ยิ่งเรียนสูงกับความฝันที่หดเล็กลง

สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กมหาลัยอยู่ปี 3 แล้ว ตอนเข้ามาเรียนในคณะนี้ตอนปี 1 เราเต็มไปด้วยแพชชั่นค่ะ ตั้งใจเรียน อ่านหนังสืออย่างหนัก กดดดันตัวเอง ร้องไห้ทุกวัน แต่เกรดที่ออกมามันทำให้เราเศร้าไปกว่าเดิมมากๆ พอยิ่งขึ้นปี 2 เหมือนความฝันอันยิ่งใหญ่ของเรายิ่งหดเล็กลง ได้เห็นเพื่อนๆหลายคนที่เริ่มเข้าใกล้ฝันตัวเองไปแล้ว ส่วนตัวเรากลับถอยออกมาและมานั่งคิดกับตัวเองว่าฝันของเราที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ เราต้องการเรียนคณะนี้จริงๆหรอ กลายเป็นว่าคำตอบที่เราได้จากตัวเองมันคือความว่างเปล่าค่ะ เราไม่รู้แล้วว่าเราจบไปจพทำอะไร หรือตอนนี้เองก็ไม่รู้ว่าจะเรียนไปเพื่ออะไร เราเลยปล่อยเรื่องเกรดตั้งแต่ปี 2 เทอมแรก พอมาปี 3 เราเริ่มฟรีกับตัวเองมาขึ้น ไม่กดดัน แต่สุดท้ายก็กลัวอยู่ดีค่ะว่าจบไปเท่านี้จะไปทำอะไรได้ คุยปรึกษากับเพื่อนบางคนก็ปรึกษากันทั้งน้ำตา บางคนก็เครียดมาก เรียนออนไลน์ อ่านสอบไม่ทัน สมาธิในการเรียนเท่ากับศูนย์ ยิ่งเรียนก็ทำให้เกลียดระบบการศึกษา หายคนบอกว่าอยากลาออกที่ไม่ได้เป็นเชิงในการพูดเล่น แต่ถ้ารวยก็คงลาออกไปจริงๆแล้ว บางคนก็บอกว่าอยากหยุดสัก 1 เทอม ซึ่งที่บ้านก็ไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน เราไม่เข้าใจว่าทำไมยิ่งเราเรียนในสิ่งที่เราเคยชอบมากขึ้นเท่าไหร่ ทำไมมันยิ่งทำให้เราเกลียดสิ่งนั้น และเทียบไม่อยากพูดมันออกมาเลย