แฟนบอกเลิก ด้วยเหตุผลที่ว่า ... ทำไงดี ?
ตั้งกระทู้ใหม่
ทำไมตอนขอคบ เขาไม่คิดแบบนี้นะ ? เค้าบอกเลิกเราแบบคนเห็นแก่ตัวอ่ะเราว่า เค้าบอกว่า ห่างเกินไป ดูแลไม่ไหว ปัญหาก็เยอะ เลิกกันมันดีสำหรับเราทั้งคู่ ไว้เขากลับมา ค่อยว่ากัน ทำไมเขาต้องมาคิดแทนเราด้วย ทำไมเขาคิดว่าแบบนั้นแบบนี้มันดีสำหรับเรา แต่ไม่เคยถามเราสักคำว่าเรารู้สึกยังไง ! เขาบอกว่า เขาไม่ได้มีคนอื่น แต่เขาอยากเรียน อยากใช้ชีวิตที่เมืองนอกให้คุ้ม ไม่ต้องมาพะวงอะไรเรื่องเรา ก็ให้หยุดความสัมพันธ์ไปก่อน
kkn
12 พ.ค. 54 เวลา 23:24 น.
970
views
9 ความคิดเห็น
อย่าไปเครียดเลย บางทีอยู่ไกล ๆกันมันก็พะวงจิงๆอ่ะแหละ เรากะแฟนอยู่ไกลกัน ยังห่วงเลย
ทำไรไม่ได้ มันอึดอัด ๆอยากไห้หยุดความสัมพันธ์ไปก่อนเหมือนกัน ตอนนี้เรากำลังคิดจะเลิกอยู่พอดีเลยอ่ะ อยากไห้เราหยุดคบกันซักพักแล้วรอไห้เราพร้อมที่จะอยู่ด้วยกันแล้วค่อยครบจิงจังอีกที
ไม่เกินเดือนนี้อ่ะ เราก็จะบอกเลิกเค้าแล้ว เส้า แต่ถ้ายังคบมันก็เส้า หยุดก่อนแล้วรอวันที่พร้อมแล้วเริ่มกันไหม่ เราคิดแบบนั้นนะ แฟนเทอคงมีเหตุผล มั้ง...
ไม่อยากเลิกเลย ไม่อยากยื้อเหมือนกัน อยากคบกัน แต่มันไกลนะ.. .เห้อออ
เหนื่อยมาก ๆเลยอ่ะตอนนี้TT
ผุ้ชายนี่แบบว่า เห็นแก่ตัวไปมั้ย พูดเหมือนผู้หญิงเป็นภาระ
อันนี้ฝากไว้ให้คิดนะ >>> ... ถ้าคิดกลับกัน เธอจะรับได้มั้ย ถ้าเค้าจะไม่โทรหาเธอเป็นอาทิตย์ จะรับได้มั้ย ที่คุยแปปเดียวแล้วก็วาง จะทนเหงาได้มั้ยในเมื่อไม่มีใครคอยดูแล แล้วก็จะรอได้มั้ยระยะเวลาหลายๆปี
ต้องถามใจเธอเองว่า "จะทนได้มั้ย?"
สังคมเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน ที่เปลี่ยนมุมมองก็เปลี่ยน
เมืองนอก...เค้าไปเจออะไรเราไม่มีทางรู้
แต่ที่รู้ ๆ ..ไม่ว่าจะเลิกหรือไม่ จะเป็นใคร ก็รักตัวเองทั้งนั้น
หนึ่งคน มีความสุข อีกคน มีความทุกข์ แล้วจะคบกันต่อไปเพื่ออะไร
ในเมื่อตอนนี้เค้าคิดแทนเรา เราลองคิดแทนเค้าบ้าง
การไปอยู่เมืองนอกคนเดียวไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องเจอกับปัญหาหลายอย่าง
บางทีการเห็นแก่ตัวที่คุณกล่าวหา...อาจจะเป็นหนทางที่ดีที่สุดสำหรับเค้าในตอนนี้
มองโลกในแง่ดี...และเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง
คือต้องบอกก่อนว่า ... ไม่ได้จะว่า หรือ กดดันอะไรนะ
แต่พูดตรงๆ การที่จะต้องอยู่ห่างกัน มันสร้างความลำบากใจให้ทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ
ออกจะสร้างความลำบากให้ฝ่ายที่ต้องรออยู่ข้างหลังมากกว่าด้วยซ้ำไป
เพราะเวลาของคนรอ มันต่างกับเวลาของคนไป มากๆ
คนที่ต้องไป มีอะไรให้เค้าทำมากมาย เค้าต้องเรียน เค้ามีงานต้องทำ
มีเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ เค้าต้องทำอะไรใหม่ๆมากมาย ซึ่้งมันท้าทาย
มันเปนที่ใหม่ ที่ไม่เคยมีเราอยู่ ไม่เคยมีความผูกพันเกี่ยวกับเราเลย
มันเลยทำให้เค้ามีอะไรทำมากกว่าคนรอ ที่อยู่กับสังคมเดิมๆ
กับภาพที่เคยมีเค้าอยู่ทุกที่ มีแต่ความผูกพัน นับวันนับคืนรอเค้าอย่างเดียว
เวลาผ่านไปเชื่องช้า .. แต่เชื่อไหม สิ่งนี้แหละ ที่จะทำให้เราเห็น
ว่าเค้ารักเราจริงหรือเปล่า?
แต่ถ้าคนสองคน ยอมรับในจุดๆนี้ ... การอยู่ห่างกัน มันก็ต้องปรับตัวทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ
มันอยู่ไกลทำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม ... ใช่
แต่มันขึ้นอยู่กับใจคนสองคนมากกว่า เข้มแข็งพอหรือเปล่า?
เราเป็นคนนึงที่แฟนไปเรียนนอก ไปได้เป็นปี จนจะกลับมาแล้ว
ก็ยังรักกันดีอยู่เหมือนเดิม วันๆนึง บางทีมีเวลาคุยกันไม่ถึง 1 นาที
เค้าก้ยุ่ง เราก้ยุ่ง แต่พอได้คุย ได้เห็นหน้ากัน ก็จะมานั่งยิ้มแป้นกันอยู่หน้าคอม
บ่นคิดถึง อยากกลับบ้านทุกวัน ฝ่ายนั้นก็ห่วง หวง ฝ่ายเราก็รัก รอ เปนกำลังใจให้กัน
มีบ้างทเราี่ท้อ ที่รู้สึกห่างกัน จนเหมือนจะเลิกกันง่ายขึ้น เราก็เคยบอกเลิกไปเพราะมันไม่ไหว ก็มีเค้านี้แหละตามง้อ ตามมาดึงเรากลับ เพราะเข้าใจว่า ระยะห่างและระยะเวลาที่เกิดขึ้ีน
มันทำให้เราเป็นแบบนี้ ใจจริงๆก็ยังรักกันอยู่นั่นแหละ
เราสองคนพยายามปรับตัวเข้าหากันจนได้ ชินกับเวลาของเค้า
เค้าเองก็รู้เวลาของเรา พยายามปรับเพื่อกันและกันทั้งสองฝ่าย
โดยไม่เลือกที่จะหนีปัญหา เลิกกัน ทิ้งให้อีกคนเสียใจเพราะถ้าถามถึงความลำบาก
มันก็ลำบากด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ .
เงินก็ต้องเสียมากขึ้น ห่วงมากขึ้น คิดถึง เหงา เบื่อ ต่างๆ นานา
เราจะบอกว่า มันไม่สนุกเลย จริงๆ แต่ที่ทำ ที่รอ ก็รักล้วนๆนี่แหละ
และเร็วๆนี้ความอดทนของเราก็จะสัมฤทธิ์ผลแล้ว เพราะเขาจะกลับมาแล้วละ : )
จขกท. ก้ต้องลองดูแฟนตัวเองนะ เค้ามีใครใหม่ หรือเบื่อเราหรือเปล่า?
อยู่ห่างไกลทำอะไรนอกสายตา เค้ามีอิสระที่จะทำอะไรๆตามใจ
เลิกกันก็เพราะอย่างนี้หลายคู่ ... จขกท. ก็ลองดูเค้าก่อนแล้วกัน
เพราะถ้าเค้าชิงบอกเลิกก่อนอย่างนี้ ก็ยากที่จะพูดว่าเค้ารักเราจริงๆ
เราเชื่อว่า ถ้ารักกันจริง และใจทั้งสองคนมั่นคง ซื่อสัตย์ต่อกันจริงๆ
ก็ไม่มีความจำเป็นต้องเลิกรากัน ทั้งสองคนช่วยกันผ่านช่วงเวลานี้ไปได้
โดยไม่ต้องทิ้งให้ใครอยู่ตามลำพังข้างหลังอยู่แล้ว
นี่คือสิ่งที่คนเปนแฟนกันควรจะทำให้กันจนถึงที่สุด
อาจจะมีคนบอกว่า มันฟังดูลมๆแล้งๆเกินไป ... เราจะบอกอย่างภูมิใจว่า
เราผ่านมันมาได้แล้ว เราได้พิสูจน์คำๆนี้ว่ามันจริงแล้วละ ... สู้ๆนะ .
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 13 พฤษภาคม 2554 / 01:55
PS. Love will find the way,,*
คห.4 
เราก็คิดแบบเธอ แต่เราไม่เข้าใจว่าเค้าจะบอกเลิกทำไม เรารู้ว่าห่างกันจนทนไม่ไหว แต่แบบนี้เราเจ็บมากอะ เค้าอยากมีอิสระอ่ะ อยากเต็มที่ ไม่อยากให้เรามานั่งหวง ห่วง หึง เค้าบอกว่าเค้าไม่มีเวลาให้เรา มันไม่เหมือนแฟน ไว้ปีหน้ากลับมาค่อยว่ากันอ่ะ
ปีหน้าปีเดียวเองเจ้าของกระทู้
แฟนเรา 3 ปีนะ ปี 4 ปี 5 ปี 6 เขาต้องกลับไปฝึกชั้นคลีนิกที่รพ.สุราษฏร์
เรารู้ว่าเวลาที่อยู่กับเขาน้อยลงไม่ได้มีมากเหมือนเดิม
เราพยายามจะเข้มแข็งขึ้นแต่บางทีจิตส่วนลึกก็อ่อนแอลงบ่อยบ่อยเหมือนกัน
เราเข้าใจและรับรู้ว่า เจ้าของกระทู้รู้สึกยังไง เราเป็นกำลังใจให้ เราก็กำลังเป็นแบบนั้นอยู่เหมือนกัน
มีแฟนอยุ่ต่างประเทศเหมือนกันจร้าา..
สู็ๆนะ อดทนไว้ แร้วลองคุยกันดีๆนะ คิดให้ดีๆค่ะ ^^
PS. Var är hon ,,Jag saknar dig.
คล้ายๆชีวิตเราเลย เพิ่มผ่านมาไม่นานนี้เอง
ก่อนหน้านี้ ทั้งเค้าและเราเรียนอยู่มหาลัยเดียวกัน เค้าเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง เรารักกันมาก เราคบกันมา 3 ปี มีความทรงจำดีๆมากมาย ทั้งที่เค้าทำให้เรา และเราทำให้เค้าประทับใจมากมาย
จนมาถึงวันสุดท้ายที่ต้องเจอกาน เค้าเรียนจบแล้ว ต้องกลับบ้าน ต้องหางานทำ เค้าบอกไว้ก่อนแล้วว่าอยู่บ้านจาไม่ค่อยมีเวลาคุยโทรศัพท์ เพราะต้องทำงานแล้วก็อยู่กะแม่ ซึ่งผมก็เข้าใจและรับได้ ส่วนผมเหลืออีกปี กำลังจะไปฝึกงานในช่วงปิดเทอม
เค้าก็มาเจอผมแล้วก็ร้องไห้บอกว่าเมื่อคืนฝันว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ผมจึงรู้ว่าเค้ารักผมมาก แล้วเค้าก็สัญญาว่าจะไม่ลืมผม ซึ่งปกติเค้าเป็นคนรักษาสัญญามากๆ แล้วเราก็จากกัน ผมคิดไว้ตลอดเวลาว่าสักวันเราต้องได้เจอกันแน่ เค้ารักผมขนาดนี้ แล้วผมก็รักเค้ามากๆด้วยไม่ว่ากี่ปีผมก็จะรอ
หลังจากนั้นก็ยังคุยกานดีมากๆอยู่ ซึ่งผมมีเวลาให้เค้าตอนเช้า พักเที่ยง และก็หลังเลิกงาน เพราะผมต้องฝึกงานแต่เค้ายังว่างงานอยู่ แต่แค่คุยตอนกลางคืนไม่ได้เพราะเค้าอยู่กะแม่ เค้าไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ
ครึ่งเดือนผ่านไป ประมาณวันที่ 1 เมษาที่ผ่านมา เค้าต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบใบ กว. ตอนสิ้นเดือน ซึ่งเค้าเครียดมาก เค้าบอกว่าขอเวลาอ่านหนังสือ ซึ่งผมก็เข้าใจ ซึ่งเค้าเป็นขยันเรียนเป็นปกติอยู่แล้ว ผมก็เฝ้ารอเค้า รอเวลาที่เค้าจามีเวลาให้ผมบ้าง ผมรอวันที่เค้าจาสอบเสร็จ ระหว่างนี้ก็มีช่วงที่ผมรอไม่ไหวบ้างแระก็โทรไปหาเค้า แต่เค้าก็ไม่รับ บางทีรับแล้วบอกว่าไม่ว่างจาอ่านหนังสือ ซึ่งผมก็เข้าใจว่าเค้าคงเครียด มีครั้งนึงเค้ายอมคุยกะผม ผมก็คุยกะเค้าปกติ แล้วเค้าก็คุยประมาณถามคำตอบคำ ผมก็ถามแบบที่เคยถามกันบ่อยๆว่า คิดถึงเค้ารึป่าว เค้ากลับตะคอกใส่ผมว่า มีอะไรรึป่าว ไม่ว่าง จาไปอ่านหนังสือ แต่ผมก็คิดว่าเค้าคงเครียดจากการอ่าหนังสือสอบ แล้วผมก็พยายามรอต่อไป
ในที่สุดก็ถึงวันที่เค้าสอบเสร็จ ต้นเดือนนี้แหละ เค้าขึ้นมาสอบใน กทม. เค้าคงมีเวลาว่างแล้ว ผมดีใจมาก โทรไปหาเค้าเหมือนเดิม เค้าก็บอกว่าจาอยู่กะเพื่อนบ้าง สมัครงานยุ่งๆอยู่บ้าง ซึ่งเค้าเปลี่ยนไป ดุใส่ผมบ้าง แล้วก็ถามคำตอบคำ ซึ่งผมก็ชักลังเล แต่ผมก็ไม่คิดถึงเรื่องราวเก่า ถึงวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน ถึงคำสัญญาวันนั้น ผมก็คิดว่าเค้าคงไม่มีเวลาจริงๆ ก็ยังรอต่อไป
จนวันที่ 10 พฤษภาที่ผ่านมา ผมรู้ว่าเค้าว่าง เพราะเค้าเม้นคุยกะเพื่อนในเฟส แล้วก็บอกว่าจาโทรไปเม้าท์ ผมก็เลยโทรไป ซึ่งเค้าก็ว่างคุยกะผมสักที ผมกะเค้าก็คุยกานปกติแต่ไม่ได้หวานเหมือนเดิมอาราย ประมาณเพื่อนคุยกานแหละ ซึ่งผมก็คุยแบบเดิมแต่ไม่กล้าคุยหวาน พอคุยไปซักพักเค้าถามว่า โทรมาคุยในฐานะอะไร ถ้าเพื่อนก็ได้ แต่ถ้าคุยในฐานะเหมือนเดิมคงไม่ได้ มานเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เค้ารู้สึกตัวซักพักแล้วว่า เค้าอยากอยู่คนเดียว พอลองมาอยู่คนเดียวแล้วมันรู้สึกว่าได้ทำอะไรเยอะดีได้มีเวลาทำงานทำโน่นทำนี่ต้องหลายอย่าง ไม่ต้องคิด ไม่ต้องกังวลอะไรดี มีความสุขอีกแบบ ผมก็บอกไปว่าเทอพร้อมเมื่อไหร่เค้ารอได้นะ ไม่ต้องคุยกานเลยก็ได้ เค้าก็บอกว่าเทออย่ารอเลย ความรู้สึกเค้ามานเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว อย่าเสียเวลาเลย ขอโทดทุกๆอย่างแระกาน ขอโทดที่ทำตามสัญญาไม่ได้
ผมก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมเค้าไม่บอกเราให้เร็วกว่านี้ ปล่อยให้รออย่างมีความหวังตั้งเดือนครึ่ง การเป็นคนรอมานทรมานมาก ทำไมคนที่รักกันมากถึงขนาดนี้ ถึงได้ลืมเรื่องราวต่างๆที่ยาวนานได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
ตอนนี้ผมก็ได้แต่พยายามทำใจอยู่ครับ ถึงมานจะยากก็เหอะ T^T
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?