ตำนานผีปอบ

[มายด์ค่ะ]

ตำนานผีปอบ

ใครๆ คงได้เคย รับฟังเรื่อง ตำนานผีปอบมาแล้วบ้าง แต่เรื่องที่ผม จะเล่าวันนี้ เป็นเรื่องราว ที่เล่าขานกันมาหลายอายุคน แต่ก่อนอื่น เรามารู้จักกับผีปอบ คล่าวๆกันก่อนนะครับ " ผีปอบ " มีต้นกำเนิดมาจากผู้ที่มีวิชา ไสยศาสตร์ มนต์ดำจนแก่กล้า สามารถใช้อำนาจอันเข้มขลังจากเวทมนตร์คาถาไปกระทำร้ายหรือทำลาย ชีวิตผู้อื่นได้ เช่น ทำ เสน่ห์ยาแฝด ฝังรูปฝังรอยเสกหนังควาย เสกตะปู
เข้าท้อง หรือใช้มนตราบังคับวิญญาณ ภูตผีไปเข้าสิง วิชาไสยศาสตร์เหล่านี้มีข้อห้าม ข้อปฏิบัติกำกับอยู่ด้วย ผู้ที่มีวิชาอาคมทาง ไสยศาสตร์ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงระบุว่า เป็นเดียรฉานวิชา จะต้องระวังไม่ให้ละเมิดข้อห้าม ข้อปฏิบัติโดยเด็ดขาด หากกระทำผิดข้อห้าม ชาวอีสานจะเรียกกันว่า "คะลำ" จะเกิดโทษหนักในข้อ"ผิดครู" วิญญาณ บรมครู จะลงโทษ ให้กลายเป็นปอบ หรืออีกประการหนึ่งของผู้ที่กลายเป็นปอบก็คือ เล่นคาถาอาคมอย่างคลั่งไคล้ และใช้ความขลังแห่งวิชา มนต์ดำไปทำลาย ทำร้ายผู้อื่นอย่างไม่กลัว บาปกลัวกรรมกระทำชั่วเป็นอาจิณกรรม กระทั่งถูกอาถรรพณ์ของไสยเวทย์ย้อนกลับมาเข้าตัวเอง
กลายเป็นปอบไป ในที่สุด แต่เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เล่าขานในหมู่บ้าน ที่ผมไปพักอยุ่กับพ่อ ในหมู่บ้านนั้นซึ่งปกติแล้วเป็นหมู่บ้านเก่าแก่หลายปี แต่ไม่มีแม้แต่เด็กหรือวัยรุ่น จะมีก็แค่คนชราซึ่งผมก็ได้เข้าไปถามคนแถวนั้นว่า ชาวบ้านหายไปไหนหมด ซึ่งชาวบ้านก็บอกว่า เมื่ อ3 เดือนก่อนมีคนแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้าน แล้วเขายังลือว่าเป็นผีปอบ ทำให้ชาวบ้านล้มตายแบบไม่มีสาเหตุเป็นจำนวนมากซึ่งผมก็ถามต่อไปว่า ผู้หญิงคนนั้นหายไปไหนแล้วซึ่งชาวบ้านก็บอกว่า ไปสร้างบ้านอยู่แถวๆ ท้ายหมุ่บ้านแล้วผมก็ถามต่อไปว่า แกไม่มีลูกมีผัวเหรอ ซึ่งชาวบ้านก็บอกว่าไม่มี แล้วคืนแห่งความน่ากล้วก็มาถึง คืนั้นเพื่อนๆในหมู่บ้านมาเยี่ยมที่บ้าน ก็เลยสรรสันตามประสาเพื่อน มีไอ่ชิด ไอ่โยและไอ่ต่อ 3 คนนี้นเป็นเพื่อนในหมู่บ้านคืนนั้นพ่อผมไม่อยุ่ไปประชุมสัมมนาที่ต่างจังหวัด ต้องเข้าใจนะคับท่านผุ้อ่าน ว่าบ้านนอกทั่วไปนั้น บ้านจะเป็นบ้านไม้ยกสูง วันนั้นผมกับเพื่อนก็นั่งกินเหล้ากันในบ้านปิดประตู ปิดหน้าต่างซะมิดชิด แต่แล้วไอ่โยก็ บอกว่า เฮ้ย! เพื่อน วันนั้น รู้มั๊ย กูไปทอดแห ตกปลา แถวคันคลองมาแล้วกูขึ้นรถผ่านบ้านยายปิกที่เขาลือว่าเป็นปอบ กูก็ไปเจอยายแกกำลังหยิบไก่ขึ้นมากินต่อหน้าต่อตากู วันนั้นกูขนลุกซู่ รีบบึ่งรถหนี แล้วไอ่ชิดก็พูดขึ้นมาว่า เฮ้ย..เพื่อน กูว่าเราไปบ้านย้ายปิกกันมั๊ยพวกเราขนลุกซุ่... แล้วความบ้าของลูกผู้ชายก็เกิดขึ้นพวกเรา 4 คน รวมตัวกันไปบ้านยายปิกคืนนั้น ระหว่างทาง ระงมด้วยเสียงหมาหอน เสียงนกแสก ร้องโหยหวน อย่างสุดสยอง แล้วเราก็หมอบลงที่พุ่มไม้หน้าบ้านยายปิก เพื่อดูว่ามีใครอยู่ในบ้านมั๊ยแต่ก็ไม่เจอใคร ทันใดนั้นเอง...พวกผม ก็ได้ยินเสียงควายร้องอย่างเสียงดัง จึงรีบวิ่งไปตามเสียงนั้น พบว่ายายปิกกำลัง กะชากไส้ควายตัวนั้นมากินต่อหน้าต่อตาพวกผม ทันใดนั้นเอง เสียงหวิ้ดร้อง ของยายปิกที่ว่าไม่อยากให้ผู้คนเห็นอย่างน่ากลัว มันทำให้พวกผมวิ่งกันป่าราบเลย แล้วพอวิ่งมาถึงบ้านพวกผมขนลุกซุ่.. ไข้ขึ้นไปหลายวัน พอพ่อกับมาผมเล่าให้พ่อฟัง พ่อเลยไปคุยกับกำนัน แล้วพาคนไปขับไล่ยายปิกที่บ้านกันคับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสยดสยองอีกเรื่องหนึ่งของผม ขอบคุณมากคับท่านผู้อ่าน

Comments

[มายด์ค่ะ]

อ่านกันเยอะๆนะคร้า1

[ㄨ PЯΛƏWiE]

อ่านแล้ว

[NannyBell]

 ยาวมาก

[นึง]

จริงๆ ปอบไม่ได้ทำร้ายคนไม่ใช่หรอคะ
ก็แค่กินอะไรไม่เหมือนคนอะ แล้วไล่เค้าไปเค้าจะไปอยู่ที่ไหนได้เนี่ยยยย

คงไม่มีคนที่ไหนเค้าอยากให้ปอปอยู่

[wannabelawtu]

บรื๊อออ!!!! น่ากลัวอ่ะ จริงอ่ะป่าวเนี่ย?? 

[มายด์ค่ะ]

อ่านแล้วเป็นไงไหมค่ะสนุกไหม

[สาวน้อย]

แล้วตอนนี่ปอบอยู่ไหนอ่ะ