ไทบัลวอส์ สงครามแห่งความสูญเสีย
สงคราม...ความหมายของสงครามไม่เคยให้ผลประโยชน์แก่ผู้ก่อสงครามและผู้ร่วมสงครามเพราะผลที่ตามมาคือความสูญเสียของทั้ง2ฝ่ายในยุคสงครามประทุไม่ใช่เพียงประชาชนคนธรรมดาที่เดือดร้อนแต่ทหารก็เดือดร้อนเช่นกันเพราะบางคนอาจถูกเกณฑ์มาเป็นทหารโดยโดนบังคับ ในยุคที่ผมเกิดมันเกิดสงครามไปทั่วแม้หมู่บ้านผมจะเป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆแต่ก็อุดมไปด้วยทรัพยากรที่มีค่าทางการทหารเป็นอย่างยิ่งเพราะว่าทางเหนือของหมู่บ้านผมมีเหืองเหล็กชั้นดีตั้งอยู่ ทำให้หมู่บ้านผมโดนคุกคามมาโดยตลอดหลายปีแล้วที่ผมเติบโตที่หมู่บ้านนี้ในวันนี้เป็นวันที่ผมจะอายุครบ18ปีผมเคยบอกกับแม่ของผมว่าวันที่ผมอายุครบ18ปีผมจะเข้าสมัครเป็นทหารอาสาป้องกันหมู่บ้าน ซึ่งตอนแรกๆแม่ก็ไม่อาจรับได้แต่เมื่อผมอธิบายเหตุผลท่านก็เข้าใจ วันนี้ผมรู้สึกเป็นสุขอย่างพูดไม่ถูกผมเดินลัดเลาะไปตามทางเดินของหมู่บ้านไปจนถึงหนองน้ำท้ายหมู่บ้านผมมองเห็นชาวประมงกำลังนั่งตกปลาอย่างสบายอารมณ์ข้างๆหนองน้ำมีทุ่งข้าวสาลีเหลืองอร่ามมีเด็กตัวเล็กๆวัยน่ารักกำลังวิ่งไล่อีกาที่กำลังกินข้าวในทุ่ง มันเป็นภาพที่สวยงามที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา ผมนั่งดูภาพเหล่านั้นจนเกือบเย็นผมจึงเดินกลับบ้านเมื่อผมถึงบ้านก็พบกับแม่และเพื่อนๆในหมู่บ้านกำลังรอผมอยู่ จากนั้นแม่ก็เดินมาหาผมพร้อมกับกล่องของขวัญขนาดเหมาะมือแต่หนักมากๆแม่พูดกับผมว่า\"สำหรับลูกจ๊ะ...ทหารอาสาของแม่ ลองเปิดดุสิจ๊ะ\"ผมไม่ได้พูดอะไรนอกจากอมยิ้มและเปิดกล่องดูสิ่งที่อยู่ในกล่องนั้นคือ ชุดทหารอาสาอย่างดีเสื้อเกราะตีจากเหล็กชั้นดีจากเหมืองเหล็กทางเหนือ ผมไม่พูดอะไรนอกจากกอดแม่เอาไว้และพูดว่า\"ผมรักที่สุดในโลกเลยครับ\"แม่เอามือลูบหัวผมและพูดว่า\"ถ้าลูกเป็นทหารอาสาของหมู่บ้านลูกก็ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเพราะทหารอาสาไม่ได้ทำเพื่อตนเองแต่ทำเพื่อส่วนรวม \"ครับแม่ผมจะทำให้สุดความสามารถ\"ผมพูดกับแม่จบทุกคนก็นำของขวัญมาให้และงานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นและก็จบลงในตอนดึกของวันนั้น เช้าวันต่อมาอากาศแจ่มใสแดดอ่อนๆในยามเช้าส่องลอดหน้าต่างเข้ามาหาผมผมตื่นขึ้นแต่งตัวและออกมานอกบ้านเพื่อออกกำลังกายยามเช้าและก็มีคนหลายๆคนที่ตื่นเช้ามาเพื่อเข้าโบสถ์สวดภาวนากับบาทหลวงของหมู่บ้านและพอถึงช่วงสายผมก็ไปยังที่ทำการหมู่บ้านเพื่อยืนใบสมัครเป็นทหารอาสาผมได้ประกองทหารอาสาหน่วยป้องกันที่ผมเลือกหน่วยนี้เพราะผมไม่อยากไปไกลจากหมู่บ้านผมต้องการอยู่ในหมู่บ้านเพื่อป้องกันแม่ ผมอยู่ในกองทหารอาสามาพักหนึ่งผมก็ได้เป็นหัวหน้าหน่วยป้องกันหมู่บ้านและผมก็ได้พบเพื่อนทหารฝีมือดี3คนพวกเขาชื่อ เพอร์ซี่�อานอลและโรเมอร์โต้ อ้อลืมบอกไปผมชือ เซคูครับ \"เฮ้...เซคูฉันได้ข่าวว่าพวกหมู่บ้านคนเถื่อนมันจะมาบุกหมู่บ้านเราเร็วๆนี้ใช่มะ\"เพอร์ซี่ถามผมอย่างไม่ค่อยจะตกใจเท่าไหร่\"ก็สายของเรารายงานว่างั้นนะแต่ถึงยังไงเราก็อย่าเพิ่งบอกชาวบ้านเพราะเดี๋ยวจะแตกตื่น\"ผมบอกกับเพอร์ซี่ด้วยอาการครุ่นคิด\"แล้วถ้ามันเกิดขึ้นจริงเราจะป้องกันยังไงละ\"เพอร์ซี่ก็ยังถามด้วยหน้าตาเดิมๆ\"ตอนนี้ฉันส่งจดหมายเวียนไปหน่วยต่างๆแล้วเรานัดประชุมวันนี้ตอนเที่ยงละ....เออ...แล้วอานอลไปไหนละทุกทีเห็นตังติดกันยังกะฝาแฝด\"ผมแซวเพอร์ซี่\"ก็เห็นว่าไปตลาดนะ\"เพอร์ซี่ตอบผมอย่างไม่สบอารมณ์นัก� ในขรธที่ผมกำลังนั่งอยู่บนโขดหินใกล้ๆหนองน้ำหลังหม่บ้านกับเพอร์ซี่ก็มีสายสืบของผมวิ่งหน้าตาตื่นมาหาผม \"ยะ..ยะ..แย่แล้วครับท่านเซคู พะ..พะ..พวกคนเถื่อนมันมาแล้วครับ\" \"ว่าไงนะ...แล้วพวกมันบุกมาทางไหน\" \"ทางตะวันตกเฉียงใต้ครับ\" \"แล้วมันบุกมาประมาณเท่าไหร่\"เพอร์ซี่ถามด้วยหน้าตาตกใจ\"ประมาณ 2000 ครับ\" \"หา!!!2000เรอะ\"ผมกับเพอร์ซี่อุทานพร้อมกัน \"เร็วเพอร์ซี่เรารีบไปสมทบกับหน่วยเถอะแล้วนายรีบไปพาชาวบ้านไปที่ถ้ำหลบภัยด้วย\" ผมกับเพอร์ซี่วิ่งไปจนถึงประตูหมู่บ้านพบอานอลกับโรเบอร์โต้ยืนรออยู่\"สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง\"ผมถามอานอล\"ตอนนี้หน่วยจู่โจมกำลังไปสู้อยู่แต่ครั้งนี้มันยกมามากมายเหลือเกินหน่วยจู่โจมคงต้านไม่ไหว\" \"ในตอนนี้ชาวบ้านได้ไปที่ปลอดภัยหมดแล้ว\"โรเบอร์โต้ตอบผม \"เราว่านายกับโรเบอร์โต้นำทหาร500ไปหน้าถ้ำหลบภัยห่างจากหน้าถ้ำซัก1กิโลดีกว่า\"ผมสั่งอานอลและโรเบอร์โต้ \"รับทราบครับหัวหน้า\"แล้วพวกเขาก็จากไป \"ทหารทุกคน ฟังทางนี้ ผมของทหารฝีมือดีที่กล้าตายมาหาผม50คน และที่เหลือแยกเป็นสามหน่วย หน่วยที่1ซุ่มที่โบสถ์เอก หน่วยที่2ซุ่มที่ที่ทำการหมู่บ้าน หน่วยที่3ซุ่มตามบ้านเรือนต่างๆ..เอ้าแยกย้ายได้\"� หลังจากนั้นไม่นานผมก็เปิดฉากกับพวกคนเถื่อน หน่วยทหารกล้าตายของผทต้านพวกมันได้นานพอสมควรแต่ก็ต้องไปสบทบกับหน่วย1ที่โบสถ์เอกและเราก็ต้านต่อไปผมได้ส่งสัญญาณให้หน่วย2กับ3มาสมทบที่โบสถ์พวกคนเถือนดูเหมือนจะสู้ไม่ได้จึงหน้าไปทางท้าหมู้บ้านผมส่งสัญญาณให้หน่วยของอานอลกับโรเบอร์โต้ผลการต่อสู้ครั้งนี้คือหมู่บ้านผมชนะพวกคนเถื่อน พวกผมยึดม้ากับอวุธและเชลยศึกได้มากมาย วันนี้พวกเรามีการฉลองกันครั้งใหญ่ชาวบ้านออกมาร้องเล่นเต้นรำ เด็กทุกคนมีความสุขแต่...ผมว่าพวกมันต้องมาอีกแน่.....
จบตอนเกริ่นเรื่อง
\"�
10 ความคิดเห็น
นิยายสินะ...
ลงผิดที่แล้วค่ะ
PS. Now it's too late for you and your white horse to catch me now...
^
^
^
ไทรบัลวอร์ มันเป็นเกมส์เว็บเบราเซอร์ครับ
เหมือนทราเวียน
PS. คุณเบื่อรึยังนิยายแนวตลาด...คุณเบื่อรึยังกับนิยายสูตรสำเร็จ...คุณพร้อมรึยังที่จะพบความแปลกใหม่กับนิยาย(ไม่)แหวกแนว แต่ "แหวกกระแส"::ปิแอร์ เดอ มัสแตง-เด็ก หนังสือพิมพ์ และคำพยากรณ์ ได้แล้ว
ลายตาอย่างรุนแรง..
PS. อย่าดูถูกปัญหาของคนอื่น..ถ้าคุณไม่ได้ประสบ อย่าเอาตัวเองมาเป็นมาตรฐาน!! Je t*ame . Amo-te . Szeretlek. Ich liebe dich .Te quiero .seni seviyorum. Ik hou van jou . Ti Amo . sarangheyo.
ไทรบัลวอร์นี่มันโฆษณาตอนเล่น DotAนี่หว่า
ว่าแต่เพอร์ซี่หาสายฟ้าเจอแล้วเหรอ
PS. ฝากนิยายเกมส์ออนไลน์ พล๊อตซํ้าซาก พบมากแถบเอเซียอคาเนย์ไว้ในง้ามรักแร้ หน่อยครับ http://writer.dek-d.com/norcturn/writer/view.php?id=642035 กาก&เกรียนออนไลน์ NooB-Online
ถ้างั้นก็ฟิครึเปล่า? (ยังสงสัยไม่เลิก)
PS. Now it's too late for you and your white horse to catch me now...
พิมยังกะพิมลงศิลาจารึก
บอกตรงๆว่าไม่ได้อ่านเลย
PS. Against stupidity the gods themselves contend in vain.
เอ่อ บอมเล่นนะเกมนี้ แต่ไม่อ่านอ่ะ ตาลาย แก่แล้วเห็นใจคนอายุเยอะนิดหนึ่ง
PS. พาหนะของบอมคือเต่า!!!~
ใครสนใจมาอยู่เผ่าผมบ้าง K27 เผ่า Z/Sodw
ใครอยู่ช่วยบอกผมด้วยว่าการขอี้เมลใหม่ทำยังไงครับใครอยู่ช่วยบอกที
เน้ๆ มาเล่นw25 กะผมสิ ไอดี-nanahara-
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?