[รักกับลูกพี่ลูกน้องตัวเอง , โดนแม่จับได้ เศร้า !! TT > ยาวหน่อยนะ ช่วยอ่านนิดนึง
ตั้งกระทู้ใหม่
แบบว่าไม่รู้จะปรึกษาใคร ไม่รู้ว่าจะไปเล่าให้ใครฟังดี TT
ตอนนี้เราเครียดมากเลย ทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ
อยู่แบบไม่มีความสุขมากเลยด้วย
เราได้เจอกับพี่แชมป์ ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นลูกของป้า (พี่แท้ๆของแม่เรา)
เพราะว่าแม่ได้ฝากให้พี่แชมป์สอนเราวาดรูป พี่แชมป์อยู่ ม. ศิลปากรปี 2
พอเราเจอพี่แชมป์ครั้งแรกนะ
เราไม่รู้สึกเลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นพี่ชายของเรา
แต่กลับรู้สึกว่าเป็นอย่างอื่นมากกว่า ..
พอเรายิ่งได้ใกล้ชิด สนิทกับพี่แชมป์มากขึ้น
มันยิ่งรู้สึกใจสั่นๆ ใจเต้นแรงอ่ะเวลาอยุใกล้ๆกับพี่เขา
ยิ่งพี่แชมป์เปนคนน่ารัก นิสัยดี ร่าเริง แถมยังน่ารักอีกด้วย
แต่พี่แชมป์ต้องมีแฟนแล้วแน่ๆเลย
เพราะพี่แชมป์คุยโทสับบ่อยมาก ก ~
แต่ยังไงเราก้อไม่หวังอยุแล้วล่ะ เพราะยังไงก้อคงเปนไปไม่ได้
เพราะเราสองคนเปนพี่น้องกัน !
เราห้ามใจตัวเองมาตลอดเลยนะ มันทรมานมากๆ
แต่พอวันนึง ,, เรานั่งวาดรุปอยุ
พี่แชมป์ก้อนั่งข้างหลังเราแล้วสอนเราวาดปกติ
ตัวเราสองคนอยุใกล้กันมาก (นึกภาพออกมั้ย นั่งบนพื้น ... เราอยุข้างหน้าพี่เขานั่งข้างหลังแล้วเอามือมาไว้ข้างหน้าเหมือนโอบๆไว้อ่ะ)
ลมหายใจของพี่เขา .. ใกล้หูเราจนจั๊กจี้ >__________<
บรรยากาศตอนนั้นเงียบมาก .. พี่แชมป์จับดินสอแล้ววาดรุปไปในกระดาษของเราช้าๆ
จนเราทนไม่ไหว ถามเขาออกไปว่า
"พี่แชมป์มีแฟนรึยัง ..."
พี่เขาก้อ ถามว่าทำไมเราถามพี่เขาแบบนี้ คิดอะไรกับพี่รึป่าว ?
เราก้อเลยตอบไปว่า
"แล้วถ้าคิด ... จะเป็นอะไรมั้ยล่ะ"
พี่แชมป์ยิ้ม ก่อนบอกว่า "ไม่เปนรัยหรอก เพระว่าพี่เขาก้อคิดแบบนั้นกับเราเหมือนกัน
..ตอนนั้น เหมือนหัวใจหยุดเต้นเรยแหละ !
ดีใจมากถึงมากทีสุด ; ]
หลังจากนั้น , เรากับพี่แชมป์ก้อคบกันแบบปิดๆมาตลอด
เราแอบไปเที่ยวด้วยกันในฐานะพี่ชาย-น้องสาว
แม่เรากับแม่พี่แชมป์ก้อไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร
แต่มันมากกว่านั้นน่ะสิ ..
เราคบกันแล้ว เราไม่ได้เปนพี่น้องกัน
เวลาไปเที่ยว เวลาไปดูหนัง
เราจับมือกัน เราหอมแก้มกันเหมือนคู่รัก
เราก้อรู้สึกผิดนะ .. รู้สึกผิดมากๆ แต่ก้อทำอะไรไม่ได้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา , เรารักพี่แชมป์มาก
จนกระทั่งเราคบกันมาได้ประมาณ 6 เดือนกว่าๆได้
วันนึง เราเดินไปเดินห้างตามปกติกับพี่แชมป์
แต่จับมือกันแน่นหนาแบบที่ดูยังไงก้อไม่ใช่พี่น้องกันแน่ๆ
บังเอิญ ไปพบกับแม่เราเข้า ..
แม่เห็นทุกอย่าง ตอนที่จับมือ หัวเราะ หยอกล้อกัน
ดูยังไงก้อไม่เหมือน พี่ชาย - น้องสาว
แม่ดึงมือเราออกจากพี่แชมป์ทันที
แล้วก้อพาเรากลับบ้าน ตลอดเวลาที่นั่งรถมา แม่ไม่พูดอะไรเลยซักคำ
จนกระทั่งพอถึงบ้านแม่ถามว่า
"จะทำอะไรก็คิดซะบ้างสิ .. พวกแกเป็นพี่น้องกันนะ"
เราได้แต่เงียบ เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
แม่รู้ความจริง .. ทุกอย่างมันก้อคือจบ *
"เลิกติดต่อกับแชมป์ซะ ฉันไม่ยอมให้แกคบกับพี่ชายในไส้ของแกหรอก"
"ผู้ชายมีตั้งมากตั้งมาย ทำไมต้องเปนผู้ชายคนนี้?"
"ฉันส่งแกไปเรียน แต่แกดันไปรักกับผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเปนพี่ของแกเนี่ยนะ"
ทุกคำพูดของแม่ทำร้ายจิตใจของฉันมากมาย
ฉันได้แต่ร้องไห้ อ้อนวอนให้แม่เห็นใจ
แต่ไม่เลย .. ตั้งแต่วันนั้นแม่กีดกันไม่ให้ฉันพบกับพี่แชมป์
ไม่ให้ออกไปไหน ยึดโทรศัพท์
พี่แชมป์มาหาฉันที่บ้าน แม่ก็ไล่เขากลับไป
ทุกวันนี้ ,, ฉันทรมานมาก
ทำไมฟ้าดินต้องแกล้งกันขนาดนี้ด้วย
ถ้าหากฉันเลือกได้ ฉันอยากจะเลือกไม่ให้เกิดมาเป็นพี่น้องกับเขา ..
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ *
ฉันจะถือว่ามันเป็น เวรกรรม ของฉันเองก็แล้วกัน ; ]
QWW55
23 ต.ค. 52 เวลา 23:59 น.
1,458
views
45 ความคิดเห็น
เอ่อ ออ.....,มันแบบว่า เป็นไปไม่ได้(ตามกฏหมาย)และสภาณภาพอยู่แล้ว ไม่รู้สิค่ะ รอ คห.ล่างแล้วกัน คห.ล่างว่าไงค่ะ
แง่ง... ลำบากตรงที่เปนพี่น้องกันนี่แหละ..
ทำไงดีหล่ะ.. สงสารๆ.. เปนกำลังใจให้น่ะ.. สู้ๆงะ
ท6กเรื่องต้องมีทางออกน๊ะ ^^*.. ความรักมันไม่คำว่าถูกหรือผิดหรอก มันแล้วแต่เราเลือกที่จะรักหนิเนอะ สู้ๆ!
เฮ้อ มันผิดกฎหมาย มันผิดศีลธรรม
แต่ก็นะ เธอลองคิดดูนะ ลึกๆ เธอกับพี่ของเธออาจจะรักกันแบบพี่น้องก็ได้นะ
ลองคิด ลองใช้ใจ คิดลงไปเยอะๆๆ
เลือดมันข้นกว่าน้ำอยู่แล้วนะ
สู้สู้ เราว่านะ ตัดใจตอนนี้ยังดีกว่านะ
โหยย ไม่อยากเชื่อว่ามันจะมีอยู่จริง
แต่ถ้าเป็นเรา !
เราก้ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันนะ ปัญหานี้หาทางออกยากมาก
เพราะไม่มีทางแก้ไข ทุกอย่างคือ "เราเป็นลูกพี่ลูกน้อง"กันอ้ะ
เง้ออออออออออ!!!!
โอ๊ยยยยย
เข้าใจ จขกท. นะ ซักวันแหละคงลืืมได้
ทางเดียวคือตัดใจ เราเป็นพี่น้องกัน คิดไว้้น้า :'D เศร้าาแทน
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 24 ตุลาคม 2552 / 00:15
PS.
แต่งได้ ไม่ใช่หรอ ตามกฏหมายอ่ะเค้าห้ามแค่พี่น้องร่วมสายเลือดอ่ะ
แบบห้ามแค่ มี พ่อหรือแม่คนเดียวกัน แบบพี่น้องที่มี พ่อ/แม่คนเดียวกันไม่ได้
แค่นั้นไม่ใช่หรอ
ไม่ใช่หรอ งง หรือเราโง่เอง >o<
ส่วนที่แม่เธอห้าม คงเป็นเพราะเค้าเป็นลูกของพี่แม่เธออ่ะใจเย็นๆนะ
ลองไปคุยกับแม่ดี ๆ แม่เธอคงคิดมากอยู่อ่ะ ?
PS. ♥ ME
ความรักแบบนี้มันเจ็บปวดเนอะ
เราเห็นใจเธอและเข้าใจความรู้สึกของเธอด้วย
เราเองก้อ...เคยเป็นเหมือนกันแหละ
เราก้อแอบชอบลูกพี่ลูกน้องกัน เค้าเป็นลูกของลุง
หล่อมว๊ากกกกกก อิอิ >///<
แล้วเราก้อชอบชมให้แม่ฟังบ่อยๆว่าพี่เค้าหล่ออย่างนั้นหล่ออย่างนี้
เหมือนแม่จะรู้ว่าเราสนใจพี่เขาแม่เราเลยพูดมาคำนึง
"ปลื้มคนหล่อได้แม่ไม่ว่า แต่อย่าให้มันเกินเลย"
พอถึงตรงนี้เราก้อเริ่มคิดว่าเรารู้สึกยังไง
แล้วก้อเพิ่งรู้ตัวว่าเราไม่ได้ชอบพี่เค้าแบบนั้นหรอก แค่ปลื้มๆที่พี่เค้าหล่อเกินหน้าเกินตาเท่านั้นเอง อิอิ ^^
ตอนนี้พี่เค้าป่วยแหละ เป็นมะเร็งอะ T^T
ไม่อยากให้พี่เค้าเป็นอะไรไปเลย ถึงเราจะไม่ได้ชอบพี่เค้าแบบนั้น แต่ครั้งนึงเราก้อเคยมีความรู้สึกดีๆให้พี่เค้าอยู่
"หายเร็วๆนะ"
แต่เราว่ามันก้อผิดจริงๆนะ ที่รักกับลูกพี่ลูกน้องอะ
ในทางพุทธศาสนา มันบาปนะ แม่เราเคยบอก
เธอเพิ่งจะอายุเท่าไหร่เอง โอกาสที่จะได้เจอผู้ชายดีๆก็มี
เราว่าทางเดียวที่มีคือ 'ตัดใจ' นะ
สู้ๆละกัน เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นอุปสรรคทุกอย่างจ้ะ ^-^
เศร้า T______________T
PS. ย๊ากกก ฮู๊ววววว ~ เป็นวัยรุ่นมันเหนื่อย ...
ใจคนเราก็บังคับกันไม่ได้
ถ้าคิดว่ามันยากจนเกินจะตัดใจ
ก็ใช้ความพยายามเข้าไปคุยกับแม่ตรงๆเลย
ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่อยากเห็นลูกตัวเองทรมานหรอก
แต่อยากให้ลองตัดใจดูก่อนนะ
สิ่งที่เราชอบอาจไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา
PS. +*+* รั บ เ ป็ น กิ๊ ก ทั่ ว ร า ช อ า ณ า จั ก ร !! *+*+
น่าเห็นใจครับ
ซึ้งคะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
T T*
เด๋วๆๆๆ
กำลังเปิดประมวลกฏหมายนะ
แป๊ป
อา
ได้กฏหมายแพ่ง ในหมวดกฏหมายครอบครัว
กล่าวว่า
คู่สมรสต้องไม่เป็นญาติสืบสายโลหิตโดยตรงขึ้นไปหรือลงมา ไม่เป็นพี่น้องร่วมบิดา หรือร่วมเเต่บิดามารดา บลาๆๆๆๆ
ก็แสดงว่า
เธอและพี่เเชมป์ ไม่ได้เป็นพี่น้องสายตรงกันตามกฏหมายนะจ๊ะ
พ่อเเม่ก็คนละคนกัน
ไม่ได้ร่วมสายโลหิตเลย
ก็สามารถเเต่งงานกันได้แหละ
ส่วนในทางศาสนา
มีความเชื่อว่า เนื้อคู่หรือคนรักกันที่ผูกพันกันาเเต่ชาติปางก่อน
เมื่อผูกพันกันมากๆ
ก็จะตามมาเกิดเป็นคนในสายเลือดเดียวกัน
เพราะอย่างนี้
บางที เราจึงไม่ได้พบกับเนื้อคู่ของเราทุกภพทุกชาติ
ยังไงก็ตาม
เราคิดว่า
เวลานี้เธอตั้งใจเรียนก่อนดีกว่า
เเล้วค่อยๆศึกษากันไป
อย่าให้อะไรมันเลยเถิด
ความรักเป็นเรื่องของอนาคต
ขอเป็นกำลังใจให้
เเต่อย่างไรก็ตาม
มันผิดในทางจารีตประเพณีของไทยเรา
เเละทางการแพทย์ก็ไม่เเนะนำ
เพราะหากสมมุตินะว่าเธอเเละพี่เธอรักกันจนเเต่งงานกันจริงๆ
มีความเสี่ยงเเกู่ลูุกที่เกิดมา เท่ากับหญิงที่มีูลูุกตอนอายุลัง 40 ปีเชียวนะ
แต่เราก็แอบลสงสัยหน่อยนึงว่า
ในเชื้อพระวงค์
หรือคนในสมัยโบราณ
หรือคนอียิปต ์ (คนไทยก็ด้วยแหละ)ก็มักเเต่งงานกันเอง
พี่เเต่งงานกับน้อง
พ่อเเต่งงานกับลูก
ไม่ยักมีใครเอ๋อสักคน
55+
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 24 ตุลาคม 2552 / 01:20
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 24 ตุลาคม 2552 / 01:24
PS. ดึกดื่น...คืนหนาว ... ความเหงาได้เลาะเลียบเกาะกินใจ ...และฉันยังมองเหม่อที่ฟ้าไกล..สุดสายตา ....แค่อยากออกมาซึมซับไออุ่นไต้ราวฟ้า แต่สิ่งที่ได้กลับคืน...ก็เป็นเพียงความรู้สึกที่เหว่ว้า..เงียบงัน
น่าสงสารจัง T T
เพื่อนผมก็น่าสงสาร
หลงรักพี่สาวตัวเอง (แท้ๆ พ่อแม่เดียวกัน)
PS. เห็นเธอกับเขา พูดจริงๆทำให้ผมนั้นยิ้มยาก น่าจะได้ดีกว่าเนี๊ย... โทษที just sayin ความคิดของผมเองเอง จำได้ที่ชอบว่า หาว่าผมนะชอบซ่า ทำตัวเป็นนักเลง ยังเป็นอย่างที่เป็นAin't a damn thing change baby
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ทุกอย่างค่ะ
เกี่ยวกันมั้ย(- -*)
ญาติ แต่ก็แต่งงานกันได้
แค่ญาติ ก็รักก็คบกันได้
ความรักไม่มีไรผิด
มันผิดด้วยหรอที่จะรักอะ T^T
ตามกฎหมายแล้วถือว่าไม่ผิดนะ อย่าง คห.11
คู่สมรสต้องไม่เป็นญาติสืบสายโลหิตโดยตรงขึ้นไปหรือลงมา ไม่เป็นพี่น้องร่วมบิดา หรือร่วมเเต่บิดามารดา
หมายถึง ลุงแต่งกับหลาน หรือพี่น้องแต่งกันเองไม่ได้
แต่ถ้าเป็นลูกพี่แต่งกันได้
แต่ถ้าตามหลักการแพทย์แล้ว การมีบุตร
จะมีอัตราเสี่ยงสูงในการเป็นโรคทางพันธุกรรม
ในบางประเทศก็จะไม่ถือเรื่องญาติแต่งงานกัน
แต่ประเทศไทยนั้นถืออ่ะดิ
แต่เราว่านะมันไม่ดีหรอกอยากให้ จขกท. ทำใจมากกว่า
เพราะมันมีผลกับบุตรแล้วด้านสังคมอีกมากมาย
อายุยังน้อย อีกหน่อยเจอผู้ชายเข้ามาในชีวิตอีกมากมาย
สิ่งเดียวที่จะช่วยเธอได้ในตอนนี้คือ "เวลา"
เธอลองกลับไปคิดดูดีๆว่าทำไมเราถึงไม่คิดอย่างนั้นกับพ่อเรา
หากมีพี่ชายหรือน้องชายทำไมไม่คิดอย่างนั้นกับเขา
เพราะเกิดจากจิตใต้สำนึก คิดอยู่เสมอว่า นี่คือพ่อ นี่คือ พี่ชาย(น้องชาย)
นี่คือผู้ร่วมสายเลือดของเรา การที่เธอไปรักลูกพี่ลูกน้องแสดงว่าขาด จิตใต้สำนึก
เธอต้องใช้เหตุผลมากกว่าส่วนอยาก
อีกไม่นานเธอก็จะผ่านไปได้
ซึ้งอ่ะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆนะ เราอยากให้เธอสองคนสมหวังกันจริงๆ
อย่างว่าเนอะ ความรักนี่มีทุกรูปแบบจริงๆ
มีเยอะมากให้เลือก แต่เราดันเลือกไม่ได้(- -*)
ถ้าแต่งงานถ้าเธอมีลูก ลูกของเธอจะมีโอกาสสูงมากกกกกกที่จะเกิดมาผิดปกติหรือพิการ จริงๆนะconfirmเลย พี่เรียนมาด้านนี้
แล้วถ้าเป็นแบบนี้เธอจะไม่ยิ่งเสียใจมากกว่าหรอ 
อีกอย่างตามกฏหมายก็ไม่ได้ด้วยค่ะ
เชื่อแม่เถอะนะ  แม่เค้าเป็นห่วงเธอจริงๆนะ
ผู้ชายยังมีอีกเยอะ เธอมีโอกาสอีกมากที่จะได้เจอกับคนใหม่ๆอีก
อย่าปล่อยให้อารมณ์ทำร้ายเธอเลยนะ
พี่เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
น่าเศร้านะ
พวกเธอรักกันแต่กลับรักกันไม่ได้
เธอเชื่อไหมว่าหากเขาเป็นคนเนื้อคู่ของเธอจริงๆ
เธอกับเขาอาจได้รักก็ได้
ทุกอย่างมันไม่แน่นอน
บางทีมันอาจพลิกผันเธอกับเขาคงได้อยู่ด้วยกัน
มันยากมากนะเรื่องนี้
ถึงจะรักกันมาก สมมุติว่าได้แต่งกันนะ
สุดท้ายก้อต้องเลิกกัน ไม่ใช่เพราะไม่รักกัน
แต่ทนแรงกดดันจากรอบข้างไม่ไหว
ทั้งพ่อ แม่พี่น้อง เพื่อน อื่นๆ
ถึงจะเป้นลูกพี่ลูกน้อง ในสังคมไทยก้อคือ พี่น้องกันอยู่ดี
เราอยากให้ทำใจ เพราะเธอ กับพี่คนนั้น ไม่ได้อยุ่กันแค่ 2 คนโลกนี้
คนที่จะอยู่กับเธอนานที่สุด ไม่ใช่แฟน แต่เป็นพ่อแม่
ลองมองคนอื่นเถอะ เรื่องแบบนี้ มันเจ็บปวด
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 24 ตุลาคม 2552 / 16:48
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?