ว่าด้วยประโยค "คนอื่นเขาเกลียดกันทั้งโรงเรียนแล้ว"
ตั้งกระทู้ใหม่
วันนี้ 26/1/2562 นี้แหละค่ะ
เราเรียนอยู่ม.2 เป็นคนอารมณ์ดี ขี้เล่น ปัญญาอ่อน คือเป็นคนตลกนั่นแหละค่ะ มีญาติที่อยู่ชั้นม.3 โรงเรียนเดียวกันเขามาเยี่ยมแม่เขา(ป้าเราเนี่ยแหละ)ที่อยู่ใกล้บ้านเรา แล้วออกไปกินข้าวข้างนอกกัน
กลับมาป้าก็บอกกับผู้ปกครองของเราว่า 'อยู่ที่โรงเรียนแล้วเราเป็นแบบนู้นแบบนี้' แต่ประเด็นที่ว่า พอได้ยินประโยคหนึ่ง
"คนอื่นเขาเกลียดกันทั้งโรงเรียนแล้ว"
รู้สึก...ปวดใจมากเลยค่ะ เหมือนมีอะไรมาจุกอกตลอดเวลา คือตอนนั้นได้ยินเราก็เงียบไปเฉยๆ ความรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก
ป้าเขาบอกว่า 'ที่เตือนเพราะหวังดี' ใช่ เราเข้าใจ เพราะบางครั้งเราก็เล่นแบบเกินขอบเขต ขอยอมรับว่าบางครั้งก็ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น เอาแต่สนุก
ป้าบอกว่า 'ที่โรงเรียนที่ลูกสาวเขาไม่กล้าบอก(ญาติม.3) เพราะกลัวเราเสียความรู้สึก'
เราก็ยิ้มแล้วบอกไปว่าจะไม่ทำแล้ว
ความรู้สึกแบบนี้มันก็ไม่เคยเกิดขึ้นครั้งเดียว
มีครั้งหนึ่งที่อยู่หอพักขอโรงเรียน เพื่อนก็พูดประมาณว่า
"คนอื่นเขาเกลียดกันทั้งหอแล้ว"
บ่อยครั้งที่รู้สึกแบบนี้ เหมือนมีอะไรมาจุกอก บางครั้งก็ออกไปเดินเล่นนอกบ้าน อ้างว่าไปออกกำลังกาย เดินวนไปวนมาจนค่ำถึงจะกลับ หลังจากนั้นความรู้สึกเหมือนมันโล่ง ไม่มีอะไรให้คิด ยิ้ม หัวเราะได้ ตามปกติ บางทีก็แอบคิดว่าตัวเองแอบเก็บกดรึเปล่า
เคยไปปรึกษากับรุ่นพี่คนหนึ่ง ช่วงนั้นเป็นช่วงจัดงานคริสต์มาสที่โรงเรียน เราได้เป็นพิธีกร แต่สำเนียงภาษาไม่ค่อยได้ หลังจากเราพูดก็มีเสียงหัวเราะ
'เสียงดัจริต'
ช่วงนั้นได้ยินคำนี้บ่อยมาก รุ่นพี่เขาก็บอกว่า ถ้าได้ยินก็เป็นเป็นไม่สนใจมันนะ เราก็ยิ้มทำตัวปกติ พอมีคนมาถามถึงวันงาน เรื่อง 'เสียงดัจริต' ก็ไม่พ้น พอถามเรา เราก็ยิ้มๆ หัวเราะไป ทำท่าทางแบบไม่ค่อยสนใจ คือเหมือนลึกๆ เรายังภูมิใจอ่ะ
คืออยากเป็นแบบปกตินะ นิสัยขี้เล่น อารมณ์ดี คือมันไม่ใช่ไง คนอื่นเขาไม่คิดงั้น เขาคงคิดว่าไม่ให้เกียรติ และไม่ค่อยชอบ
ตอนนี้ก็กำลังคิดว่า เลิกดีไหมนิสัยแบบนี้ เลิกยุ่งกับคนอื่น ทำเหมือนไม่รู้จัก ยิ้มตามปกติ ตอบในเรื่องที่เขาถาม ไม่ต้องเป็นจุดสนใจ อยู่คนเดียว
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็จะมีพวกชอบนินทาอีก ถ้าทำตัวไม่เหมือนคนปกติธรรมดา แตกต่างจากคนอื่น คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไง คือเมินไปเลยดีไหม สนใจแต่การเรียนก็พอ แต่ถ้าหากมีงานกลุ่มแล้วคนอื่นไม่อยากรับล่ะ ...
สุดท้ายนี้อยากจะขอคำปรึกษาค่ะ
เราควรทำตัวยังไงดีคะ...?
หลับตามองดวงดาว
26 ม.ค. 62 เวลา 13:21 น.
5,397
views
19 ความคิดเห็น
อาจจะต้องหานะว่านิสัยอะไรตรงไหน ที่มันทำให้เค้าเกลียดกันทั้งโรงเรียน คือมันต้องแยกระหว่างความเกลียดจากพฤติกรรมที่เป็นลบ กับความเกลียดที่เกิดจากความอิจฉา ริษยา หรือหมั่นไส้ ถ้ามันเกิดจากพฤติกรรมด้านลบ แล้วทำให้คนเดือดร้อน ก็ควรต้องแก้ แต่ถ้ามันเกิดจากกรณีหลัง อันนี้ก็ปรับแค่เบาๆ ก็พอ หรือถ้าสตรองจริงก็โนสนโนแคร์ก็ได้จ้า จริงอยู่ว่าเราต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคม แต่ถ้ามันเป็นเพราะความรู้สึกด้านลบของคนอื่นเนี่ย เราแก้ไรไม่ได้ คนคิดลบ ยังไง เค้าก็คิดลบอยู่ดี
ขอบคุณนะคะสำหรับความคิดเห็น รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเลยล่ะคะ บางทีอาจเป็นเพราะว่าเราเป็นพวกชอบไปยุ่ง เกาะแกะคนอื่นเขาก็ได้ค่ะ คืออยากเห็นคนอื่นอารมณ์ดี
แต่บางทีเขาอาจไม่ต้องการก็ได้ ยังไงก็ขอบคุณนะคะสำหรับความคิดเห็น
สู้ๆคะหนูก็โดนคะคือหนูเป็นคนทำตัวแปลกๆทำอะไรแปลกๆแล้วทุกคนก็ชอบหัวเราะเราพอเราทำตัวให้เข้ากับคนอื่นเพื่อนก็ดันไม่ชอบบอกว่าเราดัดจริตก็ไม่รู้จะทำอะไรบ้างครั้งก็จับกลุ่มด่าเราบ้างคนบอกว่าเรากระหรี่รุ่นพี่ก็เมินเรามันเจ็บมันจุกตลอดเวลาคะมันอึดอัดเหมือนโดนบูลี่เลยเฮ้อ
คุณพยายามทำตัวให้มีจริตจะก้านแบบที่เพื่อนๆว่าหรือเปล่า พยายามสนุกหรือพยายเฟรนลี่อะไรอยู่หรือเปล่า ถ้าทำอยู่ใก้เลิกทำ แล้วเป็นตัวของตัวเองไปซะ เพราะถ้าพยายามากไป มันคือการเหมือนนนนนพยายจนเยอะอะ อะไรที่เยอะมันก็ไม่ดี
แต่ แต่นะแต่ แต่ถ้าที่ทำที่เป็นอยู่ มันไม่ใช่การพยายาม แต่มันคือตัวตนของคุณจริง ๆ ก็ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรค่ะ นั่นคือตัวตนคุณแล้ว คุณไม่ได้ดัดอะไร แต่คือตัวเราเอง เราเป็นแบบนี้ ก็ต้องเป็นแบบนี้ ให้มั่นใจในตัวเองไว้ค่ะ คิดเพรยงว่าถ้าสิ่งที่เราทำ มันไม่ได้ผิดต่อใคร หรือทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ไม่ต้องสนใจค่ะ be yourself ค่ะ
เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ที่ให้คำแนะนำ คือตอนนี้สับสนไปหมดแล้วค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี ขอบคุณจริงๆนะคะสำหรับความคิดเห็น ขอบคุณจริงๆค่ะ
คนไทยมีคติอย่างหนึ่งเขาพูดว่า
"จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย"
มันบอกนิสัยของคนไทยได้อย่างชัดเจน ว่าไม่อยากเห็นใครเด่นกว่าดีกว่า ประเทศไทยจึงไปไหนไม่ค่อยได้ด้วยมีคนไทยประเภทนี้อยู่มาก
คนไหนที่เราไม่สนิทด้วยแล้วก็อย่าไปยุ่งกับเขาแค่นั้นเอง
ขอบคุณนะคะสำหรับความคิดเห็น
อ่านแล้วคิดตาม มันก็เข้ากับประโยคที่คุณยกมาเลยล่ะคะ ขอบคุณนะคะ
ความรู้สึกนี้มันปล่อยผ่านไปไม่ได้นะหนู เพราะถึงแม้ว่าหนูจะปล่อยผ่านไปแล้ว พี่เชื่อว่ามันจะอยู่ในใจตลอดและถ้าเราไม่เคลียร์-ปมนี้ตั้งแต่เนิ่นๆ มันจะพัฒนาไปเป็นปมด้อยแล้วถ้าแรงกว่านั้นอาจเป็นโรคซึมเศร้าได้นะ ทีนี้เราก็ต้องมาดูว่าเพราะอะไรเพื่อนถึงพากันเกลียดเรา เพราะเราใช่ไหมที่อาจเล่นอะไรมากเกินไปหรือเพราะปัจจัยอื่นๆที่มาจากตัวเรา แต่เราทำลงไปเพราะเราไม่ได้รู้สึกแต่คนอื่นเค้าเก็บไปคิด น้องก็ต้องมาคิดแต่ไม่ใช่เก็บมาคิดมากนะ เก็บมาคิดเพื่อปรับปรุงตัวเองแล้วก็พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น นอยด์อ่ะนอยด์อยู่แล้วล่ะ แต่เราก็ต้องเข้าใจอ่ะเนาะ มีชอบมีไม่ชอบเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ แต่พอเรามีอัไรผิดพลาดมาซักข้อ คนอื่นๆก็มักจะขุดด้านเสียของเรามาเล่น อันนี้อย่าคิดมาก คิดเอาว่าเราจะได้รู้ว่าเรามีข้อบกพร่องตรงไหน แล้วทำมันให้ดีขึ้น สู้ๆนะครับบบ
ค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ
ช่วยได้เยอะเลยล่ะคะ จะเอากลับไปคิดดูนะคะ ขอบคุณจริงๆค่าาาา
ค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ จะพยายามปรับปรุงตัวเองค่ะ
ถ้ามีคนเกลียดแค่บางกลุ่ม ก็ชั่งมันไปเถอะพวกนั้นอาจมีอคคติ แต่ถ้ามีคนเกลียดทั้งโรงเรียนทั้งหอ เราควรพิจารณาตัวเองดูได้แล้วนะว่าทำตัวแย่ขนาดไหน อย่าลืมว่าทุกคนไม่ได้รับนิสัยเราได้
จะพยายามปรับปรุงตัวเองนะคะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นคะ
อย่าได้ไปเชื่อคำพูดบ้าๆพวกนั้นค่ะ ไม่มีใครจะถูกเกลียดอะไรขนาดนั้นทั้งโรงเรียนหรอก มีแต่คนที่เฉยๆกับคนที่ไม่ชอบ พยายามทำให้เราเสียความมั่นใจในตัวเอง พยายามลดคุณค่าของตัวน้อง ด้วยสาเหตุต่างๆ อาจจะฟังมาจากคนอื่นแล้วก็เชื่อ ทั้งที่ไม่รู้จักเรา หรือแค่ตีความไปเอง หรือหมั่นไส้
//ถ้าน้องเชื่อว่า ไม่ได้ทำไปเพราะเจตนาร้ายกับใคร ขอให้เชื่อเถอะว่า น้องเป็นคนเก่งและมีคุณค่า แต่บางครั้งเราก็ไม่เจอคนที่เห็นค่าหรือ ไม่เจอที่ของเรา
พี่เคยนะคะสมัยเรียน ได้ออกไปพูดหน้าชั้นบ่อย เพราะเพื่อนเกี่ยงกัน พอเราออกไปทำไรไม่ถูกใจ ก็ส่งข้อความขึ้นมาด่าเรา หมั่นไส้หาว่าเราเด็กเส้น ทั้งที่เราตั้งใจเรียนแค่นั้น หรือไม่สนิทกับใครไม่ให้ลอกงานก็หาว่าหยิ่ง เนิร์ด ไม่คบ
ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกันไหม แต่พี่เชื่อว่าน้องเป็นคนเก่ง ถ้าคนอื่นไม่ชอบ เราปรับปรุงเท่าที่ทำได้ค่ะ ถ้าเขาอคติ เราปล่อยไป คุยกับพ่อแม่ กรุ้ปคนที่สนใจสิ่งเดียวกัน ดีกว่า มีคนรักน้องพี่เชื่อ แล้วสักวันน้องจะเจอที่ๆเป็นของน้อง สังคมมันกว้างกว่าที่คิดมากๆค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้นะคะ
คค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ
เจ้าของเม้นพูดถูกค่ะ มันมีจริงๆ ค่ะ
คนที่พยายามลดคุณค่าของตัวเราลง พี่เคยเจอมาเเล้ว คนพวกนี้เขาอยากให้ตัวเองสูงขึ้นค่ะ เลยกดคนอื่นให้ต่ำลง พี่มีวิธีเเก้ค่ะ คือ
อย่าไปสนใจค่ะ เป็นตัวของตัวเอง เเต่จำไว้ในนะคะว่า ต้องรู้จักกาลเทศะนิดนึง (บางคนไม่คำนึงถึงตรงนี้ มันจะดูน่ารำคาญ) ถ้าเรารู้จักกาลเทศะ เเละเห็นว่า ไม่ได้ทำอะไรผิด ก็ทำไปเลยค่ะ มีคนไม่ชอบช่างเขา เราทำให้คนทุกคนบนโลกนี้รักเราไม่ได้หรอกค่ะ ขนาดเราเองยังมีคนที่ไม่ชอบเลย ตัวเราที่เปลี่ยนเพื่อคนอื่นก็จะเหนื่อยด้วย...พี่เคยทำมาเเล้ว ไม่โอเคเลยกลับมาเป็นตัวของตัวเองดีกว่า...ก็มันไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนี้น่า
เหตุการณ์ของเราคล้ายๆกันนะคะ แต่ของเราจะเป็นโดนคนรอบข้างบอกว่า มีคนเกลียดเราเพราะนิสัยขี้โวยวายอะค่ะ ตอนแรกๆรู้สึกหดหู่มากๆ ก็เลยกลับมาคิดกับตัวเองว่าเราเป็นอย่างนั้นจริงๆมั้ย หลังจากนั้นมาก็เลยพยายามเปลี่ยนนิสัยตรงจุดนี้ของตัวเอง พยายามไม่พูด ไม่แสดงความรู้สึก ถ้ามีคนถามค่อยตอบ แต่ยังไงเราก็ต้องดูด้วยว่าที่เขาไม่ชอบหรือเกลียดเราเนี่ย มันมีสาเหตุมาจากอะไร จากนิสัยของเราจริงๆ หรือแค่ไม่ชอบหน้าเลยพูดทำร้ายจิตใจเราแบบนั้น ถ้าเป็นอย่างหลังก็ปล่อยเลยค่ะ หรือถ้าอยากเปลี่ยนความคิดของเขา เราก็พยายามแสดงด้านดีของเราออกมา ช่วยเหลือเขา มีน้ำใจกับเขา เดี๋ยวเขาก็เปลี่ยนความคิดเองค่ะ. แล้วก็สู้ๆนะคะ พยายามระบายมันกับครอบครัวหรือเพื่อนสนิทด้วยก็ดี อย่าเก็บมันไว้คนเดียวนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ ของให้ผ่านมันไปให้ได้นะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ เราจะพยายามปรับปรุงตัวนะคะ
โรงเรียนต่ำๆที่มีคนต่ำๆแบบนั้น เราต้องหนีไปค่ะ ตั้งใจเรียนม.4ไปสอบโรงเรียนที่มันมีคนดีกว่านี้ เพื่อนเราคนนึงโดนเพื่อนเกลียดเหมือนกัน ม.4ไปสอบโรงเรียนใหม่ ได้สังคมใหม่ ได้เพื่อนดีๆ ได้ทำกิจกรรม เป็นประธานนักเรียน พูดเลยค่ะว่าบางอย่างมันก็ไม่ได้อยู่ที่ตัวเรา มันอยู่ที่ระดับทางสังคม
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ
ตอนนี้เราก็พยายามอยู่ค่ะ ให้เกรดสูงๆ แล้วไปเรียนต่อที่รร.อื่นอยู่เหมือนกัน
กำลังหมายตาที่1อยู่ละคะ 555+
ลองเล่าด้วยสิคะว่าตัวเองนิสัยยังไง มักทำตัวยังไงบ้าง เคยทำอะไรที่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ถูกเกลียดบ้าง
น้องเล่าแต่ว่าถูกคนอื่นพูดยังไง แต่ไม่เล่าว่าตัวเองประพฤติตัวยังไงบ้าง แล้วแบบนี้คนอื่นจะช่วยคิดหาทางแก้ไขกันยังไงล่ะคะ?
ไม่อยากฟังความข้างเดียวค่ะ
หนูเป็นพวกสกินชิพค่ะ มักจะเป็นกับคนที่สนิทด้วยจริงๆค่ะ แล้วญาติคนนั้นเราก็ชอบที่เค้าเรียนเก่ง แบบเหมือนไอดอลน่ะค่ะ เราก็ชอบไปอ้อนเค้า เเกล้งปิดตาเค้าบางครั้ง แต่เวลาที่เค้าทำงานอยู่กับกลุ่มเพื่อนนี่เราจะไม่ค่อยเข้าไปยุ่งนะคะ เป็นบางครั้ง เข้าไปทักทาย ถามว่าทำอะไรประมาณนั้น อาจมีเกาะแกะบ้างตามประสาญาติพี่น้องที่อยู่กันตั้งแต่เด็ก กับคนอื่นนี่ไม่ค่อยค่ะ จะอยู่เป็นพวกเงียบๆกับคนอื่นระดับนึง แต่ถ้าเป็นกับเพื่อนหรือคนที่สนิทมากๆจะ เข้าไปเกาะแกะ อ้อน ถามนู่นถามนี่น่ะค่ะ นี่ก็อาจเป็นส่วนหนึ่ง
แล้วเราก็เป็นตอนที่เครียดมากๆหรือทำงานยุ่งๆอยู่ ถ้าใครมาเรียกจะไม่หัน ถ้ามาสกิดนี่จะเผลอตะหวาดไปอัตโนมัติเลยล่ะคะ นี่ก็อาจเป็นส่วนนึง ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ จะพยายามปรับปรุงตัวค่ะ
ถ้าแค่นี้จริงๆ ตามที่น้องเล่า เรื่องเจอคนไม่สนิทจะนิ่งแต่ไปอ้อนคนที่สนิทใจด้วยนี่ก็ปกติดีนี่คะ อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าน้องผิดอะไรเลย (ถ้า "เล่นเกินขอบเขต" ที่น้องว่าคือแค่ไปปิดตาอะไรแค่นี้อะนะ)
กรณีแรกคือป้าคนที่มาพูดกับน้องจงใจพูดเกินจริงเพื่อให้รู้สึกไม่ดี (เชื่อเถอะว่าคนประเภทอ้างว่าหวังดีแล้วแกล้งพูดจาให้เรารู้สึกแย่มันมีจริงๆ) คือคนอื่นอาจจะแค่หมั่นไส้น้องนิดๆ แต่ป้าจงใจพูดให้มันแรงกว่าเดิมเฉยๆ ก็ได้ พอน้องได้ฟังน้องก็เริ่มนอยด์ กลัวว่าคนอื่นจะเกลียดตัวเองจริงๆ พอน้องเชื่อว่าตัวเองถูกเกลียด สมองน้องก็จะได้ยินเฉพาะสิ่งที่เป็นลบเท่านั้น เวลาจะทำอะไรก็รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะคิดว่าจะต้องถูกคนอื่นนินทา
กรณีสองคือ...น้องโดนคนอื่นเหม็นขี้หน้าจริงๆ ซึ่งถ้าเป็นกรณีนี้ พี่ว่า่น้องต้องลองทบทวนตัวเองก่อนแล้ว ว่าเราเคยทำอะไรไปบ้าง ต้องลองคิดแล้วว่าทำไมเพื่อนถึงไม่ชอบเรา แล้วหากเหตุผลที่เพื่อนไม่ชอบเรานั้นไม่ใช่ความผิดของน้อง น้องก็อย่าไปใส่ใจ เช่น ถ้าเพื่อนไม่ชอบน้องเพราะน้องไม่ให้ลอกข้อสอบ เหตุผลแบบนี้น้องไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะมันไม่ใช่ความผิดของน้อง แต่ถ้าเพื่อนไม่ชอบน้องเพราะน้องชอบแกล้งตะโดนเสียงดังอัดหูเพื่อนคนอื่นๆ แบบนี้น้องต้องปรับปรุงตัวเอง อย่าทำอีก
สรุปคือพี่อยากให้น้องสงบใจดูก่อน หาอะไรสักอย่างทำเพื่อหยุดคิดเรื่องฟุ้งซ่าน พออารมณ์ดีขึ้นแล้วลองทบทวนตัวเองดู ถ้าน้องไม่ผิดก็ไม่ต้องสน ถ้าน้องผิดจริงน้องก็ค่อยๆ ปรับปรุงตัวเองทีละนิด
สุดท้ายนี้สู้ๆ นะคะ แคร์คนอื่นได้แต่ต้องรักตัวเองด้วย โชคดีจ้ะ
ขอบคุณนะคะ ตอนนี้หนูก็พยายามปรับปรุงตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ อ่านคอมเม้นท์นี้ทำให้คิดอะไรได้หลายๆอย่างเลยล่ะค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ （＾ω＾）（＾ω＾）（＾ω＾）
แสดงว่านิสัยคุณแตกต่างจากคนในสังคม มีส่วนที่ขาดหรือเกินจนทำให้หลายๆคนยอมรับไม่ได้ การเป็นตัวของตัวเองแต่ไม่ดูความเหมาะสมก็แบบนี้แหละค่ะ พยายามดูกาลเทศะก่อนแสดงออก เอาง่ายๆ ดูคนอื่นที่เค้าเป็นที่รักเพื่อนเค้าทำตัวยังไงละเราทำตัวยังไงถึงกลายเป็นแบบนี้เปรียบเทียบนิสัย บุคลิกดู ลิสต์ข้อเสียออกมาละลองปรับเช่น เสียงดังไปหรือเปล่า หยอกล้อเพื่อนเกินเหตุหรือเปล่า มั่นใจในตัวเองเกินไปหรือเปล่า ทำตัวเยอะในเรื่องนั้นเรื่องนี้ เราต้องดูตัวเองนะคะ ทำตัวให้เหมาะสม เพราะคนในโรงเรียนไม่ใช่พ่อแม่ครอบครัวที่จะรักเราเข้าใจในทุกอย่างที่เราเป็นได้ ต้องมีความเกรงใจมีขอบเขตของการกระทำ เป็นเรื่องที่ห้ามมองข้ามนะคะ ถ้าถึงกับเกลียดทั้งหอทั้งโรงเรียน เพราะที่รร.เราก็มีแบบนี้ แต่จนตอนนี้เค้าก็ยังไม่ปรับตัว ทุกคนในโรงเรียนแม้แต่โรงเรียนอื่นยังไม่ชอบ พอได้ยินชื่อเค้าทุกคนจะทำหน้าเอือมเลย เพราะฉะนั้นค่อยๆปรับนะคะ อย่าขี้เล่นเกินไปเราโตแล้วเราต้องแยกแยะเวลาไหนควรเล่น เล่นยังไงให้ไม่เยอะเกิน ให้เพื่อนไม่รำคาญ อีกอย่างมีความเกรงอกเกรงใจคนอื่นด้วย ยังไงเค้าก็ไม่ใช่ครอบครัวเราที่จะตามใจเข้าใจเราหมด อย่ามองข้ามนะเรื่องใหญ่เลยเพราะจะทำให้คนอื่นๆเค้าจะไม่ชอบคุณไปตลอด สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
จะพยายามปรับปรุงตัวค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นมากๆนะคะ
เรื่องต่อไปนี้อาจยาวหน่อยนะครับ ผมไม่เคยแชร์เรื่องนี้ให้ใครฟัง แต่พอผมเจอน้องผมเลยอยากแชร์ให้ฟังนะครับ ถ้าเขียนไม่ดี ผมขออภัยไว้ด้วยนะครับ
สวัสดีครับ ผมเคยเจอเหตุการณ์ในลักษณะที่คล้ายกันและผมอยากจะแชร์วิธีการจัดการอารมณ์ของผมให้น้องได้รับรู้นะครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นเด็กกิจกรรมที่ทำกิจกรรมทุกอย่างในโรงเรียนตั้งแต่ม.1ถึงม.6 ไม่ว่าจะมีงานอะไรในโรงเรียนผมไปทุกงานเพราะผมมีปัญหาคือผมไม่อยากอยู่บ้านพ่อแม่ผมทะเลาะกันจนผมอยากออกไปข้างนอกและผมได้พบว่าการทำกิจกรรมนั้นมันทำให้ผมสนุก ได้ช่วยเหลือคนและมีประสบการณ์ ทำไปจนกระทั่ง ม.3 ครูกว่าครึ่งโรงเรียนรู้จักผมและกล่าวชื่นชมผมเสมอให้ทุกๆคนฟัง ประกาศออกไมค์บ้างชมในห้องบ้าง และตอนที่ชมในห้องผมก็ยิ้มและผมรู้ตัวเลยว่าผมเหลิง พอจบม.3เทอม1 ผมก็คุยเล่นกับเพื่อนปกติ แต่พอเข้าม.3 เทอม2 ไม่มีใครในห้องที่คุยกับผมเลย ผมชวนใครคุยก็ไม่มีใครคุยกับผม มันทำให้ผมรู้สึกเป็นอากาศที่ไม่มีใครมองเห็น พอเข้าไปในแก๊งของผม ก็ไม่มีใครคุยกับผมอีก ผมร้องไห้เพราะตอนนั้นผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด จนผมไปเจอเพื่อนคนหนึ่งที่โรงหนังโดยบังเอิญ เพื่อนเล่าเรื่องคร่าวๆให้ผมฟังประมาณว่า ถ้าใครคุยกับผมก็จะโดนแบบผม ไม่มีเพื่อนคบเหมือนผม แล้วผมก็ถามอีกผมทำอะไรผิด เพื่อนผมบอกว่า ผมชอบไปเตือนเพื่อนว่า เฮ้ยอย่าทำนะมันไม่ดี มันอันตราย เพื่อนเลยไม่ชอบผม (ผมไป-กับพวกเขาเองแหล่ะครับ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้ตัว) ตลอดเทอม2นั้น ผมมีเพื่อนสนิทคนใหม่ คือ ซิมซิมิ (โปรแกรมตอบข้อความอัตโนมัติ หลายปีก่่อน)ผมคุยกันทุกวันจนถึงวันที่ผมเลือกสายการเรียนในการต่อ ม.4 ผมเลยถามเพื่อนคนนั้นที่ผมเจอในโรงหนังว่า เพื่อนไปสายอะไรกัน เพื่อนผมตอบไปสายวิทย์-คณิต ผมเลยตัดสินใจไปเรียนสายภาษา แต่พอรู้ว่าเพื่อนบางคนมาเรียนภาษาผมเลยย้ายไปเรียนโปรแกรม อีพีและเมื่อเข้าไปก็ยังมีเพื่อนจากห้องเดิมเข้าไปผมก็ทำตัวเฉยๆ จนกระทั่งม.5ผมลงสมัครประทานนักเรียน แพ้ผู้ชนะประมาณ50คะแนน และผมก็ได้ยินหลายคนสมน้ำหน้าผมและพูดประมาณว่าไอขี้เก๊ก สมควรแล้วที่เขาไม่เลือก-เพราะเขาเกลียด-ครึงโรงเรียน ผมร้องไห้อีกครั้งและถามตัวเองว่ากูควรจะทำยังไง มันเลยทำให้ผมนิ่งไม่คุยกับใคร ม.6มีเพื่อนในห้อง41คน เพื่อนที่คุยกับผมคือครึ่งหนึ่งของห้องผมก็รู้สึกว่ามันก็ยังดีกว่าตอน ม.3ที่ไม่เหลือใคร จนผมจบม.6 ผมก็พูดกับตัวเองว่า ถ้าเราไม่ปรับตัวใหม่ ทำตัวใหม่เราจะผ่านเรื่องแบบนี้มาได้ยังไงวะ ซึ่งผมผ่านมันมาได้
สิ่งที่ผมทำคือการนิ่งๆหาเพื่อนซักคนที่เขาคุยกับเรามีน้ำใจให้เรา และเราก็ต้องตอบแทนเขา เพื่อนผมชื่อบอลเขาไม่ค่อยเรียน เป็นคนเสพยาเสพติด แต่ผมไม่รังเกียจเพราะวันที่ผมไม่เหลือใครเขาเรียกผมไปนั่งกับเขาแล้วบอกผมว่า กูรุ้เรื่องทั้งหมดแต่ไม่รุ้ใครจะว่าไง-คือเพื่อนกู ผมซึ้งในคำพูดเขา ผมติวนส.ให้ผมทำงานให้ ผมช่วยเหลือเขาจนเรียนจบ ในระหว่างที่ผมอยู่กับบอลก็มีเพื่อนค่อยๆทะยอยเข้ามาผมก็แสดงน้ำใจต่อเพื่อนบางครั้งผมขอเพื่อนลอกการบ้านบ่อยเข้าผมก็เลยซื้อขนมแบ่งให้เพื่อนด้วยความเต็มใจและเพื่อนก็ตอบแทนผมด้วยขนมบ้างไปเที่ยวด้วยกันบ้างจนทำให้ผมจบม.6มาด้วยเพื่อนประมาณ20คน กิจกรรมโดยส่วนใหญ่ก็เล่นกีต้าร์ ไปดูหนังคนเดียว ไปกินข้าวที่ห้างคนเดียว ไปเล่นเครื่องเล่นที่ดรีมเวิลคนเดียว (ในช่วงแรกนะครับ) จนพอเพื่อนเห็นความจริงใจของผม เพื่อนก็ชวนไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่ ไปกินข้าวชวนคุยและมีความสุขด้วยกัน
สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ จงอย่ายึดตัวเองเป็นใหญ่ จะทำอะไรก็ได้มันไม่ใช่ ผมทำในสิ่งที่ผมคิดว่าดีเพราะผมเป็นห่วงเพื่อน เพื่อนก็เกลียดผม ผมอยากสร้างอะไรดีๆให้โรงเรียนครึ่งโรงเรียนก็เกลียดผม ผมเลยไม่สนใจอะไร ใครจะทำอะไรก็ทำไป ใครจะด่าผมก็ด่าไป ใครจะคุยเสียงดังจนครูด่ายังไงผมก็นิ่งแล้วก็เฉย เพราะพูดไปสองไพรเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง อยู่นิ่งๆของเราใครจะให้โหวตอะไรผมก็ดูเพื่อนว่าส่วนใหญ่โหวตอะไรก็ตามๆเพื่อนไป เรียกว่า ตามน้ำครับ
เรื่องราวของผมไม่รุ้ว่าจะเป็นการช่วยน้องได้บ้างหรือเปล่า แต่สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ เราไม่ได้เจอเรื่องที่เหมือนกัน ไม่เจอคำพูดที่เหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ เรารู้สึกแบบเดียวกัน ผมเคยรู้สึกแบบนี้ และเชื่อผมนะครับหากเรานิ่งคุยเล่นและไม่แกล้งเพื่อนหนักๆเราจะมีเพื่อนที่รักเราครับ จงมีน้ำใจต่อกัน จงแบ่งปัน และปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนและเราจะมีเพื่อนที่รักเรามากที่สุดครับ
สู้ๆนะครับน้อง ทุกอย่างบนโลกนี้มันไม่สวยหรูหรอกครับไม่ได้เหมือนที่ผู้ใหญ่สอนแต่จงนำประสบการณ์ที่ผ่านมาเป็นครูของเราโดยที่ไม่ไปทำมันอีกก็พอแล้วครับ และรวมถึงพัฒนาตัวเองปรับตัวและแสดงความจริงใจต่อกัน และพี่เชื่อนะครับ ว่าน้องจะกลับมามีความสุขในชีวิตมัธยมอีกครั้งหนึ่งครับ
By เด็กกิจกรรม
ขอบคุณนะคะสำหรับความคิดเห็น （＾ω＾）ตอนนี้หนูพยายามปรับปรุงตัวอยู่ค่ะ
คือช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองเงียบไปเยอะเลย
เพื่อนหลายคนก็ทัก ว่าทำไมไม่ตอบ เราก็ตอบว่า 'ไม่นี่ ขี้เกียจทำการบ้าน เอามาลอกหน่อยดิ' เราก็ตอบตามสไตล์ขี้เล่นกวนประสาทเหมือนเดิมค่ะ แล้วช่วงนี้ก็อยู่กับตัวเองเยอะมาก จะเข้ารวมกับกลุ่มเพื่อนเป็นบางครั้งบางครั้งก็ชอบคิดอะไรคนเดียว มีหน้าที่ของเราเราก็ทำไปแบบไม่สนใจใคร ถึงแม้จะกวาดขยะคนเดียวแล้วคนอื่นๆไปยืนจับกลุ่มคุยกันก็ตาม... บางครั้งก็เห็นรุ่นพี่คนอื่นๆ อยากไปทัก ไปแกล้งหยอกเล่นแบบที่ทำประจำ แต่เราก็เมินทั้งรุ่นพี่และพี่รหัส ผลสรุปทำให้หนูคิดได้ค่ะ ถ้าเราไม่ไปยุ่งกับใครมากๆ คนอื่นๆ ก็จะไม่มายุ่งกับเรา อย่างเช่นรุ่นพี่ที่เราเคยทักประจำ ถ้าเราไม่ทักไป เค้าก็ไม่ทักมา มันทำให้เราคิดได้น่ะค่ะว่าเราน่ะ รบกวนเค้ามากไป ยุ่งเรื่องเขามากไป ปัจจุบันตอนนี้คือเจอหน้าแล้วเมินทั้งสองฝ่ายค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ
ตัวพี่เองก็เป็นแบบน้องนั่นแหละ ตลก เฮฮา ติ๊งต๊อง บ้าๆบอๆ เล่นตามประสาวัยรุ่น เฟรนลี่ คนทั้งโรงเรียนก็เล่นด้วย แบบว่า ไปเจอใครก็คุยกันตามปกติ มันอยู่ที่นิสัยหรือพฤติกรรมของแต่ละคนรึป่าวก็ไม่รู้ เช่น คนนี้เกลียดก็ใส่ร้ายเราให้คนอื่นเกลียดตามตัวเอง คนประเภทนี้มีนะ แต่น้องก็ลองคิดดีๆว่าตัวเองทำผิดตรงไหน ควรแก้ยังใง พี่เคยผ่านจุดๆนี้มาแล้ว ทุกวันนี้ทุกคนยอมรับในสิ่งที่เราเป็น ทำมันให้ได้ สู้ๆ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ตอนนี้ก็พยายามปรบปรุงตัวอยู่ค่ะ ก็คิอยู่ว่าคงมีหลายๆคนเคยเจอหรือเคยมีสถานการแบบนี้มาบ้าง มันทำให้เรารู้สึกว่าไม่ได้เจอแบบนี่อยู่คนเดียว รู้สึกว่ามีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลยล่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นมากๆนะคะ ขอบคุณค่ะ
เป็นของตัวเองป่ายเลยคร้าา ติสแตกหลุดโลกไปเลยค่ะ เกลียดชั่งมันค่ะ ชีวิตเรากำหนดเองได้ไม่ได้ให้ใครกำหนดค่ะ. ขอแค่ได้ผลการเรียนดีๆก็พอค่ะ. ผ่ามมมมม
คะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ จะพยายามค่ะ
ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ย้ายโรงเรียนนะคะ สังคมมัธยมก็เป็นแบบนี้กันเยอะ คือเกลียดอะไรไม่มีเหตุผล มีคนเริ่มไม่ชอบเราแค่กลุ่มเล็กๆกลุ่มเดียว ที่เหลือก็แค่เป็นหมาหมู่ตามๆกันไป
เรียนให้เก่งๆไว้ก็ดีค่ะ จะได้ย้ายโรงเรียนง่ายๆ + ต่อให้ไม่ย้าย ก็โดนเพื่อนลากเข้ากลุ่มอยู่ดีถ้าเก่งจริง
ถ้ามันไม่ชอบเราก็เลิกเล่นเลิกยุ่งแล้วทำตัวเงียบๆอยู่คนเดียวอย่างที่ จขกท บอก ก็ได้นะคะ ไม่ชอบแล้วจะไปง้อมันทำไม ถ้าทำตัวเงียบๆแล้วยังเกลียดก็แปลว่าไม่ได้เกี่ยวกับการทำตัวของเราแล้วค่ะ
ยิ่งเรื่อง “สำเนียงดัดจริต” ยิ่งแล้วใหญ่เลย ห้ามสนใจเด็ดขาดนะคะ เราก็โดนแกล้งโดนด่าโดนเมินเกือบทั้งรุ่นมาเพราะเรื่องนี้ ตอนนี้จบตรีแล้ว กำลังจะไปต่อโทที่ต่างประเทศ ไม่ต้องไปเรียนปรับพื้นฐานความรู้เรื่องภาษา รู้สึกว่าที่ทนโดนล้อตอนนั้นมันคุ้มค่ามากๆ
จะพยายามค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นมากๆนะคะ! :-)
ยัยป้า พูดอย่างเว่อร์ เกลียดทั้งโรงเรียนเนี่ยนะ ตามธรรมชาติ คนเราไม่ได้เกลียดกันง่ายขนาดนั้น เพื่อน-ๆ เพื่อนนิสัยเสียๆ ถามหน่อยเราเกลียดไหม ก็ไม่นะ เรื่องส่วนตัว นอกจากเขามาร้ายกับเรา เราถึงได้เกลียด ป้าเป็นผู้ใหญ่แย่ๆคนนึง เรื่องไม่เป็นเรื่อง เอามาพูดกวนประสาทเด็กเล่นๆ ถ้าบ้าไปตามคำพูดเขา ก็เซนซิทีฟเกินค่ะบอกเลย ป้านะมีปัญหาทางใจ ลูกไม่กล้าแสดงออกเหมือน จขกท มั้ง เลยอิจฉา เด็กมันจะเล่นจะบ้าก็เรื่องของมันป่ะ วัยนี้ ไม่ได้ไปมีผัวหรืออัพยาอะไรไม่ใช่เรื่องต้องมาว่ากัน
เราคิดว่ามันก็คงมีคนที่เฉยๆอยู่บางล่ะ เพียงแต่เขาแต่พยายามใช้คำพูดเพื่อทำร้ายเราเองเท่านั้น เพื่อนทั้งชาย หญิง เกลียดหมดจริงๆหรอ? ทุกคนเขารักกันมากถึงขนาดเกลียดคนคนเดียวหรอ? มันต้องมีการแบ่งเป็นกลุ่มๆบางล่ะ ใจเย็น โรงเรียนไม่ใช่สังคมที่ใหญ่ที่สุด หรอกนะ สร้างคุณค่าให้ตัวเองดีกว่าค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สู้ๆนะคะ อะไรที่เราทำแล้วดีหรือเป็นตัวเราทำไปแบบเดิมเลยค่ะ ไม่ต้องเครียด แต่อะไรที่รู้สึกว่ามากไปหรือคนอื่นไม่ชอบเราต้องลดๆหน่อยนะคะแต่อย่าเก็บไปคิดจนไม่เป็นตัวเองนะคะ เรื่องสำเนียงดัดจริตก็ไม่ต้องคิดมากค่ะ คิดซะว่าสำเนียงเราดีจนถูกมองว่าดัดจริต คิดแบบสบายๆใจโน๊ะ 55555555555
เอาใจช่วยนะคะจากคนเราที่เคยถูกเพื่อนสนิทตอนมัธยมมาบูลลี่ที่มหาลัย(เรียนมหาลัยเดียวกัน) สู้ๆค่ะ
ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ
สู้ๆนะคะเอาใจช่วยคะคือหนูก็เป็นคะเพื่อนบ้างคนก็รักเรานะแต่พอมีเพื่อนคนอื่นก็บอกว่าเราทำตัวแปลกๆกระหรี่นิสัยไม่ดีอย่าไปคบคนแบบนี้เลยแล้วเราก็เคยไปพูดว่าพี่คนนี้ทำไมใส่เสื้อสั้นจังสริต(ภาษาเหนือคะ)แล้วพี่เค้าก็เรียกมาคุยกนูขอโทษไปแล้วแต่พี่เค้าไม่มีวันให้อภัยทำยังไงได้คะนอกจากทำใจแล้วพี่เค้าก็เริ่มปล่อยข่าวว่าเรากระหรี่ -เหม็นไม่ต้้องไปคบมันตอนนนี้เพื่อนทั้งโางเรียนเกลียดเราไปแล้วคะแล้วอีกอย่างน่าจะเป็นเพราะว่าเราทำตัวแปลกๆไม่เข้าเพื่อนด้วยมั้งคะถูกด่าสาระพัดเรื่องเลยคะ ทั้งกระหรี่ บูลี่มันเถอะ พูดอยู่ข้างๆเรา เราได้ยินก็เจ็บนะคะจุกด้วยอึดอัดด้วยสุดท้ายนี้ก็คงต้องทำใจแล้วปลอบใจตัวเองว่าบทเรียนครั้งนี้มันจะสอนชั้นในวันหน้า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?