่ม.3   ฤดูกาลแห่งการสอบเข้ามาอีกแล้ว   แต่ตอนนี้ใจเราไม่ได้อยู่ที่สตรีวิทย์แล้ว   ใจเราไปที่อื่นแล้ว   คราวนี้เราพยายามอย่างหนักที่จะอ่านหนังสือ   ทำข้อสอบ   ท่องศัพท์   เรียนพิเศษ   เราพยายามทำทุกอย่างเท่าที่เราจะทำได้เพื่อให้สอบติดที่นั่นให้ได้   ในขณะเดียวกันเป้าหมายของแม่เราก็ยังไม่เปลี่ยน   แม่ยังคงตั้งมั่นในสตรีวิทย์   ตอนนั้นเราก็บอกแม่ว่าไม่เอา   เราไม่สอบ   เราไม่อยากเข้าที่นี่แล้ว   แต่แม่เราก็บอกประมาณว่าไปสอบให้แม่หน่อย   เราก็เลยตกลง
       เราจำได้ว่าปีที่เราสอบโรงเรียนที่เราอยากเข้ากับสตรีวิทย์จัดสอบไม่ตรงกัน   และวันประกาศผลว่าใครสอบติดของโรงเรียนที่เราอยากเข้าก็ประกาศก่อนสอบที่สตรีวิทย์ประมาณ  1  อาทิตย์   
       พอถึงวันที่เราไปสอบโรงเรียนที่เราอยากเข้า   เราตื่นเต้นพอสมควร   ไปผิดที่ด้วย555555555   คือโรงเรียนนี้จัดสอบที่อิมแพค   พูดขนาดนี้รู้แล้วแหละว่าเราอยากเข้าโรงเรียนอะไร55555555555   คือเราไปผิดฮอลแต่ในวันนั้นนอกจากจะเจอข้อสอบที่ไม่รู้เรื่องอีกตามเคยก็ยังได้ประสบการณ์อะไรเยอะมากๆ   ทั้งเพื่อนใหม่   พบเจอคนใหม่ๆ   จนตอนนี้เราจะจบม.6แล้วก็ยังคบกันอยู่   เป็นอะไรที่ถึงแม้เราจะไม่ได้สอบติดเตรียมแต่เราก็ขอบคุณเตรียมอุดมมากที่ให้อะไรต่างๆกับเรา    อ๋อ   เราลืมบอก   คือตอนเราเจอข้อสอบ   ถึงกับตกใจเพราะข้อสอบออกตรงกับที่เราไปเรียนพิเศษมาเลย   เราอ่ะจำคำถามได้แต่จำคำตอบไม่ได้5555555555   ง่าวจริงๆ

       มาถึงวันประกาศสอบ   ลุ้นจะแย่   ไม่มีชื่อเราค่าาาา5555555555   พอมาเล่าตอนนี้คือขำๆนะแต่ตอนนั้นเราไม่ขำเลย   เราเสียใจมาก   โทษทุกอย่าง   โทษตัวเองว่าเราพยายามไม่มากพอ   แต่แม่ก็มาปลอบเราว่า   มันอยู่ที่ดวง   ดวงเราคงไม่เหมาะกับที่นี่   ตอนนั้นคือไม่ฟังคำแม่พูดเลย   มันจะอยู่ที่ดวงได้ยังไง   มันสอบเข้านะไม่ใช่จับฉลาก   แต่ทุกคนจำคำแม่เราไว้ดีๆนะคะ   มันอยู่ที่ดวง555555555
พอประกาศผลของเตรียมออกมาอีก1อาทิตย์เราก็ต้องมาสอบที่สตรีวิทย์   ตอนนั้นอาการเหมือนคนอกหักอีกแล้วค่ะท่านผู้ชม   ซึมเป็นส้วมเลย55555555   วันๆมัวแต่นั่งกิน   นอนกิน   ฟังเพลง   อยู่คนเดียว   ไม่ออกไปไหน   ไม่ไปเจอเพื่อน   ไม่คุยกับใคร   จนกระทั่งสถาบันที่เราไปลงเรียนพิเศษไว้เขาโทรมาเช็คว่าเราติดเตรียมไหม   เหมือนมาย้ำแผลเดิมพอจะหายก็มีคนย้ำมาซ้ำแล้วพี่เขาก็ตามเราให้ไปเรียนคอร์สที่ลงเหลือไว้   ที่เรายังเรียนไม่จบ   เราก็ตั้งสติ   ก็โอเค   โทรมาตามขนาดนี้   ไปก็ได้   แต่ก็ไปเรียนแบบเละมาก   คือเตรียมตัวแต่งตัวไปเรียน   เตรียมซื้อของกินเอาเข้าไปกินในสถาบันก็ครึ่งวันล่ะ5555555555   เรียกได้ว่าไปแต่ตัวสมองไปไหนไม่รู้จริงๆช่วงนั้น
        และแล้ววันนี้ก็มาถึง   วันสอบเข้าม.4   โรงเรียนสตรีวิทยา   คนเยอะเหมือนเดิม   ไม่รู้จักใครที่นั่นเลยเหมือนเดิม   ข้อสอบนั้นมึนเหมือนเดิม   และแน่นอน ไม่ติดเหมือนเดิม5555555555555   ตอนนั้นก็ไม่ได้ผิดหวังนะเพราะก็รู้อยู่แล้วว่าเราทำตัวเละขนาดนี้ติดก็คงแปลกมากๆ   สรุปตอนนั้นเราก็ได้อยู่ม.4โรงเรียนเดิมค่ะ
        แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นี้ค่ะทุกคน   ทุกคนยังจำคำที่แม่เราพูดได้ไหมคะว่า   มันอยู่ที่ดวง   และใช่ค่ะ   ช่วงประมาณเรียนปรับพื้นฐาน   ต้นเดือนพฤษภาคมก่อนเปิดเรียนม.4อีกนิดดดดดเดียว   มีเบอร์โทรศัพท์ที่เราไม่รู้ว่าใครโทรมาหาเรา   เราก็รับ   ปรากฎว่าเป็นสายจากโรงเรียนสตรีวิทยาค่ะ   เขาโทรมาบอกเราติดสำรอง   และให้มายืนยันตัวที่โรงเรียน  ก่อนบ่าย3   ตอนนั้นคือช็อค มากกกกกก    ในหัวมีแต่คำว่าอะไรวะเนี่ย   ตอนนั้นเราอยู่ที่วัดสุทัศน์ไม่ได้อยู่กับแม่เลยโทรไปบอกแม่ว่าจะเอายังไง   แม่บอกก็ไปยืนยันตัว   ไปเซ็นชื่อที่โรงเรียนก่อน   แล้วค่อยมาว่ากันอีกที   สรุปวันนั้นเราก็ไปยืนยันตัวค่ะ   พอมาถึงบ้านป๊ากับแม่ก็ให้เราเลือกว่าจะเอาที่ไหนก่อนวันที่สตรีวิทย์จะนัดเรียกคุยอีกครั้งหนึ่ง   เราคิดไปคิดมาอยู่หลายวันว่าจะเอายังไงดี   คือที่โรงเรียนเดิมเรา   เราโอเคมากๆแล้ว   เพื่อนก็ดี   ได้อยู่สายที่ตัวเองชอบ   ได้เรียนในสิ่งที่ชอบ   แต่ที่สตรีวิทย์เป็นที่ใหม่สำหรับเราเลย   เราไม่รู้จักใคร   แต่ก็เป็นที่ที่เราเคยอยากเข้าตั้งแต่เด็กๆ   ตอนแรกเราเกือบจะตัดสินใจเรียนโรงเรียนเดิมแล้วค่ะ   แต่ด้วยอะไรต่างๆ   แรงคนที่เคยดูถูกเรา   เราก็เลยเอาโอกาสตรงนี้มาเข้าสตรีวิทย์เพื่อให้คนที่ดูถูกเราว่าโง่   ว่าไม่ฉลาด   ได้รู้ว่าเราก็ทำได้   
       จนสุดท้ายเราก็ได้เป็นเด็กสตรีวิทย์ค่ะทุกคน   วู้วววววววววววววว
ต่อไปนี้จะเป็นการเล่าประสบการณ์ตลอด3ปีในสตรีวิทยานะคะ
       ต้องบอกก่อนเลยว่าเราไม่รู้จักใครที่นี่เลยแม้แต่คนเดียว   เข้ามาเรียนวันแรกจำได้เลย   15   พฤษภาคม  2562  วันนั้นเราให้แม่อยู่ด้วยตอนเช้านั่งอยู่เป็นเพื่อนเรากินข้าวที่โรงเรียน5555555555555555เพราะเราไม่กล้ากินข้าวคนเดียว  พอเสียงเพลงโรงเรียนดังขึ้นเราก็ต้องไปหาแถวของห้องเรา   คือที่นี่สิ่งที่เป็น  Culture   Shockสำหรับเราเลยอย่างแรกคือเพลงที่เปิดให้เข้าแถวมันจะว่าเป็นเพลงโรงเรียนไหม   สำหรับเรามันกึ่งๆ   มันไม่ใช่เพลงประจำโรงเรียน   แต่มีแค่เฉพาะที่นี่ทุกคนงงไหมอะ555555555555   เพลงมันจะร้องว่าฮึดๆๆเรามาฮึดกันหน่อย   ถอยๆๆเราถอยไม่เก่งอะไรสักอย่าง   ฟังมาเป็นปีจนถึงวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่าเพลงนี้คือเพลงอะไร55555555555   ต่อมาคือเรื่องห้องค่ะที่นี่จะไม่เรียกห้องว่าทับแต่จะใช่เป็นจุด   เช่น   ที่อื่นอาจจะใช้   ม.3/5   แต่ที่นี่ใช้   ม.3.5   กลับมาที่หาแถวกันต่อค่ะว่าเราจะหาแถวเจอเรียกได้ว่า   ไปมาตั้งแต่แถวม.6ถึงม.4   555555555555555555   แถมได้รู้จักเพื่อนใหม่ด้วยตอนที่ถามแถวถามห้องว่าอยู่ตรงไหน   พอเราเข้าไปในแถวก็เจอห้องตัวเองแล้วก็คุยกันปกติชวนกันไปนั่งด้วยกัน   วันแรกแทบไม่ได้เรียนเลย   คือเหมือนที่นี่เขาจะมีCulturแบบว่าเปิดเรียนก่อน1วันของแต่ละปีการศึกษาเพื่อให้เด็กม.1   นักเรียนที่เข้ามาใหม่ได้ทำความรู้จักกับเพื่อน   เราจำได้วันแรกที่เรียนที่นี่คือเราอวดใหญ่เลย   ถ่ายสตอรี่รัวๆ555555555555   เพื่อนก็replyกันใหญ่ว่าไปที่สตรีวิทย์แล้วหรอ   ได้มีพี่รหัส   ป้ารหัส   สายรหัส    เป็นอะไรที่อบอุ่นหัวใจมาก   พี่ๆเขาจะมีของกินของนู้นนี่นั่นมาให้เราเกือบทุกวัน   จนกว่าจะถึงวันเฉลยสาย   ซึ่งแน่นอนโง่ๆอย่างเรา  ก็หาพี่รหัสป้ารหัส อะไรรหัสไม่เจอสักอย่าง55555555555555555  
สิ่งที่ช็อคอีกอย่างของที่นี่คือเด็กที่นี่เก่งกันมากๆจริงๆ   ตอนเฉลยสายแล้วพี่ๆเขาก็บอกเราว่าสายเราแต่ละคนที่จบไปเข้าบัญชีอินเตอร์มธ.   เข้าวิดวะคอมมธ.   เราคือแทบช็อค   นึกสภาพตัวเองไม่ออกเลยว่าตอนเราอยู่มหาลัยจะบอกรุ่นน้องว่าเรียนอะไรที่ไหน   
       มาถึงเรื่องเพื่อน   เรื่องสังคมที่นี่กันดีกว่า   สำหรับเรานะย้ำอันนี้สำหรับเราเผื่อมีดราม่ามา5555555555   เราโชคดีที่เพื่อนที่เราคบมีแต่เพื่อนดีๆ   จะบอกว่าแบบไหนดีไม่ดีสำหรับเราก็คงเป็น   เพื่อนที่ดีที่เราหมายถึงก็คือ   เพื่อนที่เวลาเราเล่นมากเกินจนการเรียนเราเสียก็จะเตือน   ช่วยเราติว   ช่วยเราเรียน   มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาได้เสมอ   ถึงจะอยู่ไกลกันตอนนี้ด้วยโควิดแต่ก็โทรคุย   คุยเล่นกันตลอด   ระยะทางไม่ใช่ประเด็นสำหรับพวกเราเลย   ผิดก็ยอมรับผิด   ยอมง้อถึงแม้จะไม่ผิด55555555   เข้าใจเรา   ฯลฯ   ส่วนเพื่อนที่ไม่ดีสำหรับเรา   เราไม่ได้หมายถึงเพื่อนที่ชวนกันไปกินเหล้าอะไรแบบนี้นะ   คือในสตีวิทย์ไม่มีแบบนั้นเลย   แบบเลยอ่ะ   แต่จะเป็นคนที่มองคนอื่นจากเปลือกนอก   เหยียดคน   เข้าหาคนอื่นเพราะผลประโยชน์   ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าทุกสังคมมีคนแบบนี้อยู่จริง   ส่วนสังคมสตรีวิทย์   จะเป็นสังคมข่าวโคมลอยแบบข่าวลือแต่มีมูลความจริง   ถ้าอยากรู้ว่าจริงไม่จริงก็ต้องขุด   สืบ  หากันเอง   แต่บางเรื่องก็จริง   บางเรื่องก็ไม่จริง   ข่างบางข่าวทำคนคนหนึ่งแทบจะไม่มีคนในระดับคบเป็นเพื่อนเลยก็มี   ซึ่งนี่ก็สะท้อนให้แง่คิดกับเรานะว่าได้ยินอะไรมาก็อย่าพึ่งเชื่อมาก   ฟังหูไว้หูดีกว่า   
       ต่อมาเรื่องครู   โอ้โห5555555555555555   พูดเรื่องนี้จะพูดรวมๆแล้วกันนะ   ก็มีทั้งครูที่เป็นครูรุ่นใหม่ครูรุ่นเก่า   ครูน่ารักก็มี   ถ้าจะให้พูดให้เห็นภาพคือใน1วันเรียนอย่างต่ำ8คาบ   ก็จะมีทั้งคาบที่เราโอเคhappyและไม่happy   ประมาณนี้   ถ้าใครอยากรู้เรื่องในสตรีวิทย์เพิ่มเติมก็   #สตีวิด   ใน  twittertเลยจ๊ะแม่55555555555   
       คร่าวๆก็จะเป็นประมาณนี้กับสตรีวิทยานะคะ   ใครสงสัยอะไรอยากถามอะไรเพิ่มเติมสามารถถามมาได้เลยนะคะ      ถ้าเราพูดอะไรไม่ถูกใจใครหรือไม่เหมาะสมก็ขอโทษด้วยนะคะ   แค่เห็นว่าโรงเรียนเราไม่ค่อยมีรีวิวสักเท่าไรไหนๆจะจบอีกครึ่งปีก็ขอรีวิวก่อนจบหน่อยแล้วกัน   

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

Amour 21 พ.ย. 64 เวลา 22:55 น. 1

ตลกฮึดๆ มากเลย จบมานานแล้วเค้ายังไม่เปลี่ยนเพลงอีกหรอ 5555 มันก็คงแปลกจริงสำหรับคนเพิ่งเคยได้ยินครั้งแรก https://www0.dek-d.com/assets/article/images/sticker/bb-06.png

2
friend_paully 7 ธ.ค. 64 เวลา 19:21 น. 1-1

5555555555 ตลกจริงค่ะ ช่วงหลังๆตอนอยู่ม.5เรากับเพื่อนได้ยินเพลงนี้ก็คือลุกขึ้นเต้นประกอบเพลงไม่ได้เดินไปเข้าแถวแล้ว5555555

0