อยากออกจากมหาลัยมาทำงาน
ผมอาจจะเขียนยาวหน่อยนะครับ
ตอนนี้ผมเรียนจบแล้วเหลือแค่ฝึกงาน แต่ผมดรอปฝึกงานอยู่ครับเพราะตอนเข้าไปฝึกงานถูกเหยียดมหาลัย และบริษัทที่ผมอยู่พนักงานลาออกกันจนเหลือผมกับหัวหน้า เขาให้ผมทำทุกอย่างแต่ตัวเขาไม่อยู่ในห้องทำงานเลย เคยมีคนโทรไปซึ่งผมบังเอิญได้ยิน หัวหน้าผมไปเที่ยวแล้วผมทำงานอยู่บริษัท ผมอยู่ทำงานคนเดียวบ่อยมาก ๆ บางวันผมไม่รู้ว่าเขาเที่ยวจนเมาขนาดไหน แต่เขาทักผมมาตอน 2 ทุ่มจะเอางานจากผม ซึ่งผมเลิกงานตอน 6 โมง บางครั้งเขาสั่งงานผมมาตอน 6 โมงเย็นจะเอาวันพรุ่งนี้เช้า เขาไม่เคยให้ข้อมูลอะไรกับผมเพื่อทำงานเลย ในบริษัทก็ไม่ใช้กระดาษทำงาน ผมถามเขาก็พูดว่าไม่ใช่หน้าที่ที่เขทต้องบอกหรือต้องส่งให้แต่เขาจะเอางานจากผม ผมหาข้อมูลเองเพื่อทำงานบางครั้งก็อาศัยเรียนรู้งานจากคนอื่น เขาก็ว่าผมทำไมไม่ถามเขา ผมรู้สึกว่าเขาย้อนแย้งกับผมแปลก ๆ จนสุดท้ายผ่านไป 3 เดือน ผมทนไม่ไหวเลยยื่นเรื่องดรอปการฝึกงานมาครับ
ระหว่างที่ผมดรอปก็ได้มีโอกาสคิดกับตัวเองว่าตกลงแล้วผมต้องการจะทำอะไรกันแน่ ผมพบว่าปริญญาเริ่มไม่สำคัญกับผมแล้ว (คิดแบบนี้ผมผิดมั้ยครับ) ส่วนตัวผมเห็นว่าชีวิตต้องการเพียงแค่งานที่ทำแล้วได้เงินเดือน ประกันสังคม มีเวลาดูแลพ่อแม่เท่านั้น
พอผมดรอปมาแล้วด้วยความเรียนเอกชนค่าเทอมที่ต้องจ่ายใหม่ ค่าสอบ ค่าเดินทาง และผมยอมรับว่าผมไม่ใช่คนหัวดีและประเมินตัวเองแล้วว่าคงไม่สามารถสอบรอบ 2 เพื่อจบจากมหาลัยนี้ได้ครับ ตอนนี้ผมอยากออกจากมหาลัยมาทำงานเป็นพนักงานขายก็ได้ พนักงานเซเว่นก็ได้ อีกส่วนนึงที่ทำให้ผมอยากออกก็เพราะว่าผมเห็นคนเรียนจบมาแล้วไม่ได้ใช้ปริญญา ไม่ได้ทำงานบริษัท ไม่ได้อยู่ทำงานสูง ๆ ผมเข้าใจนะครับว่าการมีปริญญาช่วยให้ต่อรองเงินเดือนได้ (หากมีผู้รู้แนะนำให้ผมหน่อยนะครับว่าสามารถต่อรองได้เท่าไหร่บ้าง) แต่ผมไม่อยากเสียเวลาไปฝึกงานระยะยาว (6 เดือน) ซึ่งไม่ได้เงินเดือน รอสอบซึ่งประเมินตัวเองแล้วว่าสอบไม่ผ่านรอบ 2 นี้ ผมเสียดายเวลาและเสียดายค่าเทอมนะครับ แต่ผมขอเวลาผู้ที่เห็นกระทู้นี้ให้คำปรึกษาผมด้วยครับ ขอบคุณมาก ๆ ครับ
ปล.ผมได้พูดคุยกับที่บ้านแล้วครับ ทางบ้านไม่ว่าหากผมจะออกครับ
4 ความคิดเห็น
คุณฝึกงานทหรือสหกิจศึกษากันแน่
ส่วนตัวไม่แนะนำให้ลาออกตอนนี้ เพราะเรียนจะจบแล้ว อดทนอีกสักนิดก็ได้ปริญญา ในการรับสมัครงาน วุฒิ ม.6 กับปริญญาตรี เงินเดือนต่างกันมากครับ ถ้าที่บ้านไม่ได้มีฐานะหรือมีธุรกิจส่วนตัวที่สามารถ support เราได้ ก็ไม่ควรด่วนตัดสินใจ เสียดายเวลาเรียนที่ผ่านมาครับ ส่วนเรื่องฝึกงาน ลองปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาดูว่ามีทางที่เราจะเรียนจบ โดยไม่ต้องฝึกงานหรือไม่ (ตามปกติ หลักสูตรต้องเปิดช่องเอาไว้) อดทนเรียนให้จบดีกว่าครับ
คิดเห็นเช่นเกียวกับ คห.บนเลย
คุณเดินมาเกินครึ่งทางแล้ว ผมเข้าใจนะ การเหยียดมหาลัย แต่คุณต้องทำใจ บางทีมันคือความจริง ผมเป็นเต้าของธุรกิจ ผมรับคนทำงานจากหลายที่ หลายคน แต่ละคนมีความเป็นปัจเจก และมีส่วนนึง คือ เหมือน ไสตล์ ของคนจบที่นี้ๆ
คุณแค่อย่าเป็นน้ำเต็มแก้ว ต่อให้คุณจบมหาลัยไม่ดัง คุณพัฒนาได้
เคสคุณส่วนแรก ที่ฝึกงานไม่ดี ทำเรื่องขอเปลี่ยนที่ฝึกงาน
ใบปริญญาไม่ใช่คำตอบ แต่มันคือใบเบิกทาง เผื่อว่าวันนึง จะเบนเส้นทางชีวิต ผมจบสายวิทย์ แต่ได้ทำงานบริการ เพราะ ถ้าทำสายทีาจบ เงินเดือน 25 แต่ มาสายนี้ผมสตาท ที่ 60-80
ใบปริญญาผมก็ไม่ได้ใช้ แต่....
ถ้าไม่มีใบนี้ ผมสมัครงานนี้ไม่ได้
แล้ววันดีคืนดี ผมก็มาลงทุนทำนู่น ทำนี่ จนเปิดธุรกิจ และวันที่เราต้องบริหารงานคนอื่น แค่ปริญญาเราที่ต่พกว่า พนักงาน ก็ทำให้บริหารงานยาก
วันดีคืนดีคุณอาจจะเป็นเจเาของธุรกิจ แต่ลูกน้องจบ ป. ตรี โท ซึ่ง แน่นอน เค้ากินเงินเดือนคุณ แต่เค้าไม่ได้ให้ค. เคารพคุณเต็มที่ เพราพเค้าคิดว่าเค้าฉลาดกว่า
อันนี้เป็นแค่มุมนึงของผมนะ เพราะผม ตอนนี้ ต้องมาเรียน ป.โท เพื่อไปส฿่การบริหาร อีกขั้น
แต่ละองค์กรปัญหา ต่างกัน แต่ ที่ผม ผมสัมผัส ปัญหา เรื่องการแบ่งฝักฝ่าย จาก วุฒิการศึกษาพแสมควร
อย่าให้คนกระจอกคนเดียวมาเปลี่ยนอนาคตเราสิ ถ้าเราย้ายที่ฝึกงานจะดีกว่ามั้ย ทำได้มั้ย ส่วนการสอบเรายังไม่ได้ทำแต่หมดกำลังใจไปล่วงหน้าแล้ว อุตส่าเรียนมาขนาดนี้ อดทนอีกนิดดีมั้ย มันต้องมีทางออกดีๆ ส่วนที่หัวหน้าคนนั้นน่ะ ถ้าเค้าไม่ใช่เจ้าของก็เก็บหลักฐานเล่นมันได้เลยก่อนแยกย้าย ถ้าเจ้าของ..เอ่อน่าจะhr ถามก็บอกเค้าไปว่าโดนบุลลี่ รู้จักคำว่าเถียงจนหัวหน้าพูดไม่ออกมะ คือหัวหน้าบางคนมันก็งี่เง่าแบบนี้แหละ
เอาอะไรมาตัดสินว่าจะสอบไม่ผ่านล่ะ? ถ้าจะประเมินตัวเองแบบนั้นสู้หาทางแก้ที่ต้นเหตุดีกว่าว่าไม่ผ่านไม่เข้าใจ ไม่เก่งเพราะอะไร ปัญหาต้องแก้ให้ถูกจุดนะ อย่าให้มันบานปลายมั่วไปหมด
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?