Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

คนเราจะสามารถ รอ ใครคนนึง ได้นานสักแค่ไหน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เวลามีความรัก ทุกคนคงอยากจะสมหวัง 
แต่ก็มีบางคนที่ไม่สมหวัง 
หากครั้งนี้คือรักที่แท้จริง จะสามารถรอใครบางคนได้นานสักแค่ไหน รอให้ใครบางคนหันกลับมามอง หันกลับมารัก เราจะรอได้ไหม 

แสดงความคิดเห็น

4 ความคิดเห็น

White Frangipani 30 ต.ค. 59 เวลา 18:04 น. 2

สวัสดีค่ะ

กระทู้นี้...เป็นคำถามที่มีความหมายมากมายค่ะ (รู้สึกแบบนั้นนะ) เป็นความหมายดีๆที่น่าจะลอง...คิดต่อยอดเล่นๆ...นะ



คำถามจากห้วข้อของประเด็นนี้...

คนเราจะสามารถ รอ ใครคนนึง ได้นานสักแค่ไหน


เวลามีความรัก ทุกคนคงอยากจะสมหวัง 
แต่ก็มีบางคนที่ไม่สมหวัง 
หากครั้งนี้คือรักที่แท้จริง จะสามารถรอใครบางคนได้นานสักแค่ไหน รอให้ใครบางคนหันกลับมามอง หันกลับมารัก เราจะรอได้ไหม

คุณใช้คำว่า...คนเรา...นั้นคุณคงหมายถึงโดยส่วนรวมของคนเราแบบทั่วๆไป หรือโดยรวมๆนะคะ ...

...เจ้าของเม้นต์นี้...เข้าใจว่าความรู้สึกที่ว่าจะรอ...คนที่รักได้นั้นเป็นอาการจากความรู้สึกของแต่ละคนที่แตกต่างกันไป...นั้นน่าจะเกิดขึ้นได้ค่ะ

เช่นบางคนอาจจะไม่ต้องการที่จะรอ หรือไม่อยากพบเจออีกเลย...เมื่อรู้สึกว่าไปกันไม่ได้ เคมีคนละตัว...จะคบกันไปก็ลังแต่จะทุกข์ทรมาน...เคมีคนละตัวทำให้คนสองคนเกิดเป็นความคิดอ่าน เห็น เข้าใจ ทุกอย่างในชีวิตเป็นเส้นขนาน  

เพราะเหตุนี้หลายๆคนจึงไม่สามารถที่จะลงกันได้ หรือเป็นรักที่ไม่ลงตัว เหตุการณ์แบบนี้ แม้เขาทั้งสองจะมีใจรักกันมากมายเพียงไรก็คงไม่มีความสุขที่จะเกิดขึ้นได้ เพราะไม่สามารถรับซึ่งกันและกันในความเป็นที่แตกต่างของกันและกันได้...แบบนี้อาจจะมีเหตุที่เกิดขึ้นในลักษณะซึ่ง...เราๆเรียกว่า...แม้รักแต่ก็ต้องบอกลา...แบบนั้นค่ะ

เข้าใจว่า...หากคนเรารู้สึกเช่นนี้...คงไม่ต้องการที่จะรักต่อไปเพราะจะรักไปก็คงมีแต่ความทุกข์ซึ่งแน่นอนสุขไม่ได้ หรือไม่ต้องการที่จะรอ ...หรือคงอธิษฐานว่า...อย่าได้พบเจอกันอีกเลย

เช่นคำบอกเล่า...เหล่านี้...ก็สามารถเกิดขึ้นได้ค่ะ









~~~~~~~~~~~~~~~~~

หรือ...ในทางกลับกัน...ซึ่งอาจจะตรงข้ามกับคู่แรกดังกล่าวข้างบนนั้น...

คู่นี้...ยกตัวอย่างนะคะ คือเขาเธอรักกัน...ซึ่งบางคู่เห็นครั้งแรกเห็นแว็บเดียว...ชนจิตชนใจ...ภายในรู้สึกได้เลยว่าเขาคนนี้ หรือเธอคนนี้คือคนที่ใช่...เมื่อเวลาต่อมามีโอกาสรู้จักสนิทสนม...แม้จะมีโอกาสเพียงความเป็นเพื่อน...แต่เขา-เธอ จะรู้สึกรู้ได้ว่า...นี้คือคนที่ใช่ คือเคมีตัวเดียวกัน...เขา-เธอสามารถเข้าใจทุกๆเหตุการณ์ในชีวิต ในทิศทางเดียวกัน หรือ คือเคมีตัวเดียวกัน...

คู่นี้...จะเกิดเป็นความรักที่แท้จริง...แม้เขา-เธอ...จะไม่มีโอกาสได้ร่วมชีวิตกันในชาตินี้...แต่ส่วนลึกๆนั้นเขา-เธอจะรู้สึกได้ว่ารอได้...ไม่ว่ากี่ชาติหรือกี่ภพ...แม้จะนานเพียงไรก็รอได้...ด้วยใจที่เป็นสุข...แบบนั้นละมั้งเนอะ...

เรื่องราวเหล่านี้แท้จริงเป็นความเชื่อ...เป็นความศรัทธา...ซึ่งเกิดขึ้นจริงจากใจของเราเหล่าผู้คนจึงถูกเขียนเป็นนิยาย ถูกสร้างให้เป็นหนังเป็นละคร...หรือแม้มีส่วนร่วมอยู่ในปรัชญา เป็นคำสั่งสอนของศาสนาต่างๆ เช่น ศาสนาพุทธ เป็นต้นค่ะ


ยกตัวอย่าง...เช่นนี้...คู่นี้...จะรอทุกๆชาติไป...ไม่ว่าจะกี่ชาติหรือกี่ภพ..จนดับสลายจากกันไปค่ะ



แถมๆ...เรื่องราว...ความเชื่อซึ่งถูกสร้างเป็นความบันเทิงที่สวยงามมากๆค่ะ











ดัง...ภาพเหตุการณ์(รีวิว)หรือแม้เรื่องราวคำบอกเล่าจากเนื้อเพลง...นั้นบอกได้ราวกับว่า...

การที่จะรอหรือไม่รอ... หรือการที่จะรอนั้นจะใช้เวลานานเพียงไรแม้จะต้องรอเป็นชาติเป็นภพ...คนเรา...หรือหลายๆคน...ซึ่งเชื่อหรือศรัทธา...ในความรัก...ที่ตนมีนั้นเกิดขึ้นได้จริง



สรุป...ว่า...การที่จะรู้สึกว่าจะรอ...หรือไม่รอนั้นคงจะขึ้นอยู่ที่เหตุการณ์ หรือเหตุผลที่ตามมาเป็นเหตุและปัจจัยของแต่ละคู่ไป หรือที่เราเรียกว่า(ตรงนี้ดูจะนอกประเด็นไปนิดแต่มีสิ่งที่เกี่ยวพันค่ะ)...คู่รัก(คู่บุญ)...หรือ...(คู่ทุกข์)คู่กรรม...นั้นเอง

เจ้าของเม้นต์นี้เข้าใจแบบนี้ค่ะ







1
Aprilzom 30 ต.ค. 59 เวลา 18:40 น. 2-1

เป็นข้อคิดที่ดีเยี่ยมเลยคะ ตั้งกระทู้ขึ้นเพื่ออยากรับฟังความคิดเห็นของคนทั่วไป อันที่จริง คือเรื่องของตัวเราเอง
รอใครคนนึงมานานมาก มากจนหัวใจเหมือนจะด้านชา
ปิดตัวเอง เพื่อรอ ... ขอบคุณนะคะ ที่ให้ข้อคิดดีๆ

0
me.dasie 30 ต.ค. 59 เวลา 18:34 น. 3

โดยส่วนตัวเชื่อว่ามนุษย์สุดยอดเพอร์เฟ็ค  ที่จะทำให้ใครรักอย่างไม่เสื่อมคลายนั้น
นานๆจะปรากฎตัวออกมาให้พวกเราเห็นค่ะ  แล้วยิ่งเป็นคนที่เราไม่ได้เข้าไปทำความรู้จัก
หรือคลุกคลีด้วยแล้ว  ย่อมไม่เห็นว่าเขามีตำหนิตรงไหนบ้าง
พอไม่เห็นข้อเสีย  ความคิดคำนึงที่มีต่อเขาย่อมคลายตัวลงยาก
เพราะใจเราพยายามจะมองแต่ข้อดีของเขา  ไม่อย่างนั้น พอลองไปถามคู่แต่งงานที่ไหน
เขาคงไม่ตอบว่า ทรมาณกับคู่ของตนหรอก  จริงไหมคะ
แต่จะว่าไปของแบบนี้มันห้ามยาก  ขอแค่อย่าใส่เชื้อลงในไฟ
ไม่ควรแอบส่องเฟซเขา หรือคุยกับเขา  นึกถึงเขาเมื่อไหร่ให้เปลี่ยนเรื่องคิด ไม่จมแช่นานๆ
พอเวลาผ่านไป  -ยางเหนียวๆที่ติดใจเราให้คิดถึงแต่เขาจะจางลง
ถ้ามันไม่จางลง  ก็ไปทำบุญขอให้ใจเลิกรักเขาได้สักที
แบบนี้จะได้เลิกรอ  เพราะไม่รู้ว่ารอเก้อหรือเปล่าคะ
ขออภัยที่ตอบไม่ตรงคำถาม  แต่คิดว่าเลือกเดินทางนี้น่าจะเจ็บน้อยที่สุดแล้วค่ะ

1
Aprilzom 30 ต.ค. 59 เวลา 18:43 น. 3-1

มองภาพออกกับเจ้าของเม้นนี้นะคะ
ส่วนตัวเรา อาจจะยังมีเยื่อใยต่อกัน เลยทำให้เราตัดเขาออกจากใจไม่ได้ ก็คงต้องใช้เวลา
เลยตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่อรับฟัฃข้อคิดเห็นจากทุกๆคนนะคะ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะคะ ^^

0