(ชวนคุย)รู้สึกยังไงหลังจากส่งนิยายรอบคัดเลือกไปแล้วบ้างคะ!

รู้สึก.... ว่าควรได้รับโทรศัพท์ซะที 555 พอดีส่งเป็นปีที่ห้าแล้วครับ T-T

เฉยสนิทครับ มือถืองี้ปิดเสียงลืมไปล่ะ #ส่งปีสอง

รู้สึกว่าศัตรูน่ากลัวมาค่ะ 

ไม่ต้องกลัวไม่ผ่านนะคะ เพราะถ้าไม่ผ่านก็ยังมีเราและหลายๆ คน ไม่ผ่านเป็นเพื่อน 5555555 // หัวเราะทั้งน้ำตา

สำหรับเรานั้นไม่ผ่านคือเรื่องปกติค่ะ ตอนส่งปีแรกๆเราก็หวังไว้มาก พอส่งเรื่อยๆแล้วไม่ผ่าน เราก็เผื่อใจไว้ครึ่งหนึ่งค่ะ เพราะเรากินแห้วมาสามปีติด ตอนนี้ก็แอบเตรียมพล็อตเรื่องเผื่อประกวดปีหน้าไว้แล้วค่ะ(แต่ยังไม่ได้เขียนเรื่อง)

รู้สึกลุ้นมากอ่ะครับ ผมส่งไปตั้งแต่วันที่สามกุมภา เพราะนิยายที่ส่งไปเป็นนิยายที่เขียนทิ้งไว้นานละ ตอนส่งมั่นใจมากว่ามีโอกาสผ่าน เพราะพล็อตตามสไตล์เอ็นเทอร์สุดๆ เนื้อเรื่องก็อ่านง่าย เบาสมอง ผ่านไปสองอาทิตย์มาตรวจทานใหม่...โอ้...ทำไมบทนำ ภาษามันแย่จังวะ บทที่หนึ่งก็สั้นเกิ๊น อยากจะไปขอพรกับพระให้ติด แต่ก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปแก้บนดี ได้แต่ภาวนาต่อหน้าเทพเจ้า I-mobile ให้มีสายเข้าในวันสองวันนี้ด้วยยยย///สาธุจ้าาา

อยากได้โอกาสอีกสักครั้งครับ :) ตอนส่งไปผมเพิ่งมาเล่นบอร์ด dek-d ไม่นาน เห็นประกาศก็ส่งเล ไม่รู้อิโน่อิเน่ บทนำก็ไม่ได้ส่งไป บทที่ 1 ก็ยังไม่ได้แก้ประโยคให้สวย นึกว่าเค้จะตูเเต่พล็อตเป็นหลัก ผมคิดว่าเนื้อเรื่องผมโอเคมากเลยระดับหนึ่ง

ส่วนเรื่องย่อ ตอนเล่าก็เล่าปมทั้งหมดเล่ม 1 ไป แต่มีปมบางอันที่จะไปคลายเล่มอื่นๆก็ไม่ได้เล่า บอกไปว่าจะค่อยๆรู้เองเล่มอื่น 555

ถ้ารู้ตัวล่วงหน้าก่อน คงไม่พลาดเเบบนี้ เสียดายโอกาสที่ตัวเองไม่ได้จัดเต็มทั้งๆที่ถ้าทำเต็มที่ก็คิดว่ามีลุ้นเหมือนกัน เลยอยากได้โอกาสอีกสักครั้ง :-) เเต่เพื่อนๆในนี้ที่เก่งๆกันเเล้วจัดเต็มก็มีตั้งหลายคน เลยไม่หวังมากครับ 

กลัวครับ คิดว่าเขียนไม่ค่อยเก่ง คือผมโตแล้วอะนะครับ(ดูจากริ้วรอยบนใบหน้าฮ่าๆๆเลยไม่เคยเล่นเด็กดีมาก่อน ตอนเป็นวัยรุ่นเล่นแต่ MSN) คิดว่ามีพี่ๆเพื่อนๆน้องๆหลายคนที่เขียนเก่งๆ อีกอย่างตอนส่งผมไม่รู้ว่าเขาต้องจัดหน้ากันใหม่ด้วย เห็นบรรทััดมันเลื่อนจากนิยายที่เอามาลงเว็บไว้ ก็เลยคิดว่าอันที่ส่งมันจะเลื่อนไปมาด้วยไหม

ตอนแรกๆตื่นเต้นมาก ตอนนี้เริ่มทำใจได้แล้วค่ะ ไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ ก็แค่เขียนอะไรส่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้แปลว่าไม่ผ่านคือเรายังไม่ดีและต้องเลิกเขียนซะหน่อย เพียงแค่วันนี้ไม่ใช่ของเราเท่านั้นเอง แต่ถามว่าถ้าได้จะดีใจไหม...ดีใจสิ 555555 แต่ก็ต้องแลกมากับแรงกดดันตัวเองอีกทีหนึ่งเลย ต้องพยายามและฮึดลุยเท่าไรถึงจะรอดตลอดฝั่ง เพราะมีสายตาอีกหลายคู่จากทั่วสารพัดทิศจับจ้องดูอยู่

เข้าภาวะอิ่มตัว ทำใจสบายๆแล้วค่ะ เปิดเพลงมิวสิกบ็อกซ์เขียนนิยายเรื่องอื่นส่งเข้าสนพ.อยู่ (จริงๆไม่ชิลขนาดนั้น แอบไฟลนก้น 555)

เราส่งปีนี้เป็นปีที่สองค่ะ
ปีแรกที่ส่งคือปีที่มีการแข่งเป็นปีแรกค่ะ ตอนนั้นยังเรียนมอปลายอยู่เลย ตื่นเต้นมาก เช็คเมล์ อ่านบอร์ดทุกวัน
ตอนนี้เรียนปีสองแล้ว เพิ่งมาส่งอีกครั้งเพราะอยากลองอีกครั้งค่ะ เอาตรงๆคือไม่ค่อยหวังอะไรมาก
คิดว่านิยายเราอาจจะไม่ใช่แนวค่ะ เราเป็นคนเขียนอธิบายพล็อตไม่ค่อยเก่งด้วยน่ะค่ะ
คุณลองคิดดูนะ มีนิยายส่งมาปีนี้สามร้อยกว่าเรื่อง มีกรรมการแค่หกคน มีเวลาอ่านทั้งหมดสิบห้าวัน
ถ้าพล็อตไม่ดีก็คงกดปิดเลย โอกาสติดเท่ากับหกเปอร์เซ็น

ยังไงก็ต้องพยายามบอกกับตัวเองว่า ฉันต้องติด ฉันต้องติด 
ให้กำลังใจตัวเองเข้าไว้นะ

แต่ละคนดูอายุน้อยๆ กันทั้งนั้นเลย ปัญหาเราไม่ค่อยเหมือนกันนะ ของฉันกลัวว่านิยายจะอ่านไม่รู้เรื่อง ก็ไม่ได้มีปมเยอะเหมือนนิยายนักสืบนะ แต่ออกแนวผู้ใหญ่ไปหน่อย กลัวคนอ่านไม่รู้เรื่องอะ ติดไม่ติดแล้วแต่บุญแต่กรรม(อ่ะป่าว)

อย่างน้อยในยี่สิบผลงานต้องติดบ้างล่ะ!! 

อีกสี่วันประกาศผลนะครับทุกท่าน me///จ้องมือถือ อีเมล์ ข้อความลับในมาย.ไอดี อย่างหนักหน่วง

ปีนี้ส่งเป็นปีที่สองค่ะ
แต่เผอิญใกล้สอบเลยลืมว่าตัวเองส่ง
เพิ่งจะนึกออกเมื่อกี้นี้เองค่ะ555555
//คิดว่าคงไม่ผ่านเพราะพล็อตยังไม่แน่น สกิลการเขียนตกไปมากก และก็อื่นๆอีกมากมายค่ะ TOT

ส่งไปตั้งแต่ 7 กุมพา... คือแบบเขียนแล้วแต่มัวแต่นั่นตรงนั่งเช็คอยู่ตรงหน้าเว็บที่ส่งนานมากกกกก 
เราเองก็ส่งปีนี้ปีแรกเหมือนกันฮะ เรื่องพล็อต...เพื่อนมันไซโคให้ส่งเรื่องนี้ไป... เป็นหนึ่งในพล็อตสองตัวเลือกที่มีความยาวไม่เกินสิบห้าตอน... 
แต่ปัญหาที่หนักหนาคือ... จะสอบปลานภาคแล้วค่ะ กลางเดือนหน้า ตาย... ตายแน่ๆ คิดว่าไม่น่าจะรอด ฮื่อ~
คิด และมโนซะว่า... คงจะผ่าน(2เปอร์เซ็นต์) ยังไงก็สู้ๆนะ แล้วเราก็มาลุ้นด้วยกันในอีกสามวันที่เหลือ(ไม่รวมคืนนี้)