ประสบการณ์การทำงานเป็น MC ตั้งแต่อายุ 16ปี!!!!

ตั้งกระทู้ใหม่

แพมเอารูปสมัยอยู่ม.ต้นตอนทำกิจกรรมมาฝากค่าปล.จริงๆทำหลายอย่างมากแต่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปไว้เลย

รูปนี้คือตอนที่โชว์พูดสุนทรพจน์   หลังจากที่ได้รับรางวัลแล้วค่ะ
 

                   พอขึ้นมามัธยมปลาย แพมกับเพื่อน ๆก็ได้ไปลงสมัครคณะกรรมการนักเรียนของโรงเรียน ซึ่งก็ต้องมีการหาเสียงอยู่แล้วใช่มั้ยคะ และแน่นอนว่า แพมก็คงหนีไม่พ้นการเป็นกระบอกเสียงอย่างแน่นอน เพราะเป็นงานถนัดเลยแหละ และในที่สุดแพมกับเพื่อนในทีมก็ได้มีโอกาสในการดูแลและพัฒนาโรงเรียน ต้องขอขอบคุณทุก ๆ คะแนนเสียงเลยที่ไว้วางใจให้พวกเราได้เข้ามาทำหน้าที่ในส่วนนี้ ส่วนตัวแพมเองอยู่ในฝ่ายประชาสัมพันธ์ค่ะ ก็ได้จับไมค์บ่อยเป็นว่าเล่นเลย ขึ้นเวทีหน้าเสาธงบ่อยจนไม่รู้สึกตื่นเต้นหรือเขินอายอะไรเลย เวลาโรงเรียนมีงานหรือมีกิจกรรมอะไร แพมก็จะอาสาเป็นพิธีกรให้ตลอด จนทำให้แพมได้ความสามารถพิเศษมาอีกหนึ่งอย่าง คือเป็นคนไม่ตื่นเต้นเลยเวลาตัวเองพูดใส่ไมค์ต่อหน้าคนเยอะ ๆ555 แน่นอนค่ะว่าเมื่อเราอยู่ ม.ปลายแล้วก็ต้องมีทำกิจกรรมล่าเกียรติบัตรกันบ้าง เอาไว้มาใส่พอร์ตยื่นมหาลัย ทุกคนคงทราบกันดี ส่วนตัวแพมชอบทำอะไรแบบนี้ ก็มีความใฝ่ฝันค่ะ ว่าในอนาคตอยากจะเป็นผู้ประกาศข่าว นักจัดรายการวิทยุ รวมไปถึงพิธีกรที่มีค่าตัวแพง ๆ555 แต่ก็ลืมบอกไปว่าแพมถนัดพูดภาษาไทยมากกว่านะคะ ภาษาอังกฤษได้บ้างนิดหน่อย accent ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ด้วย แต่ก็จะพยายามฝึกฝนไปเรื่อย ๆค่ะ
 

และนี่ก็คือกิจกรรมบางส่วนที่ทำตอนม.ปลายค่ะ 


งานหน้าเสาธงคืองานประจำเลย



ส่วนนี่ อาสาเป็นพิธีกรให้หลายงานมาก     เพราะได้แต่งตัวสวย555
 

           อันนี้คือแพมได้รับหน้าที่ในการรายงานข่าวสารในโรงเรียน   โดยศูนย์สื่อและเทคโนโลยี STR Channel    TV


นี่เป็นตอนที่แพมเดินทางไปมทส.คนเดียว ลาโรงเรียน  เพื่อไปประกวดผู้ประกาศข่าวโทรทัศน์และนักจัดรายการวิทยุฯ ดิจิทัล ของโครงการเส้นทางสู่ดวงดาว

และนี่คือตอนที่แพมไปประกวดทูตสงกรานต์จังหวัด   รอบAudition แพมเลือกใช้ความสามารถพิเศษคือการพูดสุนทรพจน์  แปลกใช่มั้ยล่ะคะ ทั้งๆที่คนอื่นมาสายร้องเพลง เต้นโคฟกันซะส่วนใหญ่ ในใจก็กลัวจะสู้คนอื่นไม่ได้  แต่แพมก็ทำเต็มที่  เพราะนั่นคือความสามารถพิเศษของเรา จนผ่านรอบAuditionมาได้ ดีใจมากๆค่ะ
 

                และทุกอย่างที่พูดไปข้างต้น ก็คือจุดเริ่มต้นของการมาทำงานเป็น MCในทุกวันนี้ค่ะ ก็เนื่องมาจากเวลาแพมไปแข่งหรือได้รับรางวัลอะไรที่เกี่ยวกับการพูด ที่พอจะบ่งบอกได้ว่าแพมมีความสามารถทางด้านนี้ก็จะอัพลงโซเชียล อย่าง Facebook IG ของตัวเอง อยู่มาวันหนึ่งก็มี modeling เข้ามาติดต่อว่าสนใจอยากทำงานเป็น MC พิธีกรมั้ยแพมคิดในหัว “โอกาสมาตรงหน้าแล้ว” เลยตอบตกลงไปค่ะ แต่แพมก็ยังไม่ได้เริ่มไปทำงานเลยนะคะ ก็มีการเรียนปรับบุคลิก Acting การพูด ต่าง ๆนานา อยู่นานเลยค่ะ ประมาณ 5 เดือนได้ หลังจากฝึกแล้ว แพมก็ได้เซ็นสัญญาเป็นเด็กในสังกัดของออแกไนซ์ แล้วทาง modeling ก็ได้ป้อนงานให้เรื่อย ๆ แพมจำได้ดีเลยค่ะ ว่าครั้งแรกที่ได้ทำงาน แพมได้ไปโฟนรถของนิสสัน มันเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากทั้ง ๆที่แพมไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว ในหัวแพมคิดตลอดค่ะ “ว่าเราจะทำได้มั้ย เราจะโฟนได้รึเปล่า?” แต่แพมก็ก้าวข้ามผ่านความกลัวที่ว่าตัวเองจะทำไม่ได้ไป จนทำให้การทำงานผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ แพมเคยเห็น MC ที่โฟนเก่ง ๆในห้างมาบ้าง ก็ฝันอยากจะทำได้แบบนั้น วันนี้แพมได้มีโอกาสทำแล้ว ถึงจะยังไม่เป็นมืออาชีพ แต่แพมก็จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และฝึกฝนไปให้ได้มากที่สุด เผื่อว่าวันนึงจะเป็น MCเก่ง ๆแบบคนอื่น ๆบ้าง แต่แพมเองก็ไม่ได้รับงานตลอดนะคะ เพราะแพมก็ยังเรียนอยู่ เลือกรับเฉพาะที่มีงานตรงกับเสาร์ อาทิตย์ หรือวันที่มีเรียนไม่มากนัก พอทำงานมาได้สักพัก ตัวแพมเองมีเงินเก็บ ไม่ได้ขอตังพ่อแม่ มันก็รู้สึกภูมิใจแบบบอกไม่ถูกเหมือนกันนะ อีกหนึ่งบทเรียนค่ะที่แพมได้รับจากตรงนี้ คือ ประสบการณ์ชีวิต บางครั้งแพมก็เดินทางไปทำงานตจว.เองคนเดียว มันทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งภายนอกมากขึ้น  ได้ฝึกแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วยตัวเอง เจอผู้คน เจอสังคมใหม่ ๆในชีวิตจริง ที่ในห้องเรียนไม่มีสอน  และแพมก็อยากจะบอกเพื่อน ๆ นะคะว่า ถ้ามีโอกาสเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม อยากให้ทุกคนคว้ามันเอาไว้ เพราะมันไม่ได้มีมาบ่อย ๆ และอยากให้ทุกคนเรียนรู้ในสิ่งที่ผิดพลาด แล้วนำกลับมาพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น สุดท้ายนี้นะคะ แพมไม่อยากบอกว่าประสบการณ์สำคัญกว่าความรู้ แต่ความรู้ก็ไม่ได้มีอยู่แค่ในห้องเรียนนะคะ ขอบคุณค่ะ