อยู่ม.6เเล้วเครียด ร้องไห้ เศร้า กดดัน
ตั้งกระทู้ใหม่
บางทีก็หัวเราะให้กับความรู้สึกเรา พูดมันเหมือนว่าเป็นเรื่องตลก เราก็ไม่รู้จะปรึกษาใคร พูดให้ใครฟังก็ไม่ได้อึดอัดใจ
อะไรๆ ก็จบที่การให้เงิน ไม่อยากได้เงิน พ่อก็ทำงานหนัก ไม่อยากได้เงิน แค่อยากให้พ่อกับแม่ใส่ใจความรู้สึกเราบ้าง หรือขอมากไป5555 ตลกดี น่าโง่ดี
เราไม่อยากคิดมากแต่เราคิดมากเรากลัวไม่มีที่เรียน เรากลัวอ่านหนังสือไม่ทัน กลัว สอบได้น้อย กลัวพ่อแม่เสียใจผิดหวัง กลัวโดนด่ากลัวถูกเปรียบเทียบกลัวถูกเยอะเย้ย ไม่อยากโดนอีกแล้ว อยากให้พ่อกับแม่สบาย เราอยากเรียนให้ดี เศร้าจังเรามันไม่เก่ง จะพยายามให้มาดขึ้นแล้วกัน
บางครั้งเราก็ต้องช่วยตายาย ทำงาน ทำสวนบ้างอะไรบ้าง ไม่บ่อยหรอก แต่ก็บ่อยอยู่ในทุกอาทิตย์ ก็สงสารคนที่บ้านแหละ แก่แล้วอะเนาะ เห้อ โควิดก็มาเศรษกิจการเงินก็แย่
พ่อกับแม่ความรู้สึกไม่ผูกพันธ์กันเลยต่างคนต่างอยู่
มีใครรู้สึกเครียดกันบ้างมาแชร์วิรีการจัดการยังไงกันบ้าง?
mystery08
24 ก.ค. 63 เวลา 20:19 น.
2,808
views
5 ความคิดเห็น
ชีวิตมันเป็นของเธอ เธอต้องเลือกเอา กำหนดเอา ไม่จำเป็นต้องคิดเยอะขนาดนั้น ยิ่งคิดยิ่งกดดันตัวเองนะ สู้นะตัวเธอ
มีที่ดินหรือ งั้นก็มีสิทธิ์รวยแล้ว ทำสวนตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง แบบนี้เลย
ไม่ต้องต่อมหาวิทยาลัยก็ได้ เรียนทำไมให้เหนื่อย ยุคนี้มีที่ดินก็หากินได้แล้วจบมอหกเกินพอ
https://news1live.com/detail/9630000075741
เราทำเต็มที่แล้ว ก็พักค่ะ ไม่จำเป็นต้องคิดเยอะ พักเยอะๆ ก็ได้ เราช่วยานแล้ว การบ้านก็ทำแล้ว หนังสือก็ตั้งใจแล้ว เพราะงั้นเราเลยเหนื่อย เราก็พักค่ะ พักผ่อน ดูซีรีส์ อ่านนิยายบ้าง เป็นการจัดการความเครียดของเราค่ะ
เข้าใจเลย ปีที่แล้วอยู่ม.6บอกเลยเหมือนเรียนน้อยแต่งานเยอะมาก รร.ก็มีจัดติวให้อีก เป็นช่วงที่ทั้งระดับเครียดกันหมด(ยกเว้นไอ่พวกรวยๆในห้องแม่งชิลจริงๆ-_-) สุดท้ายนี่พลาดไม่ได้รอบ1 พอรอบถัดๆมาก็ไม่ติดม.ที่คาดหวังไว้(คือปีก่อนยังเงียบๆปีนี้แห่กันมาเฉยเลย!!!) จนสุดท้ายมาโผล่ปวส.เฉย แต่ปีหน้าว่าจะไปลองใหม่ อยากติดจริงๆ
วิธีจัดการพี่บอกไม่ได้ดีขนาดนั้นนะ เพราะตอนนี้กลายเป็นโรคติดตัวไปเลย 55555 มีชีวิตแค่ว่าเรียนๆแล้วอยากรีบกลับมานอนพัก เรียนๆให้จบทำงานใช้หนี้ เฮ้อ พอทำเสร็จก็คงขอลาโลกยาวๆ
> น้องพยายามอย่าเอาความคิดลบๆมาอยู่ในหัวมากๆ(ไล่มันออกไป!) ถ้าเสียงในหัวโพล่มา ก็รีบตอบกลับเลยว่า ไม่ๆๆๆ ไปให้พ้น! ฉันทำได้ ฉันต้องทำให้ได้ พ่อแม่อาจจะดูคาดหวัง แต่สิ่งที่เป็นห่วงก็คงความเครียดของคุณ คนบางคนเขาก็ไม่รู้หรอกนะว่าสิ่งที่พูดออกไปเนี่ย คนได้รับฟังนั้นจะคิดแบบไหน เขาอาจจะคิดว่าคุณโอเค แต่คุณไม่โอเค อย่าเอาเวลาพักไปเป็นเวลาเรียนมากเกินไป นั่นคือการกดดันอย่างนึงกับตัวเอง หาเวลาพักเยอะๆบ้าง ให้รางวัลตัวเอง หาอะไรที่ชอบทำเยอะๆ ยิ่งเป็นช่วงนี้ทุกคนเครียดกันหมด พี่ก็เช่นกัน ขอกอดเป็น1กำลังใจให้ จากคนที่เครียดเช่นกันเดียวกัน ;)
เข้าใจเลยค่ะตัวเอง เราก็ม.6 เหมือนกัน เราก็ยังจัดการความคิดพวกนี้ไม่ได้ รู้สึกแย่มากๆเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้นะคะตัวเอง กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?