Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

[18+] เรื่องราวของคนเสพติดหนังโป๊

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

 
TW – สื่อลามก, ความรุนแรง, การข่มขื*น, ฆาตกรรม, การเสพติด, ปัญหาทางจิต

เรา (ญ, 22 ปี) สร้างไอดีนี้ขึ้นมาเพื่อพูดถึงปัญหาเกี่ยวกับสื่อวิดีโอลามก (pornography, porn, หนังโป๊) และกระทู้นี้เราจะพูดถึงประสบการณ์ส่วนตัวของเราเองเรื่องการเสพติดสื่อดังกล่าว ...กว่า 8 ปี และความกังวลเกี่ยวกับเด็ก ๆ ในยุคนี้ที่สามารถเข้าถึงหนังโป๊ได้อย่างง่ายดาย

มันไม่ง่ายที่จะพูดถึงบางสิ่งในตัวเราที่เรายังคงมีความรู้สึกผิดอยู่ และยังต้องต่อสู้อยู่ทุกวัน

เราเริ่มดูหนังโป๊ตอนอายุ 14 ปี แม้เมื่อตัดสินจาสภาพแวดล้อมที่เราอยู่มันจะเป็นช่วงอายุที่นับว่าช้าก็ตาม

สมัยอายุ 7 ปี (ป.1) เพื่อนผู้ชายบางคนเริ่มดูหนังโป๊จากสภาพแวดล้อมที่บ้าน
และเนื่องจากครูจับคู่ให้เราช่วยสอนหนังสือเพื่อนคนนี้มาจนจบ ป.6
เราเลยได้ยินสิ่งที่เขาพูดเรื่องเนื้อหาที่ดูบ่อย ๆ แต่ตอนนั้นเรายังเด็กเลยไม่ได้สนใจ

แม้กระทั่งตอนอายุ 11 ปี (ป.5) ที่เพื่อนหลายคนเริ่มเอามือถือ (Java, ปุ่มกด) มาโรงเรียน
จับกลุ่มกันดูหนังโป๊และส่งต่อกันผ่านบลูทูธ... เราก็ไม่ได้สนใจอะไรที่เพื่อนทำกัน
(ส่วนหนึ่งเพราะเราเป็นแอสเพอร์เกอร์:
คือคนที่ไม่สนใจเข้าสังคมเพราะปัญหาทางพัฒนาการในการเข้าใจสังคม
มีปัญหาในการปรับตัว และอยู่ในโลกส่วนตัว มีความสนใจของตัวเอง)

บางคนอาจจะคิดว่ามันแล้วแต่สภาพแวดล้อม แต่นั่นมันเป็นเมื่อ 15 ปีก่อน
สมัยนี้เทคโนโลยีทำให้เด็กเข้าถึงสื่อลามกได้ง่ายกว่ามาก
เราฝึกงานในโรงเรียนประถมและนั่นทำให้เรารู้ว่ามันง่ายและมีเด็กจำนวนมากใช้เวลาไปกับการดูหนังโป๊อยู่
หนังโป๊ก็เช่นเดียวกับยาเสพติดอื่น ๆ มันเสพติดง่าย และผลกระทบในระยะยาวก็ควรจะถูกพูดถึง
เพราะมันเทียบเท่ากับปัญหาทางจิตเวช เช่น โรคซึมเศร้า และภาวะเครียดหลังผ่านเหตุการณ์ร้ายแรง (PTSD)


เรื่องราวของเรา
ความท้าทายหลายอย่างของการเข้าโรงเรียนมัธยมทำให้เราปรับตัวไม่ทัน
ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องสังคม กลุ่มเพื่อน มันทำให้เราเครียด
แต่ก็ไม่ใช่ว่าความเครียดเป็นสาเหตุของการเข้าไปดูหนังโป๊ด้วยตัวเอง
เพียงแต่ว่าเมื่อได้สังเกตตัวเองมากขึ้น เราพบว่าช่วงที่เราเครียด หรือไม่ดูแลตัวเอง
หรือตอนที่ประสบกับเรื่องยาก ๆ ต้องจัดการอะไรหลายอย่าง ไม่มีเวลาทำตามความชอบตัวเอง
คือช่วงที่ตัวเรามีแนวโน้ม (trigger) เข้าไปเสพหนังโป๊ และหันหลังให้ทุกอย่าง ทำให้เครียดและมีความมั่นใจในตัวเองน้อยลง ยิ่งเพิ่มแนวโน้มให้สานต่อวงจรเดิม ๆ ของการเสพติดหนังโป๊มากขึ้นไปอีก

ความผิดพลาดของเรื่องนี้คือ หนึ่งครั้งที่เราเข้าไปดูหนังโป๊ เมื่อประมาณตอนอายุ 14 ปี (ม.2)

โดยไม่เคยได้เรียนรู้และตระหนักว่ามันสามารถทำอะไรกับสมองและจิตใจของมนุษย์ได้บ้าง
เด็กคนนี้เดินเข้าไปสู่กับดักที่เขาไม่รู้จัก... โดยไม่รู้ว่ามันคือกับดัก
และปล่อยให้มันกระทำย่ำยีตัวตนของเขามาจนถึงบัดนี้
มันคือเวลาส่วนใหญ่ในช่วงที่เขาควรจะได้เติบโต


พฤติกรรมการใช้หนังโป๊ของเราถูกกระตุ้นจากความเครียด
มันเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่เราเริ่มมีภาวะซึมเศร้า และไม่มีความมั่นใจ/ความภาคภูมิใจในตัวเอง
รวมทั้งความตื่นตระหนกเมื่อต้องเข้าสังคม (social anxiety)
และการใช้หนังโป๊ก็เพิ่มความรุนแรงของอาการเหล่านี้ เรารู้ว่าเราต้องหยุด
เรารู้สึกผิดทุกครั้งหลังจากเสพหนังโป๊เสร็จ มันทำให้เรารู้สึกสูญเสียคุณค่าในตัวเอง
และแรงจูงใจที่จะเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีก็ยิ่งถูกทำลายลงไปเรื่อย ๆ  
จากความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงแต่ล้มเหลวหลายต่อหลายครั้งด้วย


โดปามีน
แน่นอนละ เพราะหนังโป๊มันกระตุ้นให้สมองหลั่งสารที่ชื่อว่าโดปามีน (dopamine)
ซึ่งเป็นสารแห่งความพึงพอใจที่เราจะได้รับเมื่อกินอาหารที่ดีต่อสุขภาพ  การทำงานสำเร็จ การออกกำลังกาย
การเรียนรู้  การนอนหลับพักผ่อนอย่างเพียงพอ การมีเพศสัมพันธ์
แต่โดปามีนก็หลั่งเหมือนกันเมื่อสมองถูกกระตุ้นด้วยวิธีที่ไม่เป็นธรรมชาติ
เช่นการไถฟีดโซเชียลมีเดีย การได้รับการแจ้งเตือน/การกดถูกใจจากโซเชียลมีเดีย
การดื่มกาแฟ  เครื่องดื่มแอลกอฮอล์  เสพสารเสพติด การเล่นเกม การกินอาหารจังก์ฟู้ด
และแน่นอน   ในกรณีของเรา จากการดูหนังโป๊หรือสื่อลามก

การถูกกระตุ้นจากพฤติกรรมที่ไม่เป็นธรรมชาติทำให้สมองหลังโดปามีนในปริมาณมาก
(Supernormal Stimulus -- Wikipedia)
และยิ่งถูกกระตุ้นอย่างต่อเนื่องเพราะการเข้าถึง (หนังโป๊) อย่างง่ายดายทำให้เราไม่ต้องพยายามทำอะไรที่ต้องใช้ความพยายามเพื่อให้สมองหลั่งโดปามีนออกมา
สมองเลือกที่จะดูหนังโป๊เพื่อทำให้เรารู้สึกถึงความสุขเพียงชั่วคราว
มากกว่าจะได้รับความสุขจากการพยายามออกกำลังกาย หรือทำการบ้าน
การทำกิจกรรมทั่วไปต้องใช้พลังงานและความอดทนมากขึ้น

การหลังโดปามีนในปริมาณมากและต่อเนื่องทำให้สมองด้านชาต่อโดปามีนที่เคยได้รับในการทำกิจกรรมทั่วไป
สมองต้องการโดปามีนเพิ่มขึ้นเพื่อทำให้เรารู้สึกพึงพอใจ
นั่นจึงทำให้การเสพติดเลิกยากขึ้นเรื่อย ๆ และต้องเสพในปริมาณมากขึ้น
เช่นในกรณีของหนังโป๊ คือเสพนานขึ้น หรือเสพหนังโป๊ประเภทที่รุนแรงยิ่งขึ้น และยิ่งขึ้น

การเสพติดหนังโป๊เป็นการเสพติดพฤติกรรม (ฺBehavioral Addiction)
ซึ่งต่อให้ร่างกายไม่ได้รับสารอะไรเข้าไป (เหมือนการเสพสารเสพติด) มันก็คือการเสพติดและส่งผลต่อชีวิตประจำวันได้เช่นกัน


พฤติกรรมการเสพสื่อลามกของเรา
เราไม่รู้ว่าควรจะพูดถึงมันดีไหม เพราะมันคงไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรกับคนอ่านกระทู้มากนัก
นอกจากจะช่วยฉายให้เห็นโลกของคนที่เสพติดหนังโป๊  และรู้ว่ามันง่ายแค่ไหนที่เด็กจะเข้าถึง
สมควรเพียงแค่จะบอกว่า มันแย่พอที่จะพูดได้ว่าเรานั้นเสพติดหนังโป๊  (และสื่อลามกอื่น ๆ  เช่นโดจิน ในกรณีที่รู้สึกผิดเกินไปที่จะดูหนังโป๊ แต่บอกได้ว่ามันทำงานต่อสมองในแบบเดียวกัน)

นอกจากจะรู้สึกผิดที่เสียเวลาให้กับหนังโป๊ไปเป็นชั่วโมงต่อวันแล้ว
เรายังรู้สึกผิดกับแนวที่ตัวเองเสพเพื่อให้ได้รับความพึงพอใจด้วย

ด้วยความที่เป็นผู้หญิงจึงรู้สึกได้ว่าหนังโป๊ -- แม้จะเป็นแนว "ปกติ" -- นั้นฉายภาพผู้หญิงที่ไม่ตรงตามความเป็นจริง และลดทอนให้ผู้หญิงกลายเป็นเพียงวัตถุเพื่อสนองความใคร่ทางเพศ และอุตสาหกรรมหนังโป๊นั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังเพศหญิง (Misogynistic) และไม่เคยแคร์ที่จะฉายภาพการร่วมเพศระหว่างผู้ชายและผู้หญิงที่ไม่ถูกบิดเบือนให้กลายเป็นเพียงความบันเทิง เสพติด และ "ขายได้"  เพราะภาพดังกล่าวมันไม่มีอยู่จริง มันไม่ใช้สินค้า ที่สามารถผลิตซ้ำได้  อุตสาหกรรมหนังโป๊จึงเป็นแหล่ง "ให้การศึกษา"  ความสัมพันธ์ระหว่างเพศชายกับเพศหญิงอย่างผิด ๆ  ตลอดมา

แต่แนวที่จะสนองความต้องการของเราก็ผิดไม่แพ้กัน
ต่อให้นักแสดงจะเป็น ชาย-ชาย แต่มันก็เป็นแนว BDSM   (นึกถึงกิจกรรมทางเพศที่มีการมัด การใช้แส้  การใช้ความรุนแรงกับคู่นอน   การรัดคอ หรือแล้วแต่จะจินตนาการได้)   *ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่ได้บอกว่ารสนิยมแบบ BDSM   เป็นเรื่องที่ผิด ตราบใดที่คู่นอนมีรสนิยมร่วมกันและยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่าย 

เมื่อ BDSM ไม่สามารถสนองความต้องการของเราได้ เราก็เริ่มดูแนวที่มันมีการข่มขื*น  เข้ามาด้วย
หรือแม้แต่การฆาตกรรม  (ไม่ใช่ของจริง เป็นการถ่ายทำ) ที่ฉายภาพคนเสียชีวิตจริง ๆ และพวกแนวสนัฟฟ์ (snuff)...

เราตกต่ำได้ถึงเพียงนี้
มันไม่ง่ายเลยที่จะพิมพ์ออกมา แต่ความรุนแรงคือสิ่งที่ทำให้เราต้องยอมแพ้กับตัวเอง
และหันไปใช้หนังโป๊เพื่อสนองจินตนาการบ้า ๆ พวกนี้

และมันก็เข้าถึงได้ง่ายดาย
เพียงแค่มีสมาร์ทโฟนและอินเทอร์เน็ต ใคร ๆ (รวมถึงเด็ก ๆ) ก็สามารถเข้าถึงหนังโป๊ได้เป็นพัน ๆ ไม่ต้องเสียเงิน
สมัยนี้ยิ่งมีสื่ออย่าง TikTok และ Twitter ที่เด็ก ๆ ในที่ที่เราฝึกงานรู้ว่าเมื่อเข้าไปแล้วจะเจออะไร

และการเสพติดก็ทำให้เรากลายเป็นคนอ่อนแอ กลายเป็นคนที่ตัวเองในตอนเด็กไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะกลายเป็น


ความพยายาม
ตั้งแต่เดืิอนตุลาคม จนตอนนี้ (พฤศจิกายน) เราได้พยายามจริงจังในการเลิกเสพสื่อลามก (วิดีโอ, โดจิน, งานเขียน) ทุกอย่างไปได้ดี เรากากบาทไว้ว่าวันไหนที่เราพ่ายแพ้ เดือนนี้แพ้ไป 3 วัน แต่ก็ชนะติดต่อกันได้ถึง 13 วัน นอกจากบันทึกก็มี sub reddit r/pornfree, r/antipornography (ซับนี้พูดเรื่องภัยของอุตสาหกรรมสื่อลามก) ที่เราเข้าไปอ่านและให้กำลังใจคนที่อยู่บนทางสายเดียวกัน เส้นทางที่คนต้องการเป็นอิสระจากสื่อลามก ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกไม่โดดเดี่ยวและมีกำลังใจที่จะสู้มากขึ้น วันต่อวัน


การเสพสื่อลามกกับการช่วยตัวเอง (masturbation)
การช่วยตัวเองเป็นคนละเรื่องกับการเสพสื่อลามก การดูหนังโป๊
การช่วยตัวเองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์ มันช่วยป้องกันมะเร็งต่อมลูกหมาก และช่วยให้เรารู้จักร่างกายและความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น หลายคนที่เลิกหนังโป๊ไม่ได้ห้ามตัวเองไม่ให้ช่วยตัวเอง

อย่างไรก็ตาม การช่วยตัวเองก็ทำให้เสพติดได้เช่นกัน หากมันกระทบต่อชีวิตประจำวันและสร้างปัญหา


เราคงจบกระทู้แต่เพียงเท่านี้ ไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์มากเท่าที่ความรู้สึกของเราอยากพูดถีงภัยจากสื่อลามกหรือเปล่า เพราะมันเป็นการบอกเล่าประสบการณ์ (ดีเหมือนกันที่ได้เขียนออกมา) ไม่ได้ลงลึกเรื่องประเด็นความรู้อะไรมาก อันที่จริงยังมีหลายอย่างที่เราอยากพูดถึง เช่น ผลกระทบต่อคนที่เสพติด และการที่หนังโป๊ได้ฝังความเชื่อผิด ๆ เกี่ยวกับเรื่องเพศลงในสังคม แต่ก็ต้องใช้เวลาในการศึกษาและเรียบเรียง และต้องสำรวจก่อนว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์ต่อคนในเด็กดี หรือว่าจะจมหายไป

สำหรับคนที่ประสบปัญหาเสพติดสื่อลามก เราขอให้กำลังใจ
ก้าวแรกของอิสรภาพคือการรับรู้และตระหนักว่าสื่อลามกส่งผลร้ายต่อตัวคุณอย่างไร
มันรั้งคุณไม่ให้มีชีวิตที่มีความสุขและเติมเต็มอย่างไร
มันขวางกั้นคุณจากการบรรลุเป้าหมายและการกลายเป็นคนที่ดีขึ้นอย่างไร
อุตสาหกรรมสื่อลามกส่งผลร้ายต่อสังคม
ที่เด็ก ๆ จะโตขึ้นในอนาคตอย่างไร
อดีตผ่านไปแล้ว
ให้อภัยตัวเอง
ถ้าคุณโกรธและเกลียดชัง "มัน" มากพอ
จงใช้ความโกรธและความเกลียดชังนี้เป็นแรงผลักดันตัวเอง

 

แสดงความคิดเห็น

>

10 ความคิดเห็น

SayNoToPorn 22 พ.ย. 65 เวลา 16:01 น. 1

เราได้ทำแบบสอบถามพฤติกรรมการใช้สื่อลามกของผู้ใช้ Dek-D.com

ขอความร่วมมือทุกคนตอบแบบสอบถามได้ที่ลิงค์ https://forms.gle/tuiyDsqsZZcMiFFE7


** แก้ไข เป็นฟอร์มของเจ้าของกระทู้ ไม่ใช่ของทีมงาน Dek-D.com

จัดทำขึ้นเพื่อการศึกษาเท่านั้น ไม่มีการเก็บข้อมูลส่วนตัวของผู้ใช้งาน และจะไม่เผยแพร่ในที่ใด นอกจากเผยผลสำรวจในกระทู้ Dek-D.com ในกรณีที่มีคนตอบถึง 30 คน **


ขอบคุณ คห. 1-1 ที่ช่วยท้วงติง เรามีเจตนาบริสุทธิ์และอยากพูดคุยประเด็นนี้จริง ๆ อย่างไรก็ตาม โปรดใช้วิจารณญาณของท่านในการกรอกฟอร์มใด ๆ บนอินเทอร์เน็ต


https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133218097

3
งงฟอร์ม 22 พ.ย. 65 เวลา 19:01 น. 1-1

อันนี้ไม่ใช่ฟอร์มของทีมงานเด็กดีสินะ ของเจ้าของกระทู้ ทำฟอร์มแบบยังกะของเว็บเขาน่ะ อย่างไรใครเข้าไปกรอก ก็ระมัดระวังหน่อยแล้วกัน น่าจะไม่ใช่ของเว็บดี คือ หมายถึงจะกรอกอะไรที่ไหนก็ต้องระวัง ข้อมูลตัวเองด้วยอะนะ

0
SayNoToPorn 22 พ.ย. 65 เวลา 19:05 น. 1-2

ขออภัยด้วยที่ไม่ได้แจ้งไว้ในฟอร์ม ตอนนี้แก้ไขแล้วค่ะ

0
ถถถ 27 พ.ย. 65 เวลา 11:30 น. 1-3

รู้สึกว่าแบบสอบถามไม่เป็นกลาง ชี้ไปทาง

สื่อลามก= ไม่ดี ตั้งแต่แรก

0
ยิ้มกับโลกกว้าง 22 พ.ย. 65 เวลา 16:06 น. 2

เรากลับมองว่า หากขึ้นชื่อว่าหนัง ก็คือการแสดงวันยังค่ำ มันย่อมมีหลายแนวให้เลือกดู และต้องใช้วิจารณญาณในการดูควบคู่ไปด้วย ไม่ใช่ดูเพียงอย่างเดียว วัยเด็กอยากรู้อยากเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ถ้ามีคนคอยชี้แนะก็ดีไป เราว่าคุณมองโลกในแง่ร้ายไปนะ โทษว่าไม่ดี แต่เล่นดูชนิดเสพติด นั่นเพราะควบคุมตัวเองไม่ได้มากกว่า


การให้ความรู้ด้านเพศศึกษา เราว่าน้อยเกินไป ทำให้เด็ก ๆ หลายคนหาดูกันเอง อยากรู้อยากเห็นไปหมด แต่รู้อะไรไหม หากทำแล้วไม่เดือดร้อนก็ทำไป แต่ถ้าคิดว่าเดือดร้อน ก็แค่หยุดเท่านั้นเอง มันหยุดได้ ขอแค่ไม่คิดถึงมัน ขอแค่ลองมองหากิจกรรมอย่างอื่นทำ ไม่ให้ฟุ้งซ่านอยู่ที่เรื่อง ๆ เดียว จุดเริ่มต้นอยู่ที่ตัวคุณ อย่าไปโทษสิ่งที่อยู่เฉย ๆ เลย มันจะดีหรือไม่ เราเชื่อว่าคนที่ดูเขามีวิจารณญาณมากพอ


แล้วก็ อย่าดูถูกหรือว่าตัวเองเลย มันจะไม่ดีต่อตัวคุณเอง ค่อยเป็นค่อยไป และต้องเข้าใจด้วยว่า ทุกอย่างมีทั้งคุณทั้งโทษ

5
SayNoToPorn 22 พ.ย. 65 เวลา 16:57 น. 2-1

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น ถูกที่บอกว่ามันขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละคน รวมทั้งการจำกัดการใช้ของตัวเอง


ทุกอย่างมีสองด้าน


แต่เราไม่ได้โทษ “สิ่งที่อยู่เฉย ๆ” ว่าเป็นต้นเหตุปัญหาของเรา และประสบการณ์ของเราก็เป็นประสบการณ์ความผิดพลาดของมนุษย์คนหนึ่ง เราเองเชื่อว่ามีหลายคนที่ประสบปัญหาเดียวกันกับเรา แม้ว่าการเสพติดสื่อลามกจะไม่ได้นิยามไว้ในคู่มือการวินิจฉัยและสถิติของความผิดปกติทางจิต (DSM-5) หรือไม่ได้ถูกนับในทางการแพทย์ มันก็ไม่ได้หมายความว่าคน ที่ประสบปัญหานี้ไม่ควรจะพูดถึงปัญหาของตัวเองโดยพุ่งเป้นไปที่สื่อลามก


กลับกัน การพูดถึงบางสิ่งทำให้สิ่งนั้น — จากที่ปกปิดตัวเองมาตลอด — มีฐานะเป็นความจริงขึ้นมา และนี่คือความจริงที่เราอยากนำเสนอ และเปิดรับความคิดเห็นเสมอ


ความสำคัญของการพูดถึงปัญหานี้อยู่ที่คำถามว่า “ทำไมหนังโป๊จึงฟรี?” ถ้าหากเราต้องใช้วิจารณญาณในการเสพ คำว่าวิจารณญาณนั้นแน่นอน สังคมเราอาจตั้งไว้ที่อายุ 18 — เมื่อเรามีวิจารณญาณมากพอที่จะตัดสินใจเกี่ยวกับชีวิตและสังคมของเราผ่านการเลือกตั้ง


แต่ตัวเราเองเข้าถึงสื่อลามกเมื่ออายุ 14 เพื่อนเราเมื่ออายุ 7 ปี เป็นอายุที่ขาดวิจารณญาณตามกฎหมาย แต่ก็เป็นวัยที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

…ในสิ่งที่สามารถปรับเปลี่ยนการทำงานของสมอง ให้เขาผูกติด (hardwired) กับพฤติกรรมดังกล่าว จนส่งผลถึงชีวิตในอีกหลายปีได้


จน พ.ศ. นี้ เราก็ยังพบเจอความจริงดังกล่าวที่เกิดขึ้นกับเด็กในที่ที่เราฝึกงานอยู่


แน่นอนว่าเพศศึกษาเป็นเรื่องสำคัญ

และเราควรเป็น “ผู้บริโภค” ที่มีวิจารณญาณและความเข้มแข็งมากพอ


แต่จะยิ่งดีไหมถ้าตลาด (อุตสาหกรรม) ถูกควบคุม (regulation) จากอำนาจอย่างรัฐบาลร่วมด้วย

เราเคยได้ยินข้อเสนอที่ว่า หนังโป๊เสรีช่วยป้องกันอาชญากรรมทางเพศ — นี่ก็คงจะจริงในระดับหนึ่ง เราไม่ขอหาการยืนยันในตอนนี้


แต่อะไรที่มากเกินไป ก็ย่อมมีโทษ อย่างเช่นในกรณีของเรา


อะไรที่มากเกินไป โดยเฉพาะเมื่อมันฟรี และขาดการควบคุมจากรัฐบาล


“เมื่อคุณได้อะไรมาฟรี ๆ โปรดจงรู้ไว้ว่าคุณนั้นเป็นสินค้า”


กลับมาสู่คำถามที่ว่า “ทำไมหนังโป๊จึงฟรี?” ทั้งที่เมื่อเราซื้อเหล้าเบียร์เราต้องยืนยันว่ามีอายุ 18 ปีบริบูรณ์ แม้แต่การซื้อขายในอินเทอร์เน็ตก็ตาม แต่ในเว็บหนังโป๊ กลับมีแค่ปุ่มให้เรากดว่า “ใช่ ฉันมีอายุ 18 ปี” โดยไม่มีการตรวจสอบยืนยันใด ๆ เพิ่มเติม เด็กอายุเท่าไรก็กดได้


ทั้งที่มันเป็นสิ่งที่ “จะต้องใช้วิจารณญาณ”

นั่นเพราะว่าถ้าต้องถูกเก็บเงินเพื่อดูหนังโป๊ อุตสากรรมหนังโป๊จะทำเงินได้น้อยกว่าเดิมมหาศาล สู้ทำเงินผ่านเว็บไซต์ที่ให้เข้าดูฟรี (เพียงแค่พิมพ์ URL หรือเสิร์ช Google ไม่ต่องเข้า dark web) อะไรด้วยซ้ำ เว็บพวกนี้ยิ่งถ้าคนเข้าดูเยอะยิ่งดี เพราะจะมีมูลค่าขายโฆษณาได้มาก


และหนังโป๊ก็เป็นสิ่งที่ทำให้คนติดได้ง่ายและนาน เพราะมัน “ไม่เป็นอะไร” เราแค่ต้องควบคุมความสัมพันธ์ของตัวเรากับการเสพหนังโป๊ เว็บพวกนี้เลยทำเงินได้มากถ้ามัน “ฟรี” และมันก็ไม่ได้ไปทำร้ายทำลายใคร


ผู้บริโภคนั่นแหละผิดเอง

เด็กก็ผิด?

เด็กอายุ 7 ขวบ ก็ผิด?

เด็กอายุ 15 ขวบ ก็ผิด?

เด็กเหล่านั้นที่โตเป็นผู้ใหญ่ก็ผิด?

ผิดที่พวกเขาไม่มีวิจารณญาณ

ผิดที่พวกเขาเสพติดพฤติกรรมมาจนโต


ถ้าเด็ก 7 ขวบ ดูหนังโป๊ได้ มีความอยากรู้อยากเห็นเรื่องเพศ และต้องใช้ “หนังโป๊” เพื่อ “ให้ความรู้ตัวเอง” สิ่งที่เขาได้ก็แค่การสอนตัวเขาว่าตัวเขาเองมีมูลค่าทางเพศ และมันน่าตื่นตาตื่นใจ (สารโดปามีนหลั่ง) ถ้าใครก็เข้าถึงหนังโป๊ได้คือเรื่องปกติของสังคม age of consent ก็คงไม่มีความหมาย


ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นจริง

และคงจะดีขึ้นถ้ามีการควบคุมสื่อลามก

ร่วมกับการให้ความรู้เพศศึกษาจนไม่มีใครต้องไปหาความรู้หรือสนองความอยากรู้อยากเห็นจากหนังโป๊อีก


และแน่นอนว่าเราไม่ได้โทษสิ่งที่มันอยู่เฉย ๆ เท่านั้น เรากำลังเปลี่ยนแปลงตัวเองในสิ่งที่เราพ่ายแพ้ และพูดถึงผลกระทบจากการที่มันเป็น “สิ่งที่อยู่เฉย ๆ” ไม่มีการจัดการการมีอยู่ของมันอย่างถูกต้อง ทุกคนทำราวกับมันไม่มีตัวตน จนมันทำลายเด็ก ๆ มาเป็นหลายสิบปี เพื่อให้คนที่ประสบปัญหาเดียวกันมีความโดดเดี่ยวน้อยลง และเผื่อเด็ก ๆ หรือผู้ปกครองมาอ่าน ก็จะได้ระวังมากขึ้นว่ามีอะไรบ้างที่เด็กอาจเดินทางไปหาโดยที่เขาต้องมาเสียใจในภายหลัง


ขอบคุณ

https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133217019https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133217020


0
23 พ.ย. 65 เวลา 11:34 น. 2-2

เอิ่ม... หนังโป๊หลายเรื่องไม่ได้ฟรีนะ ที่ฟรีคือแนวถ่ายเอง+หลุด+โดนดูดเอามาลงอีกที ปัญหาจริงๆ ไม่ใช่หนังโป๊ แต่คือเรื่องเพศศึกษา จริยธรรม และCritical thinking


และก็ไม่ต้องหวังว่าทางการจะคุมจริงจัง เราทุกคนก็รู้ว่าประเทศไทยเราสีเทาขนาดไหน

0
SayNoToPorn 23 พ.ย. 65 เวลา 12:18 น. 2-3

"และก็ไม่ต้องหวังว่าทางการจะคุมจริงจัง เราทุกคนก็รู้ว่าประเทศไทยเราสีเทาขนาดไหน"


อ่า ถ้าคุณไม่หวังก็ไม่เป็นไร แต่อย่าห้ามคนที่เขาหวังและผลักดัน (ถึงจะเล็กน้อยแต่ก็เท่าที่ทำได้) ไม่งั้นจากสีเท่ามันจะกลายเป็นสีดำ เรายังเชื่อในศักยภาพของมนุษย์ที่จะพูดคุยสื่อสารและเปลี่ยนแปลงความคิด และมันก็ไม่ใช่ความเชื่อที่โลกสวยมากไปกว่าการคิดว่าเรายังมีเวลาปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่มันเป็น


"หนังโป๊หลายเรื่องไม่ได้ฟรีนะ"

แต่ก็มีอันที่ฟรีใช่ไหม? มันก็เข้าถึงง่ายใช่ไหม?


"ที่ฟรีคือแนวถ่ายเอง+หลุด+โดนดูดเอามาลงอีกที"

อันนี้คือสังคมตกต่ำ มันไม่ปกติละนะ


ชวนอ่าน: อุตสาหกรรมหนังโป๊ทำเงินอย่างไรในปัจจุบัน?

https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133218084

https://fightthenewdrug.org/how-does-the-porn-industry-actually-make-money-today/


ต่อให้มันยากที่จะไปเปลี่ยนพวกคนที่กุมอำนาจทางการเมือง แต่เราก็รู้แล้วแหละว่าอย่างน้อยโพสต์นี้ก็มีประโยชน์อยู่บ้าง ตรงที่มันทำให้เกิดความคิดเห็นที่หลากหลาย มีอาหารสมองให้ได้คิด

0
นังหัวม่วงคลั่งกาชา 23 พ.ย. 65 เวลา 19:27 น. 2-4

อยากจะบอกว่าคนที่เค้าขับเคลื่อนเรื่องนี้จริงๆ เค้าไม่สนใจเรื่องหยุมหยิมแบบนี้ เราอยู่ในสังคม ร้อยพ่อพันแม่ หมื่นความเห็น ทุกคนพร้อมเห็นด้วย+เห็นต่างอยู่แล้ว


ขอย้ำอีกครั้ง ปัญหาจริงๆ คือเรื่องเพศศึกษา จริยธรรม และCritical thinking เพราะเราขาดสิ่งนีี้ มันเลยมีมีการแซวญี่ปุ่น อิคึๆ อิไตๆ ละเมิดลิขสิทธิ์ victim blaming สารพัด


ทุกคนที่เสพสื่อลามก ไม่ว่าจะแนววนิลา ยูริ ยาโอย หรือลามไปถึง ข่มขืน ลวนลาม กุโระ เค้าเป็นเหมือนที่เค้าดูมั้ย? ก็ไม่ทุกคน ตราบใดที่เค้าไม่เอามาทำในชีวิตจริงก็ดีแล้ว


เข้าใจว่าจะรงณรงค์ให้คนลดการเข้าถึงหนังโป๊๊ แต่ก็จะบอกว่า ถ้าคนเรามีCritical thinking เค้าจะรู้เองว่าเวลาไหนเค้าควรหรือไม่ควร ส่วนตัวกินยาอยู่ อารมณ์หายหมด


ยินดีต้อนรับสู่โลกที่คนก็อปงานชาวบ้านมาลง+แปะโฆษณาหากินกับคนมีอารมณ์จ้าา



0
SayNoToPorn 23 พ.ย. 65 เวลา 19:59 น. 2-5

ไม่ได้รณรงค์ลดการเข้าถึง แต่รณรงค์ให้มีกลไกคัดกรองตามช่วงอายุ รวมถึงการส่งเสริมพวกการคิดเชิงวิพากษ์และเพศศึกษาด้วย เพราะมันถึงมือเด็ก ๆ ใครจะใช้ไม่ใช้ก็เป็นเรื่องของบุคคล ไม่ต้องรู้สึกว่าโดนก้าวก่ายค่ะ ละเว็บไม่ได้มีแต่พวกก็อปงานด้วย ลองดูเว็บนอกสิ อุตสาหกรรมมันขายจากโฆษณาจริง ๆ

0
Shalnark T Diabolus 22 พ.ย. 65 เวลา 17:08 น. 3

ปัญหาเชิงจิตใจมันขึ้นกับมุมมองครับ ถ้ามองให้แย่มันก็แย่ ถ้ามองให้มันดีมันก็ดี ถ้ามองแบบไม่คิดอะไรมันก็เป็นแค่เรื่องธรรมดาทั่วไปไม่มีอะไรพิเศษ ส่วนปัญหาเชิงรูปธรรมต่างๆ ส่วนปัญหาเชิงรูปธรรมถ้าว่าตามจริงลำพังแค่หนังมันก็ไม่มีอะไรหรอก แต่เพราะมันแมชชิ่งกับค่านิยมที่มันเป็นปัญหา เรื่องมันถึงเกิด

4
SayNoToPorn 22 พ.ย. 65 เวลา 17:27 น. 3-1

น่าสนใจ พอจะอธิบายได้ไหมคะว่าเราจะแยกตัวหนังกับค่านิยมที่เป็นปัญหาได้อย่างไร? เช่นอะไรบ้าง?

0
Shalnark T Diabolus 23 พ.ย. 65 เวลา 00:11 น. 3-2

ยาก ปัญหาอย่างพวกการลวนลาม ข่มขืน คุกคามทางเพศ รากมันฝังลึกมาจากค่านิยมชายเป็นใหญ่ ประมาณมองผู้หญิงเป็นวัตถุทางเพศตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว สื่อมันแค่ทำให้มีอารมณ์ แต่การควบคุมอารมณ์มันเป็นอีกเรื่องนึง

0
SayNoToPorn 23 พ.ย. 65 เวลา 12:22 น. 3-3

เราก็ว่ามันแยกยาก เพราะมันมีค่านิยมที่มีมาก่อนอยู่แล้ว แต่ก็น่าตั้งคำถามต่อไปว่าอุตสาหกรรมนี้มันได้หาประโยชน์จากค่านิยมผิด ๆ ที่มีมาอยู่แล้วรึเปล่า เหมือนเพราะมีค่านิยม เลยเปิดโอกาสให้มีอุตสาหกรรม มี Demand เลยมี Supply เราเลยไม่กล้าแยกแบบนี้เพราะมันยังไม่ชัดเจนว่าผลผลิตของอุตสาหกรรมนี้มันได้ส่งเสริมหรือผลิตซ้ำค่านิยมดังกล่าวให้เกิดขึ้นจริงในสังคมมากแค่ไหน สุดท้ายเราว่ามันแยกกันไม่ออก

0
Shalnark T Diabolus 24 พ.ย. 65 เวลา 08:24 น. 3-4

ก็อย่างที่บอกอ่ะครับ สื่อมันแค่ทำให้มีอารมณ์ แต่จะจัดการอารมณ์ยังไงมันเป็นอีกเรื่อง เรื่องเพศมันห้ามไม่ได้หรอกครับ การสืบพันธุ์หรือขยายพันธุ์มันเป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของสิ่งมีชีวิต ตราบที่ยังเป็นสิ่งมีชีวิตอยู่การที่จะสนใจเรื่องพวกนี้มันก็ไม่แปลก ตรงกันข้ามการพยายามปิดกั้นนั่นแหละที่ผิดธรรมชาติ แถมยังทำให้มันควบคุมได้ยาก ยิ่งปิดกั้นยิ่งคุมไม่ได้ การควบคุมสิ่งที่อยู่ในมุมมืดมันยากกว่าควบคุมสิ่งที่อยู่กลางแสงเสมอละ ดูอย่างญี่ปุ่นน่ะ ทั้งที่เป็นผู้ผลิตสื่อประเภทนี้รายใหญ่ แถมยังเป็นประเทศที่ค่านิยมชายเป็นใหญ่ค่อนข้างแรงแม้แต่ในยุคปัจจุบัน แต่ปัญหาอาชญากรรมทางเพศจัดว่าอยู่เกณฑ์ต่ำเลย ต่างจากหลายๆประเทศที่ปิดกั้นแทบตายแต่สถิติอาชญากรรมพุ่งเอาพุ่งเอา นอกจากนั้นก็ยังมีปัจจัยทางค่านิยมอื่นๆอีกด้วย อย่างเช่นมารยาท การเคารพหรือให้เกียรติผู้อื่น วินัยการเคารพกฎหมาย รวมถึงการบังคับใช้กฎหมายด้วย

0

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น

SayNoToPorn 24 พ.ย. 65 เวลา 13:12 น. 8

สวัสดีค่ะ ขอขึ้นความเห็นใหม่เลยแล้วกันนะ ไม่อยากตอบกลับเพราะไม่ได้ต้องการถกเถียงเพื่อเอาชนะ หรือจะบอกว่ามุมมองของใครดีกว่า หรือตรงตามโลกความเป็นจริงมากกว่าของใคร ที่เราแบ่งปันประสบการณ์ส่วนตัวแทนที่จะเป็นพวกงานวิจัย ก็เพราะอยากบอกว่าเราก็เป็นคนหนึ่งที่ใช้สื่อทางเพศ เราจึงไม่ได้จะไปตัดสินผู้ใช้คนอื่น ๆ แต่อย่างใด และเราอยากสื่อสารกับคนที่ประสบปัญหาเดียวกันว่าคุณไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว (ก็ถือว่าบรรลุจุดประสงค์นะ เพราะมีคนส่งข้อความลับมาคุยเหมือนกันว่าเรื่องนี้มันเป็นปัญหากับเขา)


จากที่ตั้งกระทู้นี้ พบว่าการพูดถึงประเด็นสื่อทางเพศยังใหม่มากในสังคมไทย หรือแม้แต่ในสากลเอง แต่สิ่งที่เราคงยอมรับร่วมกันได้คือ แต่ละคนมีสิทธิ์ที่จะมีมุมมองและความคิดเห็นของตัวเองเรื่องสื่อทางเพศ และนี่ทำให้การถกเถียงอภิปรายอย่างให้เกียรติกันเป็นไปได้


อย่างไรก็ตาม ความเห็นนี้จะกล่าวถึงมุมมองของเราเพิ่มเติม เพื่อตอบกลับข้อถกเถียงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นใต้กระทู้นี้ ตามประเด็นที่เราพบ ถือว่าเป็นการนำเสนอความคิดเห็นในอีกด้านหนึ่ง เผื่อมีคนหลงเข้ามาอ่าน จะได้รับข้อมูลที่รอบด้านมากขึ้น โดยเฉพาะ unpopular opinion


การตอบสนองต่อกระทู้นี้บางทีมันก็ทำให้เรารู้สึกนะว่า

“หรือเราตื่นตระหนกมากเกินไป? ทุกอย่างมันก็ปกติดีนี่”


จริงเหรอ?

ก็เป็นเรื่องที่ต้องถกเถียงกันต่อไป


__________

เราจะเลือกมาเฉพาะประเด็นที่เกี่ยวกับกระทู้ นั่นคือ ประเด็นสื่อทางเพศ (Pornography)

อะไรที่นอกประเด็นเราขอไม่คุยนะคะ


1. การพยายามปิดกั้น Pornography เป็นสิ่งที่ผิดธรรมชาติ?

(ขอเดาความหมายของ คห. 3-4 ว่าเป็นการปิดกั้น Pornography เพราะกระทู้นี้พูดเรื่อง Pornography)


เพศสัมพันธ์และการขยายพันธุ์เป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของสิ่งมีชีวิต เป็นเรื่องธรรมชาติ

แต่ Pornography คือสินค้าและผลิตภัณฑ์ คือสิ่งที่ถูกผลิตขึ้น ไม่เกี่ยวกับเรื่องความเป็นธรรมชาติ


การเข้าไปจัดการ (ด้วยวิธีการใด ๆ ซึ่งต้องถกเถียงกันอีกที) กับ Pornography เพื่อลดผลกระทบด้านลบที่มีต่อบุคคลและสังคม ไม่ใช่เรื่องเดียวกันกับการเข้าไประงับและจัดการเรื่องเพศสัมพันธ์และการขยายพันธุ์


แน่นอนว่า Pornography เกี่ยวข้องกับเรื่องเพศ แต่เมื่อเราพูดถึงเรื่องเพศ มันมีมิติที่กว้างกว่าแค่กระบวนการทางชีววิทยามาก การพูดเรื่อง Pornography หรือการวิจารณ์ตัวสื่อ จึงไม่ควรถูกลดทอนให้กลายเป็นเพียงเรื่องชีววิทยาเท่านั้น เพราะเมื่อเทียบกับอายุเผ่าพันธุ์มนุษย์ Pornography เพิ่งจะเกิดขึ้นมาเมื่อไม่นานมานี้



2. การให้ Pornography เป็นสิ่งที่เข้าถึงง่ายนั้น (ตามคำของ คห. 3-4 คือ อยู่กลางแสง) นั้นดีแล้ว ดีกว่าการเอาไปแอบซ่อนให้อยู่ใต้ดิน (ในมุมมืด)


เรามีทั้งข้อเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับประเด็นนี้


อันนี้อาจจะเกี่ยวกับคำว่าเราเขียนประมาณ "มันเข้าถึงง่ายเกินไป ไม่ต้องเข้า dark web อะไรด้วยซ้ำ" เราเลยเห็นด้วยว่าถ้าปิดกั้น (แบน) Pornography อ่ะ มันก็ต้องย้ายไปตลาดใต้ดินแน่นอน เพราะ Demand ของคนมันห้ามไม่ได้ มันเกี่ยวโยงกับอารมณ์ความต้องการทางเพศ ทีนี้พอมันย้ายไปตลาดใต้ดินมันก็จะยิ่งควบคุมยาก และจะทำให้เกิดปัญหาอื่น ๆ ตามมา อันนี้ไม่มีข้อแม้เลย แต่เราก็คิดว่าประเด็นนี้ถูกแค่ครึ่งเดียว เพราะว่ามันจะนำไปสู่ความคิดที่ว่า เราไม่จำเป็นจะต้องไปทำอะไรกับสิ่งที่มันเป็นอยู่ Pornography คิือบริเวณที่ห้ามคนไปให้่ความสนใจ อย่าไปคิดเยอะ อย่าไปพยายามทำอะไรกับมัน (ทั้งที่การเข้าไปจัดการด้วยวิธีการต่าง ๆ ไม่เท่ากับ การแบน)


ตรงที่ไม่เห็นด้วย เราจะแยกไว้ประเด็น 2.1


2.1. ตลาด Pornography เสรี


ประเด็นนี้จะพูดเรื่องสภาพการถูกกฎหมายของ Pornography มี 3 สภาพ:

1) ใต้ดิน/ผิดกฎหมาย -- ว่าไปแล้วในประเด็นก่อนหน้า

2) เป็นไปตามกลไกของตลาดเสรี/ถูกกฎหมายแต่ไม่มีการควบคุม (regulation) -- กรณีของเว็บไซต์ Pornography ที่ไม่จำกัดอายุเข้าถึง

3) เป็นไปตามกลไกของตลาดเสรี ถูกกฎหมายและเป็นสินค้าควบคุม (ต้องอภิปรายกันอีกทีว่าจะควบคุมในระดับไหน เช่น อายุ การผลิต สิทธิของแรงงานทางเพศ) -- ประเทศญี่ปุ่น นับตรงควบคุมอายุ มีร้านของเล่นผู้ใหญ่ ร้านสื่อผู้ใหญ่


ประเด็น 2 เกี่ยวกับเรื่องจะให้มันอยู่ใต้ดินหรืออยู่บนดิน ซึ่งคนส่วนมากก็จะเห็นด้วยว่าเอามาอยู่บนดินจะดีกว่า

แต่การอยู่บนดินก็มี 2 แบบ คือ เสรีสุดโต่ง หรือมีการคัดกรองควบคุมบ้าง ซึ่งเราเห็นด้วยกับข้อเสนอที่ 3) คือให้มีการคัดกรองควบคุม ไม่ได้อยากปิดกั้น ไม่ได้อยากให้มันไปอยู่ใน Dark Web แต่เรามองเห็นว่าสภาพปัจจุบันมันเป็นแบบเสรีสุดโต่ง (แบบ 2)) ก็เคยคิดว่าแบบนี้มันจะเป็นภัยต่อเด็ก อย่างน้อย Dark Web เด็กปกติก็เข้าไปไม่ได้ มันต้องรู้เรื่องอินเทอร์เน็ตมากพอสมควร


ทีนี้พอเป็นสภาพแบบ 3) ประเทศญี่ปุ่นนี่ยังมีสิ่งที่ปรับปรุงไปได้ต่อไหม หรือว่าก็ดีแล้ว?

เราตั้งกระทู้เกี่ยวกับอุตหกรรม Pornography ญี่ปุ่นเอาไว้ ถ้าสนใจ: [วิดีโอ] เปิดเผยอุตสาหกรรมมังงะเปโดในประเทศญี่ปุ่น


3. ญี่ปุ่นมีอาชญากรรมทางเพศ (Sex Crimes) น้อยเมื่อเทียบกับประเทศอื่นที่ปิดกั้นแต่แนวโน้มของอาชญากรรมทางเพศพุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง


Pornography ไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่ส่งผลต่ออาชญากรรมทางเพศ และความสัมพันธ์ของ Pornography กับการช่วยลดอาชญากรรมทางเพศยังเป็นสิ่งที่เราควรตั้งข้อสงสัยอยู่ (remain skeptic)


ปัจจัยที่ส่งผลต่ออาชญากรรมทางเพศในระดับประเทศ เช่น

- ระดับคุณภาพการศึกษา

- ระดับความตระหนักเรื่องสิทธิมนุษยชน

- การใช้สารเสพติด

- วัฒนธรรม (ประชาชนมีแนวโน้มมองอาชญากรรมทางเพศอย่างไร เช่น มีวัฒนธรรมโทษเหยื่อไหม)

- Pornography จะส่งเสริมหรือช่วยยับยั้งอาชญากรรมทางเพศ ยังเป็นสิ่งที่ควรตั้งข้อสงสัย


เหตุผลที่บางประเทศปิดกั้นหรือให้เสรี Pornography นั้นเราจะเห็นว่ามันไม่มีข้ออ้างหลักเกี่ยวกับอาชญากรรมทางเพศ กลับกัน จะอ้างประเพณี วัฒนธรรมศีลธรรมอันดีงาม ซึ่งไม่สนว่าโลกปัจจุบันจะเป็นยังไง เป็นการรักษาคุณค่าอนุรักษ์นิยมอันเก่าแก่ที่ยังให้ประโยชน์กับชนชั้นปกครองอยู่ หรือนายทุนใหญ่ยังไม่สนใจหาประโยชน์กับตลาดนี้ (เทียบกับยาเสพติด หรือของอื่น ๆ ที่เคยผิดกฎหมาย) มันเลยยังไม่เสรี


ลองเทียบญี่ปุ่นกับบางประเทศในเรื่องปัจจัยที่ว่ามา จะเห็นว่ามันมีความเหลื่อมล้ำกันอยู่สูงมาก

และเราควร REMAIN SKEPTIC เรื่อง pornography ให้มาก เพราะมันยังเป็นเรื่องใหม่อยู่ (ในแง่ที่มีการวิจารณ์ถกเถียง)


4. ข้อมูลอาชญากรรมทางเพศในประเทศญี่ปุ่น: Pornography ช่วยลดอาชญากรรมทางเพศจริงหรือ

เมื่อวานเขียนกระทู้ เราเลยเจอข้อมูลมานิดหน่อย

ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ให้สื่อมังงะและอนิเมะเปโด (ใคร่เด็ก) ถูกกฎหมาย -- แต่ไม่ได้บอกว่านี่คือปัจจัยเดียว -- และนี่คือสถิติอาชญากรรมทางเพศที่กระทำต่อเด็กในญี่ปุ่น (สีเขียว) เทียบกับจำนวนอาชญากรที่ถูกจับ (สีดำ)


https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133218710


นอกจากนี้ เท่าที่เราค้นดู เพราะว่ายัง skeptic เลยพบข้อมูลเหล่านี้


อันนี้เป็นข้อมูลที่บันทึกโดยตำรวจญี่ปุ่น สีฟ้า การบังคับร่วมเพศ สีดำ การบังคับทำอนาจาร


https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133220581


จาก https://www.statista.com/statistics/864883/japan-reported-cases-rape-and-forcible-indecencies/


และพบหัวข้ออย่าง

"ไขวัฒนธรรมการล่วงละเมิดทางเพศอย่างเป็นระบบของญี่ปุ่น"

"ผลสำรวจเหยื่อความรุนแรงทางเพศในญี่ปุ่นจำนวนมากไม่แจ้งตำรวจหรือกลุ่มช่วยเหลือ"

"การแจ้งเหตุอาชญากรรมทางเพศยังมีน้อย (underreported) อย่างมีนัยสำคัญ ผลสำรวจของรัฐบาล"

"ผู้หญิงญี่ปุ่นเผชิญการเลือกปฏิบัติ การโทษเหยื่อ การคุกคาม ในขณะที่พวกเธอมองหาความเท่าเทียม"


5. เหตุผลที่เราเลือกพูดเกี่ยวกับ Pornography


- เราไม่ได้มีเจตนาสนับสนุนการแบนสื่อลามกอนาจาร


เพราะเรารู้ดีว่าสื่อลามกอนาจารก็เหมือนสิ่งต่าง ๆ ทั้งหลาย ที่ย่อมมีผู้ใช้งาน ผู้บริโภค ในการตอบสนองความต้องการของตัวเอง เราจึงไม่ได้มีเจตนาที่จะเป็นคุณพ่อรู้ดี ตัดสินใคร ๆ เกี่ยวกับพฤติกรรมของพวกเขา หรือจะไปตัดสินชี้ขาดว่าอะไรควรมีอยู่ไม่มีอยู่ เพียงเพราะตัวเองมองว่ามันมีโทษ


- เราไม่ได้มีเจตนาสนับสนุนการมีอยู่ของสื่อลามกอนาจาร


- เราไม่ได้มีเจตนาตัดสินผู้ที่เสพสื่อลามกอนาจาร


- เรามีเจตนาพูดถึงผลกระทบของสื่อลามกอนาจารที่มีต่อตัวผู้บริโภคและต่อสังคม


ถ้าผู้บริโภคมีความตระหนักถึงผลกระทบของสื่อลามกอนาจารทั้งในมิติที่มีต่อบุคคลและสังคม เราเชื่อว่าจะมีการบริโภคอย่างมีวิจารณญาณมากขึ้น วิจารณญาณสามารถถูกสนับสนุนได้โดยอาศัยข้อมูลและการอภิปราย และจะส่งผลต่ออุปสงค์หรือความต้องการของผู้บริโภคต่ออุตสาหกรรมสื่อลามกอนาจารต่อไป


- เราสนับสนุนการควบคุม (regulation) อุตสาหกรรมสื่อลามกอนาจารจากกฎหมาย ให้เหมือนสินค้าควบคุมอื่น ๆ เช่น บุหรี่ สุรา


เพราะสื่อลามกอนาจารนั้นสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดาย และจำนวนมากไม่ต้องเสียเงินเข้าชม และไม่ต้องทำการยืนยันตัวตนว่ามีอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์ในการเข้าชม ทำให้เยาชนสามารถเข้าถึงสื่อลามกอนาจารและอาจนำไปสู่ปัญหาการเสพติด ปัญหาทางจิตอื่น ๆ หรือทัศนคติที่เป็นพิษได้ เพราะเยาวชนยังไม่มีวิจารณญาณและการควบคุมตนเองมากพอ รวมถึงยังอยู่ในช่วงที่สมองมีพัฒนาการอย่างรวดเร็ว สื่อลามกอนาจารจึงควรถูกควบคุม ร่วมกับเพศศึกษาที่มีคุณภาพ


- เราสนับสนุนการปรับปรุงหลักสูตรและการสอนเพศศึกษาให้มีความเป็นปัจจุบัน


##########

0
SayNoToPorn 24 พ.ย. 65 เวลา 21:45 น. 9

"ฉันจะหาหนังโป๊ที่ผู้หญิงยอมทำตาม บางทีอาจถูกบังคับ เหมือนกับว่า เธอถูกบังคับให้ทำอะไร"


"หรือฉันจะหาชายที่อายุมากกว่ากับเด็กสาว ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ตอนที่อายุยังน้อยตอนนั้น ประมาณ 13 ปี ฉันไม่เชื่อว่า ฉันมีรสนิยมทางเพศของตัวเองแล้วจริง ๆ ฉันรู้สึกเหมือนกับว่า ฉันได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่ฉันดู"


"ฉันไม่คิดว่า ฉันมีตัวแทนอยู่ในคลิปโป๊กระแสหลักอีกต่อไป ฉันก็เลยหาผู้ผลิตที่มีจรรยาบรรณและเล็กลง ซึ่งมีอยู่จริง ๆ หรือมองหาวิดีโอที่คู่รักทำกันเอง มันมีความเป็นจริงมากกว่า สำหรับฉันมันทำให้เร้าอารมณ์มากกว่า"


"ฉันจะไม่ตัดสินใครจากคลิปโป๊ที่พวกเขาดู แต่ฉันคิดว่า เราควรพยายามและสร้างเนื้อหาที่เป็นแบบอย่างมากขึ้น"


"ฉันเป็นเลสเบียนที่ไม่ได้พิการและผิวขาว ฉันไม่สามารถหาคนในคลิปกระแสหลักที่มีรูปร่างหรือท่าทางเหมือนกับฉันเลย ฉันกลัวมากจนคิดว่า กลุ่มชายขอบต่าง ๆ จะรู้สึกอย่างไร" ฮันนาห์ กล่าว


"ส่วนตัว ฉันเห็นด้วยกับเอริกา ไม่ใช่เรื่องผิดที่ดูคลิปโป๊"


ชวนอ่าน BBC ไทย (2019) ผู้หญิงที่เสพติดคลิปโป๊ ได้รับผลกระทบอย่างไร

https://www.bbc.com/thai/international-47628819


https://image.dek-d.com/27/0968/1789/133221817

0
ถถถ 27 พ.ย. 65 เวลา 11:21 น. 10

หนังโป๊"ปกติ" ทำให้ผู้ชายดู แต่ได้ยินว่าหลังๆ ผู้ชายก็ดูเลสเบี้ยนเหมือนกัน


จริงๆ ผู้หญิงก็หื่นนะ แค่อาจไม่ได้แสดงออกเท่า (เราไม่มีทางคุยเรื่องความเด็ดของผู้ชายที่วันไนท์ด้วยเมื่อคืนในวงเหล้า) ปัจจุบันก็มีค่ายหนัง (silk labo) หรือ hentai ที่ทำเอาใจผู้หญิงแล้ว พระเอกละมุนมากเว่อเมื่อเทียบกับชีวิตจริงหรือสื่อสำหรับผู้ชาย

1
ถถถ 27 พ.ย. 65 เวลา 11:47 น. 10-1

- บุหรี่ กับสุรา เป็นสินค้าควบคุม?? ควรทบทวนอีกที ความจริงกับปา-่มันคนละเรื่องเดียวกัน

- สื่อลามกไม่มีผลบิดเบือนชีวิตเราเท่ากับที่แบบสอบถามพยายามชี้นำ (ชีวิตจริงไม่ได้เปิดปุ๊บติดปั๊บแบบในสื่อ, แถมชินกับตัวเองมากกว่าคนจริงๆ T T* อันนี้จริง)

แต่กระทู้นี้ก็ไม่ได้บอกว่าหากมีผลกระทบไม่ดีกับชีวิตขนาดนั้นควรทำเช่นไรต่อไป

- รสนิยมเป็นสิ่งที่อยู่เหนือกฏเกณฑ์ ตราบเท่าที่ไม่ก่อความเดือดร้อนก็ตัดสินไม่ได้ หากผู้เสพสื่อเข้าใจความต่างระหว่างชีวิตจริง กับจินตนาการ สื่อก็เป็นแค่สื่อ แต่เด็กๆ มีแนวโน้มจะ "หลง" ผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์มากกว่าจึงควรจะชี้แนะหนทางที่ถูกต้อง

- เห็นด้วยกับการปรับปรุงหลักสูตรวิชาเพศศึกษา แต่เห็นด้วยในแง่ตัวบุคคลว่า ควรนำเสนออย่างตรงไปตรงมา ไม่ใช่ว่าข้ามไปเพราะ "พวกเธอคงรู้ดีอยู่แล้ว" รู้จากหนังโป๊ กับสุ่มเสี่ยงด้วยตัวเอง หรือการใช้ชีวิตของเด็กแต่ละคนมันก็ไม่เท่ากันไหมครู!! ไม่งั้นเราจะเห็นกระทู้ "จะท้องไหม?" อยู่เต็มโซเชียลจนวันนี้

0