Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

[เรื่องสั้น] กำลังใจจากผู้ป่วยร่วมห้อง ...สำหรับผู้ที่กำลังท้อแท้หรือสิ้นหวัง

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่



มีชาย 2 คน ป่วยหนักทั้งคู่  และเผอิญอยู่โรงพยาบาลเดียวกัน ในห้องเดียวกัน ชายคนแรก จะต้องลุกขึ้นนั่งบนเตียงวันละ 1 ชั่วโมงทุกบ่าย เพื่อให้ของเหลวไม่ท่วมปอด

ในขณะที่ชายคนที่สองจะต้องนอน อยู่บนเตียงตลอดเวลา ชายคนแรกได้นอนติดหน้าต่างซึ่งมีอยู่บานเดียวในห้องนั้น ทั้งสองคนใช้เวลาส่วนใหญ่พูดคุยกันในเกือบทุกเรื่อง ทั้งเรื่องครอบครัว ภรรยา บ้าน ที่ทำงาน ตอนไปเกณฑ์ทหาร เวลาไปเที่ยวพักร้อน.... 

ช่วงเวลา 1 ชั่วโมงทุกๆ บ่าย เมื่อชายคนแรกได้ลุกขึ้นนั่งนั้น เขาจะเล่าให้ชายคนที่สองฟังถึงสิ่งต่างๆ ที่เขาได้เห็นจากหน้าต่างบานนั้น

นานวันเข้า โดยไม่รู้ตัว ชายคนที่สองก็รอคอยช่วงเวลา 1 ชั่วโมงนั้นทุกวัน เพราะเป็นช่วงเวลา ที่เขาจะได้รับรู้ถึงความสนุกสนาน ความรื่นเริงและสีสันของโลกภายนอก นอกห้องของคนป่วย ที่เขาต้องทน นอนอยู่เฉยๆ

มองจากหน้าต่าง จะมีสวนสาธารณะ ซึ่งตรงกลางมีบึงใหญ่มีเป็ดและหงส์ว่ายน้ำไปมา เด็กๆ ก็มาเล่นเรือ ลำเล็กๆ ที่บึงนี้ รอบๆ สวนเต็มไปด้วยแปลงดอกไม้หลากสีสัน คู่รักมาเดินเล่นพูดคุยกันอย่างมีความสุข มองออกไปไกลๆก็จะเห็นเส้นขอบฟ้า ที่ตัดกับตึกระฟ้าของเมือง 

ทุกๆครั้งที่ชายคนแรกบรรยายสิ่งที่เขาได้เห็นจากหน้าต่างนั้น ชายคนที่สองก็จะหลับตา และจินตนาการถึงภาพต่างๆไปด้วยเสมอ

แม้กระทั่งในบ่ายวันหนึ่งที่ชายคนแรกเล่าให้ฟังว่า มีขบวนพาเหรดผ่านไปชายคนที่สองก็เห็นภาพผู้คนในขบวนพาเหรดในชุดหลากสีสัน เดินตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงเพลงเลยแม้แต่น้อย

เวลาผ่านไปเช้าวันหนึ่งเมื่อพยาบาลจะเข้ามาเช็ดตัวตามปกติ เขาก็พบว่าชายคนแรกได้จากไปแล้ว อย่างสงบ ไม่นานนัก
ชายคนที่สองก็ได้ขอร้องกับพยาบาลให้เขาย้ายไปนอนติดกับหน้าต่างแทน ซึ่งเธอก็ไม่ขัดข้อง เมื่อย้ายเตียงเรียบร้อยแล้ว ชายคนแรกก็ค่อยๆ ขยับตัว ถึงแม้จะเจ็บเขาก็พยายามยันข้อศอกขึ้น

เขาต้องการจะเห็นสิ่งที่เขาได้รับฟังมาตลอดจากชายคนแรก สิ่งต่างๆที่อยู่นอกหน้าต่างนั้น ในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ
เขามองออกไปนอกหน้าต่าง สิ่งที่เขาเห็นคือกำแพงที่ว่างเปล่า.....................

เขาไม่รีรอที่จะถามกับพยาบาลด้วยความสงสัยว่า ทำไมชายคนแรกถึงได้เล่าให้เขาฟัง ถึงสิ่งสวยงามต่างๆ ที่เกิดขึ้นนอกหน้าต่างนั้นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน พยาบาลบอกให้เขาทราบว่าชายคนแรกนั้นตาบอด และเขามองไม่เห็นอะไรเลยแม้กระทั่งกำแพงนั้น

"บางทีเขาแค่อาจจะอยากคอยให้กำลังใจคุณนะคะ"  

ชีวิตยังสวยงามนะ หากเราจะมองให้มันสวยงาม 
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ท้อแท้กับการมีชีวิตอยู่ 

ถ้ารักจะเป็นดาวในหาวห้อง
จงเรืองแสงฉายส่องในห้องหาว
ใครทุกหนอาจมิเห็นเราเป็นดาว
ใช่เรื่องร้อนปวดร้าวถ้าเราเป็น




ตามไปอ่านเรื่องดีๆกันต่อเลยครับ

ลุงแจวเรือกับเด็กจบนอก
http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1601733

คุกกี้ 1 ห่อ กับการตัดสินคน
http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1612113

จะกดแตรไล่ทำไมนักหนา
http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1612144



แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 1 มีนาคม 2553 / 14:19

แสดงความคิดเห็น

>

4 ความคิดเห็น

Valender 7 มี.ค. 53 เวลา 18:20 น. 2

ซึ้งจังค่ะ


PS.  ความดีก็เปรียบเหมือนน้ำ หากถูกปรุงแต่งด้วยน้ำคลำก็จะกลายเป็นสีหม่น
0